تبلیغات
تبلیغات متنی
رسانه حرف تو - مقایسه و اشتراک تجربه خرید
آموزشگاه آرایشگری مردانه شفیع رسالت
تاثیر رنگ لباس بر تعاملات انسانی
محبوبترینها
بررسی دلایل قانع کننده برای خرید صنایع دستی اصفهان
راه های جلوگیری از جریمه های قبض برق
آشنایی با سایت قو ایران بهترین سایت آگهی و تبلیغات در کشور
بهترین شرکت‌های مهندسی در آلمان
صفر تا صد حق بیمه 1403! فرمول محاسبه حق بیمه
نقش هدایای سازمانی در افزایش انگیزه و تعهد کارکنان
کلینیک پروتز و ساخت اندام مصنوعی دکتر اجرائی
چگونه می‌توانیم با ترانسفر وایز پول جابجا کنیم؟
بهترین مدل‌های [صندلی گیمینگ] براساس نقد و بررسی کاربران
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1804420549
سايه ي فرهنگ بر رفتار فرد
واضح آرشیو وب فارسی:راسخون:
سايه ي فرهنگ بر رفتار فرد روان شناسي شخصيت، علم تفاوت هاي فردي و فرديت است. به طور معمول، تفاوت هاي فردي در تحقيقات بين فرهنگي طبقه بندي مي شود. اسکيماک (1)، را هاکريشنان (2)، اويشي (3)، دزکوتو (4) و اهادي (5) (2002)، در تحيقي بين فرهنگي دريافتند که بين هيجان مثبت بالا و رضايت از زندگي در آمريکا يي ها و آلماني ها، هم بستگي بالايي وجود دارد، اما اين هم بستگي، در افراد ژاپني، قانايي و مکزيکي، به چشم نمي خورد، شايد به خاطر اين که گروه دوم هنگام ارزيابي زندگيشان، به تجربه هاي هيجاني مثبت توجه نمي کنند. مطالعاتي از اين دست (براي مثال :سوه (6)، 2002)، تفاوت هاي فرهنگي را در الگو هاي تفاوت هاي بين فردي آشکار مي سازند. روش ديگر مشخص کردن تفاوت هاي فرهنگي و فردي، تحليل چند گروهي طبقه ي پنهان است. با استفاده از اين روش، ايد (7) و داينر (8) (2001)، وجود يک طبقه ي فرهنگي خاص، تفاوت هاي فرهنگي در تمام يک طبقه، و وجود گوناگوني هاي درون فرهنگي را نشان دادند. درباره ي طبقه ي فرهنگي خاص، معلوم شد که 16 درصد چيني ها، همه ي هيجانات مثبت را نامطلوب مي دانند. در حالي که وجود چنين گروهي در آمريکايي ها، استراليايي ها و تايواني ها مشاهده نشد. در مورد دوم، يعني تفاوت هاي فرهنگي در تمام يک طبقه، 83 درصد استراليايي ها و آمريکايي ها، همه ي هيجانات مثبت را مطلوب مي دانستند، در صورتي که فقط 19 درصد چيني ها و 32در صد تايواني ها اين گونه بودند. در مورد گوناگوني هاي درون فرهنگي نيز معلوم شد که هر نمونه، چهار تا پنج گروه مجزا دارد. به طور کلي، تحقيقات بين فرهنگي جديد، اثرات ناگزير فرهنگ بر شناخت و هيجان را نشان داده اند. يکي از ويژگي هاي مهم شخصيتي که پژوهش هاي بين فرهنگي بسياري درباره ي آن انجام شده و نتايج جالب توجهي در مورد آن به دست آمده، «جرأت ورزي »است. در برخي فرهنگ ها، مثلا فرهنگ چيني، تواضع، تحمل و تلاش براي هماهنگي و سازگاري، ارزشي در رفتار جرأت ورز محسوب مي شود [سو (9)، اينو (10)و سو، 1983؛ سو، سو و اينو، 1990؛ تانگ (11)و کينکبريد (12)، 1986]. ميانگين نمره ي جرأت ورزي دانشجويان چيني، در