محبوبترینها
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
پروازهای مشهد به دبی چه زمانی ارزان می‌شوند؟
تجربه غذاهای فرانسوی در قلب پاریس بهترین رستوران‌ها و کافه‌ها
دلایل زنگ زدن فلزات و روش های جلوگیری از آن
خرید بلیط چارتر هواپیمایی ماهان _ ماهان گشت
سیگنال در ترید چیست؟ بررسی انواع سیگنال در ترید
بهترین هدیه تولد برای متولدین زمستان: هدیه‌های کاربردی برای روزهای سرد
در خرید پارچه برزنتی به چه نکاتی باید توجه کنیم؟
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1830615557
فردا جمعه ، روز فرمانده ماست !
واضح آرشیو وب فارسی:راسخون:
فردا جمعه ، روز فرمانده ماست ! دستنوشته اي از شهيد علي ميرمجربيانشهيد علي ميرمجربيان ، همراه با يار هميشگي اش ، محمد وجداني ، امر مهم آموزش را در سپاه بنيان گذاشت . به جرئت مي توان گفت که اين دو بزرگوار ، بالاترين و ارزنده ترين خدمات را صرف پيشبرد اهداف جنگ کردند ، اما متأسفانه با وجود گذشت اين ساليان ، هنوز در گمنامي محض به سر مي برند . آنها در نهايت ، جان خود را در راه تحقيق و پژوهش گذاشتند ، و در روز يازدهم آبان 61 ، در صحنه عمليات ، و در اثر اصابت گلوله ي راکت هلي کوپتر ، در حالي که مشغول يادداشت برداري از نقاط ضعف و قوت نيروها بوده اند ، به لقاي يار مي شتابند . شهيد ميرمجربيان در زمان شهادت ، بيست سال بيشتر نداشته است . از آن بزرگوار چيزي به عنوان وصيت نامه به جا نمانده است ، اما دست نوشته هاي بسيار زيبا و پرمحتوا از او به يادگار مانده که براي آشنايي نسبي با روحيات و معنوي اش هم که شده ، خواندنش خالي از لطف نيست . اين متن در ساعت يک نيمه شب جمعه ، نوزدهم دي ماه 1359 ، درست يک شب قبل از انجام عمليات آبادان ـ ماهشهر ( نصر ) نوشته شده است که با اندکي ويرايش آورده مي شود : بسم الله الرحمن الرحيم امشب شهادتنامه عشاق امضا مي شود فردا به خون عاشقان ، اين دشت دريا مي شود « ذلک بأن الله لم يک مغيرا نعمه انعمها علي قوم حتي يغيروا ما بأنفسهم و ان الله سميع عليم » . آن هنگام که از محيط اطراف بريده شدم و به صحنه ي آزمايشگاه الهي رسيدم ، ضعيفي و زبوني خويش را در مقابل اين قدرت بزرگ امتحان گيرنده يافتم و به عمق فرمايش حضرت اميرالمؤمنين علي عليه السلام پي بردم که : « يا رب ارحم ضعف بدني و رقه جلدي و دقه عظمي » . پنجه هاي به خون آغشته ي باطل ، حقانيت حق را به اثبات مي رساند . از نشانه هاي بر حق بودن ما ، رهبر ماست که چون حضرت حسين بن علي عليه السلام به ميدان مبارزه آمده ؛ و جوانان ما هستند که با شور و شوقي بسان شور و شوق جوانان بني هاشم و انصار ، به صحنه ي جنگ مي آيند ؛ و پيرزنان ما هستند که با جسم و تن رنجورشان براي جبهه نان مي پزند . چه مي گويد باطل که ادعاي حقانيت مي کند ؟ زهي بي شرمي که با ديدن آثار خدايي خداوند که در اين انقلاب ، بر در و ديوار ، بر دشت و کوه ، بر جنگل و رودخانه ، بر شهر و بيابان ، و بر آسمان و زمين کشور ايران نمايان شده است ، باز هم چنين ادعايي مي کند ! راستي ، چگونه مي توان ملتي را که با امام حسين عليه السلام پيمان بسته و گفته : « اني سلم لمن سالمکم و حرب لمن حاربکم و ولي لمن والاکم و عدو لمن عاداکم » باطل خواند و از ادامه راهش بازداشت ؟ جواني را به ياد مي آورم که آن شب ، در آن غروب خونين ، برروي صخره ها و در کنار رودخانه و نزديک يک نخلستان ، در حالي که غروب خورشيد حاکي از سرافکندگي اش ، و سرد شدن صخره ها بيانگر همدردي آنها ، و حرکت آب رودخانه نشانه گريه او بود ؛ با تمام وجود فرياد الله اکبر را سر مي داد و رسوايي جنايتکاران را اثبات مي کرد . خمپاره ـ اين پيام آورنده آرزوي رزمندگان ما ـ پاي راست اين جوان را چون گوشت چرخ شده له کرده بود ، و کمرش را چون ساطور از پاهايش جدا ساخته بود ؛ گويا که خيلي زود و به تعجيل مي خواست او را وارد بهشت کند . در آن لحظه ها ، او مولايش حضرت علي بن ابيطالب عليه السلام را صدا مي زد ، گاهي شعار « درود بر خميني » را بر زبان جاري مي کرد و گاهي نويد « اسلام پيروز است ، صدام نابود است » را سر مي داد . به او گفتم که يادي از سرور و سالار شهيدان بکنند ؛ ذکر « يا اباعبدالله » را زمزمه ي زبان گويايش کردم . با چشمان به اشک نشسته اش مولايش را خواند و در همان حال مرغ سعادت شهادت به سراغش آمد و وي را به همراه خود برد . نيمه شبي را به ياد دارم که دلاوراني (1) عاشقانه به نزديک سنگرهاي کافران رفته و جسد پاک و مطهر برادر شهيدي را که در روز عاشورا به حق پيوسته بود ، آوردند . او که با قدم هاي استوار ، در روز عاشورا به صحنه کربلايي کوه هاي ذيل قدم گذاشته بود ، هنگامي که فيض عظيم شهادت به سراغش مي آيد ، تفنگ ژث خود را با دست هاي گرم و خونآلودش بر سينه چسبانده و برروي آن دراز کشيده و آن قدر از اسلحه و از دين و مملکت خويش پاسداري کرده بود که استخوان هايش از زير گوشت ها پديدار شده بود . بوي خوش جنازه او ، همان سند رسوايي صدام و اربابانش بود . و امشب اين جوانان با چه شوري به خواب رفتند ؟ با چه ولايتي از تمام علايق دنيوي بريده شده ، و به سوي حق تعالي پيش مي روند ؟ فردا جمعه ، روز فداکاري و روز جان فشاني است . روز جمعه به ولي عصر ـ عجل الله تعالي فرجه الشريف ـ تعلق دارد و اينها ، سربازان او هستند ؛ فرمانده خود بهتر مي داند که با سربازان خويش چگونه عمل کند . و آن بزرگوار شاهد است که اينها وصيت نامه ها را نوشته ، پيمان ها را بسته ، و خواهان پيروزي اسلام مي باشند . پي نوشت : 1 ـ بنا به اظهار برخي دوستان نزديک شهيد ، او خود يکي از اين دلاوران بوده است . منبع: برگرفته از مجله امتداد شماره 11/س
#دین و اندیشه#
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: راسخون]
[مشاهده در: www.rasekhoon.net]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 716]
-
دین و اندیشه
پربازدیدترینها