محبوبترینها
با چاپ روی وسایل یک کسب و کار پرسود بسازید
قیمت دیگ بخار و تولیدکننده اصلی دیگ بخار
معروف‌ترین هدیه و سوغاتی یزد مشخص شد!
آشنایی با انواع دوربین مداربسته ضد آب
پرداخت اینترنتی قبوض ساختمان (پرداخت قبض گاز، برق و آب)
بهترین دوره آموزش سئو محتوا در سال 1403 با نام طوفان ۱۴۰۳ در فروردین ماه شروع می شود
یک صرافی ارز دیجیتال چه امکاناتی باید داشته باشد؟
تعمیرگاه مجاز تعمیر ماشین لباسشویی در شرق تهران
تعمیرگاه مجاز تعمیر ماشین لباسشویی در شرق تهران
جراحی و درمان ریشه دندان عفونی با خانم دکتر صفوراامامی
چه مواردی بر قیمت کابین دوش حمام تاثیر دارند؟
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1798575852
- ایران و شورای امنیت
واضح آرشیو وب فارسی:ایرنا: ایران و شورای امنیت تهران - ایرنا - روزنامه آرمان در یادداشتی نوشت: در آستانه دور جدید مذاکرات هسته ای ایران و گروه 1+5 یکی از موضوعات مورد بحث چگونی صدور قطعنامه شورای امنیت است؛ اولا درمورد لغو شش قطعنامه صادره این شورا از سال 1385 تا 1390 علیه ایران، ثانیا لغو سریع تحریم های وارده دوجانبه و چندجانبه علیه ایران، ثالثا درج توافقات نهایی ایران و گروه 1+5 براساس بیانیه لوزان.
این یادداشت به قلم سیدعلی خرم در ادامه آورده است: بحث های فراوانی در محافل مختلف صورت می گیرد که آیا این قطعنامه در فصل ششم یا هفتم منشور صادر شود؟ منظور این است که اگر در گروه 1+5 خلف وعده ای صورت گرفت، از نظر حقوقی کدامین فصل منشور برای ایران قابل اعتمادتر است؟ پاسخ این است که از یکسو چون شش قطعنامه صادره شورای امنیت در فصل هفتم منشور بوده، این قطعنامه هم باید در همان فصل باشد تا سنخیت و جایگاه حقوقی آن حفظ شود.
به عبارت دیگر تنها یک قطعنامه فصل هفتم منشور می تواند قطعنامه های صادره در این فصل را منسوخ یا لغو سازد. مصوبات فصل ششم منشور صرفا جنبه توصیه ای دارند که برعکس به کشورهایی در گروه 1+5 می تواند فرصت عهدشکنی بدهد. برخی تشکیک می نمایند که اگر چنین قطعنامه ای در فصل هفتم منشور صادر شد و کشوری از گروه 1+5 قصد عهدشکنی داشت، چه حکمی دارد؟ اولا، قطعنامه های فصل هفتم منشور برای همه کشورها لازم الاجرا و لازم الاتباع هستند و استثنایی وجود ندارد.
ثانیا، جایگاه حقوقی چنین قطعنامه هایی از قوانین و مصوبات داخلی همه کشورها و ازجمله آمریکا بالاتر است. ثالثا، کشورهایی دارند این توافق را امضا می نمایند که عضو دائم شورای امنیت بوده و خود امین منشور ملل متحد و قطعنامه های شورای امنیت هستند.
رابعا، اگر این کشورها بخواهند عهدشکنی کنند، از همان ابتدا پای توافق و صدور قطعنامه نخواهند رفت. خامسا، اگر قرار باشد از عهدشکنی کشوری در مجامع عمومی نظیر دیوان بین المللی دادگستری یا دیوان داوری بین المللی در لاهه شکایت شود، صرفا می توان از موضوع قطعنامه های اجرایی شکایت کرد و نه از قطعنامه های توصیه ای فصل ششم منشور.
سوال دیگری که اذهان سیاستگذاران را به خود مشغول کرده این است که مجالس سنا و نمایندگان آمریکا، دولت این کشور را وادار کرده اند توافق ژنو را به اطلاع آنان رسانیده، پس از بحث و بررسی بر روی متن توافق، نظر مجلسین را رئیس جمهور پیاده کند. این موضوع از چند بعد قابل بررسی است؛ اولا، مجلسین می توانند درباره تحریم های کنگره آمریکا اظهارنظر کنند و تحریم های دولت آمریکا در اختیار رئیس جمهور و نه کنگره این کشور است. ثانیا، از نظر حقوق بین الملل، دولت هر کشور نماینده رسمی آن کشور بوده و نقش هماهنگ کننده بقیه ارگان ها را به عهده دارد.
بنابراین تنها طرف ایران از نظر حقوقی، دولت آمریکاست و بحث های داخلی آمریکا ارتباطی با ایران ندارد. به عبارت دیگر دولت آمریکا موظف است به یک فرمول واحد بین دولت و کنگره رسیده سپس آن را با هیات مذاکره کننده ایرانی مطرح سازد.
در این حالت دولت آمریکا ضامن اجرای فرمول مذکور است و هرگونه ناتوانی در اجرای تعهداتش، به منزله ناتوانی دولت آمریکا در سیستم جهانی محسوب می شود. ثالثا، کنگره آمریکا هم از قطعنامه های شورای امنیت در فصل هفتم منشور رهایی ندارد و استحکام قانونی چنین قطعنامه هایی نسبت به مصوبات کنگره آمریکا عمیق تر، قوی تر و جهانشمول تر است.
بی جهت نبود که رئیس جمهور آمریکا هم از پیشنهاد صدور یک قطعنامه در شورای امنیت در مورد توافقات ایران و گروه 1+5 در چارچوب فصل هفتم منشور ملل متحد استقبال کرد. زیرا نمی خواست بعد از دوران ریاست جمهوری خودش هم کسی بتواند استحکام قانونی و حقوقی آن را مورد تشکیک قرار دهد. سوال دیگری که ناتمام است اینکه آیا دیوان بین المللی دادگستری مجاز است به یک قطعنامه شورای امنیت در فصل هفتم منشور رسیدگی کند؟ از آنجا که شرح وظیفه دیوان و اختیاراتش طبق اساسنامه می تواند توسط شورای امنیت تعیین شود، در این حالت اگر بین اعضای دائم شورای امنیت اجماع نباشد، دیوان قادر نخواهد بود به موضوع فوق رسیدگی نماید ولی کشور برهم زننده اجماع تحت فشار سیاسی فراوانی خواهد بود و به ایران اجازه خواهد داد نحوه پاسخ نقض عهد را خود انتخاب کند. دیوان داوری بین المللی، انتخاب دیگری است که نیاز به اعلام رضایت دو دولت ایران و آمریکا دارد که چنانچه اختلاف حاضر بین کنگره و دولت آمریکا وجود داشته باشد، اعلام رضایت دولت آمریکا می تواند راه را برای رسیدگی به شکایت ایران باز کند.
درمجموع در سازوکار جهانی، اینگونه توافقات برای ایجاد آرامش و پرهیز از درگیری و تنش صورت می گیرد لذا بعید است آمریکا یا کشور دیگری از شورای امنیت به دنبال عهدشکنی و دادن فرصت به ایران برای پیگیری راه خودش و ازجمله نقض تعهداتش باشد.
* منبع: روزنامه آرمان
** اول
05/02/1394
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: ایرنا]
[مشاهده در: www.irna.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 32]
-
گوناگون
پربازدیدترینها