پژوهش چان (13)(1992 )نسبت به تحقيق ديگري در آمريکا، پائين تر بود. آزمودني هاي چيني، آمادگي بيش تري براي مبارزه با رقيبان و پيش افتادن از آن ها داشتند، و در بيان آنچه در نظرشان درست مي آمده، جرأت ورزتر عمل مي کردند. اما در بيان احساسات و عقيده هايشان، به ويژه عقيده ها و احساسات منفي، تقاضا براي تغيير رفتار ديگران، و مقاومت نسبت به استرس هاي بين فردي، آمادگي کم تري نشان مي دادند.در حقيقت، در فرهنگ چيني که پيري در آن فضيلت بزرگي به شمار مي رود، تقاضاي تغيير رفتار، حرکتي زورگويانه تلقي خواهد شد و خارج از مرز جرأت ورزي و در حيطه ي پرخاشگري است [چان، 1992 ].درعين حال،همين منبع در مقايسه ي ميانگين نمرات جرات ورزي دانشجويان چيني و آمريکايي، به عنوان دو گروه فرهنگي، نشان مي دهد که دانشجويان چيني ، جرات ورزي کم تري دارند. در فرهنگ ايراني نيز به دليل ديرينگي استبداد و ترس از آن«، انجام بيش تر رفتار هاي جرات ورزانه، توام با احساس نا راحتي و اضطراب است. مطلب مهم ديگر درباره ي فرهنگ و شخصيت، تاثير گذاري فرهنگ بر شخصيت از طريق خانواده است. رفتار انسان، از ارزش هاي فرهنگي جامعه که در خانواده واز نسلي به نسل ديگر منتقل مي شوند، تاثير مي پذيرد. فرهنگ به عنوان فراگير ترين يا کلان ترين نظام اجتماعي در نظر گرفته مي شود که نظام خانواده را همچون نظامي خرد تر، از نظراتي چون ساخت و تعاملات اجتماعي، تحت تأثير قرار مي دهد. خانواده، يکي از نهادهاي اجتماعي نخستين است که شالوده ي حيات اجتماعي محسوب مي شود، و عامل واسطي است که قبل از ارتباط مستقيم فرد با گروه ها، سازمان ها و مؤسسات اجتماعي، نقش مهمي در انتقال هنجارهاي اجتماعي و ميراث هاي فرهنگي به عهده دارد. شيوه هاي تربيت فرزندان، آشنايي با آداب و رسوم، زبان، مذهب، الگوهاي فکري و رفتاري، و... که همه جلوه هاي فرهنگي هستند، در خانواده و از طريق خانواده نمود پيدا مي کنند. در تحقيقي که در سال 1380 شمسي، در مورد ارتباطات خانوادگي و ارزش هاي فرهنگي، بين نمونه هايي از دانشجويان و کارمندان يک دانشگاه ايراني و يک دانشگاه آمريکايي توسط شهرناز مرتضوي انجام شد، نشان داد که بين «جمع گرايي »(14) و «فرد گرايي »(15)، رابطه اي مستقيم ولي اندک وجود دارد. اين يافته نشان مي دهد که جمع گرايي و فردگرايي در دو قطب يک مقياس و مقابل هم قرار نمي گيرند و حالت هاي متناوبي نيستند که حضور يکي، ديگري را نفي کند. بلکه افراد مي توانند، در قرارگاه هاي رفتاري متفاوت، به ارزش هاي جمع گرايانه و يا فردگرايانه، اولويت دهند [باندورا (16)2002،ماتسيموتو (17) و همکاران، 1996]. براي مثال، پژوهش هاي اخير نشان مي دهند، در قرار گاه هاي خانوادگي ايراني، بر رعايت ارزش هاي جمع گرايانه تاکيد مي شود و اين گونه معيارها و ارزش ها، طي فرايند اجتماعي شدن، ازنسلي به نسل ديگر انتقال مي يابند. در حالي که در بسياري از محيط هاي شغلي ايراني، به ارز ش هاي فرد گرايانه اولويت بيش تر داده مي شود [مرتضوي، 1384].