واضح آرشیو وب فارسی:مهر: پرویز ضیاء شهابی در مراسم اهدای جایزه دکتر رضا داوری:
رساله های فلسفی موجود بیشتر تطبع هستند/جایزه رضا داوری اعطا شد
شناسهٔ خبر: 2779214 - دوشنبه ۲۵ خرداد ۱۳۹۴ - ۱۰:۱۱
دین و اندیشه > همایش ها و میزگردها
پرویز ضیاء شهابی در مراسم اعطای نخستین دوره جایزه دکتر رضا داوری اردکانی گفت: رساله های فلسفی چون از روی الگوهای علوم طبیعی نوشته می شوند کمتر جنبه فلسفی پیدا می کند و بیشتر تطبع است. به گزارش خبرنگار مهر، دکتر پرویز ضیاء شهابی در مراسم اهدای جایزه دکتر رضا داوری اردکانی که در مرکز فرهنگی شهر کتاب عصر یکشنبه 24 خرداد برگزار شد با بیان اینکه آمارهای ارائه شده حکایت از اقبال به کتابهای فلسفی می کند و این جای خوشحالی برای اهل فلسفه دارد، گفت: امروزه در حالی که رساله های دکتری و غیره بیشتر سمبل کاری می شوند و رساله علمی کم است. اما به حمدالله این رساله ها که برگزیده شده و به ویِژه رساله ای که لایق بردن این جایزه شده است. از این حیث قابل ارزش است و جایی بسی خوشحالی دارد. همان طور که در دوره دکتری فلسفه نمی توانیم برنامه ریزی کنیم که فیلسوف تربیت کنیم. آن برنامه ای که افلاطون می گوید پیداست که عملی نیست. چرا فیلسوف شدن نیاز به کارهای دیگر دارد.وی افزود: رساله هایی که نوشته می شود چون بیشتر از روی الگو است و رساله هایی است که از روی الگوهای علوم طبیعی نوشته می شوند کمتر جنبه فلسفی پیدا می کند و بیشتر تطبع است. اینکه مسائل از سر اندیشه نوشته شده باشد کم است. رساله ای که از روی اندیشه نوشته شود بسیار کم است. جای خوشبختی است که در ایران به تاریخ فلسفه و غیره پرداخته می شود گرچه هستند فیلسوفانی که بی اعتنا به تاریخ فلسفه به نحوی که می پسندند فلسفه بورزند اما اختلاف نظر و عقیده بسیار است و پایان نامه هایی که در این رابطه اختصاص داده می شود جای خوشبختی است.دکتر علی اصغر مصلح، رئیس دانشکده ادبیات و زبانهای خارجی دانشگاه علامه طباطبایی با بیان اینکه در چنین جلساتی که برای یک پژوهشگر و بنام یک استاد که راه طولانی طی کرده و شاگرادانی پرورش داده برگزار می شود صحبتهای زیادی می توان گفت، سخنان خود را آغاز کرد.
وی گفت: چنین جلساتی نسبتی با سنتهای فکری و آموزشی دارد. استاد داوری استاد برجسته دانشگاه تهران هستند و شاگرد استاد دکتر سیدیحیی مهدوی بوده اند و از اتفاق برنده اولین جایزه دکتر داوری هم پرورش یافته همین سنت هستند. امروز ما به جرائت می توانیم به سنت آموزش فلسفه در گروه فلسفه دانشگاه تهران اشاره کنیم. این سنت فلسفی که حدود هشتاد سال تجربه دارد و یک مدرسه و مکتب آموزش فلسفه در ایران است و بر همه فلسفه پژوهان حق دارد و باید این حق و دین را ادا کرد. برای درک اهمیت این سنت فلسفه را بدانیم بد نیست تصور نبود گروه فلسفه و دستاوردهای آنرا بدانیم. حدود هشتاد سال است که گروه فلسفه دانشگاه تهران تأسیس شد و راه آشنایی با فلاسفه غرب گشوده شد.عضو هیئت علمی دانشگاه علامه طباطبایی اظهارداشت: به نظر می رسد که اگر ما با کانت، هگل، نیچه و استادان دیگر فلسفه آشنا نمی شدیم وصع دیگری داشتیم. بعید نیست اگر ما با این فلاسفه آشنا نمی شدیم امروز نمی توانستیم راجع به زمانه خودمان و مناسبات آن صحبت کنیم. ما با سنت قدیم نمی توانستیم به دنیای جدید و معاصر بپردازیم. این سنت فلسفی در کنار سنتهای فلسفی دیگر راه را برای آشنایی ما با این فلاسفه و درک دنیای معاصر را برای ما گشوده است و وظیفه ماست که این سنت فلسفی و فکری را گرامی بداریم و برای همه آنهایی که آگاهی برایشان اهمیت دارد باید برایشان فلسفه هم اهمیت داشته باشد.مصلح افزود: هرچه فلسفه در فرهنگ قوام بیشتری بیابد نشانه قوت آن فرهنگ در دانستن، در هضم کردن و در رفتار متعادل تر و ... است. ما ایرانیان نسبت به اقوام مشابه دیگر به فلسفه اهمیت بیشتر می دهیم که به نظر می رسد یکی از آموزه های استاد داوری اهمیت دادن به تاریخ تفکر و توجه به وضع فکر و تفکر در جامعه است. استاد داوری امروز یکی از متفکران برجسته این کشور است و یکی از ویژگیهای شخصیت ایشان معتدل بودن در تقریر و نقد و ...است، ایشان شخصیت معتدلی داشته اند. یکی از نمایندگان سنت فلسفی معاصر ایشان هستند، به همین جهت این چنین مناسبات را باید گرامی بداریم.
