واضح آرشیو وب فارسی:راسخون:
توصيه به قناعت مقام معظم رهبری(مدظله العالی) می فرمایند: نمى شود وقتى درآمد كم است، كسانى كه زياد خرج مي كردند، مثل وقتى كه درآمد زياد است، خرج كنند، اين را بايد بفهمند. لذا خطاب من در درجه اول متوجه كسانى است كه متمكنين به كشورند، دستشان به دهانشان مى رسد و مى توانند خرج كنند؛ مى توانند گوشت، مواد غذايى، امكانات زندگى، محصولات مدرن، انواع و اقسام وسايل برقى و ماشينهاي گران قيمت تهيه كنند. «چو دخلت نيست، خرج آهسته تر كن» نگو من دخل دارم، اين جا دخل شخصى ملاك نيست؛ دخل كشور ملاك است وقتى كه يك ملت مقداري درآمدش كم مى شود، بايد ملاحظه كنند؛ هر وقت به مردم گفتيم اسراف نكنيد، اكثريت مردم - كه طبقات متوسط هستند - گوش مي كنند و اسراف هم نمي كنند، ليكن آن كسانى كه بايد گوش كنند يعنى متمكنين و ثروتمندان - كه، بسياري از موارد، اسراف هم در بين آنهاست - كمتر گوششان بدهكار است. من حالا خطابم به آنهاست. لازم است كه به مسئله قناعت - به معناي اسراف نكردن اهميت بدهند. اسراف نكردن در مواد غذايى؛ چقدر مواد غذايى زايد دور ريخته مى شود. حتى اسراف نكردن در مواد دارويى؛ چه قدر مواد دارويى غير لازم خريده مى شود و به خانه ها برده مى شود و بدون مصرف باقى مى ماند. مواد اوليه و يا خود دارو را بايد از خارج بخرند و بياورند، يا در داخل بايد با زحمت درست كنند. اينها ثروت و سرمايه مملكت است و از دست مى رود. كسانى هستند كه حتى در كارهاي تفننى و تفريحى خودشان هم اسراف مي كند؛ مثلا به خارج از کشور مسافرت مي كنند چرا؟ فرض كنيد خانواده اي هستند كه مايلند مسافرتى بكنند، تفريح و تفرجى بكنند چرا به خارج از كشور مى روند و تفرج مي كنند، در اين كشور به اين بزرگى خيلى ها همين تفريح و تفرج را هم نمى توانند بكنند. بعضى ها تا دستشان به دهانشان مى رسد براي تفريح و تفرج خودشان يا خانواده هايشان به فلان کشور خارجى - كه حالا نمى خواهم اسم بياورم - مى روند؛ اينها اسراف قطعى است؛ اينها همان اسرافى است كه حرام است. زياده روي، يعنى اين. زياده روي، وقت به وقت و زمان به زمان تفاوت مي كند؛ در امر لباس، در امر مسايل زندگى، در اتومبيل هاي گران قيمت. پس خطاب اول، به كسانى است كه متمکنند و امكاناتى دارند و مى توانند خرج كنند. به آنها عرض مي كنيم كه كمتر خرج كنيد؛ ملاحظه كنيد و اسراف نكنيد. در نظام اسلامى، مراکز قدرت و كسانى كه دستگاههاي مختلف ومديريتها و امضاها را در اختيار دارند، بايد به جمع ثروت شخصى براي خود به عنوان يك گناه نگاه كنند زيان بزرگ فساد اقتصادي در دستگاههاي دولتى اين است كه پول را در خدمت قدرت و قدرت را در خدمت پول به كار مي گيرند و دور باطلى به وجود مى آيد. از قدرت و داشتن مسؤوليت و مديريت در بخش هاي مختلف براي جمع آوري ثروت و پول استفاده شود؛ بعد همان پول مجددا در خدمت خريدن آراء راي دهندگان قرار گيرد؛ حالا يا خريدن آشكار - كه در خيلى جاها در دنيا معمول است پول بدهند - يا خريدن پنهان با شيوه هاي گوناگون؛ يعنى با خرج كردن هاي گوناگون، جلب محبوبيت كنند. وقتى با تبليغات فريبنده پرخرج، آراي مردم را به سمت خود جلب كنند، اين مردسالاري و دخالت مردم نيست؛ رأي مردم در اين جا بازيچه شده است. در نظام اسلامى كه مظهر كامل آن، حضرت بقية الله (ارواحنا فداه) است، فريب و حيله گري براى جلب آراي مردم، خودش جرم است؛ استفاده از قدرت براي به دست آوردن پول يكى از بزرگترين جرايم است. بايد اسراف نشود هزينه كردن اعتبارات و پولهاي كشور در جاهاي غيرلازم و تشريفاتى و زيادي، حرام است. امروز پرداختن به كارهايى كه به جنبه هاي عملى زندگى مردم ارتباطى ندارد، كار مسرفانه است.1 پي نوشت ها : 1. بيانات مقام معظم رهبري در سفر به استان اصفهان، سال 1382 منبع:www.khamenei.ir /ع
#دین و اندیشه#
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: راسخون]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 173]