تور لحظه آخری
امروز : پنجشنبه ، 28 تیر 1403    احادیث و روایات:  امام صادق (ع):شش (صفت) در مؤمن نيست: سخت گيرى، بى خيرى، حسادت، لجاجت، دروغگويى و تجاوز.
سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون شرکت ها

تبلیغات

تبلیغات متنی

خرید ووچر پرفکت مانی

تریدینگ ویو

کاشت ابرو

لمینت دندان

لیست قیمت گوشی شیائومی

صرافی ارکی چنج

صرافی rkchange

دانلود سریال سووشون

دانلود فیلم

ناب مووی

رسانه حرف تو - مقایسه و اشتراک تجربه خرید

سرور اختصاصی ایران

تور دبی

دزدگیر منزل

تشریفات روناک

اجاره سند در شیراز

قیمت فنس

armanekasbokar

armanetejarat

صندوق تضمین

طراحی کاتالوگ فوری

دانلود کتاب صوتی

تعمیرات مک بوک

Future Innovate Tech

آموزشگاه آرایشگری مردانه شفیع رسالت

پی جو مشاغل برتر شیراز

قیمت فرش

آموزش کیک پزی در تهران

لوله بازکنی تهران

میز جلو مبلی

آراد برندینگ

سایبان ماشین

مبل استیل

بهترین وکیل تهران

کی شاپ

خرید دانه قهوه

دانلود رمان

وکیل کرج

آمپول بیوتین بپانتین

پرس برک

بهترین پکیج کنکور

خرید تیشرت مردانه

خرید نشادر

خرید یخچال خارجی

وکیل تبریز

اجاره سند

وام لوازم خانگی

نتایج انتخابات ریاست جمهوری

خرید ووچر پرفکت مانی

خرید سی پی ارزان

خرید ابزار دقیق

بهترین جراح بینی خانم

تاثیر رنگ لباس بر تعاملات انسانی

خرید ریبون

ثبت نام کلاسینو

خرید نهال سیب سبز

خرید اقساطی خودرو

امداد خودرو ارومیه

ایمپلنت دندان سعادت آباد

موسسه خیریه

 






آمار وبسایت

 تعداد کل بازدیدها : 1806927303




هواشناسی

نرخ طلا سکه و  ارز

قیمت خودرو

فال حافظ

تعبیر خواب

فال انبیاء

متن قرآن



اضافه به علاقمنديها ارسال اين مطلب به دوستان آرشيو تمام مطالب
 refresh

امامت از دیدگاه قرآن و عرفان بررسی شد


واضح آرشیو وب فارسی:مهر: با ارائه حجت الاسلام علیرضا صادقی؛
امامت از دیدگاه قرآن و عرفان بررسی شد

