واضح آرشیو وب فارسی:ایرنا: اعتماد در یک نگاه- چهارشنبه بیست و سوم اردیبهشت تهران- ایرنا- روزنامه اعتماد در شماره روز چهارشنبه به بازتاب عنوان های «امضاهای مخدوش طرح دلواپسی» و «احمدی نژاد شانسی ندارد» پرداخت.
این روزنامه تیتر یک را با موضوع امضاهای مخدوش طرح دلواپسی، انتخاب کرد و نوشت: تیغ کریمی قدوسی برای قطع مذاکرات تیز نشد. نه با طرح «سه فوریتی»اش و نه با ٨٠ امضایی که پای آن بود: طرحی که اعلام وصول نشد و٨٠ امضایی که صدای اعتراض صاحبان خیلی های شان بلند شد. می گفتند زیر برگه ای را امضا کرده اند که کریمی قدوسی گفته یک بیانیه برای حمایت از سخنان رهبری است. بیانیه ای که در فاصله جمع آوری امضاها تا تقدیم به صحن مجلس تبدیل به طرحی «سه فوریتی» شده بود: طرحی برای الزام دولت به خروج از مذاکرات. تاکتیکش برای جمع آوری امضا جالب بوده: فقط صفحه مربوط به محل امضا را جلوی همکارانش می گذاشته و توضیح می داده که این یک بیانیه برای حفظ شان ایران در مذاکرات است و بعد هم کار تمام. اما این «تمام» شدن خیلی بیشتر از چیزی که کریمی قدوسی فکرش را می کرد، طول کشید. شاید او نمی دانست بازی اش برای «خروج از مذاکرات» یک نیمه دیگر هم دارد، نیمه ای که پس از انتشار اسامی امضاکنندگان و متن طرح سه فوریتی اش شروع شد. همان ساعت های اول جلسه علنی دیروز، نماینده منتقد مذاکرات کپی امضاها و متن طرحش را بین خبرنگاران پخش کرد تا خیال همه را راحت کند که قدم اولش را محکم برداشته. پایش اما در همان قدم اول هنوز به زمین نرسیده بود که خیلی ها زیر پایش را خالی کردند. تنها یک ساعت زمان نیاز بود تا تکذیب های پی در پی برای امضای طرح سه فوریتی خروج از مذاکرات آغاز شود. کار در نیمه دوم برای کریمی قدوسی و طرفداران خروج از مذاکرات سخت شد. حالاپای هیات رییسه به میان آمده و شکایت از کریمی قدوسی. محمدحسین فرهنگی، عضو هیات رییسه هم گفته که هیات رییسه اعتراض و تذکر آنها را به اداره قوانین مجلس ارجاع داده است.
روزنامه اعتماد در گفت و گو با حسین مرعشی فعال سیاسی اصلاح طلب و عضو تاثیرگذار حزب کارگزاران سازندگی با انعکاس عنوان احمدی نژاد شانسی ندارد، به نقل از وی آورد: احمدی نژاد شانسی نخواهد داشت. او نه مخاطب دارد و نه پایگاه. سخنرانی اخیرش را ببینید. او مبتلابه همان حرف هایی است که کشور را ١٠ سال پیش به آن مبتلاکرد. هنوز منتظر است امریکا فروبپاشد و خودش دنیا را اداره کند. او جریان ریشه داری نداشت. در مقطعی از اختلافات سیاسی ایران استفاده کرد و دوره اش هم تمام شد و رفت. او تبی بود که کشور به دلیل اختلاف جناح ها دچارش شد. کشور تب کرد و بعد هم دوره اش تمام شد. من امیدوارم همان طور که اصلاح طلبان با انسجام وارد می شوند اصولگرایان هم متحد و یکپارچه و با شعارهای اعتدالی وارد شوند.
