محبوبترینها
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
پروازهای مشهد به دبی چه زمانی ارزان می‌شوند؟
تجربه غذاهای فرانسوی در قلب پاریس بهترین رستوران‌ها و کافه‌ها
دلایل زنگ زدن فلزات و روش های جلوگیری از آن
خرید بلیط چارتر هواپیمایی ماهان _ ماهان گشت
سیگنال در ترید چیست؟ بررسی انواع سیگنال در ترید
بهترین هدیه تولد برای متولدین زمستان: هدیه‌های کاربردی برای روزهای سرد
در خرید پارچه برزنتی به چه نکاتی باید توجه کنیم؟
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1829514367
سقوط آل خلیفه در بحرین، اوضاع منطقه را متحول خواهد کرد
واضح آرشیو وب فارسی:مهر: نشست «تحلیل اوضاع سیاسی و اجتماعی بحرین»؛
سقوط آل خلیفه در بحرین، اوضاع منطقه را متحول خواهد کرد
شناسهٔ خبر: 3890939 - یکشنبه ۱۰ بهمن ۱۳۹۵ - ۱۵:۰۱
دین و اندیشه > همایش ها و میزگردها
.jwplayer{ display: inline-block; } ایمان نوروزی نویسنده کتاب «انقلاب کرامت در بحرین» گفت: سقوط آل خلیفه، اوضاع منطقه را متحول خواهد کرد و سقوط دیگر حکومت های ظالم دیگر را خواهیم داشت. نشست «تحلیل اوضاع سیاسی و اجتماعی بحرین» دومین جلسه از سلسله جلسات دفتر نشر معارف با نویسندگان (کتابخوان)، با حضور ایمان نوروزی، پژوهشگر مسائل جهان اسلام و نویسنده کتاب «انقلاب کرامت در بحرین» در قم برگزار شد. ایمان نوروزی در پاتوق کتاب مرکزی دفتر نشر معارف در قم گفت: سانسور شدن اخبار و عدم اطلاع رسانی و یا اطلاع رسانی ناقص و غیرواقعی توسط رسانه ها- چه داخلی و چه بین المللی – و بی اعتنایی دولت ها تنها مظلومیت مردم بحرین نیست. آنچه این مظلومیت را مضاعف می کند بی خبری اغلب دوستداران مردم بحرین از پیشینه و تاریخچه مبارزات مردم بحرین با آل خلیفه ست. مبارزات و جنبش های مردمی که ریشه ای ۱۵۰ ساله دارد. به طوری که در هر ۱۰ سال شاهد یک جنبش و حرکت بوده ایم. این وجه تمایز اصلی انقلاب بحرین با سایر کشور ها ست. وجه تمایزی که انگار سعی می شود به عمد یا به سهو نادیده گرفته شود. اعتراضات و جنبش های مردمی با سابقه ۱۵۰ ساله نوروزی گفت: زمینه شکل گیری اعتراضات و جنبش های مردمی سابقه ای ۱۵۰ ساله دارد. نخستین قیام در مارس ۱۸۹۵ بر ضد شیخ عیسی بن علی حاکم وقت بحرین شکل گرفت. قیام بعدی در سال ۱۹۱۱ که به «قیام غواص ها» شهرت یافت که تجار مروارید نقش موثری در آن داشتند که یکی از دلایل آن ظلم آل خلیفه بر غواص ها و غصب مروارید هایی که غواص ها از عمق دریا صید می کردند و در ازای آن بهای کمی به آنان پرداخت و به زور از آنان می گرفتند. قیام های ضد استعماری و ضد انگلیسی مردم بحرین نویسنده کتاب «انقلاب کرامت در بحرین» افزود: در سال ۱۹۱۹ که انگلستان مستعمره بودن بحرین را به صورت رسمی اعلام کرد و از آن پس بحرین تحت سرپرستی یک مستشار بنام "بل گراو" انگلیسیاداره می‌شد. این مسأله منجر به افزایش نفرت عمومی نسبت به سیاستهای استعماری انگلیس درمنطقه را در پی داشت