تور لحظه آخری
امروز : سه شنبه ، 11 اردیبهشت 1403    احادیث و روایات:  امام صادق (ع):هرگاه خداوند بخواهد بنده اى را رسوا كند، از طريق زبانش او را رسوا مى كند.
سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون شرکت ها

تبلیغات

بلومبارد

تبلیغات متنی

تریدینگ ویو

خرید اکانت اسپاتیفای

کاشت ابرو

لمینت دندان

ونداد کولر

لیست قیمت گوشی شیائومی

صرافی ارکی چنج

صرافی rkchange

دانلود سریال سووشون

دانلود فیلم

ناب مووی

تعمیر گیربکس اتوماتیک

دیزل ژنراتور موتور سازان

سرور اختصاصی ایران

سایت ایمالز

تور دبی

سایبان ماشین

جملات زیبا

دزدگیر منزل

ماربل شیت

تشریفات روناک

آموزش آرایشگری رایگان

طراحی سایت تهران سایت

آموزشگاه زبان

اجاره سند در شیراز

ترازوی آزمایشگاهی

رنگ استخری

فروش اقساطی کوییک

راهبند تبریز

ترازوی آزمایشگاهی

قطعات لیفتراک

وکیل تبریز

خرید اجاق گاز رومیزی

آموزش ارز دیجیتال در تهران

شاپیفای چیست

فروش اقساطی ایران خودرو

واردات از چین

قیمت نردبان تاشو

وکیل کرج

قیمت فنس

armanekasbokar

armanetejarat

صندوق تضمین

پراپ تریدینگ معتبر ایرانی

نهال گردو

صنعت نواز

پیچ و مهره

خرید اکانت اسپاتیفای

صنعت نواز

لوله پلی اتیلن

کرم ضد آفتاب لاکچری کوین SPF50

دانلود آهنگ

طراحی کاتالوگ فوری

واردات از چین

اجاره کولر

دفتر شکرگزاری

تسکین فوری درد بواسیر

دانلود کتاب صوتی

تعمیرات مک بوک

قیمت فرش

خرید سی پی ارزان

خرید تجهیزات دندانپزشکی اقساطی

 






آمار وبسایت

 تعداد کل بازدیدها : 1798953898




هواشناسی

نرخ طلا سکه و  ارز

قیمت خودرو

فال حافظ

تعبیر خواب

فال انبیاء

متن قرآن



اضافه به علاقمنديها ارسال اين مطلب به دوستان آرشيو تمام مطالب
 refresh

ایجاد صلح؛ نیازمند شناخت دقیق از «دیگری» است


واضح آرشیو وب فارسی:مهر: سیدجواد میری:
ایجاد صلح؛ نیازمند شناخت دقیق از «دیگری» است

سید جواد میری


شناسهٔ خبر: 3605465 - یکشنبه ۵ اردیبهشت ۱۳۹۵ - ۱۱:۴۳
دین و اندیشه > همایش ها و میزگردها