نشست


شناسهٔ خبر: 3785042 - یکشنبه ۱۱ مهر ۱۳۹۵ - ۱۴:۴۱
دین و اندیشه > اندیشکده ها

.jwplayer{ display: inline-block; } شانزدهمین نشست علمی گروه عرفان مجمع عالی حکمت اسلامی شعبه مشهد با موضوع نسبت امامت در منظر قرآن با امامت در منظر عرفان با سخنرانی حجت الاسلام والمسلمین علیرضا صادقی برگزار شد. به گزارش خبرگزاری مهر، شانزدهمین نشست علمی گروه عرفان مجمع عالی حکمت اسلامی شعبه مشهد با موضوع نسبت امامت در منظر قرآن با امامت در منظر عرفان با سخنرانی حجت الاسلام علیرضا صادقی برگزار شد. در این نشست حجت الاسلام صادقی به ارائه بحث خود پرداخت که اکنون خلاصه ای از آن از نظر شما می گذرد؛ پیش از ورود به بحث، مقصود خود از پاره‌ای مفاهیم را به اختصار تبیین می‌کنم: ۱- اثبات: اثبات همان اقناع است که می‌توان با پیمودن راه‌های متعدد نظری و عملی بدان دست یافت. آنگاه که گزاره‌ای إثبات می‌شود، تصدیقی نسبت به آن گزاره، حداقل در یک ذهن تحقق می‌یابد، تصدیقی که ممکن است از منظر مصدق، غیر از واقع و کاشف از آن تلقی شود.
نسبیت در إقناع نسبت به گزاره‌ها، أذهان و أزمان گوناگون، إثبات شدن را فاقد بار ارزشی مطلق  ـ و نه مطلق ارزش ـ می‌نماید.
تمام گزاره‌ها در قابلیت إثبات، فعلیت فی‌الجملۀ إثبات و عدم فعلیت بالجملۀ إثبات، شریک و انبازند. ۲- امامت: از امام در اینجا معنائی را قصد می‌کنم که انبیاء و رسولان را نیز در بر می‌گیرد. ۳- قرآن: محصول مواجهه با هر متنی  ـ هر متنی ـ  نصوص و ظواهری است که تنها محمول آنها در یک عروض آرامش‌زا برای یک ذهن غیر عامی، حجیت و معذریت عقلائی است و البته بنابر مقدمه اول، سخیف‌ترین متون و ناشایست‌ترین مناشیء نیز می‌توانند در شرائطی خاص، إقناع نسبت به معنائی را برای بعضی أذهان به ارمغان آورند فضلا عن القرآن. قرآن: محصول مواجهه با هر متنی  ـ هر متنی ـ  نصوص و ظواهری است که تنها محمول آنها در یک عروض آرامش‌زا برای یک ذهن غیر عامی، حجیت و معذریت عقلائی است و البته بنابر مقدمه اول، سخیف‌ترین متون و ناشایست‌ترین مناشیء نیز می‌توانند در شرائطی خاص، إقناع نسبت به معنائی را برای بعضی أذهان به ارمغان آورند فضلا عن القرآن. ۴- عرفان: مقصود از عرفان، دانش عرفان ـ اعم از عرفان نظری و عملی ـ است؛ یعنی مجموعه‌ای از گزاره‌ها و مبادی تصوری و تصدیقی آن گزاره‌ها. صادقی پس از بیان مقدمات به اصل بحث ورود پیدا کرد و اظهارداشت: اهل معرفت، به علت رابطۀ خاصی که با مریدان و غیر مریدان داشتند، و نیز به علت علقه‌ای که با محبوب، در درون خویش می‌یافتند، غالبا در اقناع مخاطبینی که در جرگه مریدان وارد نبوده و خود را مقید به تبعیت از دلیل و نه مدلل می‌دانند ناکام‌اند، با این حال نمی‌توان از تأثیر تصورزائی مدعیات ایشان، بر هر آن کس که به سخنان‌شان گوش می‌سپارد تغافل نمود و نفی تولید تصدیق و اقناع را همان نفی تولید تصور و تصویر برشمرد و به بهانۀ عدم توفیق در اقناع بسیاری اذهان، حتی از توجه به ادعای آنان سر باز زد. از تحلیل‌هائی که عارفان، موجد آن بوده‌اند و آگاهی از آن، شناخت نسبت امامت عرفانی با إمامت قرآنی را در پی دارد، تحلیل مفهوم» رسالت «است. مفهوم اضافی رسالت در نگاه ابتدائی، آنگاه مصداق می‌یابد که این سه طرف، تحقق منحاز و مستقل از هم داشته باشند: ۱- مرسل و فرستنده، ۲- رسول و فرستاده، ۳- مرسَل الیه و پیامگیر. در این رابطۀ طولی، پیام توسط رسول از مرسل دریافت می‌شود و سپس به مرسَل الیه إبلاغ می‌گردد. در این تحلیل از رسالت، اثنینیت و دوگانگی فرستنده و فرستاده از پیش، فرض گرفته شده است. اما از منظر اهل معرفت، یک انسان آنگاه به منصب و مقام رسالت از جانب خداوند نائل می‌گردد که:
