واضح آرشیو وب فارسی:نیک صالحی: امام سجّاد علیهالسلام: در دعاى خویش به گاه بیمارى: خداوندا ! بر سلامت تنم که پیوسته با آن به کار خویش پرداختهام، تو را سپاس مىگویم، و [نیز] بر آن بیمارىاى که بر تنم عارض کردى، تو را سپاس مىگویم.
فواید معنوی بیماری
اکنون اى خداى من! نمىدانم کدام یک از این دو حال، سزامندتر براى سپاس گزاردن توست و کدام یک از این دو وقت، سزاوارتر براى ستودن تو.زمان تندرستى، که در آن روزىهاى پاک خویش را گوارایم ساختى و مرا به آنها براى جُستن خشنودى و فضل خود، شور و نشاط بخشیدى و با برخوردارى از آنها، بر آن طاعتها – که توفیقش را ارزانىام داشتى- توانا ساختى؟یا زمان بیمارى که مرا بدان آزمودى؟ و نعمتهایى که به من ارمغان دادى تا مایه سَبُک شدن بار گناهانى شود که پُشتم را سنگین کرده بود و مایه طهارت از آن گناهانى باشد که در آن، غوطهور شده بودم.و توجّه دهندهاى باشد که به توبه باز گردم، و یادآورى باشد که گناه را به برکت نعمت دیرین تو بزدایم.و در این مدّت بیمارى، کاتبان اعمال، برایم آن اندازه اعمال پاک نوشتند که نه به دلى خطور کرده است، نه بر زبانى گذشته، و نه اندامى توان انجام دادنش را یافته؛ بلکه این همه فضل تو بر من بوده و احسان و نیکىاى بوده است که بر من روا داشتهاى.
پروردگارا! پس بر محمّد و خاندانش ، درود فرست و آنچه را برایم بدان خرسندى، محبوبم بدار. آنچه را بر من وارد آوردهاى، آسان و گوارایم ساز و مرا از آلودگىهایى که پیشتر انجام دادهام، پاک بدار و بدىهایى را که پیش فرستادهام، [از نامه عملم] بزداى، و شیرینى عافیت و خُنَکاى سلامت را به من بچشان.برون شدِ مرا از بیمارى به سوى عفو خویش، بازگشتِ مرا از دوران بسترنشینىام به سوى چشمپوشى خویش، رهایىام از درد و رنجم را به فراخناى رحمت خویش، و سلامت یافتنم از این سختى را به آستان گشایش خویش، قرار ده! تویى که نیکىات سرشار است و دست منّتت بر همه، گشاده. بخشنده و بزرگوار و صاحب جلال و اکرامى.متن حدیث:الإمام زین العابدین علیهالسلام: فی دُعائِهِ عِندَ المَرَضِ: اللّهُمَّ لَکَ الحَمدُ عَلى ما لَم أزَل أتَصَرَّفُ فیهِ مِن سَلامَهِ بَدَنی، ولَکَ الحَمدُ عَلى ما أحدَثتَ بی مِن عِلَّهٍ فی جَسَدی، فَما أدری یا إلهی أیُّ الحالَینِ أحَقُّ بِالشُّکرِ لَکَ، وأیُّ الوَقتَینِ أولى بِالحَمدِ لَکَ؟ أوَقتُ الصِّحَّهِ الَّتی هَنَّأتَنی فیها طَیِّباتِ رِزقِکَ، ونَشَّطتَنی بِها لاِبتِغاءِ مَرضاتِکَ وفَضلِک، وقَوَّیتَنی مَعَها عَلى ما وَفَّقتَنی لَهُ مِن طاعَتِکَ؟ أم وَقتُ العِلَّهِ الَّتی مَحَّصتَنی بِها، وَالنِّعَمِ الَّتی أتحَفتَنی بِها تَخفیفاً لِما ثَقُلَ بِهِ عَلى ظَهری مِنَ الخَطیئاتِ، وتَطهیراً لِمَا انغَمَستُ فیهِ مِنَ السَّیِّئاتِ، وتَنبیهاً لِتَناوُلِ التَّوبَهِ، وتَذکیراً لِمَحوِ الحَوبَهِ بِقَدیمِ النِّعمَهِ؟ وفی خِلالِ ذلِکَ ما کَتَبَ لِیَ الکاتِبانِ مِن زَکِیِّ الأَعمالِ، ما لا قَلبٌ فَکَّرَ فیهِ، ولا لِسانٌ نَطَقَ بِهِ، و لا جارِحَهٌ تَکَلَّفَتهُ، بَل إفضالاً مِنکَ عَلَیَّ ، وإحساناً مِن صَنیعِکَ إلَیَّ.اللّهُمَّ فَصَلِّ عَلى مُحَمَّدٍ وآلِهِ ، وحَبِّب إِلَیَّ ما رَضیتَ لی ، ویَسِّر لی ما أحلَلتَ بی ، وطهِّرنی مِن دَنَسِ ما أَسلَفتُ ، وَامحُ عَنّی شَرَّ ما قَدَّمتُ ، وأَوجِدنی حَلاوَهَ العافِیَهِ وأَذِقنی بَردَ السَّلامَهِ.وَاجعَل مَخرَجی عَن عِلَّتی إلى عَفوِکَ ومُتَحَوَّلی عَن صَرعَتی إلى تَجاوُزِکَ وخَلاصی مِن کَربی إلى رَوحِکَ وَسَلامَتی مِن هذِهِ الشِّدَّهِ إِلى فَرَجِکَ ؛ إنَّکَ المُتَفَضِّلُ بِالإحسانِ ، المُتَطَوِّلُ بِالاِمتِنانِ الوَهّابُّ الکَریمُ ذُو الجَلالِ وَالإِکرامِ.صحیفه سجّادیّه،دعاء ۱۵ – الدعوات، ص ۱۷۴- دانش نامه احادیث پزشکی: ۱ /۱۷۶مطالب مرتبط :فلسفه و فواید جسمی وضودعای عظیم الشان نور و خواص آن +متن دعاهفت آیه شفابخش قرآن جهت شفای بیماری ها
چهارشنبه 11 فروردین 1395
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: نیک صالحی]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 115]