محبوبترینها
از کجا بفهمیم قاشق چنگال اصل است | قاشق چنگال تقلبی نخرید!
با چاپ روی وسایل یک کسب و کار پرسود بسازید
قیمت دیگ بخار و تولیدکننده اصلی دیگ بخار
معروف‌ترین هدیه و سوغاتی یزد مشخص شد!
آشنایی با انواع دوربین مداربسته ضد آب
پرداخت اینترنتی قبوض ساختمان (پرداخت قبض گاز، برق و آب)
بهترین دوره آموزش سئو محتوا در سال 1403 با نام طوفان ۱۴۰۳ در فروردین ماه شروع می شود
یک صرافی ارز دیجیتال چه امکاناتی باید داشته باشد؟
تعمیرگاه مجاز تعمیر ماشین لباسشویی در شرق تهران
تعمیرگاه مجاز تعمیر ماشین لباسشویی در شرق تهران
جراحی و درمان ریشه دندان عفونی با خانم دکتر صفوراامامی
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1799152748
15 رجب؛ سالروز وفات عابده آل علی
واضح آرشیو وب فارسی:ایسنا: شنبه ۴ اردیبهشت ۱۳۹۵ - ۰۸:۰۴
حضرت زینب (س) در فصاحت، بلاغت، زهد، عبادت، فضیلت، شجاعت و سخاوت شبیه‌ترین مردم به پدر خود حضرت علی (ع) و مادر خود حضرت فاطمه (س) بود، حضرت به خوبی از قرآن آموخته بود که هدف از آفرینش و خلقت انسان رسیدن به قله کمال بندگی است. به گزارش خبرنگار دین و اندیشه خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا)، نیمه رجب سال ۶۳ هجری قمری مصادف است با سالروز شهادت اسوه صبر و شکیبایی؛ حضرت زینب (س). این بانوی بزرگوار در تمام صفات اخلاقی اسوه و الگویی بی‌مانند برای بشریت است. صفات برجسته که برای هیچ یک از زنان معاصر او فراهم نشده است، زینب را از دیگران ممتاز ساخت، چنان که او را عقیله بنی هاشم می‌گفتند و از وی حدیث فرا می‌گرفتند. حضرت زینب کبری سلام الله علیها در روز پنجم جمادی‌الاولی سال پنجم یا ششم هجری قمری در شهر مدینه منوّره متولّد گردیده و جهان را به قدوم خویش مزین فرمودند. نام مبارک آن بزرگوار زینب، و کنیه گرامیشان ام‌الحسن و ام کلثوم و القاب آن حضرت عبارتند از: صدّیقة الصغری، عصمة الصغری، ولیة اللّه العظمی، ناموس الکبری، شریکة الحسین علیه‌السّلام و عالمه غیر معلّمه، فاضله، کامله و.... سخنان و خطبه‌های وی در کوفه و همچنین در دربار یزید، که همراه با استدلال به آیات قرآن بود، بیانگر دانش اوست. وی احادیثی از حضرت علی (ع) و مادرش حضرت زهرا (س) نقل کرده است. سخنوری وی برای شنوندگان یادآور خطبه‌های پدرش امیرالمؤمنین علی (ع) بوده است. سخنانش در کوفه و مجلس یزید و نیز گفت‌وگوهای وی با عبیدالله بن زیاد، بی‌شباهت به خطبه‌های امام علی (ع) و خطبه فدکیه مادرش حضرت زهرا (س) نیست. حضرت زینب (س) هنگام حضور امیرالمؤمنین (ع) در کوفه برای زنان آنجا تفسیر قرآن ارائه می‌داد. حضرت زینب کبری (س) شب‌ها به عبادت می‌پرداخت و در دوران زندگی، هیچ‌گاه تهجّد را ترک نکرد. آنچنان به عبادت اشتغال ورزید که ملقّب به «عابده آل علی» شد. شب زنده‌داری وی حتی در شب دهم و یازدهم محرم، ترک نشد. فاطمه دختر امام حسین (ع) می‌فرمایند: «در شب عاشورا، عمّه‌ام پیوسته در محراب عبادت ایستاده بود، نماز و نیایش داشت و پیوسته اشک‌هایش سرازیر می‌شد.» ارتباط حضرت زینب (س) با خداوند آنگونه بود که امام حسین (ع) در روز عاشورا هنگام وداع، به خواهرش فرمودند: «یا اختی لا تنسینی فی نافلة اللیل»؛ «خواهرم! مرا در نمازهای شب، فراموش نکن.» حجاب و عفّت درباره حجاب و عفت ایشان در تاریخ این‌چنین