واضح آرشیو وب فارسی:مهر: یادداشت؛
سید الاحرار در میان عامه/ گفتار اهل سنت در مورد سیدالشهدا
شناسهٔ خبر: 3802285 - سهشنبه ۴ آبان ۱۳۹۵ - ۱۱:۰۶
دین و اندیشه > آیین ها و تشکل های مذهبی
.jwplayer{ display: inline-block; } امام حسین بن علی (ع)، شمس تابانی است که شعاع تابش نور او تمام مذاهب و فرق را منور نموده است تا آنجا که اعاظم علمای اهل تسنن به کرّات به مناقب سیدالشهدا (ع) اشاره کرده اند. خبرگزاری مهر، گروه دین و اندیشه-علی کریمی: امام حسین بن علی(ع)، شمس تابانی است که شعاع تابش نور او تمام مذاهب و فرق را منور نموده است تا آنجا که اعاظم علمای اهل تسنن در کتب مختلف و متعدد که از وثاقت خاصی برخوردارند به کرّات به مناقب امام الاولیاء، سیدالشهدا (ع) اشاره و اعتراف کرده اند. این مدّعا با مراجعه به کتب تاریخ و تراجم اهل سنت (عامه) ثابت می گردد آنگاه که امام حسین (ع) را مورد مدح و ستایش قرار داده اند. الف-ابن حجر عسقلانی که از بزرگان اهل سنت است می گوید: «حسین بن علی بن ابی طالب، هاشمی، ابوعبدالله، مدنی، نوه ی رسول خدا (ص) و دسته گل او از دنیا و یکی از دو آقای جوانان اهل بهشت است.» (۱) ب-زرندی حنفی: «حسین نماز و روزه و حج و عبادات بسیاری انجام می داد. او مردی با سخاوت و کریم بود و بیست وپنج بار پیاده به حج رفتند.» (۲) ج-یافعی: «(حسین) دسته گل رسول خدا (ص) و نوه او و خلاصه نبوت، محل محاسن و مناقب و بزرگواری، ابو عبدالله حسین بن علی (ع) است.» (۳) د-سبط بن الجوزی: «کنیه او ابوعبدالله و ملقب به سیّد وفیّ، ولیّ، سبط و شهید کربلاست.» (۴) ابن سیرین: «آسمان برکسی بعد از یحیی بن زکریا به جز حسین (ع) نگریست و هنگامی که کشته شد آسمان سیاه گشته و ستارگان در روز پدیدار گشتند، به حدی که سیاره جوزاء در وقت عصر دیده شد و خاک قرمز فرو ریخت و آسمان تا هفت شبانه روز به مانند لخته خونی بود.» (۵) این اعترافات و بیانات اعاظم اهل سنت تنها در میان قدماء و بزرگان قرن ها پیش نیست بلکه از افراد اهل فنّ اهل سنت که معاصر هستند نیز بدین مطالب و مناقب اذعان دارند: محمد عبده یمانی: «حسین (ع) مردی عابد و متواضع بود، همیشه وی را روزه دار مشاهده می کردند، شب ها بیدار و مشغول عبادت بود. همیشه در امور خیر از دیگران جلو بود و در نیکی ها بر دیگران سبقت می گرفت.» (۶) عمر رضا کحاله: «حسین بن علی بزرگ اهل عراق در فقه و عظمت روحی و جود و بخشش بود.» (۷) پس بخوبی روشن است که امام حسین بن علی (ع) علمدار آزادی، جود، بخشش، عبودیت و معنویت، عقلانیت، مبارزه با جهالت و ضلالت و گمراهی، جهاد فی سبیل الله تعالی، دست گیری از مستمندان و هزاران منقبت دیگر در میان تمام جهانیان و مذاهب و فرق است و اختصاصی به شیعیان ندارد، گرچه شیعیان باید به حکم کلام امام صادق (ع) که به یکی از شیعیانش فرمود: «... انّ الحسن من کلّ احد حسن و انّه منک احسن لمکانک منّا... .» (۸) هرخوبی از جانب تو خوب تر است چرا که به ما نزدیک تری – نسبت به حضرت اباعبدالله الحسین (ع) عاشق تر و پایبند تر باشند و حقا و انصافا یک پیرو حقیقی و راستین برای حضرتش باشند چرا که فرموده اند: «کونوا زینا لنا... .» (۹) منابع: ۱-تهذیب التهذیب ج ۲ ص ۳۱۹ ۲- نظم درر السمطین ص ۲۰۸ ۳-مرآت الجنان ج ۱ ص ۱۳۱ ۴-تذکره الخواص ص ۲۳۲ ۵-تاریخ ابن عساکر ج ۴ ص ۳۳۹ ۶-علّموا اولادکم محبّه آل بیت النبی صلی الله علیه وآله ص ۱۳۳ ۷-اعلام النساء ج ۱ ص ۲۸ ۸-مناقب آل ابی طالب ج۴ ص ۲۳۶ ۹-السرایر الحاوی لتحریر الفتاوای ج۳ ص ۶۵۰
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: مهر]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 118]