محبوبترینها
دانلود آهنگ های برتر ایرانی و خارجی 2024
ماندگاری بیشتر محصولات باغ شما با این روش ساده!
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
قیمت انواع دستگاه تصفیه آب خانگی در ایران
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
پروازهای مشهد به دبی چه زمانی ارزان می‌شوند؟
تجربه غذاهای فرانسوی در قلب پاریس بهترین رستوران‌ها و کافه‌ها
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1840755183
مهاجرت نخبگان پزشکی در وضعیت هشدار - بانک اطلاعات و مقالات روان شناسی و سلامت
واضح آرشیو وب فارسی:میگنا: مهاجرت افراد از کشورهای جهان سوم یا در حال توسعه به کشورهای پیشرفته و توسعه یافته امری معمول و جاری است و هرساله آمارهای مختلفی از تعداد، جنسیت و یا سن و سال مهاجران منتشر می شود.به گزارش میگنا به نقل از روزنامه «بهار»، فارغ از تعداد و کمیت مهاجران که عاملی مهم در برنامه ریزی های جوامع به شمار می رود، نکته ای که در سیاستگذاری های کلان کشورهای در حال توسعه، مانند ایران، اهمیت بسیاری دارد، ارزیابی مهارت، دانش و جایگاه علمی و اجتماعی مهاجران و توجه به شاخص های کیفی سرمایه انسانی از دست رفته است. هرچه این شاخص های کیفی وزن بیشتری به خود بگیرند، احتمال اینکه فرد خارج شده از چرخه رشد و توسعه کشور، فردی نخبه باشد افزایش می یابد. مهاجرت نخبگان آسیب های فراوانی به کشور وارد می کند و علاوه بر ایجاد خلا و فقدان نیروی متخصص و ماهر و اخلال در نظام شایسته سالاری در مدیریت کشور، زمینه بهره برداری و خوشه چینی کشورهای میزبان را از ماحصل آموزش و تعلیم این نخبگان فراهم می کند. شاید نیاز به توضیح نباشد که آسیب و خُسران ناشی از مهاجرت نخبگان پزشکی بسیار بیش تر از سایر حرف و تخصص ها باشد، چراکه نظام آموزشی کشور از نظر هزینه و کیفیت، برای تربیت و تعلیم پزشکان سرمایه گذاری بسیاری نموده است . به عنوان نمونه، براساس آمارهای وزارت بهداشت درمان و آموزش پزشکی در سال ۱۳۹۲، هزینه دوره ۶ تا ۷ ساله آموزش دانشجویان پزشکی، دندانپزشکی و داروسازی به ازای هر سال ۱۵ میلیون تومان بوده و هزینه ای که دوره آموزشی ۴ ساله متخصصان بر دوش دولت می گذارد سالانه ۲۳ میلیون تومان اعلام شده است. با در نظر گرفتن و اعمال شاخص تورم از سال ۹۲ تا ۹۵ هزینه آموزش کنونی دوره های عمومی حدود ۲۱ میلیون تومان در سال و هزینه دوره تخصصی نزدیک به ۳۲ میلیون تومان به ازای هر سال خواهد بود، با علم به اینکه به طور قطع فاکتورهای دیگری علاوه بر تورم سالانه در هزینه تمام شده آموزش دانشجویان پزشکی تاثیرگذار هستند. از سوی دیگر، دانشجویان ورودی به رشته های پزشکی همگی از بین برترین های آزمون سراسری بوده و دارای استعداد و هوش بالایی هستند و خوشبختانه آموزش پزشکی کشور نیز از استانداردهای لازم برای پرورش و شکوفایی این استعدادها برخوردار است و در مجموع، آموزش پزشکی از نظر طول مدت، کیفیت و نحوه آموزش قابل قیاس با هیچ رشته دیگر دانشگاهی نیست به طوری که براساس مصوبه اخیر شورای عالی