واضح آرشیو وب فارسی:ایسنا: شنبه ۲۶ دی ۱۳۹۴ - ۱۴:۲۰
رئیس دانشگاه مذاهب اسلامی گفت: "گفتوگوی فرهنگی" بیش از گفتوگوهای سیاسی توان برقراری فرهنگ اجتماعی همزیستی بین ایران وعرب را دارد. به گزارش گروه دریافت خبر خبرگزاری دانشجویان ایران(ایسنا)، منطقه قم، حجتالاسلام والمسلمین احمد مبلغی در نشست گفتوگوی فرهنگی بین ایران و جهان عرب با موضوع « نقطههای عزیمت جهت تعمیق گفتوگوی فرهنگی بین ایران و عرب" که از سوی مرکز عالی تاریخ معاصر تونس و دانشگاه منوبه این کشور برگزار شد، خاطرنشان کرد: آنچه که بیش از همه می تواند فرهنگ همزیستی و تعامل بین ایران و عرب را برقرار سازد، گفتوگوی فرهنگی است. وی ادامه داد: گفتوگوی فرهنگی یک تاکتیک نیست تا به شرایط زمانی خاصی محدود شود. مبلغی"استمرار بخشی به گفتوگوی فرهنگی"، "مراجعه به تاریخ مشترک" و "اهتمام ورزی به سرنوشت مشترک" را در روابط فرهنگی ایران و عرب بسیار موثر دانست و به تبیین هر یک از آن ها پرداخت. رئیس دانشگاه مذاهب اسلامی که به عنوان رئیس هیات ایرانی در این نشست شرکت کرده بود، ادامه داد: گفتوگوی منقطع و غیر مستمر به شدت منفعل است و نمی تواند به صورت فعال در مسیر رشد یابی روابط پیشتاز و تاثیرگذار باشد. فواید مراجعه به تاریخ وی با اشاره به اصل مراجعه به تاریخ مشترک به عنوان یک نقطه عزیمت، گفت: این دیدگاه که مراجعه به تاریخ ثمره ای جز فخر فروشی در بر ندارد، نادرست است؛ زیرا تاریخ اساسا در حافظه و ذهن یک ملت یا امت به صورت دائم حاضر است. مبلغی تصریح کرد: از همین خاستگاه دو نتیجه مهم بر مراجعه به تاریخ مترتب است. نتیجه اول اینکه مراجعه یک ملت یا نخبگان آن به تاریخ خود و اهتمام ورزیدن به آن، به آنها استعدادی را خواهد بخشید تا بر فرصت های موجود در تراث خود آگاهی بهتر و بیشتری پیدا کنند و در نتیجه این آگاهی، بتوانند حرکت اجتماعی را رو به جلو تنظیم نموده و چارچوب ببخشند. رئیس مرکز تحقیقات اسلامی مجلس گفت: نتیجه دوم اینکه، نباید حیات فکری و اجتماعی یک امت را از تاریخ آن منفصل ببینیم، مردم و گروه ها در فضاهای اجتماعی به صورت ناخودآگاه به تاریخ مراجعه و نسبت به تاثیرات آن تسلیم می گردند. ولی آنچه این مراجعه به تاریخ را چارچوب می بخشد و جهت می دهد نوع قرائت تاریخ و شیوه این قرائت است. مبلغی با اشاره به اینکه گاهی قرائت از تاریخ صحیح نیست، گفت: در نتیجه قرائت نادرست تاریخ، یک ملت و حتی امت انسجام اجتماعی خود را از دست می دهد، مثلا اگر بر جزئی از تاریخ که در بردارنده اضطراب اجتماعی و یا اختلال در مناسبات دینی بوده است تمرکز صورت بگیرد، این قرائت، سبب می گردد تا محتواهای آن بخش سلبی تاریخی در حافظه جامعه حضور پرهیمنه پیدا کند و در منابع گروه های این جامعه، جایگاه مهمی به دست آورد، و نتیجتا به اختلاف کشیده شوند. وی ادامه داد: گاه بخش مثبت یک تاریخ در قرائت آن فعال می گردد در چنین صورتی حرکت جامعه به سمت همگرایی سوق پیدا می کند. رئیس دانشگاه مذاهب اسلامی گفت: بر این اساس لازم است نسبت به تاریخ که حقایق اصیلی را درون خود جمع کرده است قرائت دقیق، آگاهانه و مسئولانه ای انجام پذیرد. این قرائت حرکت اجتماعی را مسئولانه و دقیق خواهد کرد. روابط ایران و عرب در گذر تاریخ مبلغی یادآور شد: در این چارچوب کسی که به تاریخ ایران و عرب می نگرد می بیند که نوعی از همزیستی مسالمت آمیز در مراحلی از تاریخ صورت گرفته است و این تاریخ در برخی از مقاطع، چنان فعال گشته است که اسباب اوج گیری