به طوری که نخستین اعتصابات عمومی بحرین در ۱۹۳۸ روی داد و سرانجام به اخراج "بل گراو " از بحرین انجامید. در دوران بعد از جنگ جهانی دوم، یعنی دهه ۵۰ میلادی این اعتصابات و تظاهرات نسبتاً محدود، تبدیل به جنبشهای عمومی گسترده ای در بحرین شد. کارگران بحرین خواهان تشکیل مجلس و اتحادیههای کارگری شدند. دهه ۶۰ میلادی و حضور پررنگ اسلامگرایان در مبارزات پزوهشگر مسائل جهان اسلام اظهار داشت: در سال ۱۹۵۴ حرکت الهیه به وقوع پیوست. در این حرکت باز هم تجار مروارید با تشکیل و هدایت قیام‌های ضد انگلیسی از مؤثرترین اقشار اجتماعی در این مبارزات اسلامی بشمار می آیند. اما پس از جنگ جهانی دوم، با رواج مرواریدهای بدلی ژاپنی در بازار جهانی از نفوذ تجار مروارید در صحنه‌های داخلی و خارجی بحرین کاسته شد. با کشف نفت قشر جدیدی از کارگران پدید آمدند که با توجه به اهمّیت جهانی نفت، بر نقش اجتماعی-سیاسی آنان در صحنه داخلی بحرین نیز افزوده شد. بر این اساس نقش برجسته در قیام‌های ضد دولتی ۱۹۵۶،۱۹۶۵ ، ۱۹۷۰، ۱۹۷۲، با کارگرانی بود که اکثریت آنان شیعه بودند که حق برگزاری گردهمایی سیاسی و آزادی زندانیان سیاسی به خواسته‌های قبلی اضافه شد. وی در ادامه گفت: بعد از استقلال بحرین در سال ۱۹۷۱، عیسی آل خلیفه به مردم وعده نوشتن قانون اساسی و تشکیل پارلمان را داد و با سفر به نجف اشرف و طی دیداری با آیت الله سید محسن حکیم و قول حمایت و محترم شمردن حقوق شیعیان بحرین نظر ایشان را جلب کرد. با انتشار این خبر مردم بحرین حاکمیت آل خلیفه را پذیرفتند و در سال ۱۹۷۲ انتخابات مجلس شورای ملی زیر نظر سازمان ملل برگزار و این مجلس قانون اساسی را در سال ۱۹۷۳ نوشتند که قانون اساسی کشور بحرین شد. ولی با گذشت حدود یک سال ونیم از تصویب قانون اساسی در سال ۱۹۷۵ در پی استعفای نخست وزیر وقت - برادر پادشاه- که هم اکنون نیز که چهل سال از آن تاریخ میگذرد هم اکنون نیز نخست وزیر است. به بهانه اینکه کار کردن با مجلسی که چوب لای چرخ دولت میگذارد و اختیارات دولت را محدود کرده است پادشاه هم مجلس را منحل و عمل به قانون اساسی را ملغی اعلام کرد. چون زمان بستن بودجه مجلس ملی محکم جلوی دولت ایستاد و با محدود کردن بودجه دولت و نظارت بر در آمدهای نفتی را اعمال کرد که این کار به مذاق حکومت خوش نیامد و از آن پس وضعیت فوق العاده در بحرین اعلام شد. بحرین پس از انقلاب اسلامی ایران و پرچمداری اسلامگراها نوروزی گفت: تا قبل از پیروزی انقلاب اسلامی گروه های چپ پرچمدار مبارزات بودند ولی با پیروزی انقلاب اسلامی گروه های اسلام گرا به یک جنبش قدرتمند تبدیل و با روحیه گرفتن و الگو گیری از انقلاب اسلامی و نیز حمایت از سوی انقلابیون ایران، حرکات چندی در بحرین به وقوع پیوست. در سال ۱۹۷۹ با فعالیت های "حجت الاسلام هادی مدرسی" که توسط رژیم شاه به بحرین تبعید شده بود شیعیان را در بحرین سازماندهی کرد. در پی خطابه های "حجت الاسلام مدرسی" که منجر به