واضح آرشیو وب فارسی:خبر آنلاین:
![](http://images.khabaronline.ir/images/2015/9/position50/15-9-23-131336arafeh-4.jpg)
خدای من! تو چقدر به من نزدیکی با این همه فاصله ای که من از تو دارم فرهنگ > دین و اندیشه - بخش هایی از نیایش امروز به قلم سید مهدی شجاعی
من آنم که بدی کردم، من آنم که گناه کردم، من آنم که به بدی همت گماشتم، من آنم که در جهالت غوطه ور شدم، من آنم که غفلت کردم، من آنم که پیمان بستم و همانم که شکستم، من آنم که بد عهدی کردم، من آنم که معترف شدم، من آنم که اقرار کردم به نعمت های تو بر خودم و پیش خودم. .... و اکنون برگشته ام، بازآمده ام با کوله باری از گناه و اقرار به گناه، پس تو درگذر ای خدای من! ببخش ای آنکه گناه بندگان به او زیان نمی رساند، ای آنکه از اطاعت خلایق، بی نیاز است و با یاری و پشتیبانی و رحمتش، مردمان را به انجام کارهای خوب، توفیق می دهد. معبود من و مولای من! حمد و سپاس و ستایش از آن توست. تو امر فرمودی و من گوش نسپردم، تو فرمان دادی و من عصیان کردم، تو نهی کردی و من به دام ارتکاب نهی تو افتادم. اکنون زمان را پشت سر گذاشته ام، وقت را سپری کرده ام و عمر را گذرانده ام بی آنکه توجیه و عذری برای کرده های خویش داشته باشم و بی آنکه توش و توان و پشت و پناهی برای خود تدارک دیده باشم، پس با کدام روی به دیدار تو بشتابم و با کدام کوله بار به بارگاه تو بیایم؟ خدای من! تو خویش را با لطف و مهربانی به من وصف کرده ای، پیش از آنکه ناتوانی من ظهور پیدا کند و رخ بنماید. آیا تو این لطف و مهربانی ات را پس از پدید آمدن ناتوانی ام، از من دریغ می کنی؟ خدای من! چگونه ممکن است رهایم کنی و به خود واگذاری ام؟ تویی که کفالت من را به عهده گرفته ای و عهده دار من شده ای. چگونه ممکن است به من ستم شود در این حال که تو یاور منی؟ چگونه ممکن است به ورطه نومیدی بیفتم در این حال که تو مهربان و صمیمی جویای حال منی؟ اینک ای خدای من! با افتقار خویش به سوی تو آمده ام، با کوله بار نیازمندی ام به سمت آستان تو راه افتاده ام ... خدای من! تو چقدر به من مهربانی با این جهالت عظیمی که من بدان مبتلایم! تو چقدر درگذرنده و بخشنده ای با این همه کار بد که من می کنم و با این همه زشتی کردار که من دارم. خدای من! تو چقدر به من نزدیکی با این همه فاصله ای که من از تو دارم. معبود من! اینک من پیش روی توام و در میان دست های تو، آقای من! بال گسترده و پرشکسته و خوار و دلتنگ و حقیر. نه عذری دارم که بیاورم، نه توانی که یاری بطلبم، نه ریسمان حجتی که بدان بیاویزم و نه دلیل و برهانی که بدان متوسل شوم. چه می توانم بکنم وقتی این کوله بار زشتی و گناه با من است؟ خدای من! تو پاسخ درماندگانی و چاره ناچارن. تو برطرف کننده بدی ها و سختی هایی و فریادرس گرفتاران. تو شفابخش بیمارانی و بی نیاز کننده فقیران و درماندگان. تو شکسته بند دل شکستگانی و رحم کننده بر ضعیفان و کوچکان و یاور بزرگان و پیران. خدای من جز تو پشت و پناهی نیست و غیر تو توانایی نه. تو که به راستی بالا و بلند مرتبه ای. خدای من! تو نزدیک ترین گوش شنوایی! تو سریع ترین پاسخ اجابتی! تو کریمترین سایه سار گذشت و مرحمتی! تو دست و دل بازترین سفره گستر عطا و کرامتی! تو شنواترین سوال شنونده ای! خدای من! خواندمت، پاسخم گفتی. از تو خواستم، عطایم کردی. به سوی تو آمدم، آغوش رحمت گشودی. به تو تکیه کردم، نجاتم دادی. به تو پناه آوردم و تو کفایتم کردی. ای خدای مهربان من! در این شامگاه از هر چه خیر و نیکی و خوبی که میان بندگان خویش تقسیم می کنی و از نوری که هدایت می بخشی و از مهربانی و لطفی که می پراکنی و از لباس عافیتی که می پوشانی و از سفره روزی که می گسترانی، ما را نیز بهره مند گردان ای مهربان ترین مهربانان. خدای من! تو به هر کار قادری و حمد و سپاس و ستایش، تنها شایسته توست .... /6262
کلید واژه ها: دعا و زیارت - روز عرفه - سید مهدی شجاعی -
چهارشنبه 1 مهر 1394 - 13:15:12
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: خبر آنلاین]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 22]