دانشیار پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی گفت: برای رسید به صلح در منطقه تنها شناخت ذهنی کافی نیست بلکه باید کار میدانی هم کرد. به گزارش خبرنگار مهر، سید جواد میری، عضو پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی در سخنرانی خود در نشست «همگرایی دینی و دیپلماسی صلح در خاورمیانه» که سه شنبه ۳۱ اردیبهشت ۱۳۹۵ به همت انجمن علمی مطالعات صلح ایران برگزار شد، گفت: وقتی می خواهیم در مورد صلح صحبت کنیم باید ببینیم که در کدام موقعیت صحبت می کنیم. من سعی می کنم از منظر جامعه شناسی به این قضیه بپردازم. وضعیت منطقه ما بسیار پیچیده است و این پیچیدگی هم زائیده این است که بازیگران و افرادی که این شطرنج را می چینند، همگی متعلق به این منطقه نیستند. یک زمان ما از منظر دین می خواهیم به صلح بپردازیم؛ در این صورت اگر زبان ما یک زبان تئولوژیک باشد و من از منظر یک شیعی و دیگری از منظر یک سنی و... نگاه بکنیم حداقل در این دوران ۲۵۰۰سال و به تعبیر کارل یاسپرس بعد از این دوران که ادیان به معنای جهانی آن رشد کرده اند، می بینیم ادیان هیچ گاه نتوانسته اند با همدیگری به یک وفاق برسند. این نشان می دهد که باید زبان ما مقداری تغییر بکند. وی افزود: نکته دوم اینکه آیا اساسا در وضعیتی که ما هستیم  امکان صلح وجود دارد؟ در کنفرانسی که در یک ماه پیش در دوبی شرکت کرده بودم شاهد بودم که برداشتی که دوستانی که از حوزه خلیج فارس آمده بودند نسبت به ایران دارند یک برداشت منفی و بسیار خطرناک است. چرا؟ من فکر می کنم که وقتی ما می خواهیم در مورد همدیگر صحبت کنیم می توانیم سه رویکرد داشته باشیم. یک رویکرد این است که ما به دیگری را از منظر جوهرگرایانه بنگریم. یعنی می گوییم که دیگری کاملا و مطلقا مظهر شر و ما مظهر خیر هستیم. در چنین وضعیتی امکان گفتگو اصلا وجود ندارد. اگر در مورد ایران و عربستان و کشورهایی که خود را در ذیل عربستان نشان می دهند، تحلیل محتوا کنیم عملا ما در حالت ذات گرایانه قرار می گیریم. میری ادامه داد: نگاه دوم که هم در دو طرف وجود دارد این است که تمام مسائل را به مسائل سیاسی تقلیل بدهیم. یعنی اینکه انگار تمامی جامعه ایران و تمامی جوامع عربستان تماما همان چیزی است که در گفتمان سیاسی دولتمردانشان وجود دارد. فکر می کنم راه سوم آنجایی است که اصحاب علوم انسانی می توانند به این بحث ورود پیدا کنند که در ایران شاید کم یا اصلا ورود پیدا نکرده اند. آن این است که ما یک نگاه جامعه شناسانه یا مردم شناسانه به دیگری داشته باشیم. ببینید ما از جامعه عربستان و یا جامعه عربی چیزی نمی دانیم. مثلا ما نمی دانیم که ذائقه مردم عربستان چگونه است و...شاید اطلاعاتی دسته دوم به فرض مثال اینکه فردی از آمریکا یا اروپا تحقیقی کرده است و در این تحقیق به جامعه عربستان پرداخته است داشته باشیم، اما به صورت دسته اول برداشتی از همدیگر نداریم. این موجب شده است که برای رسیدن به صلح در منطقه من سناریویی را که برای منطقه می بینم در بدترین حالتش جنگ است و در بهترین حالت آن غیبت جنگ است و صلح در آن دیده نمی شود. وی تصریح کرد: چرا که اگر سفری به کشورهای حاشیه خلیج فارس بکنید تغییر و تحولات بسیار را شاهد هستید. وقتی به فرودگاه دوبی وارد می شوید حقیقت امر این است که آنجا فقط یک مکان نیست  بلکه در آنجا یک تغییر بینش می بینید که به نظر می رسد که در کشورهای حاشیه خلیج فارس دیگر از الگوی تمول و ثروت اندوزی گذر کرده اند و به سمت یک الگوی توسعه به معنای واقعی کلمه می روند. و از ظرفیت هایی که در جهان در حوزه های مختلف وجود دارد استفاده می کنند. در صورتیکه در ایران ما این کار را نمی کنیم و به نظر می رسد که شکاف ما با این کشورها دارد بیشتر و بیشتر می شود. به احتمال زیاد این تغییر پارادایم و وضعیت در منطقه می تواند جنگ ایجاد بکند. یعنی با توجه به سرعتی که این کشورها دارند به پیش می روند و با توجه به محدودیت هایی که ما داشتیم و برخی محدودیت ها هم که خودمان ایجاد کرده ایم نمی توانیم به انها برسیم و موجب می شود که شکاف هر روز بیشتر بشود. اتفاقا وقتی که با انها هم صحبت می کنید احساس خطر می کنند همانگونه که ما ایرانی ها نگاهمان نسبت به روسیه این است که کشوری است که همیشه چشم داشتی به ما دارد آنها هم همین نگاه را به ما دارند. میری افزود: من فکر می کنم که برای باز کردن باب گفتگو درمورد صلح ابتدا باید ببینیم که بر چه مبنایی می خواهیم در مورد صلح صحبت کنیم؟ یک زمانی در مورد صلح در سطح دیپلماسی صحبت می شود یک زمان این صحبت ها از نگاه دین است که دین و ادیان فضایی را آماده می کنند که انسان یک آرامش درون در خودش پیدا بکند و یک رابطه ای با دنیای درون خودش داشته باشد. در این حالت دو مطلب می تواند پیش روی ما باشد. یکی اینکه به صورت هایدگری نگاه کنیم که ما در یک دنیا پرتاب شده ایم که دراین حالت صلح و آرامش درونی اساسا امکان دارد. از سوی دیگر جامعه شناسانی مانند گیدنز می گویند که ما در جهانی قرار گرفته ایم که از نظر وجودی این دنیای مدرن یک عدم امنیت ایجاد کرده است. وی گفت: بنابراین ما وقتی که درباره صلح صحبت می کنیم با سه رویکرد یا الگو روبروییم. گروهی هستند که تکنیک خوبی برای ایجاد صلح دارند، اما ویژن یا رویا ندارند. به نظر می رسد که مسئله صلح را ابزاری می دانند که باید ساخته شود. در رویکرد دوم ما با افردی روبرویم که رویا دارند اما تکنیک ندارند. مثلا بحث هایی که ما داریم که علما و عرفا و پیامبران و سیره ائمه درباره صلح نظرهای خوبی داشته اند بحث های خوبی دارند، اما اینکه بخواهند این بحث های را عملیاتی بکنند، آن تکنیک را ندارند و در بین راه در می مانند. رویکرد سومی را هم می توان اضافه کرد که افراد ممکن است که هم رویا و هم تکنیک خوبی داشته باشند، اما رسالتی برای خودشان قائل نباشند. اساسا وقتی که صحبت از صلح می شود مفهومی به نام انسانیت یا منافع انسانی برایشان مطرح نباشد. دانشیار پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی تاکید کرد: اما اگر بخواهیم در مورد رفع جنگ و تروریزم در چنین جهانی و به ویژه در چنین شرایطی که منطقه ما گرفتار آن است صحبت کنیم، نیازمند این هستیم که هم یک رویا داشته باشیم. هم از تکنیک عملیاتی کردن این رویا برخوردار باشیم و هم اینکه برای خودمان یک رسالت قائل باشیم. رویکردهایی که در ایران وجود دارد و حداقل در این سی و اندی سال به آن پرداخته شده است، برخی ها صحبت از تقریب و نزدیکی ادیان کرده اند، برخی ها صحبت از گفتگوی بین ادیان و تمدن ها کرده اند و بعضی ها هم صحبت از ائتلاف کرده اند. به نظر می رسد که هیج کدام از اینها نتوانسته که ما را از  وضعیت بغرنجی که در این منطقه قرار گرفته ایم خارج بکند. اما چرا این اتفاق افتاده است که هیچکدام از این رویکردها موفق نبوده است. بحثی را امام موسی صدر با عنوان ادیان در خدمت انسان یا انسان در خدمت ادیان دارد، اساسا ما دین را چه می بینیم و چه می دانیم. نگاه های کلانی که امروز در جهان حاکم است برای انسان به معنای کما هو انسان حقوقی قائل نیستند. یعنی انسان را در خدمت دین می بینند. اگر نگاهی به این جنبش ها بکنید که بعضا برخی ها دستی هم در قدرت دارند، اولین کار اینها این است که می خواهند احکام اسلام را پیاده بکنند و از پیاده کردن احکام اسلام معمولا به قسمت حقوق جزا خیلی توجه می کنند. این نشان می دهد که خوانش ما از دین آنی نیست که دین را در خدمت به انسان ببیند. میری گفت: اریک فروم هم تمایزی بین دو رویکرد نسبت به هستی دارد. یکی رویکرد شی محور است که به نظر می رسد، انسان امروز با توجه به شرایط کنونی نمی تواند انسان محور باشد. یعنی اگر ما امروز به دنیای اطراف خودمان نگاه کنیم، آیا نگاه ما به اطرافمان شی وارانه یا انسان محورانه است؟ در منطقه ما قبل از اینکه بتوانیم در مورد صلح صحبت بکنیم باید بگوییم آیا نگاه ما چگونه وضعیتی است آیا نگاه ما نسبت به دیگری براساس کدام شاخصه تعریف می شود. ما نیازمند این هستیم که از فضای ذهنی خودمان فاصله بگیریم و دیگران را همانگونه که هستند، بشناسیم و این شناخت را هم نمی توانیم فقط از روی کتاب بدست بیاوریم، بلکه نیازمند این هستیم که مقداری به کارهای میدانی هم بپردازیم.









این صفحه را در گوگل محبوب کنید

[ارسال شده از: مهر]
[مشاهده در: www.mehrnews.com]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 41]

bt

اضافه شدن مطلب/حذف مطلب







-


دین و اندیشه
پربازدیدترینها
طراحی وب>


صفحه اول | تمام مطالب | RSS | ارتباط با ما
1390© تمامی حقوق این سایت متعلق به سایت واضح می باشد.
این سایت در ستاد ساماندهی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی ثبت شده است و پیرو قوانین جمهوری اسلامی ایران می باشد. لطفا در صورت برخورد با مطالب و صفحات خلاف قوانین در سایت آن را به ما اطلاع دهید
پایگاه خبری واضح کاری از شرکت طراحی سایت اینتن