واضح آرشیو وب فارسی:ایسنا: چهارشنبه ۲۵ فروردین ۱۳۹۵ - ۱۴:۲۱
یک عضو شورای عالی حوزه با تاکید بر لزوم انس طلاب با قرآن کریم و قرائت روزانه آن همراه با تفسیر و تدبر گفت: این مسئله با همه زحماتی که در حوزه کشیده شده جزء دروس نیست، بنابراین اگر طلبهای خود را به درس و امتحان و نمره حوزه منحصر کند به جایی نخواهد رسید. به گزارش خبرنگار خبرگزاری دانشجویان ایران(ایسنا)، منطقه قم، آیتالله رضا استادی در جلسه تفسیر سوره مبارکه مومنون در دارالقرآن علامه طباطبایی(ره) گفت: همه طلاب باید یک تفسیر و ترجمه خوب از قرآن برای خود داشته باشند و با قرآن مأنوس شوند. وی افزود: در حوزه علمیه با همه زحماتی که کشیده شده است برد با کسانی است که خودشان تلاش و کوشش میکنند و اگر کسی خودش را منحصر در درس حوزه و تعطیلات و نمره آن کند قطعا نه در فقه و اصول و اجتهاد و نه در تفسیر قرآن به جایی نمیرسد. این استاد برجسته تفسیر قرآن گفت: طلاب از ابتدای جوانی باید قرآن را بخوانند و حفظ کنند و با آن مانوس باشند که این مسئله در برنامههای درس حوزه نیست و خودمان باید دغدغه این مسئله را داشته باشیم و دنبال کنیم مانند نویسندهای که از ابتدا با نوشتن در روزنامه کار خود را آغاز میکند تا به مراحل بالای آن میرسد. وی تاکید کرد: اگر بخواهیم مانند همه رفتار کنیم به جایی نمیرسیم البته همه به منبر میرسند یا منبری محکم و یا منبری که هر چیزی پیش آید اما بدون تلاش شخصی به جایی نخواهیم رسید. وی افزود: البته منبر هم در این دوره خیلی مهم است زیرا مردم اطلاعاتشان بالا رفته است و اگر نتوانیم سؤال مردم را جواب دهیم منبرمان درست نیست؛ برخی مطالب سؤالبرانگیز درست میکنند ولی جواب آن را در منبر نمیدهند بنابراین یا نباید در منبر ایجاد سؤال بدون پاسخ کرد و اگر چنین شد باید به شبهه و سؤال پاسخ دهیم. استادی عنوان کرد: تفسیر المنار نوشته محمدعبده مباحث وهابی را کمابیش دارد و یا مباحث روشنفکری، از این رو طلاب باید خودشان با مباحث آشنا شوند تا برداشت درستی داشته باشند و به یک تفسیر هم اکتفا نکنند. وی به ذکر خاطرهای از آیت الله مطهری پرداخت و عنوان کرد: کسی مانند شهید مطهری که نبوغ علمی داشت در جلسات تفسیر کسانی که در رتبه علمی پایینتر بود حضور مییافت تا شاید نکتهای و مسئلهای را دریافت کند. استادی با بیان اینکه «هیچ تفسیری ما را از تفاسیر دیگر بی نیاز نمیکند» به ادامه بحث تفسیر سوره مومنون از آیه ۵۵ پرداخت و گفت: کسی که این طور فکر میکند که چون خداوند به او سرمایه و پول و فرزند داده است مورد افاضه خدا است و برعکس کسی که این طور نیست مورد لطف خدا نیست این استدلال از طرف قرآن رد شده است. وی ادامه داد: انسان باید همیشه در خوف و رجا باشد، که با ترس و نگرانی متفاوت است؛ اینکه انسان همیشه باید نگران آینده خودش باشد که باعث تحفظ او شود جزء واقعیات است؛ آیات قرآن میخواهد به ما بفهماند که چیزهایی که در درون شماست معیار خوبی و بدی است وگرنه مال و سرمایه و ... ملاک نیست؛ از این رو انسان در کارهای خیر مانند صدقه و کمک به دیگران اگر اخلاص داشته باشد ارزش واقعی دارد. انتهای پیام
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: ایسنا]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 43]