واضح آرشیو وب فارسی:جام نیوز:
پای درس نهج البلاغه؛
تکلیف دینی قلب
یکی از کارهایی که عهده قلب بر می آید، امر و نهی است.
به گزارش سرویس دینی جام نیوز، یکی از کارهایی که عهده قلب بر می آید، امر و نهی است. در جامعه ما درباره امر و نهی زبانی بسیار گفته می شود اما کمتر کسی یافت می شود که خبر از امر و نهی قلبی بگیرد، در حالیکه این دو یکی از مراحل امر به معروف و نهی از منکر هستند؛ آنگونه که امیرالمومنین علیه السلام در روز برخورد با سپاهیان معاویه به اصحاب خود فرمود: ای مومنان، هر کس ببیند "دشمنی" به کار گرفته می شود و به بدی دعوت می شود و با قلبش از این کار تنفر جوید سالم می ماند و هرکس با زبانش چنین کند، مأجور است و از شخص اول با فضیلت تر است و هرکس آن را با شمشیر تنفر جوید اگر نیتش بلند کردن کلمه الله باشد و پایین آوردن کلمه ظالمان باشد، چنین شخصی به راه هدایت رفته و راه را استوار نموده و در قلبش یقین را برافروخته است (کلمات قصار، شماره 373) و از سخن دیگر ایشان که در حکمت بعدی ضبط شده است، نتیجه می شود که امر و نهی قلبی اساساً اولین و پایه ای ترین مراحل امر و نهی است، به گونه ای که بدون آن امکان امر و نهی زبانی و بدنی (اجبار) پیدا نمی شود. بعضی، منکر را با دست و زبان و قلب انکار می کنند. آنان همه خوبی ها را دارا می باشند و برخی، منکر را با زبان و قلب انکار می کنند اما با دست آن را انکار نمی کنند که دارای دو خصلت خیر هستند و خصلتی را ضایع کرده اند و گروهی نیز تنها به صورت قلبی انکار می کنند و انکار دستی و زبانی را ترک می کنند که چنین افرادی ضایع کننده دو خصلت مهم تر از بین این سه خصلت هستند و تنها دارای یکی از خصلت های خیر هستند. برخی نیز هستند که از هیچ یک از طریق زبانی و قلبی و دستی منکر را انکار نمی کنند که آنان مرده های زندگان هستند. به عبارت دیگر باید تمرین کنیم که از بدی هایی که در خودمان و دیگران سراغ داریم، قلباً منزجر شویم و از خوبی هایی که در خود و دیگران سراغ داریم قلباً راضی باشیم و درباره خوبی هایی که انجام نمی شود، قلباً به خود و دیگران دستور دهیم و درباره بدی هایی که انجام می شود قلباً خود و دیگران را نهی کنیم.
آنجا که توان امر و نهی زبانی و بدنی را نداریم از عملکرد امیرالمومنین علیه السلام در دوران بیست و پنج ساله سکوت می آموزیم که امر و نهی در بعضی دوران ها از حالت بدنی و زبانی مستقیم خارج می شود و به صورت سکوت معنادار و معترضانه تبدیل می شود؛ اما اگر نتوان به امر و نهی بدنی و زبانی مشغول شد، هرگز نباید از امر و نهی قلبی دوری کنیم زیرا این واجب هیچ گاه تعطیل شدنی نیست.
سرپرستان منکر را فراموش نکنیم نکته دیگری که از نهج البلاغه امیرالمومنین علیه السلام می آموزیم آن است که در برخورد با معروف ها و منکرها، نگاهی جامع داشته باشیم و بدانیم که در جامعه رؤسا و بزرگانی وجود دارند که امر و نهی آنها اهمیت و اثر بیشتری دارد و باید آماده باشیم که در مواقعی که این فرصت برای ما پیش بیاید به امر و نهی رۆسا و حاکمان نیز بپردازیم که در بیان مولای ما از آن به " كَلِمَةُ عَدْلٍ عِنْدَ إِمَامٍ جَائِرٍ " تعبیر شده است.
۲۱/۰۷/۱۳۹۴ - ۱۸:۰۰
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: جام نیوز]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 35]