تبلیغات
تبلیغات متنی
محبوبترینها
ساقدوش کیست ؟ | وظیفه ساقدوش در مراسم عقد و عروسی چیست ؟
قایق‌سواری تالاب انزلی؛ تجربه‌ای متفاوت با چاشنی تخفیف
چگونه ویزای توریستی فرانسه را بگیریم؟
معرفی و فروش بوته گرافیتی ریخته گری
بهترین بروکر برای معاملات فارکس در سال 2024
تجربه رانندگی با لندکروز در جزیره قشم؛ لوکس‌ترین انتخاب
اکسپرتاپ: 10 شغل پردرآمد برای مهاجران کاری در کانادا
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1817191816
اندیشه حکمی ایرانیان در یونسکو به چه کار آید/ یونسکو و فضیلت!
واضح آرشیو وب فارسی:مهر: یادداشتی از داوود مهدوی زادگان؛
اندیشه حکمی ایرانیان در یونسکو به چه کار آید/ یونسکو و فضیلت!
شناسهٔ خبر: 3762812 - سه‌شنبه ۱۶ شهریور ۱۳۹۵ - ۱۵:۳۷
دین و اندیشه > اندیشمندان
.jwplayer{ display: inline-block; } در دنیای جدید سخنان مشاهیر فضیلت اندیش، حامل پیام نیست تا چه رسد به این که پیام رسان «صلح پایدار» باشد. به گزارش خبرگزاری مهر، داوود مهدوی زادگان عضو هیئت علمی پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی پیرامون نشست نقش فرهنگ در ترویج دوستی و بردباری میان ملت ها با تاکید برحکمت های کاربردی مشاهیر ایرانی ثبت یونسکو یادداشتی در کانال تلگرام خود به شرح زیر منتشر کرد؛ پانزدهم شهریور ماه 95، مرکز اسناد فرهنگی آسیا وابسته به پژوهشگاه علوم اتسانی و مطالعات فرهنگی، نشست علمی با عنوان «نقش فرهنگ در ترویج دوستی و بردباری میان ملت ها با تاکید بر حکمت های کاربردی مشاهیر ایرانی ثبت شده در یونسکو» برگزار کرد. سخنران این نشست، معاون فرهنگی کمیسیون ملی یونسکو ایران بود. ایشان به خوبی بر اشعار و سخنان حکمی مشاهیر ایرانی مسلط بودند و از مطالب شان استفاده کردم. محتوای سخنرانی تماماً در باب فضیلت اندیشی و نفی خصال رذیله بود. شاید اوج بحث ،«ده دیو» یاد شده در شاهنامه بود که دیو اول، تکبّر است. حین استماع سخنرانی، یک پرسش ذهن من را به خود مشغول ساخته بود؛ به ویژه که سخنران، معاون فرهنگی یونسکو در ایران بود. یونسکو، نهاد فرهنگی سازمان ملل است؛ یعنی نهادی فرهنگی با هویتی کاملاً مدرن. یادم آمد سال ها پیش؛ داریوش آشوری در گفت گو با سر دبیر نشریه راه نو گفته بود در مدرنیته حافظ و سعدی به حاشیه می روند (قریب به این مضمون). او حرف بی ربطی نزده بود. مدرنیته اول کاری که کرد فاصله گیری از فضیلت اندیشی است. چنان که ماکیاولی در شهریار چنین کرد. برای دنیای مدرن «به زیستنِ» مورد نظر ارسطو از اهمیت افتاده است. اکنون «بهزیستی» مهم است. دیو های شاهنامه به فرشته تبدیل شده اند. از جمله این فرشتگان مدرن، تکبر و غرور است. در دنیای جدید سخنان مشاهیر فضیلت اندیش، حامل پیام نیست تا چه رسد به این که پیام رسان «صلح پایدار» باشد. تنها توجهی که به آنها می شود، جنبه زیبایی شناختی آن است، شعر سعدی (بنی آدم اعضای یک پیکرند ...) از همین باب است که برای سر در سازمان ملل انتخاب می شود. وقتی می شنوم که رئیس سازمان ملل در کمال وقاحت نام آل سعودِ کودک کش را از فهرست جنایت کار جنگی حذف می کند، عمق جدایی دیوان سالاری مدرن از اندیشه فضیلت بیشتر برایم آشکار می شود و از آن بدتر ، سکوت نهاد فرهنگی یونسکو است. آن وقت است که از خود می پرسم، اندیشه حکمی ایرانیان در یونسکو به چه کار آید. پارادوکس کار وقتی بیشتر می شود که ادب پژوه پر سابقه ایرانی گمان می کند فرهنگ حکمی ایرانی در بستر مدرنیته شکوفا می شود و گشودگی معنوی پیدا می کند. مساله من، حین استماع سخنرانی ارزشمند، همین پارادوکس فرهنگی در دنیای مدرن است. باید برای این مساله چاره ای اندیشید.
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: مهر]
[مشاهده در: www.mehrnews.com]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 133]
-
دین و اندیشه
پربازدیدترینها