انقلاب فرهنگی؛ آموزش عالی وزارت بهداشت به عنوان الگوی آموزش عالی کشور معرفی شده است. علاوه بر اینها، باتوجه به کمبودها و مشکلات موجود در حوزه ارائه خدمات بهداشتی و درمانی، عدم بهره گیری مناسب از فارغ التحصیلان جامعه پزشکی و خروج آنان از کشور تاثیر مستقیمی بر کیفیت و کمیت ارائه خدمات سلامت به مردم خواهد داشت. رویکرد متناقض مسئولان مشکلات مزمن و شرایط پیچیده نظام سلامت کشور به گونه ای است که همواره نارضایتی و انتقـادات فراوانی از سوی اغلب خدمــت گــیرندگان (مردم) و حــتی خدمت دهندگان (جامعه پزشکی و درمانی) به دنبال دارد و سردرگمی ها و اجرای طرح های مقطعی و ناکارآمد در نهایت زمینه ساز بروز بی اعتمادی، مواجهه و تنش در رابطه پزشک و بیمار شده است. انباشت مطالبات مردم در حوزه سلامت، کادر درمانی به ویژه پزشکان را در کانون انتقادات قرار داده و بار فشار روحی و روانی وارده از این نارضایتی ها به پزشکان که در خط مقدم ارائه خدمات هستند، باعث شده کاسه صبر برخی از آنان به سر آمده و عطای اشتغال در مراکز درمانی کشور را به لقایش ببخشند و سختی ها و مرارت های مهاجرت را به جان خریده و ترک وطن کنند. سختی هایی که علاوه بر فرآیند مهاجرت که شاملِ حال هر مهاجری می شود، ظاهراً برای پزشکان دوچندان است آنچنان که به گفته مسئولان وزارت بهداشت، سدی در راه مهاجرت پزشکان نسبت به سایر رشته ها و تخصص هاست. این موضوع در جلسه تیرماه کمیسیون نخبگان و آینده نگاری علم و نوآوری دبیرخانه شورای عالی انقلاب فرهنگی مطرح شده است. در گزارش خبرگزاری مهر از جلسه چهل و ششم این کمیسیون آمده: معاونت تحقیقات و فناوری وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی، پس از ارائه آمار مهاجرت پزشکان کشور به خارج، عنوان کرده که به دلیل تفاوت در نظام آموزش پزشکی کشورها و جذب نشدن آسان پزشکان نسبت به سایر تحصیل کردگان، عموماً مهاجرت نخبگان پزشکی نسبت به نخبگان غیر پزشکی کمتر بوده است. در ادامه این گزارش با اشاره به اقدامات انجام شده توسط وزارت بهداشت به منظور کاهش مهاجرت پزشکان، دو برنامه « پزشک پژوهشگر » و «تأسیس موسسه توسعه تحقیقات علوم پزشکی (NIMAD)» جزء اهم این اقدامات عنوان شده اند. اما به نظر می رسد این راهکارها و اقدامات کافی نبوده اند و روند مهاجرت پزشکان از کشور با وجود مشکلات و موانعی که نسبت به سایر رشته ها دارد، شتاب زیادی به خود گرفته تا جایی که سازمان صنفی پزشکان نسبت به پیامدهای افزایش مهاجرت پزشکان هشدار داده است. علیرضا زالی ، رئیس کل سازمان نظام پزشکی ایران با ابراز نگرانی از وضعیت خروج پزشکان از کشور، آماری را در این خصوص اعلام کرده و از مسئولان خواسته تا برای حل این معضل راه چاره ای بیابند چراکه به اعتقاد وی، اختفای این اطلاعات و آمار به ضرر نظام سلامت و مصالح عمومی کشور خواهد بود. آمار اعلامی از سوی زالی، بر پایه تعداد گواهی عدم سوء پیشینه لاتین صادر شده برای اعضای سازمان نظام پزشکی ایران حاصل شده است. این گواهی بنابه درخواست متقاضیانی که قصد ادامه