محبوبترینها
چگونه با ثبت آگهی رایگان در سایت های نیازمندیها، کسب و کارتان را به دیگران معرفی کنید؟
بهترین لوله برای لوله کشی آب ساختمان
دانلود آهنگ های برتر ایرانی و خارجی 2024
ماندگاری بیشتر محصولات باغ شما با این روش ساده!
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
قیمت انواع دستگاه تصفیه آب خانگی در ایران
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1843181175
عاشقانه‌های سوزناک امیرمؤمنان علی(ع) در فراق زهرای مرضیه(س)
واضح آرشیو وب فارسی:مهر:
عاشقانه‌های سوزناک امیرمؤمنان علی(ع) در فراق زهرای مرضیه(س)
شناسهٔ خبر: 3578642 - شنبه ۲۲ اسفند ۱۳۹۴ - ۱۲:۴۷
دین و اندیشه > آیین ها و تشکل های مذهبی
هجران تو نزد من بزرگ‌ترین مصیبت‌هاست و از دست دادن تو ای فاطمه سخت‌تر از فرزند مرده است. من گریه با حسرت خواهم کرد و نوحه گلوگیر خواهم نمود بر دوستی که راهی بلند رفته است. به گزارش خبرگزاری مهر، زهرا(س)، تنها دخت پیامبر(ص) نبود؛ تنها همسر علی(ع) نبود؛ تنها مادر امامت نبود؛ که او پشت و پناه دین خدا بود، بانوی یگانه خانه علی که حمایتش از ولایت، در عین ظرافت زنانه، غیرت صد مرد داشت و علی بود که قدر و قیمت و منزلت بانوی آسمانی خانه‌اش را به خوبی می‌دانست؛ این قدردانی را از لابه‌لای کلام مولا در وصف همسر می‌توان شنید.
لحظات تلخ جدایی امیرمؤمنان علی(ع) بر بستر بانوی خود نشسته است و برای او از تنهایی‌هایش می‌گوید: «جان من با آه و ناله‌هایش در اندرون من زندانی است. ای کاش جان من هم با ناله‌ها از بدنم خارج شود. بعد از تو خیری در زندگی نیست و من از ترس این‌که مبادا زندگی‌ام به طول انجامد، گریه می‌کنم». مظلومیت زهرا(س) امیرمؤمنان علی علیه‌السلام در حین دفن بانوی عالمین، با دلی لبالب از اندوه، روزهای مظلومیت زهرا(س) را مرور کرده و با خدای خود راز دل می‌گفت: «خداوندا! از دختر پیامبر تو راضیم، خصم او را به تنهایی و وحشت انداخت؛ تو او را انس بده، مردم از او بریدند؛ تو او را پیوند ده، به او ستم کردند؛ تو ای احکم‌الحاکمین درباره او داوری کن». مصائب زهرا(س) «به زودی دخترت به تو خبر می‌دهد که چگونه امتت برای ستم بر او هم گروه شدند، پس همه چیز را از او بپرس و حال ما را از او جویا شو، و این چنین کردند؛ درحالی‌که از رحلت تو چیزی نگذشته و یاد تو از میان نرفته است». بازگرداندن امانت رسول (ص) «سلام بر تو ای رسول خدا! از من و دخترت که اینک در جوار تو فرود آمده و شتابان به تو ملحق شده است... ت. اینک امانت تو؛ زهرا(ع) بازگشت، و گروگان دریافت شد». به پایان رسیدن صبر مولا (ع) مولای متقیان، همسر و هم‌خانه و همدرد و حامی خود را که به خاک می‌سپارد، رسول خدا را خطاب قرار داده و ناله سر می‌دهد: «ای رسول خدا! شکیبایی من در مصیبت دختر برگزیده تو کم شد، و طاقت و توانایی من در فقدان او از دست رفت، جز آن‌که مرا پس از مصیبت عظیم و مفارقت و فقدان تو، در هر مصیبت دیگری جای تسلیت هست (مصیبت تو به قدری بزرگ است که هر مصیبت دیگری را تحت‌الشعاع قرار می‌دهد)؛ چراکه تو را به دست خود در آرامگاهت مدفون ساختم و در آغوش من جان دادی، "اِنَّا لِلَّهِ وَ اِنَّا اِلَیْهِ راجِعُونَ"». بزرگ‌ترین مصائب بر مولا(ع) فاتح خیبر در فراغ مهربان حامی‌اش این‌گونه می‌سرود: «هجران تو نزد من بزرگ‌ترین مصیبت‌هاست و از دست دادن تو ای فاطمه سخت‌تر از فرزند مرده است. من گریه با حسرت خواهم کرد و نوحه گلوگیر خواهم نمود بر دوستی که راهی بلند رفته است. ای چشم! احسان کن و به من یاری نما در گریه‌کردن؛ که حزن من دائمی است و به دوست گریه می‌کند». روزگار پس از زهرا(س) امیرمؤمنان روزهای خود پس از زهرا(س) را این‌گونه توصیف می‌کند: «از این پس اندوه من جاودانی است و شبم به بیداری خواهد گذشت تا آن‌گاه که خداوند مرا به سرایی که تو در آن اقامت داری ببرد». واگویه‌های امیرمؤمنان(ع) با همسر مظلوم اولین عالم، شبهای بی‌زهرابودن را در کنار مزار همسر سر کرده و عاشقانه‌هایی از جنس غم و جدایی را با خود زمزمه می‌کرد؛ اشعاری که عمق غم و مظلومیت و تنهایی امیرمؤمنان را نشان می‌دهد: «چرا من ایستاده‌ام به قبر حبیبم سلام می‌کنم و او جواب مرا نمی‌دهد؟ اى دوست! چرا جواب ما را نمی‌دهى؟ آیا چون از پیش ما رفتى، دوستى را فراموش کردى؟ دیگر ما در دل تو جایى نداریم؟» و بعد خود حضرت، از قول محبوب پاسخ می‌دهند: «این چه انتظارى است که از من دارى؟ مگر نمی‌دانى که من در زیر خروارها خاک محبوس هستم؟» و عمق دلتنگی و تنهایی مولا را زمانی می‌توان بهتر احساس کرد که به یاد بیاوریم این کلام مولا در وصف فاطمه(س) را: «هرگاه به فاطمه علیهاالسلام نگاه می‌کردم، غم و اندوه از من زدوده می‌شد». ...................................
منابع
۱. بحارالانوار، ج۴۳، ص۲۱۷.
۲. بحارالانوار، ج۴۳، ص۱۵۶.
۳. امالی شیخ طوسی، ج ۱، ص۱۰۷- ۱۰۸.
۴. بحارالانوار، ج۴۳، ص۲۱۸.
۵. بحارالانوار، جلد۴۳، صفحه ۱۳۴.
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: مهر]
[مشاهده در: www.mehrnews.com]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 77]
-
دین و اندیشه
پربازدیدترینها