تبلیغات
تبلیغات متنی
محبوبترینها
ماندگاری بیشتر محصولات باغ شما با این روش ساده!
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
قیمت انواع دستگاه تصفیه آب خانگی در ایران
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
پروازهای مشهد به دبی چه زمانی ارزان می‌شوند؟
تجربه غذاهای فرانسوی در قلب پاریس بهترین رستوران‌ها و کافه‌ها
دلایل زنگ زدن فلزات و روش های جلوگیری از آن
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1837206640
تفسیر جهل از امام حسن مجتبی(ع)
واضح آرشیو وب فارسی:مهر: یادداشت؛
تفسیر جهل از امام حسن مجتبی(ع)
شناسهٔ خبر: 3715773 - یکشنبه ۲۷ تیر ۱۳۹۵ - ۱۳:۴۵
دین و اندیشه > آیین ها و تشکل های مذهبی
.jwplayer{ display: inline-block; } سید محسن موسوی استادیار و مدیر گروه علوم قرآن و حدیث دانشگاه مازندران می نویسد: مفهوم جهل و نادانی، بی بهرگی از دانش و خرد است ولی مصداق های متفاوت و فراوانی دارد. به گزارش خبرنگار مهر، یادداشتی با عنوان «تفسیر جهل از امام حسن مجتبی(ع)» از حجت الاسلام سید محسن موسوی، استادیار و مدیر گروه علوم قرآن و حدیث دانشگاه مازندران در پی می آید؛ مفهوم جهل و نادانی، بی بهرگی از دانش و خرد است ولی مصداق های متفاوت و فراوانی دارد. امام حسن(ع) هنگامی که از او درباره نادانی پرسیدند، دو مصداق از مصداق های فراوان آن را بیان فرمود. یکی فرصت طلبی پیش از امکان فرصت و دیگری خودداری از پاسخ هنگامی پرسشی می شود. نیک می دانیم که هرکاری وقتی دارد و کارها در گرو زمان های خود هستند. چنانچه پیامبر اکرم(ص) فرموده است: (الامور مرهونه باوقاتها)؛ کارها در گرو اوقات خویش اند. و هیچ کاری را نمی توان در غیر وقت مناسب آن انجام داد. در حقیقت زمان و فرصت مناسب، ظرفی است برای انجام شدن آن کار. و کاری که باید در یک زمان و مکان معین انجام گیرد، امکان انجام در زمانی پیش یا پس ار آن را با کیفیت مطلوب ندارد. اقدام به انجام کار و طلب فرصت، پیش از بدست آمدن فرصت واقعی، نوعی عجله کردن برای انجام کار است. عجله کردن و شتاب ورزیدن برای انجام کار نتیجه ناآگاهی از حقیقت کار و ناآشنایی با شرایط انجام درست کار است. پس می توان اینگونه نتیجه گرفت که یکی از مصداق های نادانی، شتاب ورزیدن و فرصت طلبی برای انجام کار پیش از امکان انجام آن است. مورد دیگری که کلام امام مصداق نادانی دانسته شده است، خود را دانا نمایاندن همراه با خودداری از پاسخ به پرسش هاست. کسی که مطلب و جواب پرسشی را می داند، باید در هنگام پرسش، جواب آن را به پرسشگر و نیازمند به جواب، عرضه کند و نباید از پاسخ گویی خودداری کند. زیرا که دانستن و نگفتن با ندانستن برابر است و دانشی که به دیگران سود نرساند، دانش بی فایده و برابر با نادانی است. در فرهنگ اسلام، کتمان کردن دانش و مخفی کردن آن از نیازمندان دانستن، عملی ناروا دانسته شده و پاسخگویی به جویندگان دانش و تشنگان دانستن از امور پسندیده برشمرده شده است. چنانچه امام علی(ع) فرموده است: زکات العلم نشره؛ زکات دانش، نشر آن است.
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: مهر]
[مشاهده در: www.mehrnews.com]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 54]
-
دین و اندیشه
پربازدیدترینها