تحصیل یا اشتغال در خارج از کشور دارند صادر می شود. طبق این آمار، تا پیش از سال ۱۳۹۲ به طور میانگین یک گواهی در هفته برای اعضای جامعه پزشکی صادر می شده در حالی که در سال ۱۳۹۴ در هر هفته بیش از ۴۱ گواهی از سوی این سازمان برای متقاضیان صادر شده که جهش ناگهانی و بزرگی به شمار می رود. البته صدور گواهی عدم سوء پیشینه لاتین لزوماً به معنای خروج قطعی فرد متقاضی و مهاجرت وی نیست. چه بسا افرادی از اعضای سازمان نظام پزشکی سال ها پیش، کشور را ترک کرده اند و حتی تابعیت کشور مقصد را هم اخذ کرده اند اما بنا به دلایل مختلف از جمله وضع قوانین و دستورالعمل های جدید در ارتقای علمی و شغلی کشور مقصد، تقاضای صدور گواهی عدم سوء پیشینه را داشته اند. به هر صورت، فارغ از لزوم انجام یک پژوهش دقیق و علمی در خصوص میزان مهاجرت اعضای جامعه پزشکی از کشور، آماری که بر اساس همین استدلال رئیس کل سازمان نظام پزشکی ایران ارائه شده قابل توجه بوده و روند رو به رشد و شیب تند افزایش مهاجرت نخبگان پزشکی در آن کاملا مشهود است. علیرضا زالی، عدم استقرار نظام ارجاع و طرح پزشک خانواده، مشکل اشتغالو معیشت به ویژه برای پزشکان جوان، رفتار نامناسب با جامعه پزشکی در سالهای اخیر و مطالبات انباشته شد پزشکان از بیمه ها و مراکز درمانی را مهمترین عوامل محرک و زمینه ساز این رشد مهاجرت پزشکان معرفی و تاکید کرده که اغلب این مهاجران را پزشکان جوان تشکیل می دهند. گفت وگو با چند مهاجر عضو جامعه پزشکی اینجانب، نگارنده این گزارش، به واسطه اشتغال در سازمان نظام پزشکی، ضمن تایید عینی و گواهی کارمندان این سازمان مبنی بر افزایش مراجعات برای دریافت گواهی عدم سوءپیشینه لاتین و در نبود آمار و پژوهش قابل استناد در این حوزه، تلاش کردم با چند تن از اعضای جامعه پزشکی که برای دریافت گواهی عدم سوءپیشینه لاتین به این سازمان مراجعه کرده اند گفتگویی داشته باشم. در مدت فقط دو روز توانستم با ۹ نفر از این افراد گفتگو کنم و این میزان مراجعه، علاوه بر افرادی است که حاضر به گفتگو نبودند. از همین روی می توان گفت روزانه بین ۵ تا ۱۰ نفر برای دریافت این گواهی به سازمان نظام پزشکی ایران مراجعه می کنند. نتایج تفکیک و تحلیل محتوای گفتگوهای حاصله، بدین شرح است: هیچ یک از مصاحبه شوندگان تمایلی به معرفی خود نداشتند. همه آنان به قصد تکمیل فرآیند مهاجرت اقدام به دریافت گواهی عدم سوءپیشنه لاتین از سازمان نظام پزشکی ایران نموده اند و روند مهاجرت خود را از یک تا چهار سال پیش آغاز کرده اند. به جز یک نفر از آنان، همگی بین ۲۶ تا ۴۰ سال سن داشتند. ۵ نفر مجرد بودند و همسر ۴ نفر متاهل دیگر نیز، عضو جامعه پزشکی ایران و درحال مهاجرت از کشور بودند. ۲ نفر از مصاحبه شوندگان فارغ التحصیل مقطع تخصص در کشور بودند و مابقی فارغ التحصیل رشته های پزشکی و دندانپزشکی عمومی. هیچ یک از این افراد فارغ التحصیل دکترای داروسازی نبودند. ۸ نفر از این افراد برای ادامه تحصیل و اخذ اقامت کشوری دیگر، مهاجرت را برگزیده بودند و تنها یکی از اعضای