تبلیغات
تبلیغات متنی
محبوبترینها
سه برند برتر کلید و پریز خارجی، لگراند، ویکو و اشنایدر
مراحل قانونی انحصار وراثت در یک نگاه: از کجا شروع کنیم؟
چگونه برای دریافت ویزای ایران اقدام کنیم؟ مدارک لازم و نکات کاربردی
راهنمای خرید یو پی اس برای مراکز درمانی و بیمارستانی مطابق الزامات قانونی
آیا طلاق توافقی نیاز به وکیل دارد؟
چگونه ویزای آفریقای جنوبی را به آسانی دریافت کنیم؟ راهنمای قدم به قدم
همه چیز درباره ویزای آلمان و مراحل دریافت آن
چرا پاسارگاد به عنوان یکی از مهم‌ترین آثار تاریخی ایران شناخته می‌شود؟
خرید انواع خودکار و روان نویس شیک و ارزان
خرید انواع خودکار و روان نویس شیک و ارزان
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1820547667
حوزه عقل محض حوزه کنش است و نه نظر/تقدم نظر بر عمل
واضح آرشیو وب فارسی:مهر: یادداشت اختصاصی مزدک رجبی؛
حوزه عقل محض حوزه کنش است و نه نظر/تقدم نظر بر عمل
شناسهٔ خبر: 3672162 - جمعه ۲۱ خرداد ۱۳۹۵ - ۰۹:۰۱
دین و اندیشه > اندیشمندان
سه ایده خدا، نفس و جاودانگی مقوم بنیانگذاری اخلاق در بنیاد سوژه خودمختار هستند و ازاین رو حوزه عقل محض حوزه کنش است و نه نظر. به گزارش خبرنگار مهر، چندی پیش نشست «نسبت میان عقل نظری و عملی (ارسطوـ‌کانت)» با سخنرانی مزدک رجبی، پژوهشگر حوزه فلسفه و عضو هیات‌علمی پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی در محل این پژوهشگاه برگزار شد. متنی که در پیش رو می خوانید خلاصه ای متن سخنرانی رجبی است که توسط وی در اختیار خبرنگار مهر قرار گرفته است. از افلاطون و به ویژه ارسطو نسبت میان قلمروشناخت و قلمروعمل هماره از مسائل و دغدغه های بنیادین فکر فلسفی بوده است. چگونه میان آنچه میشناسیم و حوزه کنشهای ما نسبت برقرار است؟ نزدیک شده به این دغدغه از ارسطو تا کانت و یاArete سپس متفکران معاصر را به خود مشغول کرده است. ارسطو فراتر و بالتر از همه ارزشها یا فضائل اخلاقی فضیلت عقلانی را میدید که نظرورزی بود که غایتش در خود بود. این نظرورزی بالاترین فضیلت انسانی است و حوزه کنش انسانی که حوزه انتخاب آزادنه است یعنی اخلاق و سیاست به هیچ رو ارزشمندی و فضیلت آن را دارا نیستند. پس از ظهور مسیحیت متفکران مسیحی از آگوستین تا توماس آکویناس با این مسئله و دغدغه مواجه بودند که نسبت میان عقل و ایمان یا فلسفه یونانی و مسیحیت چیست. از اریگن که فلسفه یونانی را ظهور و تمهید تجسد میدانست تا آگوستین که اینگونه میفهمید که باید ایمان داشت تا فهمید یعنی ایمان بیاور تا بفهمی در جستجوی آن بودند که میان عقل و ایمان یا فلسفه و مسیحیت نسبتی بیابند. توماس آکویناس با تمایز عقل و کلام طبیعی از سویی و وحی و کلام وحیانی از سوی دیگر آن دو را نافی هم نمیدانست بلکه متمایز میدانست. این تجلی دیگر فکری بود که آرام آرام از سده سیزدهم رخ داده بود یعنی تکثر معرفت شناسانه که بنابه آن کلام وحیانی مسیحی و فلسفه دو راه متمایز شناخت و فهم هستند که نافی هم نیستند ولی از دو منظر به هستی نگاه میکنند. همزمان و کمی پیشتر از سده سیزدهم در جهان تمدنی اسلام فارابی با همین دغدغه نسبت میان عقل و اسلام یا فلسفه و ایمان مواجه بود. وی هر دو را از منشأی واحد یعنی عقل فعال الاهی میدانست که نبی از طریق خیال به آن متصل است و فیلسوف به واسطه قوه عاقله اش بدان متصل است و مدینه فاضله مدینه ایست که واضع النوامیس آن کسی است که به عقل فعال الهی متصل است یعنی همان نبی-فیلسوف است. به نظر من نسبت میان نظر و عمل در جهان مسیحیت و اسلام با صورت بندی نسبت میان عقل و ایمان خود را آشکار کرده است. در جهان جدید اما آن مسئله بنیادین خود را به صورت نسبت میان عقل نظری و عملی آشکار کرد و در صورت بندی کانتی که آشکارترین بیانگری دوران مدرن است آن را می یابیم. برای کانت سه ایده خدا، نفس و جاودانگی نفس یا جهانی باقی سه ایده بنیادین عق محض هستند که در قلمرو شناخت پدیداری تنها نقش تنظیم کننده دارند ولی کارکرد اصلی آنها در قلمرو کنش آزادانه یعنی اخلاق است. این سه ایده مقوم بنیانگذاری اخلاق در بنیاد سوژه خودمختار هستند و ازاین رو حوزه عقل محض حوزه کنش است و نه نظر. در دوران مدرن به گونه ای با جدایی نظر و عمل و شکاف میان عقل نظری و عقل عملی مواجهه رخ داده است و تفکر کانتی بیان سلیس و فلسفی این رخداد است و پس از هگل و پایان یافتگی تفکر متافیزیکی با غلبه عمل مواجه بوده ایم. در دوران معاصر غلبه عمل بر شناخت به صور گوناگون تبلور یافته در هرمنیوتیک، اگزیستانسیالیسم، تحلیل تبارشناسانه نیچه از اخلاق و تاریخ تا فوکو و از سویی دیگر د ساخت شکنی دریدا تا دلوز که دوباره از آغاز متافیزیک تازه سخن گفته شده است با دلوز از ضرورت و اهمیت مفهوم و شناخت سخن به عمل آمده که به نظر نگارنده نشان دهنده گونه ای تقدم نظر بر عمل است که در سرآغازهای تفکر فلسفی قابل جستجوست. تفکر فلسفی حوزه عقل نظری است و فعالیت فلسفی خالص چیزی جز نظرورزی محض نیست که همان آرمان ارسطویی است.
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: مهر]
[مشاهده در: www.mehrnews.com]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 139]
-
دین و اندیشه
پربازدیدترینها