محبوبترینها
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
پروازهای مشهد به دبی چه زمانی ارزان می‌شوند؟
تجربه غذاهای فرانسوی در قلب پاریس بهترین رستوران‌ها و کافه‌ها
دلایل زنگ زدن فلزات و روش های جلوگیری از آن
خرید بلیط چارتر هواپیمایی ماهان _ ماهان گشت
سیگنال در ترید چیست؟ بررسی انواع سیگنال در ترید
بهترین هدیه تولد برای متولدین زمستان: هدیه‌های کاربردی برای روزهای سرد
در خرید پارچه برزنتی به چه نکاتی باید توجه کنیم؟
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1829127106
گروه 11 نفره؛ تشکلی که میبایست تکرار و تکثیر می‌شد
واضح آرشیو وب فارسی:فارس:
گروه 11 نفره؛ تشکلی که میبایست تکرار و تکثیر می‌شد
به نظر می‌رسد که امروز هم برای رسیدن به اهداف فرهنگی خود در جامعه راهی جز برپایی گروهها و تشکل‌ها نداریم.
اما آن تکلیفی که امروزه بر دوش روحانی و نهاد روحانیت گذاشته شده است تکلیفی نیست که بتوان آن را تنها به صورت فردی انجام داد بلکه انجام این تکلیف به تشکل و تقسیم کار نیاز دارد؛ همان گونه که شأن یک روحانى، تبلیغ علوم دینى و دفاع از مبانی و مواضع اسلام است. این وظیفه ثابت و همیشگى یک روحانی است. در برخی از مقاطع تاریخی، این نقش حساس باید با حضوری پررنگتر باشد. در شرایط خاصّى که بعد از پیروزی انقلاب بخصوص پس از جنگ تحمیلی در کشور پدید آمده و مقام معظّم رهبرى از آن به تهاجم فرهنگى یاد کردهاند، و با توجه به نقش روحانیت در جامعه، روحانیت میبایست پرشورتر از گذشته به میدان می‌آمد. هر چند روحانیت اصیل نسبت به دسیسه‌های دشمن در عرصه فرهنگ و مقابله با آن احساس تکلیف کرد، اما در بسیاری از موارد در اجرایی کردن مبارزه با تهاجم فرهنگی دچار مشکل شد. همین امر نشان داد رویارویی با دشمن نیازمند ساز و کارهایی از جنس تشکل است و مقابله با حرکت سازمان یافته دشمن، از عهده یک یا چند نفر برنمىآید. بلکه این امر نیازمند یک گروه متشکّل و یک شبکه فرهنگى است که با اهداف فرهنگى ضمن فعّالیّتهاى کوتاه مدت و میان مدت اهداف درازمدّت را در جامعه هدف‌گذاری کند. نباید فراموش کرد که مقابله با انحراف و الحاد منحصر به زمان و کشور ما نیست بلکه رسالتی است که از ابتدای خلقت حضرت آدم(ع) تاکنون وجود دارد. این تکلیف بسیار سنگین، در واقع میراث همه انبیا و اولیا است که طى هزاران سال فراهم شده و لازمه حفظ و انتقال آن به نسل آینده، تأسیس تشکل و یا حتی تشکل‌ها است. بی‌شک تلاش برای رسیدن به این هدف، امری ضروری است. امروزه عده‌ای از روى سوءنیّت و دشمنى با اسلام و انقلاب و برخی نیز از روى غفلت، نادانى، کم‌تجربگى و نظایر این عوامل شرایط نامطلوبی را به وجود آورده‌اند که نه‌تنها خود در مسیر تأسیس تشکل‌های دینی گام برنمی‌دارند بلکه بعضاً با هرگونه تشکل دینی و انقلابی نیز به مخالفت برمی‌خیزند. واقعیت این است که در این عصر با دست خالى و کار فردى نمى توان در مقابل هجمه دشمن ایستاد؛ در حالی که این ایستادگی اگرچه به تنهایی، تکلیف است. از این رو بایستی این مهم را به صورت گروهی عهده‌دار شد و افرادی که نسبت به هم شناخت و اعتماد متقابل دارند، باید با برنامه‌ریزی و تقسیم کار در این عرصه کارزار قدم بردارند. همانگونه که اشاره شد، این مهم فقط با جمع‌شدن تحقق نمی‌یابد بلکه به برنامه‌ریزى نیاز دارد و این برنامه‌ریزی با اطلاع از مبانی و مبادی اعتقادی و فرهنگی جامعه و ارزش‌های اصیل حاکم بر آن در کنار رصد کاستی‌ها و آسیب‌ها، حاصل میشود. روحانیت با توجه به شناخت صحیحى که از اسلام و مبانى اسلامی دارد و خود را در برابر ارزشهاى اسلامى و انقلابى و نظام اسلامى، متعهّد و مسؤول مىداند و براى حفظ دستاوردهاى انقلاب دل مىسوزاند، باید با تشکیل گروههای فرهنگی در این زمینه پیش‌قدم شود و ضمن تبلیغ و ترویج آموزه‌های دین مبین اسلام در جامعه، فرهنگ دینی و عقاید مردم را مستحکم و بصیرت لازم نسبت به توطئه‌های دشمنان و تهاجم‌های آنان به فرهنگ مردم را در میان جامعه به ارمغان آورد؛ زیرا وقتی آحاد جامعه ازآموزه‌های فرهنگی خود و از تهدید دزدان فرهنگی آگاه باشند، بهتر می‌توانند