آمده است: «هنگامی که حضرت زینب (س) می‌خواست به مسجدالنبی کنار قبر رسول خدا (ص) برود، علی (ع) دستور می‌داد شب برود. به امام حسن (ع) و امام حسین (ع) می‌فرمود: همراه خواهرشان باشند. امام حسن (ع) جلو‌تر و امام حسین (ع) پشت سر، حضرت زینب (س) در وسط حرکت می‌کردند. آنان از سوی مولای متقیان مأمور بودند که حتی چراغ روی مرقد منوّر پیامبر (ص) را خاموش کنند تا چشم نامحرم به قامت حضرت زینب (س) نیفتد.» یحیی مازنی می‌گوید: «من در مدینه، مدت زیادی همسایه حضرت علی (ع) بودم. سوگند به خداوند! در این مدت، هرگز حضرت زینب (س) را ندیدم و صدایش را نشنیدم.» اسوه صبر و استقامت در روز عاشورا، هنگام دیدن پیکر خونین برادرش چنین گفت: «بار خدایا! این اندک قربانی و کشته در راه خودت را از ما (خاندان پیامبر) بپذیر.» وی بار‌ها جان امام سجّاد (ع) را از مرگ نجات داد؛ از جمله در مجلس ابن زیاد، پس از احتجاج امام سجاد (ع) با ابن زیاد، وی دستور کشتن امام را صادر کرد. در این هنگام حضرت زینب (س) دست در گردن فرزند برادر انداخت و فرمود: «تا زنده‌ام، نخواهم گذاشت او را بکشید.» «شهید مطهری» در این رابطه می‌نویسد: «در حماسه حسینی آن کسی که بیش از همه درس تحمل و بردباری را آموخت و بیش از همه این پرتو حسینی بر روح مقدس او تابید خواهر بزرگوارش حضرت زینب سلام الله علیها بود». و در ناسخ التواریخ آمده است: «محققاً از آغاز خلقت تاکنون از هیچ زنی از زن‌های انبیاء و اولیاء با این حلم و بردباری پدید نیامده است». حضرت زینب علیهاالسلام مورد اطمینان همه، خصوصا حضرت سیدالشهدا و امام سجاد علیهماالسلام بود. لذا امام حسین علیه السلام ودایع امامت را به وی سپرد و هر وقت امام سجاد علیه السلام به بیان اخبار و احادیث می‌پرداخت و می‌خواست در ذهن مردم جای بگیرد، آن را به عمه‌اش مستند می‌کرد. ابن عباس نیز همین طور به زینب علیهاالسلام استناد می‌کرد با اینکه خود مقام والایی داشت می‌گفت: «حدثتنا عقیلتنا.» از طرف دیگر حضرت، جزو صدیقین به شمار می‌رفت مقامی که اشخاص محدودی بدان دست یافته‌اند. و پیامبران بدان مقام فخر می‌کردند «انه کان صدیقا نبیّا» ابراهیم صدیق پیامبر بود. والا‌ترین مقام صدیقین متعلق به علی امیرمؤمنان است و در زنان سابقه این مقام به حضرت مریم و در امت پیامبر (ص) به حضرت فاطمه زهرا علیهاالسلام و آن‌گاه به حضرت زینب علیهاالسلام اختصاص دارد. چون مادرش حضرت فاطمه زهرا (س) به صدیقهٔ کبری مشهور بود، به وی «صدیقه صغری» می‌گفتند. همچنین حضرت زینب (س) امانتدار الهی بود و به مقام «امینة الله» رسید. زیرا اگر دارای چنان مقامی نبود، هرگز امام حسین علیه السلام ودایع امامت را به وی نمی‌سپرد. آری او در سایه عبادت و بندگی به این مقام رسید. حضرت زینب سلام الله علیها در شب یکشنبه ۱۵ رجب سال ۶۳ هجری قمری در ضمن سفری که به همراه همسر گرامیشان عبداللّه بن جعفر به شام رفته بودند، وفات کردند و بدن مطهر آن بانوی بزرگوار در همانجا دفن شد. مزار ملکوتی آن حضرت اینک زیارتگاه عاشقان و ارادتمندان اهل بیت عصمت و طهارت علیهم السّلام است. انتهای پیام
کد خبرنگار:
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: ایسنا]
[مشاهده در: www.isna.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 98]
-
دین و اندیشه
پربازدیدترینها