متخصص که عضو باسابقه هیات علمی یکی از دانشگاه های مطرح علوم پزشکی بود، برای اقامت دائم و بدون برگشت، ایران را ترک می کرد. تقریباً تمامی مصاحبه شوندگان با رد ادعای رئیس کل سازمان نظام پزشکی مبنی بر تاثیر و نقش مهم بیکاری و اشتغال نامناسب در مهاجرت پزشکان، اعلام کردند که دارای شغل درمانی در درمانگاه یا مطب شخصی بودند و از درآمد و رفاه خود رضایت نسبی داشتند. دغدغه های اجتماعی، مشکلات و تضادهای فرهنگی، بی ثباتی در زمینه قانون گذاری و نظارت بر حوزه سلامت، استرس و فشار کاری بالا، ساعات کاری زیاد، رقابت روزافزون برخی از همکاران صنف پزشکی برای کسب درآمد از روش های غیر حرفه ای و خلاف سوگندنامه پزشکی، استقبال مردم از متخصصان معروف و مطرح و تخصص گرایی مفرط در بین پزشکان، نابرابری اجتماعی و بی عدالتی شغلی در کشور، عدم حمایت کافی سازمان نظام پزشکی از جامعه پزشکی و انفعال این سازمان در حوزه سلامت، فقدان زمینه و ساختارهای لازم برای ارائه خدمات درمانی به صورت استاندارد به طوری که رضایت توامان بیمار و پزشک را به دنبال داشته باشد، افزایش نسبی تنش بین مردم و جامعه پزشکی و تزریق بی اعتمادی نسبت به پزشکان از سوی رسانه ها و به ویژه نگرانی از آینده خود و خانواده در زمینه های تحصیلی، اشتغال، سلامت و محیط زیست، از جمله مهم ترین دلایل مشترک این افراد برای اقدام به مهاجرت عنوان شد. هر ۹ مصاحبه شونده، تصمیم به مهاجرت را بسیار سخت و فرآیند اجرای آن را طاقت فرسا اعلام و از آن به عنوان آخرین راهکار خود برای رسیدن به آرامش فکری و شغلی یاد کردند و آرزو می کردند که شرایط به گونه ای بود که مجبور به ترک وطن نمی شدند. مهم ترین چالش هایی که این افراد پیش روی خود می دیدند، یادگیری زبان محاوره ای کشور مقصد پس از اشتغال، برای ارتباط با بیماران بود. به اعتقاد آنان و بر اساس تحقیقات و اطلاعاتی که کسب کرده بودند، در اکثر کشورهای پیشرفته دنیا، پزشکان ایرانی قابل اعتماد و مورد توجه بیماران هستند و با دانش بالایی که دارند به راحتی آزمون های ارزشیابی لازم را با موفقیت پشت سر می گذرانند و این آزمون ها را سد بزرگی در برابر مهاجرت نمی دانستند. آنها تاکید داشتند ادامه تحصیل در ایران با وجود روش غلط ارزیابی علمی (آزمون دستیاری) و نابرابری هایی که در انتخاب دستیاران وجود دارد (از جمله انواع سهمیه بندی ها) ، بسیار راحت تر از کشورهای توسعه یافته است، با این حال تحصیل در کشوری دیگر را انتخاب کرده بودند چراکه آنان، علاوه بر رفاهی که در دوره دستیاری در خارج از کشور از آن بهره مند خواهند شد، به دنبال کاهش دغدغه های ذهنی و فشار کاری و ایجاد رابطه توام با احترام و کرامت بین خود و بیمار بودند. چیزی که دستیابی به آن را در کشورمان بسیار دور از دسترس عنوان کردند. لااقل در آینده ای نزدیک. نظر شما چیست؟
جمعه ، ۱۵بهمن۱۳۹۵
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: میگنا]
[مشاهده در: www.migna.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 16]
-
گوناگون
پربازدیدترینها