لازم به ذکر است، پژوهش هاي بين فرهنگي نشان مي دهند، در ژاپن و برخي ديگر از کشورهاي خاور دور، ارزش هاي جمع گرايانه، از محيط هاي خانوادگي به قرار گاه هاي شغلي انتقال مي يابند و موجب تقويت فعاليت هاي گروهي و نيز افزايش بهره وري مي شوند. به طوري که در پژوهش بين فرهنگي اسميت (18) و همکاران (1992)، در محيط هاي صنعتي ژاپن و هنگ کنگ (واحد هاي الکترونيک متوسط )، سرپرستان گروه هاي کاري حاضر نبودند، اطلاعاتي درباره ي ميزان عملکرد تک تک اعضاي گروه ها بدهند و اظهار مي کردند، کاري که انجام مي شود،گروهي است و با ارزشيابي انفرادي و توجه به عملکرد فردي، انسجام گروهي آسيب مي بيند. در اين دو جامعه، گروه هاي کاري مانند خانواده عمل مي کنند و اين شيوه ي استدلال، کاملا منطبق با ارزش هاي جمع گرايانه است. ارتباط فرهنگ هاي فردگرا و جمع گرا با آسيب شناسي رواني براي کشف ارتباط بين فرهنگ و بهداشت رواني، چارچوبي بر اساس تحقيق در مورد فردگرايي و جمع گرايي فراهم مي شود. اکنون فرق بين فردگرايي و جمع گرايي در روان شناسي بين فرهنگي، به خوبي شناخته شده است [هيويي (19)و تريانديس (20)، 1986؛ کاجيتسيباسي (21)، 1997؛ تريانديس 2001]. افراد فردگرا، به خودشان به عنوان عوامل خودکار و خودمختاري مي نگرند که هدف ها، علاقه ها و انگيزه ها ي خودشان،عامل برانگيزنده و حرکت دهنده ي آن ها ست و تعامل با ديگران، صرفا براساس قرار داد اجتماعي يا اصول انتزاعي عمومي، در مورد وظايف و مسؤوليت هاي معيني بر قرار مي شود [واترمن (22)، 1984]. افراد فردگرا، خودشان را تمايز يافته، مستقل، وجدا از افراد ديگر خانواده و دوستان مي بينند. در عوض، فرهنگ هاي جمع گرا، پيوند هاي قوي ميان اعضاي يک گروه اجتماعي را تشويق مي کنند، نياز هاي شخصي را به خاطر گروه، تحت الشعاع قرار مي دهند و يا هدف هايي را انتخاب مي کنند که هماهنگي گروهي را تهديد نکنند [هيويي و تريانديس،1986]. افراد جمع گرا،خودشان را مشابه اعضاي درون گروهشان در نظر مي گيرند، مرزي ضخيم بين افراد درون گروه و بيرون گروه رسم مي کنند. افراد فردگرا غالبا به «اعتماد به نفس »، به عنوان توانايي براي دنبال کردن هدف هايشان مي نگرند. در صورتي که براي جمع گرايان، اعتماد به نفس نبودن بار اضافي در درون گروه معني مي دهد.کشور هاي صنعتي مانند ايالات متحده ي آمريکا، انگلستان و استراليا، به عنوان دارنده ي فرهنگ فردگرا مورد توجه هستند، در صورتي که کشورهاي در حال توسعه، مانند آفريقا، چين و مناطق خاورميانه، به طور شاخص ارزش هاي سنتي دارند و جمع گرا هستند [اوسرمن (23)، کون (24)و کيملياير (25)، 2002].در طول 40 سال گذشته، صاحب نظران به افزايش سندرم هاي روان پزشکي و کج رفتاري مجرمان در کشورهاي غربي اشاره داشته اند، و فردگرايي غربي را در اين مورد مقصر دانسته اند [هيسو (26)، 1960؛ لين (27)، 2001 ]. بعضي از تحقيقات نشان مي دهند، اختلال شخصيت «ضد اجتماعي »و اختلال شخصيت «خودشيفته »، در فرهنگ هاي فردگرا مانند فرهنگ آمريکا، شايع تر هستند.