این روزنامه با انتشار موضوع نگران ایران پساتحریم هستم، نوشت: باید به سرعت تصمیم بگیریم و از توافق هسته ای بگذریم و به فکر حل بحران های پس از تحریم باشیم. این را محسن رنانی، عضو هیات علمی دانشگاه اصفهان در نشستی تحت عنوان «مناقشه اتمی، بیانیه لوزان و آینده اقتصادی ایران» گفت و هر چند تاکید کرد که حرمت تحریم ها از میان رفته و حتی بدون حضور امریکا دستیابی به توافق هسته ای امکان پذیر است، اما در خصوص وضعیت ایران پساتحریم نگرانی هایی را مطرح کرد و توضیحاتی ارایه داد. دلواپسی های رنانی از نوع دیگری بود. او توضیح داد ممکن است فردای توافق، مخالفان توافق را تبدیل به چماقی برای کوبیدن دولت کنند و در انتخابات پیش رو از آب گل آلود ماهی بگیرند. وی گفت: من نگران روزی هستم که یک هفته از توافق گذشته باشد و مردم به هم پیامک بدهند چرا همه مشکلات حل نشد؟ نویسنده کتاب اقتصاد سیاسی مناقشه اتمی ایران با طرح این موضوع که بعد از توافق هسته ای چه بر سر اقتصاد ایران می آید، گفت: اینکه چه بر سر ما می آید نکته ای فرعی است. مساله اصلی این است که ما برای شرایط پساتحریم چه برنامه ای داریم.
در انتخابات ٨٤ احساس خطر کردم که آمدم، تیتر دیگر روزنامه اعتماد است، آیین گشایش انجمن اسلامی دانشجویان پیشرو که با قرائت بیانیه رییس دولت اصلاحات آغاز شد، 2 مهمان ویژه هم داشت. جواد اطاعت و مصطفی معین 2 چهره اصلاح طلبی که این روزها با بازتر شدن فضای دانشگاه ها بیشتر فرصت حضور در بین دانشجویان را پیدا می کنند. مصطفی معین چهره نام آشنای عرصه علم و سیاست که به گفته خود در طول ١٠ سال گذشته، نخستین بار است که مجوز وی برای حضور در دانشگاه را باطل نکرده بودند، گلایه مند بود. گله از روزگاری که بر دانشگاه ها رفت. گله از وجود نگاه خاصی که بر دانشگاه ها حاکم بود. نگاهی که دانشگاه را به دیده تهدید می نگریست نه یک فرصت بزرگ ملی، از دیدگاه وزیر پیشین علوم از طینت بد آدم ها نبود بلکه نوع نگاه بیمارگونه آنان بود. معین که از دوران کاندیداتوری خود در انتخابات ریاست جمهوری سال ٨٤ خاطرات تلخ و شیرینی دارد، این تصمیم را ناشی از احساس خطری دانست که برای پیشگیری از آن پا به عرصه انتخابات گذاشته بود: احساس خطری که بعدها خود را در پوشش خسارات اجتماعی و فرهنگی گسترده ای نشان داد.
این روزنامه با انتخاب موضوع بامداد که آمد شاعر رفته بود، نوشت: ساعت ١١ شب است میدان فاطمی بیمارستان سجاد، جایی که در سردخانه اش، چشم هایی شعله ور برای همیشه دیدن را از یاد برده اند. سلام و تسلیت و سکوت. انگار خودش دوست داشته در امامزاده طاهر دفن شود. کنار شاملو و گلشیری همراه پوینده و مختاری، اما تجربه خاکسپاری سیمین بهبهانی نشان داده امامزاده طاهر دیگر پذیرای بزرگان فرهنگ این ملک نخواهد بود، تا ببینیم چه خواهد شد. ساعت ١٢ شب است خانه خیابان جمال زاده در انتهای کوچه با دری که به بهار باز می شود. حیاط کوچک و درخت های سبز می خواهند بهار را فریاد بزنند اما انگار در برابر سردی مرگ کم آورده اند. اخوت همراه همیشه محمد علی سپانلو نشسته است روی مبل و زل زده است به هیچ. لابد فکر می کند به سال هشتاد و نه به خس خس سینه شاعر و سرفه های مدام و درد جناغ سینه. به دکتر به بیمارستان به تشخیص بیماری و شنیدن خبر بد بزرگ. لابد یاد همین هفته پیش و وخامت حال سپان می افتد یاد بیمارستان سجاد و دو روز بیهوشی و همین چند ساعت پیش که برای همیشه تنها شده است.
گروه اطلاع رسانی**9348**9131
23/02/1394
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: ایرنا]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 61]