وی در پایان سخنانش با اشاره به رساله برگزیده با عنوان «رابطه زمان و بنیاد از نظر هیدگر» گفت: رساله برگزیده رساله کوتاهی است اما تمام صفحات آن نشان دهنده عشق یک جوان به تفکر و شوق نویسنده برای فلسفه است.دکتر محمدرضا بهشتی استاد فلسفه دانشگاه تهران و استاد راهنمای این رساله دیگر سخنران این مراسم بود که سخنان خود را با شرح حال نیره میرموسی برنده اولین دوره اعظای جایزه دکتر رضا داوری اردکانی، در زمان نوشتن این آغاز کرد و گفت رساله دکتری ایشان در امتداد رساله دوره فوق لیسانس ایشان است که در مورد اصل جهت کافی لایب نیتس از منظر هیدگر بود که در امتداد این بحثها او را به اصل زمان، بنیاد از نظر هیدگر کشاند که من فکر می کنم اگر این روال در بین دانشجویان و دانشگاهیان و در همه مراحل پایان نامه ها دنبال شود روال خوبی است.وی در ادامه سخنانش افزود: همه می دانید که اصلی ترین رساله هیدگر جوان، رساله هستی و زمان بود که در مغرب زمین تأثیر زیادی داشت و در فضای فلسفی اولین بار پرسش را مورد پرسش قرار داد که سعی می کند که ساختار پرسش را چنان باز کند که بعدا وقتی که پرسش را متوجه همین موضوع کردیم بدانیم که چه انتظاری را باید از پرسش داشت را برای اولین بار مورد توجه قرار داد. ایشان در مسیر پرسش از وجود ابتدا در سطح اول با مورد پرسش قرار دادن وجود حاضر به سراغ پرسش از وجود میرود. جالب این است که آنرا از نقطه روزمرگی وجود شروع می کند. در دوره اول این ویژگی را ویژگیهای اگزیستنسیل می نامد و در دوره دوم خصوصیات اگزیستانسیال شناخته و معرفی می شوند.
استاد دانشگاه تهران تصریح کرد: در دوره سوم موجود را مورد بررسی قرار می دهد. این کتاب با این به پایان می رسد که این دفعه این موجود را از منظر زمان نگاه می کند. این کتاب تمام می شود با این دریافت که افقی که می شود از آن پرسش از وجود را مطرح کرد زمان است. یکی از آثار مهم هیدگر اصل بنیان یا جهت است. در آنجا یکی از کسانی که مورد توجه قرار می دهد لایب نیتس است چرا که اصل جهت کافی یکی از مباحث کلیدی و اندیشه های بنیادینی است که نظام اندیشه لایب نیتس بر آن بنیان می شود و به ویژه طرح یک سوال غریب و آنکه چرا موجودات هستند به جای اینکه نباشند؟ چرا موجودات هستند به جای آنکه نباشند پرسش غریبی است و حیرت مجدد و تفکر مجدد را می طلبد.وی در پایان با اشاره به پایان نامه میرموسی در کارشناسی ارشد گفت: وی سعی اش بر ارائه این بود که در رساله ایشان به سراغ هیدگر برود و در جستجوی یافتن پاسخهایی برای پرسشهای مطح شده بود و صرفا نه نوشتن یک رساله و تکلیف.
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: مهر]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 108]