تبلیغات
تبلیغات متنی
محبوبترینها
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
قیمت انواع دستگاه تصفیه آب خانگی در ایران
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
پروازهای مشهد به دبی چه زمانی ارزان می‌شوند؟
تجربه غذاهای فرانسوی در قلب پاریس بهترین رستوران‌ها و کافه‌ها
دلایل زنگ زدن فلزات و روش های جلوگیری از آن
خرید بلیط چارتر هواپیمایی ماهان _ ماهان گشت
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1835029159
اگر موانع رشد را بردارید، رشد می‌کنید/ سه نمونه از عوامل رشد
واضح آرشیو وب فارسی:مهر: گفتاری از علیرضا پناهیان؛
اگر موانع رشد را بردارید، رشد می‌کنید/ سه نمونه از عوامل رشد
شناسهٔ خبر: 3688715 - شنبه ۲۹ خرداد ۱۳۹۵ - ۱۳:۰۶
دین و اندیشه > آیین ها و تشکل های مذهبی
.jwplayer{ display: inline-block; } دریافت 6 MB
حجت الاسلام پناهیان گفت: بسیاری از عوامل رشد در درون و بیرون وجود انسان فراهم است. اگر موانع رشدمان را کنار بزنیم، سه زیبایی فوق‌العاده از عوامل رشد، وجود دارد که ما می‌توانیم درک کنیم. به گزارش خبرگزاری مهر، متن زیر گفتاری از حجت الاسلام پناهیان در خصوص موانع رشد است که از نظر می گذرد. فایل صوتی این سخنرانی نیز از لینک بالا قابل دریافت است. بسیاری از عوامل رشد در درون و بیرون وجود انسان فراهم است. اگر موانع رشدمان را کنار بزنیم، سه تا زیبایی فوق‌العاده از عوامل رشد، وجود دارد که ما می‌توانیم درک کنیم: ۱. جاذبۀ بسیار شدید پرودگار عالم که به عنوان هدف ما در روبروی ما قرار دارد. خدا واقعاً پُرجذبه و پُرکشش است. لازم نیست کسی به ما درس عقیدتی بدهد؛ ما جذبۀ خدا را همین‌طوری فطرتاً می‌توانیم درک کنیم. خدا فعال است، خدا لطیف است؛ خدایی که ما را خلق کرده و به یک هدفی خلق کرده و می‌تواند به تک‌تک ما بفرماید: «من تو را برای خودم ساخته‌ام؛ اصْطَنَعْتُکَ لِنَفْسی»(طه/۴۱) این یکی از عوامل رشد است. ۲. در فطرت ما هم کشش‌هایی به سمت خدا هست. حتی اگر خدا به ما کشش‌هایی نداشته باشد، ما خودمان دیوانه و حیران او هستیم. ۳. در رابطۀ بین ما و خدا، «اولیاء خدا» هم هستند، «ملائکه» هم هستند، و آنها در این میانه فعالند و بیکار نیستند! ملائکه برای مؤمنین، مدام صلوات و درود می‌فرستند. و اخیراً هم شهدا اضافه شده‌اند؛ شهدا واقعاً در حیات ما مؤثرند. اولیاء خدا و ملائکه و شهدا و صلحا از عوامل رشد ما هستند. و در این میان، حضرت بقیه الله الاعظم(عج) چقدر کار از دست‌شان بر می‌آید! اگر موانع رشد را بردارید، مثل فنر می‌جهید و رشد می‌کنید. در این‌صورت، دیگر بحث «رفتن» نیست، بلکه بحث «کشاندن و بردن» است! در دفاع مقدس همه می‌دیدند که برخی از رزمندگان از یک لحظه‌ای به بعد-انگار که مهار را از روی فنر وجودشان برداشته باشند- می‌جهیدند و می‌رفتند، همه‌چیزشان تغییر می‌کرد، و واقعاً راه صد ساله را یک‌شبه طی می‌کردند. ولی آنها چگونه این‌قدر رشد می‌کردند؟ موانع رشد خود را بر می‌داشتند و لذا عوامل رشدشان به‌کار می افتاد. زدودن جهل، کار ساده‌ای نیست؛ جهل‌گرایی و علم‌گریزی یک فرهنگ و یک عادت شوم است که خیلی‌ها دچارش هستند. امیرالمؤمنین(ع) در نامۀ ۳۱ نهج‌البلاغه سعی دارد یک فرهنگ یا عادت زشت یا یک بدیِ رایج را از بین ببرد؛ و آن هم «احساس کاذب دانایی» است، یعنی اینکه «آدم فکر کند همه‌چیز را می‌داند!» یا اینکه وقتی آدم یک‌مقدار علم پیدا کرد و دانست، دچار غرور می‌شود و مطالب دیگری که با دانسته‌های قبلی او منافات دارد را انکار می‌کند و بی‌احترامی می‌کند. و اصلاً سعی نمی‌کند که بفهمد. امیرالمؤمنین(ع) خطاب به جوان می‌فرماید: من تو را به انواع جهل‌ها و نادانی‌ها، سرزنش کردم که از من بپذیری که «خیلی چیزها را نمی‌دانی و یک‌وقت خودت را دانا تصور نکنی»! عالم کسی است که بداند آن چیزهایی که بلد است در مقابل چیزهایی که بلد نیست، خیلی کم هستند و لذا خودش را جاهل حساب می‌کند(وَ قَرَعْتُکَ بِأَنْوَاعِ الْجَهَالاتِ لِئَلَّا تَعُدَّ نَفْسَکَ عَالِماً...؛ تحف‌العقول/۷۳) الف) گاهی انسان با یک آگاهی جدید، متکبرانه و معاندانه برخورد می‌کند و به آن حمله می‌کند. ب) گاهی نیز با یک آگاهی جدید، بی‌اعتنا برخورد می‌کند و انگار دارد می‌گوید: «ما که اینها را می‌دانیم!»؛ هر دوی این برخوردها از سرِ احساس دانایی است، این احساس و این عادت، بدتر از جهل است و سپرِ نگهدارندۀ جهل است، و فروبرندۀ انسان در جهل است. علی(ع) می‌فرماید: جاهل این‌گونه است که چون نمی‌فهمد «علم یعنی چه؟» لذا خودش را عالم می‌داند و به رأی و نظر خودش اکتفا می‌کند و دائماً از اهل علم دور است و مدام عیبِ علما را می‌گیرد و مخالفان خودش را بر خطا می‌داند، و هر چیزی را که نمی‌فهمد، آن‌را گمراهی و فساد می‌داند، هر چیزی را که نمی‌شناسد انکار و تکذیب می‌کند؛ وَ إِنَّ الْجَاهِلَ مَنْ عَدَّ نَفْسَهُ بِمَا جَهِلَ مِنْ مَعْرِفَةِ الْعِلْمِ عَالِماً وَ بِرَأْیِهِ مُکْتَفِیاً ..(تحف‌العقول/۷۳)
لینک را کپی کنید
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: مهر]
[مشاهده در: www.mehrnews.com]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 48]
-
دین و اندیشه
پربازدیدترینها