بدخواهان را ناکام بگذارند. بی‌شک تأثیر کار جمعی و تشکیلاتی در جامعه، برخلاف تصور، این گونه نیست که اگر دو نفر یک کار را انجام بدهند، نتیجه این کار دو برابر شود و حاصل آن جمع عددی باشد بلکه اگر کلیه جوانب آن را درنظر بگیریم، درخواهیم یافت که نتیجه و تأثیر آن با تصاعد هندسى افزوده مىشود. از این رو، تأثیر کار جمعی در تحقّق اهداف بیش از نتیجه محاسباتى است که ما بر روى مجموع تأثیرات فردى انجام مىدهیم. این تأثیر را امروزه در گوشه و کنار دنیا می‌توانیم ملاحظه کنیم؛ هر جا فعّالیّتى به ثمر رسیده قطعا افراد در آن کار، انسجام بیشتر یافته و فعالیت خود را با برنامه‌ریزى و سازماندهى انجام داده‌اند. نتیجه و اثر کار گروهی را میتوان در ایجاد و پیشبرد انقلاب اسلامی ملاحظه کرد. نباید از یاد برد که در دوران نهضت و پس از قیام سال 1342 یاران امام اقدام به تأسیس تشکلی فرهنگی سیاسی کردند که بعدها به گروه 11 نفری شهرت یافت و بزرگانی چون آیت‌الله خامنه‌ای، شهید بهشتی، شهید قدوسی و علامه مصباح در آن حضور داشته و حرکت فرهنگی و سیاسی را آغاز کردند که در نوع خود بی‌بدیل بود. با نگاهی به اساسنامة آن تشکل میتوان به نشانه‌هایی از افق بلندی که این افراد در پی رسیدن به آن بودند، دست یافت. انتظار می‌رفت که حداقل پس از انقلاب اسلامی و تثبیت نظام نیز دهها و شاید صدها تشکل مرتبط با هم، از نوع تشکل یازده نفری از سوی فضلای حوزه شکل گیرد؛ اما متأسفانه این اتفاق نیفتاد. تجربه نشان داده است کارهاى پراکنده هیچگاه نتیجه مطلوب و صحیحى ندارد و فعالیتهای هدفدار همراه با نقشه و همکارى جدّى مىتواند نتیجه‌بخش باشد. روحانیت امروز وظیفه بسیار سنگینى در مقابل عِده و عُده دشمنان جهانى دارد؛ زیرا دشمنان روحانیت اصیل و طرفدار اسلام ناب با گذاشتن نیرو، وقت و سرمایه، به دنبال خشکاندن ریشه‌های درختی هستند که امروز در جهان قامت راست کرده است. روحانیت باید به سمت نهادینه کردن فرهنگ کار جمعی و تشکیلاتی در حوزه برود. قرآن کریم هم بر این موضوع صحه گذاشته و هر جا فعالیت و اقدام اجتماعی موفقی صورت گرفته رد پای گروه و یا به تعبیر قرآن فئه را میتوان یافت. قرآن هم تأثیر جمع را غیر از افراد میشمارد و مىفرماید: «کَم مِّن فِئَةٍ قَلِیلَةٍ غَلَبَتْ فِئَةً کَثِیرَةً» (بقره/249) و نمىفرماید: «کم من رجلٍ»؛ یعنی چه بسا انسانها و یا افرادى که در اثر صبر، استقامت و شرایطى که قرآن مىگوید به پیروزى رسیدند. اگر قرار بود کار فردى نتیجه داشته باشد، قرآن این موفقیت‌ها را فقط با تعبیر انجام کار گروه بیان نمی‌داشت و ممکن بود تعابیر دیگری که فرد و شخص را در بر بگیرد به کار می‌برد. هیچگاه قرآن مسائل اجتماعى را با این گونه تعابیر، مطرح نکرده است. واحدى را که قرآن در مسائل اجتماعى معرّفى مىفرماید «فئه» است. بنابر این در مسائل اجتماعی باید یک دسته و گروه متشکّلى باشند تا منشأ اثرى شوند، هرگز کار یک فرد نمی‌تواند به تنهایی اثر اجتماعى داشته باشد. اگر چیزی هم حاصل شود، بسیار اندک و ضعیف خواهد بود. اما در گروه و فئه تراکمی پیدا میشود که تأثیر متقابل روى هم میگذارد و وحدتی اجتماعى به وجود می‌آید؛ دراین صورت آثار زیاد آن را میتوان انتظار داشت. در این حالت فئه قلیل در جبهه حق بر فئات کثیر باطل غلبه خواهد کرد. به نظر می‌رسد که امروز هم برای رسیدن به اهداف فرهنگی خود در جامعه راهی جز برپایی گروهها و تشکل‌ها نداریم. برای این مهم میتوان با نگاه به گذشته و الگو قرار دادن فضلایی که روزی تشکل یازده نفری را شکل دادند، آن هم با ادبیات امروز و فضای امروز در داخل و در خارج از کشور اقدام کرد. باید آستین همت را بالا زد و با چنین تشکل‌هایی به دفاع از نظام، ولایت فقیه و آرمان‌های روحانیت اصیل در طول تاریخ همت گمارد. حجت‌الاسلام و‌المسلمین علیرضا دهشیری. فصلنامه فرهنگ پویا 27-26. انتهای متن/
http://fna.ir/9BSXW0
94/10/12 - 04:17
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: فارس]
[مشاهده در: www.farsnews.com]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 27]
-
دین و اندیشه
پربازدیدترینها