فرهنگهاي فردگرا، رشد هويت خود را مستقل از ارتباط با ديگران، ترويج و تشويق مي کنند و به عاملهايي که کاملا تعيين کننده ي شخصيت ضد اجتماعي هستند، ارزش بسيار مي دهند [کراس (28)و مارکوس (29)، 1991]. برعکس، روي دادن رفتار جنايتکارانه و خشونت آميز در فرهنگ هاي جمع گرا کم تر است [هيو (30) و همکاران، 1989]. تصور مي شود، ارزش هاي فردگرا مانند رقابت، لذت طلبي و قرار دادن هدف هاي شخصي در رأس نظم و هماهنگي گروهي، به طور مستقيم و يا غير مستقيم، دامنه اي از مشکلات اجتماعي را ترويج مي کنند. در مقابل، محققان بين فرهنگي ، به تفصيل بيان کرده اند که در فرهنگ هاي سنتي، اختلالات بدني که در آن ها نشانه هاي درد مزمن، اختلال خلق را پنهان مي سازند، فراواني بيش تر ي دارند [کلاين من (31)، 1988]. معمولا گفته مي شود که جسماني کردن علائم و نوراستني يا درد هاي بدني در چين، از نظر فرهنگي تشويق مي شود. فرهنگ هاي جمع گرا و سنتي ممکن است، شرايطي را ايجاد کنند که افسردگي و اضطراب را پرورش دهند. تمرينات اجتماعي شدن جمع گرا، وابستگي را افزايش و خود مختاري و استقلال را کاهش مي دهند. افراد تشويق مي شوند، هدف هاي شخصي را تابع برنامه هاي کار گروه قرار دهند. کودکان آفريقايي، بيش تر از اختلالات دروني مانند ترس، آشفتگي هاي خواب و جسماني شدن علائم رنج مي برند، در حالي که کودکان آمريکايي، بيش تر مشکلات بروني را ظاهر مي سازند [ويسمن (32)،1993]. به تازگي، تحقيقي بين فرهنگي توسط کاترين ال هريس (33) از دانشگاه «بوستون »و آيس آيسي سجي (34)از دانشگاه «استانبول »ترکيه، با استفاده از دو نمونه ي آمريکايي و ترکيه اي از دانشجويان دانشگاه، در مورد مشکلات رواني ناشي از فرهنگ هاي فردگرا و جمع گرا انجام شده است. در نمونه ي آمريکايي، نمرات فرد گرايي با شخصيت وابسته، اضطراب اجتماعي، افسردگي، بي توجهي و مسامحه کاري، وسواس و«کمبود توجه و پيش فعالي»(ADHD)، هم بستگي منفي، و با خطر پذيري هم بستگي مثبت داشتند. نمرات جمع گرايي آن ها نيز، با نمرات شخصيت وابسته، اضطراب اجتماعي، شخصيت اجتنابي، افسردگي، بي توجهي، وسواس و ADHD ، و به ويژه با شخصيت وابسته هم بستگي مثبت داشتند. همچنين با هم دلي که مي تواند به عنوان شاخصي از بهداشت رواني خوب نگريسته شود، هم بستگي مثبت داشت. روي هم رفته، تحقيق نشان دهنده ي اين بود که در فرهنگ آمريکايي، فرد گرايي متوسط با بهداشت رواني خوب همراه است. در نمونه ي ترکيه اي، نمرات فردگرايي افقي با نمرات اختلال شخصيت پارانوئيد و خودشيفته، اختلال شخصيت اسکيزوتايپي، تکانشوري، و شخصيت ضد اجتماعي و شخصيت مرزي، هم بستگي مثبت داشت و در مقابل، جمع گرايي با نمرات پائين همين مقياس ها مرتبط بود.