شکل گیری دو تظاهرات علنی یکی در روز ۱۷ اوت به مناسبت اعلام نخستین روز قدس از سوی امام خمینی(ره) و دیگری در روز ۱۹ اوت (در اعتراض به بازدداشت مدرسی) شد که در نهایت منجر به اخراج وی در روز ۳۱ اوت از بحرین شد. این نهضت های کوتاه مدت نافرجام چون ناشی از فعالیت و تبلیغات روحانیون ایرانی بود با غیبت آنان نیز این مسائل فروکش کرد. ۱۹۸۰ و شهادت آیت الله سیدمحمدباقر صدر و قیام هایی دیگر ایمان نوروزی در ادامه سوابق مبارزاتی مردم بحرین گفت: حدود سه ماه بعد در آوریل ۱۹۸۰ به دنبال تأیید شهادت آیت سید محمد باقر صدر توسط رژیم بعث عراق از جانب حکام بحرین، دوباره منازعات در این کشور شدت گرفت که با دستگیری عده ای سرکوب شد. چند روز بعد یکی از دستگیر شدگان در اثر شکنجه به شهادت رسید و در نتیجه تظاهرات دیگری در ماه بعد بر پا شد. وی افزود: بعد از اخراج مدرسی از بحرین جبهه اسلامی برای آزادی بحرین به سرپرستی وی در ایران تأسیس گردید و در سال ۱۹۸۱ در بحرین «جبهه اسلامی برای آزادی بحرین» که به گفته حکومت بحرین، به یک کودتای نافرجام دست زد. حمله عراق به ایران و تشکیل شورای همکاری خلیج فارس پژوهشگر مسائل جهان اسلام گفت: با حمله عراق به ایران و نیز پیوستن بحرین به پیمان امنیتی با عربستان و در نهایت تشکیل شورای همکاری خلیج فارس تا حدود زیادی امواج صدور انقلاب در این کشور مهار و تحدید شد و دولت های منطقه توانستند تا حدود زیادی از انفعال خارج شده و برای بقاء ودوام خود در داخل و خارج به سیاست تشویق و تهدید متوسل شدند که این امر بحرین و دیگر کشورهای عضو شورای همکاری خلیج فارس پیش از پیش به پذیرش پدرخواندگی عربستان به دامان عربستان سوق داد و همین علل باعث شد که عربستان و دیگر کشورهای حاشیه خلیج فارس در خلال دفاع مقدس حدود ۷۰ میلیارد دلار به صدام کمک کنند. انقلاب تسعینیات (دهه ۹۰) وی با اشاره به اینکه ریشه ها و زمینه های طغیان و بحران در بحرین همچنان وجود داشته و حکومت بحرین خود مشکل اصلی است، گفت: انقلاب دهه نود مردم بحرین معروف به انقلاب تسعینیات می باشد که یکی در سال ۱۹۹۲ و دیگری در سال ۱۹۹۴ بود که از دسامبر این سال آغاز و به مدت ۵ سال ادامه داشت و مردم خواستار تشکیل مجدد مجلس و عمل به قانون اساسی بودند. از رهبران این دوره می توان به آیت الله عبدالامیر الجمری، استاد عبدالوهاب حسین و شیخ حسن مشیمع نام برد که هر کدام بیش از ۵ سال در زندان بودند که در پی اصلاحات سیاسی در بحرین بعد از مرگ پادشاه، آزاد شدند. مرگ ناگهانی شیخ عیسی، پادشاه بحرین ایمان نوروزی گفت: در اواخر سال ۱۹۹۹ شیخ عیسی فوت می کند و حمد پسر وی با حمایت آمریکا به قدرت رسید. با توجه به اوضاع بحرین و مرگ ناگهانی شیخ عیسی و متزلزل بودن حکومت و بیم اختلاف و کودتا در خاندان آل خلیفه - که یک بار در سال ۱۹۸۱ سابقه آن وجود داشت-باعث شد آمریکا که منافع خود را در خطر میدید و نیز با توجه به حضور یکی از مهترین ناوگان دریایی خود