تبلیغات
تبلیغات متنی
محبوبترینها
چرا پاسارگاد به عنوان یکی از مهم‌ترین آثار تاریخی ایران شناخته می‌شود؟
خرید انواع خودکار و روان نویس شیک و ارزان
خرید انواع خودکار و روان نویس شیک و ارزان
تعمیرگاه امداد خودرو کرمان موتور
تعمیرگاه امداد خودرو کرمان موتور
تعمیرگاه امداد خودرو کرمان موتور
تعمیرگاه امداد خودرو کرمان موتور
ساقدوش کیست ؟ | وظیفه ساقدوش در مراسم عقد و عروسی چیست ؟
قایق‌سواری تالاب انزلی؛ تجربه‌ای متفاوت با چاشنی تخفیف
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1817731042
در خدمت و خیانت چشم‌های خیره
واضح آرشیو وب فارسی:مهر:
در خدمت و خیانت چشم‌های خیره
شناسهٔ خبر: 2763438 - شنبه ۹ خرداد ۱۳۹۴ - ۰۹:۴۷
مجله مهر > دیگر رسانه ها
در این دوران فضولی رسانه‌ای در همۀ ابعاد زندگی شاید بهتر باشد بعضی چیزها را از نگاه کنجکاو بیرونی‌ها پنهان نگاه داشت تا اصالت خود را حفظ کنند. هفته نامه پنجره نوشت: خُمانی نام قبیله‌ای کوچ‌نشین در آفریقاست: یکی از آن قبایل بدوی و صحرانشین که راه و رسم زندگی به شیوۀ معمول اجدادشان را دنبال می‌کنند و نخواسته‌اند تغییری در آن بدهند. چادر، غذا، آداب معاشرت، آیین‌های مذهبی و رسومات‌شان همگی بیش و کم شبیه همان‌هایی است که اهل قبیله صدها سال به آن خو کرده بودند.سال‌ها پیش، چشمان جستجوگر یک نفر از دنیای بیرون، از جهان متمدن، آنها را کشف می‌کند. تفاوت چشم‌گیر میان زندگی خُمانی‌ها با زندگی متعارف دیگران و صورت ابتدایی حیاتِ آنها یک سوژۀ جذاب می‌سازد. تصویری، فیلمی، مقاله‌ای دربارۀ آنها منتشر می‌شود که تعجب و توجه مخاطبان را برمی‌انگیزد. افراد بیشتری کنجکاو می‌شوند که این زندگی غریب را از نزدیک ببینند و تجربه کنند، و تصویر آن را به سوغات برای دیگران بیاورند. جریانی از محققان و طبیعت‌گردان و غریب‌پسندان روانۀ سکونت‌گاه این قبیله می‌شود که هر کدام در عوض بهره‌مندی از این تجربۀ غریب، پول یا کالایی به خُمانی‌ها هدیه می‌دهند. بدین ترتیب در محیطی که دست‌‌یابی به منابع حیاتی برای بقاء دشوار بود و بواسطۀ ناسازگاری طبیعت دشوارتر هم می‌شد، کسب‌وکاری سودمند برای اهالی قبیله راه می‌افتد که به تدریج منبع اصلی تأمین نیازهای آنها می‌شود.اعضاء «کشف‌شدۀ» قبیله می‌میرند و فرزندان جانشین آنها می‌شوند؛ فرزندانی که در کنار شیوۀ زندگی بدوی، یک کسب‌وکار مبتنی بر آن را هم به ارث برده بودند. آنها با دنیای بیرون آشنا شده بودند و امکان تغییر داشتند؛ اما جریان توجه و منافع مادی همبسته با آن، خُمانی‌ها را وامی‌داشت تا تغییری در زندگی خود ندهند. نه تنها تغییری ندهند که حتی تلاش کنند نمایشی هرچه اصیل‌تر و طبیعی‌تر از آنچه اجدادشان زندگی می‌کردند را به مخاطبان علاقمند عرضه کنند. نسل جدید خُمانی‌های جدید صحرانشینی را «زندگی» نمی‌کرد، بلکه هنرپیشگانی بودند که در وانمود کردن آن زندگی مهارت یافته بودند.***حکایت خُمانی‌ها را توماس مک‌فیل در جریان بحث‌های کتابش در باب ارتباطات و توسعه نوشته است. اما برداشتی خاص از این مثال استثنایی ذهنم را درگیر می‌کند: یک زندگی که حاوی معنا بود و با طبیعت اطراف خود نسبتی داشت، زیر نگاه‌های خیرۀ دیگران از اصالت تُهی شد. یک پوسته از آن باقی ماند که تا اعماق خود وابسته به آن توجه‌هاست و شاید اگر لحظه‌ای از جریان آن نگاه‌های خیره محروم شود، از هم بپاشد.ابعاد ماجرای قبیلۀ خُمانی شاید استثنایی و عجیب باشد، اما از درون تُهی شدن زندگی وقتی وابسته به توجهات دیگران شود، حکایت غریبی نیست. حتی بسیار آشناست؛ بویژه در این دوران فضولی رسانه‌ای در همۀ ابعاد زندگی. شاید بهتر باشد بعضی چیزها را از نگاه کنجکاو بیرونی‌ها پنهان نگاه داشت تا اصالت خود را حفظ کنند.
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: مهر]
[مشاهده در: www.mehrnews.com]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 10]
-
سینما و تلویزیون
پربازدیدترینها