اولا ادراک محدودیت، تغایر و بیگانگی را به کلی از دست بدهد و ادراک کل بودن در عین بساطت را دارا گردد، ادراکی که از مختصات خداوند خالقی است که أغیار از غیریتش سوخته، إدراکی که بر همۀ مخلوقات متعیَّن حرام است، ادراکی شبیه ادراک عمومی و ناصواب ما از نسبت بدن به خود. و ثانیا این ادراک کلیت از او سلب شده و مُهر تعیُّن بر او زده شده باشد تا خود را و سایر موجودات را موهوم، فاقد هر گونه واقعیت و محو در خداوند موجود ببینند، دیدنی که البته بینندۀ آن خداوند است. رسول در این رابطۀ ویژه، هستی پیشین  ـ و البته موهوم خویش که هیچ‌گاه واجد آن نبوده است ـ را از کف می‌دهد و مالکیت خداوند نسبت به هستی بسیط و یک‌پارچه‌ای که همیشه همۀ عوالم ممکن را إملاء کرده بود را مشاهده می‌کند و باز فاعل این مشاهده نیز غیر خداوند نخواهد بود.
فارغ از آنکه ذهن ما پس از تصور چنین رابطه‌ای، به تحقق آن إذعان کند یا نه، اطراف مستقل رابطۀ رسالت در این تحلیل از سه به دو کاهش می‌یابد و دوگانگی رسول و مرسل رخت بر می‌بندد و رسالت با دو رکن رسول و مرسَل الیه مصداق می‌یابد.
این مدرس حوزه و دانشگاه در پایان به بیان آیاتی از قرآن کریم که می‌توان این تصور عرفانی از مفهوم رسالت را در مورد آنها پیاده کرد پرداخت و گفت:
با در نظر داشتن این تحلیل از رسالت است که می‌توان آیاتی را که قرآن را کلام خداوند، جبرئیل و رسول اکرم(صلی الله علیه و آله و سلم) معرفی می‌کنند بهتر دریافت. قرآن کلام خداوند است، همچنانکه کلام جبرئیل است، هم چنان که کلام محمد بن عبدالله (صلی الله علیه و آله و سلم) است و آنگاه که کلام رسول است کلام مرسل نیز هست. ۱- وَ إِنْ أَحَدٌ مِنَ المُشرکینَ اسْتَجارَکَ فَأَجِرْهُ حَتَّی یَسْمَعَ کَلامَ اللَه ثُمَّ أَبْلِغْهُ مَأْمَنَهُ ذلِکَ بِأَنَّهُم قَوْمٌ لا یَعْلَمُونَ. ۲- إِنَّهُ لَقَوْلُ رَسُولٍ کَریمٍ، ذی قُوَّهٍ عِنْدَ ذِی الْعَرْشِ مَکینٍ، مُطاعٍ ثَمَّ أَمین.
۳- إِنَّهُ لَقَوْلُ رَسُولٍ کَریمٍ، وَ ما هُوَ بِقَوْلِ شاعِرٍ قَلیلاً ما تُؤْمِنوُنَ، وَ لا بِقَوْلِ کاهِنٍ قَلیلاً ما تَذَکَّرُونَ.
آن کس که قرآن را فقط قول البشر می‌داند در سقر است، نه آنکس که آنرا هم قول البشر و هم کلام الله دانسته و از تحلیل بدوی رسالت فراتر رفته و به افق‌های تازه‌ای دست یافته است.









این صفحه را در گوگل محبوب کنید

[ارسال شده از: مهر]
[مشاهده در: www.mehrnews.com]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 176]

bt

اضافه شدن مطلب/حذف مطلب







-


دین و اندیشه
پربازدیدترینها
طراحی وب>


صفحه اول | تمام مطالب | RSS | ارتباط با ما
1390© تمامی حقوق این سایت متعلق به سایت واضح می باشد.
این سایت در ستاد ساماندهی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی ثبت شده است و پیرو قوانین جمهوری اسلامی ایران می باشد. لطفا در صورت برخورد با مطالب و صفحات خلاف قوانین در سایت آن را به ما اطلاع دهید
پایگاه خبری واضح کاری از شرکت طراحی سایت اینتن