یعنی ناوگان پنجم در بحرین، با فشار آوردن به آل خلیفه در ۱۴ فوریه ۲۰۰۱ منشوری تحت عنوان «منشور آشتی ملی» اعلام کرد و قول اصلاحات سیاسی و اقتصادی و رفع تبعیض علیه شیعیان را داد و گفت: «نه تنها قانون اساسی ۱۹۷۳ را قبول داریم، بلکه قانونی بهتر از آن خواهیم نوشت و انتخابات مجلس را برگزار و علاوه بر آن همه زندانیان سیاسی را آزاد و همه تبعید شدگان حق ورود به کشور را دارند.» وی در ادامه اظهار داشت: "منشور آشتی ملی" با رأی ۹۸.۴ در صدی در فوریه سال ۲۰۰۱ میلادی به تأیید مردم بحرین رسید. تأسیس مجلس منتخب، تفکیک قوا، استقلال قوه قضائیه، حمایت از حقوق سیاسی زنان و آزادی های مدنی در این منشور به رسمیت شناخته شده بود. قانون اساسی جدید و ساختار فرمایشی بودن مجلس در بحرین این پزوهشگر مسائل جهان اسلام گفت: یک سال بعد از همه پرسی منشور آشتی ملی در ۱۴ فوریه سال ۲۰۰۲ قانونی اساسی جدیدی نوشته شد که تمام اختیارات سه قوه ، عزل و نصب وزرا، قضات ، و فرماندهان نظامی و نمایندگان و رئیس مجلس شورا (سنا) را در اختیار پادشاه قرار می داد و بر خلاف وعده های داده شده عمل شد. همچنین کشور علاوه بر مجلس منتخب که مردم اعضای آن را انتخاب می کنند و اعضای آن ۴۰ نفر می باشد، مجلسی دیگر تحت عنوان "مجلس شورای اقدام" که آن هم ۴۰ نفره است و اعضایش با انتصاب حکومت انتخاب می شوند. این دو مجلس یعنی مجلس شورا و منتخب، پارلمان بحرین را تشکیل داده اند. تحریم انتخابات سال ۲۰۰۲ نورزوی گفت: رهبران جمعیت الوفاق و سه جمعیت دیگر سال ۲۰۰۲ و همزمان با اصلاحیه‌ای که در آن پادشاه در قدرت قانون‌گذاری سهیم می‌شد، انتخابات را تحریم کردند. این انتخابات که اوّلین انتخابات پس از سال ۱۹۷۳ در این کشور بود به دلیل قدرت گرفتن مجلس بالادستی مشورتی منتخب از سوی پادشاه در امور مجلس ، از سوی این حزب تحریم شد. آنها حاکمیت را به تزویر و سوء استفاده از اعتماد مردم به وعده های داده شده در منشور متهم کردند و از این طرف حاکمیت با استدلال اینکه که مردم با رأی بالای خود به منشور، اختیار اصلاحات و تأسیس نظام مشروطه سلطنتی را به پادشاه تفویض کرده اند. سرخوردگی اپوزیسیون موجب شد تا آنها نخستین انتخابات پارلمانی را در سال ۲۰۰۲ میلادی تحریم کنند. انتخابات سال ۲۰۰۶ و اختلافات در جمعیت وفاق کارشناس مسائل جهان اسلام در ادامه سیر مبارزات مردم بحرین به انتخابات مجلس در سال ۲۰۰۶ پرداخت و گفت: در این دوره در جمعیت الوفاق دو نظر وجود داشت: نظر اول اینکه این حکومت اصلاح شدنی نیست و با تحریم انتخابات و سازماندهی مجدد باید مبارزه را ادامه داد و نظر دیگر این بود که با شرکت در انتخابات وارد مجلس می شویم و این قانون اساسی را تغییر می دهیم و از این طریق مبارزه می کنیم. در پی بروز این اتفاق که منجر به جدایی چند ده نفر از موثرین جمعیت شد. من جمله از اعضای هیئت موسس الوفاق که از معروف ترین این چهره ها به استاد عبدالوهاب حسین، استاد شیخ حسن