محبوبترینها
از کجا بفهمیم قاشق چنگال اصل است | قاشق چنگال تقلبی نخرید!
با چاپ روی وسایل یک کسب و کار پرسود بسازید
قیمت دیگ بخار و تولیدکننده اصلی دیگ بخار
معروف‌ترین هدیه و سوغاتی یزد مشخص شد!
آشنایی با انواع دوربین مداربسته ضد آب
پرداخت اینترنتی قبوض ساختمان (پرداخت قبض گاز، برق و آب)
بهترین دوره آموزش سئو محتوا در سال 1403 با نام طوفان ۱۴۰۳ در فروردین ماه شروع می شود
یک صرافی ارز دیجیتال چه امکاناتی باید داشته باشد؟
تعمیرگاه مجاز تعمیر ماشین لباسشویی در شرق تهران
تعمیرگاه مجاز تعمیر ماشین لباسشویی در شرق تهران
جراحی و درمان ریشه دندان عفونی با خانم دکتر صفوراامامی
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1799349346
ماه رمضان زمانِ آماده سازی و روز عید آغاز عمل است
واضح آرشیو وب فارسی:مهر: یادداشتی از امام موسی صدر؛
ماه رمضان زمانِ آماده سازی و روز عید آغاز عمل است
شناسهٔ خبر: 2861340 - یکشنبه ۲۸ تیر ۱۳۹۴ - ۰۹:۱۱
دین و اندیشه > اندیشمندان
او اینک دردهای نیازمندان، رنج‌دیدگان و محرومان را حس میكند و برای كاهش باری كه بر پشت آنها سنگینى میكند، چاره می‌‌اندیشد و در این راه می‌‌كوشد. از مشاهده بی‌سواد، بیمار و منحرف، دردمند میشود. به گزارش خبرگزاری مهر، هنگامی كه ماه رمضان و روز عید به روزمرگی و عادت تبدیل می‌‌گردند، طبیعی است كه از مظاهر زندگی عادی تجاوز نمی‌كنند و در ظرفِ زمانی محدود خود متوقف می‌‌شوند. اما ماه رمضانی كه از اركان اسلام است و عید فطری كه از اعیاد اسلامی است، خصوصیاتی كاملاً متفاوت دارند. رفتارهای سطحی و رسوم و عادت‌ها را درمی نوردند و از محدوده زمانی خارج می‌‌شوند. با این اوصاف متوجه می‌‌شویم كه هدف این عبادات، پس از عید است. ماه رمضان زمانِ آماده سازی و روز عید آغاز عمل است. در حقیقت، ماه رمضان برهه‌ای است كه مابَعدِ خود را تولید میكند و در روز عید، انسانی جدید زندگی تازه خویش را آغاز میكند. ابعادِ وجودی این انسان با انسانِ پیشین متفاوت است. او با درک و فهمِ گسترده‌تری كه به سببِ یک ماه آموزش و ممارست، عمق و امتدادِ بیشترى یافته است؛ زندگی میكند. او از احساسی رقیق‌‌تر، كه از روزه كسب كرده، برخوردار شده است. روزه اى كه او را با درد و رنجِ رنج‌دیدگان آشنا كرده است. او با نیرویی كه آن را در تمرینِ الهی خود به دست آورده است، حركت میكند. بنابراین، پایداری و ثباتِ او افزونتر شده و صبر و اعتدالش رشد كرده است. این انسان بزرگ، با تحول عمیقی كه در وجود خویش احساس میكند، در صبح روز عید، هنگامی كه زكات می‌‌پردازد و نام پروردگار خویش را یاد میكند و نماز می‌‌گزارد؛ در این هنگام، جشن می‌گیرد تا خدا را شكر گزارَد و شادمان باشد. آنگاه زندگی جدید خویش را آغاز میكند. این زندگی با حیات عادی او، آن زمان كه در محدوده مسائل شخصی خود به سر می‌بُرد و روحِ خویش را در پیله منیتِ خود محبوس كرده بود، متفاوت است. بدین گونه، احساسات و فعالیت‌های خویش را مهار میكند. او در ظاهر فردی از امّت است، ولی در حقیقت، خودْ یک امت است. او موجودی نامتجانس و قطعه‌ای غریب و ناهماهنگ در پیكر جامعه بود. چیزی بود غیر از آنچه الآن شده است. اینك جزیی است حقیقی از امّت خویش كه ابعاد وجود خود را با وجودِ هم‌نوعانش پیوند می‌‌زند و افق فهم و احساس خویش را به فهم و احساس دیگران نزدیک می‌سازد. در نتیجه، پیوندِ امّت مستحكم‌‌تر و كنش و واكنش میان آن بیشتر و بازدهی آن افزونتر خواهد بود.اینک، پس از عید، دردهای نیازمندان، رنج‌دیدگان و محرومان را حس میكند و برای كاهش باری كه بر پشت آنها سنگینى میكند، چاره می‌‌اندیشد و در این راه می‌‌كوشد. او اینک از مشاهدة بی‌سواد، بیمار، و منحرف، دردمند میشود.این انسانِ جدیدِ ما احتكار را نمی‌‌پسندد، پس خود احتكار نمی‌‌كند و اجازه نمی‌‌دهد در میان امتش احتكار كنند. احتكاری كه مورد قبول او نیست، به احتكارِ كالا و نیازمندی‌های مادی مردم محدود نمی‌‌شود، بلكه او با احتكارِ علم، احتكارِ مقام، احتكارِ سازندگی و حتی احتكارِ دین و بهشت هم به شدت مخالفت می‌‌ورزد. او انسان‌ها، همه انسان‌ها را دوست دارد. و انحراف، كج‌روی، الحاد، و بی‌‌‌مبالاتی انسان را نمی‌‌پسندد و برای درمان آن تلاش میكند؛ آنچنان كه فرزندانِ بیمارِ خود را درمان میكند.این است مسیر و خط مشی مسلمان پس از عید فطر: تلاشِ دائمی برای درمانِ مشكلات اجتماعی، تلاش برای احقاق حقوق طبقات محروم، كوشش مستمر برای ارتقای سطح زندگی اقشار محروم و توسعة همه مناطق مظلوم. تلاشی دائمی، پس از شناختِ ابعاد و دامنه مشكلاتِ جامعه و پس از شناسایی كسانی كه از این مشكلات رنج می‌‌برند و پس از آمادگی روحی صابرانه و خلل‌‌ناپذیر. تلاشی كه از فعالیت اجتماعی وسیله‌ای برای خدمت به انسان می‌سازد، و وسیله‌ای برای عبادت خداوند. خدا را می‌‌توان با خدمت به بندگانش نیز عبادت كرد.انسانِ جدیدِ ما كه به موفقیتِ خود باور دارد، مردم را دوست می‌دارد؛ حتی منحرفان را، و برای درمان آنها تلاش میكند. محرومان را دوست دارد و برای درمان درد آنها تلاش میكند. با قلبی دردمند اما امیدوار، به دیدار نسل گم‌كرده راه می‌‌شتابد؛ با برخوردی مثبت، نه با اتهام زدن به دیگران. با این ثروت، و با این سلاح؛ یعنی با انسانِ پس از عید، وطنِ خود را می‌سازیم و بساطِ ظلم و تبعیض را از جامعه خود بر می‌‌چینیم و به انسان خدمت میكنیم و این‌چنین عبادت میكنیم پروردگار بخشنده و مهربانمان را. نویسنده : امام موسی صدر، تنظیم و ویرایش: سایت راه برتر، منبع: www.ettelaat.com
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: مهر]
[مشاهده در: www.mehrnews.com]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 206]
-
دین و اندیشه
پربازدیدترینها