تمدن اسلامی شده است. وی گفت: اگر بخواهیم یک تعامل فرهنگی درستی را بین ایران و عرب پایه گذاری کنیم باید بخشی از تاریخ مشترک را فعال نموده و با طرح نشانه های آن و آشکار کردن شخصیت های آن دوره و ظاهرساختن نتایج آن به صورت مستمر، حرکتی را در جهت ایجاد تعاون، همکاری و تقویت آن پیگیری کنیم. این استاد حوزه و دانشگاه ادامه داد: روشن است که اگر ما آن فصل زیبای از تاریخ را فعال نکنیم بخش های نادرست تاریخ و یا اضافی آن - که نوعی از رویارویی را باز می تاباند- به جای آن فصل های مشترک در حافظه و اذهان نسل های جدید می نشیند و باعث می شود نوعی از اضطراب، اختلال و رویارویی بین دو مجموعه عرب و ایران رخ دهد. ضرورت نگاه مسئولانه به تاریخ ایران و عرب رئیس دانشگاه مذاهب اسلامی گفت: کوشش برای نهادن "نگاه به تاریخ ایران و عرب" در چارچوبی مسئولانه، فرهنگی، تعاملی و همزیستانه یک وظیفه اساسی است که فعال ساختن و تبیین آن بر دوش پژوهشگران، دانشگاه ها، نظام های آموزشی وعالمان دین است. وی گفت: باید بدانیم در گذشته ایران و عرب، در مقاطعی از آن و در پاره ای از کشورهای اسلامی، نوعی از همزیستی به صورت هوشمندانه و انعطاف پذیر رخ داده است که تعدد مذاهب در آن مقاطع به مثابه منبعی برای اختلاف ورزی ظهور پیدا نکرده است. وی با اشاره به ضرورت اهتمام ورزی به سرنوشت مشترک نیز گفت: وقوع هر مشکلی مربوط به سرنوشت برای یکی از ایران و اعراب، تاثیرات سلبی خود را بر دیگری برجای می گذارد و حتی فراتر از آن، می توان گفت، نبود حالت همکاری بین ایران و عرب، اوضاع آنها را در یک مسیر غیرطبیعی قرار می دهد در نتیجه روابط غیرسالم میان آنها برقرار می گردد و سرنوشت آنها به سوی آسیب پذیری پیش می رود. مبلغی بیان کرد: روابط ایران و عرب از نظر حساسیت تا آنجا پیش رفته است که حتی صرف نبود همکاری مثبت بین این دو، به سمت آسیب دیدن سرنوشت آنها( ایران وعرب) به پیش می رود. این استاد حوزه علمیه قم گفت: آنچه سرنوشت ایران و عرب را به هم گره زده است برخورداری هر دو از دین و موقعیت جغرافیای واحد است، درست است که دین واحد برای چند هویت قومیت ها و مذاهب فرصتی اساسی است تا پایه های همزیستی را استحکام ببخشند ولی به همان اندازه که وحدت دینی یک فرصت است، چالشی بزرگ برای روابط اجتماعی قومیت ها و مذاهب نیز هست. مبلغی بیان کرد: این چالش زمانی است که میان قومیت ها و مذاهب وابسته به یک دین، "فرهنگ تعامل و همزیستی" استقرار پیدا نکند و در صورت نبود چنین فرهنگی، هر یک از مذاهب نسبت به دیگری به جهل و تجاهل روی می آورد و منافع غیر خود را رعایت نکند. وی ادامه داد: نبود فرهنگی که همه را برای همزیستی گرد هم آورد، باعث خواهد شد تا دین به محاربه و جنگ با خود به پیش برود. رئیس دانشگاه مذاهب اسلامی همچنین گفت: قرار داشتن عرب و ایران در یک منطقه واحد، سرنوشت مشترکی به آنها بخشیده است که یا باید به سمت حسن همجواری و همزیستی پیش بروند و یا در صورت بی توجهی به فرهنگ اجتماعی و همزیستی سوء همجواری روی آورند. بر اساس این گزارش، دانشگاه منوبه که یکی از دانشگاه های مهم تونس است نشست هم اندیشی گفتوگوی ایران و عرب را با همکاری سازمان فرهنگ و ارتباطات برگزار کرد و در این نشست شخصیت های دانشگاهی از ایران، مغرب، مصر، الجزایر و شخصیتهای از داخل تونس شرکت داشتند. انتهای پیام
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: ایسنا]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 89]