مشیمع، دکتر الشهابی ، دکتر عبدالجلیل سینگس اشاره کرد. دکتر سعید الشهابی در این باره می گوید: «برادران ما در الوفاق انسانهایی پاک و مؤمن اند که فکر می‌کنند روش اصلاحی جواب می‌دهند هر چند تا امروز روش آنها جواب نداده و حتی یک زندانی را نتوانستند آزاد کنند، یا یک وزیر دزد را به پائین بکشند یا بندی از قانون را تغییر دهند! البته بدنه الوفاق با انقلاب مردم است. در سال ۲۰۰۲ هفتاد درصد شورای عمومی الوفاق رای به عدم شرکت در انتخابات دادند. در سال ۲۰۰۶ و ۲۰۱۰ که در انتخابات شرکت کردند هم اکثریت مخالف بودند ولی چیزی فتواگونه از آیت‌ا... سیستانی آوردند و به آن استناد کردند و جمعیت را راضی نمودند!» گفتنی است در انتخابات ۲۰۰۶ ، ۱۷ کرسی و در انتخابات ۲۰۱۰ ، ۱۸ کرسی از ۴۰ کرسی مجلس را به نمایندگان خود اختصاص دهد. لازم به ذکر است حداکثر ۱۸ کرسی سهمیه شیعیان از ۴۰ کرسی پارلمان است. ادامه اعتراضات ۲۰۰۶ و ۲۰۰۸ و شکل گیری «حرکت حق» و «تیار الوفاء الاسلامی» نورزوی گفت: در سال ۲۰۰۶ بعد از جدایی رهبران اصلی از الوفاق استاد شیخ حسن مشیمع به همراه چند تن دیگر «حرکت حق» را پایه ریزی کرد و در سال ۲۰۰۹ استاد عبدالوهاب حسین بعد از یک دوری ۳ ساله از عرصه سیاست به همراه آیت الله عبدالجلیل مقداد و شیخ سعید نوری جمعیت "تیار الوفاء الاسلامی" را تأسیس کردند. که در این سال ها مبارزات محدود این گروه ها با حکومت ادامه پیدا کرد. که منجر به دستگیری تعدادی از این رهبران و جوانان دیگری شد. که می توان به دستگیر شیخ حبیب مقداد و شیخ سعید نوری و نیز محاکمه غیابی استاد شیخ حسن مشیمع در ژوئن سال ۲۰۱۰ میلادی به اتهام تأسیس یک سازمان تروریستی به همراه ۲۵ فعال شیعه معارض محاکمه شد. انقلاب ۱۴ فوریه ۲۰۱۱؛ آتشی برخاسته از ظلمها و تبعیض های آل خلیفه پژوهشگر مسائل جهان اسلام به اعتراضات مردمی در دوره اخیر و ظلمها و تبعیض های مختلف آل خلیفه پرداخت و گفت: از ۱۴ فوریه ۲۰۰۱ که کم بیش اعترضات و مبارزات جسته و گریخته ای وجود داشت. پس سقوط بن علی در تونس و حسنی مبارک در مصر و با آغاز خیزش ها در کشور های منطقه، بهانه ای می شود که آتش زیر خاکستر شعله ور شود. در ۴ فوریه جمعی از رهبران از جمله استاد عبدالوهاب حسین و جوانان فعال در حمایت از انقلاب مصر در جلوی سفارت مصر در تجمعی چند صد نفره حضور می یابند. برنامه ریزی برای تظاهرات ضد دولتی ده روز بعد و به مناسبت ۱۴ فوریه ۲۰۰۲ که قانون اساسی توسط پادشاه نقض شده بود توسط گروه های اپوزیسیون انجام و روز ۱۴ فوریه را روز "انقلاب و مخالفت با قانون اساسی" برای قیام تعیین می کنند. یادکردی از استاد عبدالوهاب حسین؛ آغازگر انقلاب بحرین وی در ادامه از استاد عبدالوهاب حسین که در بین جوانان بحرینی عموماً با لفظ «استاد» و با لقب "مُفجّر الثورة (آغازگر انقلاب)" خطاب می شود، یاد کرد و درباره این مبارز و شخصیت دینی و سیاسی گفت: استاد عبوالوهاب حسین، رهبر و مؤسس گروه انقلابی «تیار الوفاء الإسلامی» می باشد که در دوره انقلاب دهه نود جزو رهبران اصلی و مدت طولانی حدود ۶ سال را در آن برهه در حبس انفرادی به سر برده است. وی در همان تجمع ۴ فوریه در سخنرانی در جمع تجمع کنندگان بحرینی اظهار کرده بود: «ما دنبال اصلاحات هستیم ولی اگر حکومت خون کسی را بریزد دیگر خواسته ما اصلاحات نخواهد بود و به دنبال «اسقاط نظام» خواهیم بود.» نوروزی، عبدالوهاب حسین را مغز متفکر سیاسی بحرین در دو دهه گذشته نامید و گفت: به نظر بنده، ایشان یکی از کسانی است که به لحاظ نظری و اندیشه به انقلاب اسلامی ایران نزدیک و کتب و مقالات متعددی درباره امام خمینی(ره) و انقلاب اسلامی نوشته است. طراحی ساختار اولیه بسیاری از گروه ها و احزاب نیز توسط ایشان صورت گرفته است. وی از نخستین کسانی بود که در روز ۱۴ فوریه بحرین از صبح زود در صف اول تظاهرکنندگان به میدان آمد و جوانان را به ایجاد تظاهرات برای اصلاحات تشویق کرده بود. تحلیل آخرین وضعیت بحرین و تضاد انقلابیون و اصلاحیون نویسنده کتاب «انقلاب کرامت در بحرین» در تحلیل آخرین وضعیت بحرین گفت: انقلاب ۱۴ فوریه عقبه ای چند ده ساله دارد و اصیل است. با توجه به سیر عملکرد آل خلیفه بخصوص بعد از استقلال و نیز تجربه دهه نود و به ویژه در ده سال اخیر و نیز جنایاتی که در همین انقلاب کردند اصلاح شدنی نیست. در دهه های گذشته بخصوص انقلاب دهه نود شعار اسقاط نظام، شعار مردم نبوده و فقط گروه های خاص و معدود افرادی بودند که معتقد به اسقاط بودند. ولی در این انقلاب اخیر شعار اسقاط نظام تبدیل به یک شعار عمومی شده و مردم بیدار شده و به این یقین رسیده اند که برای رهایی از این ظلم ها و جنایات این حکومت خون ریز تنها راه سقوط حکومت است. وی در ادامه افزود: انقلاب ۱۴ فوریه و حضور مردم آن با مشارکت حدود ۷۰ درصد نشان داد گروه های سیاسی خواهان اصلاح که بر این باور بودند که مردم خسته شده اند و دیگر حاضر به جان فشانی و مقابله با حکومت نیستند آب در هاون می کوبند. و بر عکس گروه های انقلابی معارض که همواره به دنبال تغییر رژیم سیاسی در بحرین بوده اند از بدنه مردمی خوبی برخوردارند و توان کشاندن مردم به خیابان ها را دارند تا جایی که در این کشور کوچک که به دلایل مذکور، انقلاب چنان سخت است، دولت و ارتش به هراس افتادند و عربستان مجبور به دخالت مستقیم خارجی شد. راههای حمایت از مردم مظلوم بحرین نوروزی در پایان گفت: انعکاس و اطلاع رسانی درست از انقلاب بحرین و رهبران واقعی انقلاب و خواست حقیقی مردم و حمایت بیشتر مردم و دولت ایران و سایر مسلمانان به توان کمک شایانی را به این حرکت مردم بحرین کرد. چرا که سقوط آل خلیفه، اوضاع منطقه را متحول خواهد کرد و سقوط دیگر حکومت های ظالم دیگر را خواهیم داشت.
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: مهر]
[مشاهده در: www.mehrnews.com]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 127]
-
دین و اندیشه
پربازدیدترینها