در فرهنگ آمريکايي،داشتن شخصيتي مرکب از فرد گرايي و جمع گرايي، نشانه ي سلامت رواني است. اما جمع گرايي مفرط، قوي ترين نشانه ي سلامت رواني ضعيف است. فرد گرايي بالا، با ويژگي هاي شخصيتي اسکيزوئيد و خودشيفته، هم بستگي مثبت دارد. در اين تحقيق، فردگرايي بالا با خودشيفتگي ارتباط مثبت داشت [موافق با نظر لاش (35)، 1991 ]، اما با ويژگي هاي شخصيتي ضد اجتماعي مرتبط نبود. ارتباط با ويژگي هاي اسکيزوئيد، احتمالا کناره گيري از ديگران را نشان مي دهد، و بنابراين با فرضيه ي از هم گسيختگي اجتماعي بسيار موافق است [پاريس (36)، 1996]. در نمونه ي ترکيه اي، سالم ترين گروه، گروه جمع گرا ها بود که کم ترين نمره ها را درشخصيت ضد اجتماعي و اسکيزوئيد داشتند. يافته هاي اين تحقيق، با نشان دادن اين که فردگرايي در فرهنگ جمع گراي ترکيه، وجمع گرايي در فرهنگ فردگراي آمريکا، بيش ترين هم بستگي مثبت را با مقياس هاي باليني دارند، از فرضيه ي تلاقي شخصيت - فرهنگ حمايت مي کنند. اين فرضيه بيان مي کند که فقدان تناسب بين شخصيت و ارزش هاي اجتماعي، سلامت روان را تهديد مي کند و مي تواند، فرد را نسبت به اختلالات روان پزشکي، آسيب پذير کند. براي مثال، کودکان رقابت گر، متکي به خود و کناره گير ممکن است در جامعه اي فردگرا، خود را آزاد و يا حتي پاداش گيرنده بيابند و در نتيجه، اين جامعه پرورش دهنده ي رشد سالم شخص بالغ شود. بر عکس، در جامعه اي جمع گرا، کودک رقابت گر، متکي به خود و کناره گير ممکن است، در رشد ارتباطات فرهنگي مناسب با ديگران، شکست بخورد که اين اتفاق، به طرد او از طرف هم سالان و رفتار ناخوشايند از طرف بزرگسالان منجر مي شود. طرد هم سالان، به عنوان عامل خطري براي رشد مشکلات روان پزشکي شناخته شده است. به همين ترتيب، کودکاني که ارزش هاي جمع گرايي را پذيرفته اند،در فرهنگ ها ي جمع گرا احساس مثبتي درباره ي پذيرفتن هنجارهاي درون گروهي دارند. فداکاري شخصي، براي افرادي که در فرهنگ هاي جمع گرا زندگي مي کنند، احساس رضايت به وجود مي آورد.يکي از محدوديت هاي مهمي که پژوهشگران اين تحقيق براي آن ذکر مي کنند، اين است که شرکت کنندگان در اين تحقيق، دانشجويان بودند، نه بيماران روان پزشکي. آن ها ذکر مي کنند، دانشجويان دانشگاه يک گروه خاص و داراي امتياز هستند که ممکن است، کم تر تحت تاثيرفشار هاي فرهنگي باشند و تمايل داشته باشند، افراد داراي آسيب شناسي رواني شديد را شامل نشوند. همچنين گروه ترکيه اي ممکن است، گروهي ممتازتر باشند، زيرا بخش کوچکي از جمعيت ترکيه، به دانشگاه توجه دارند. با وجود اين، هيچ گواه آشکاري وجود ندارد که نشان دهد، ممتازتر بودن اين گروه، به هم بستگي مشاهده شده انجاميده است. همچنين در تحقيقي که توسط بنت (37)- مارتينز (38)و کاراکيتاپوگليو (39)-آيگان (40)(2003) روي نمونه هاي آمريکايي آسيايي، و آمريکايي ارو پايي انجام شد، محققان دريافتند، گرايشات جمع گرايانه در برابر فردگرايانه، بيان گرايشات شخصيتي بنيادي را تحت تاثير قرار مي دهند، و اين گرايشات، بر احساس خوشبختي دروني مؤثر هستند. داشتن ارزش هاي فردگرايانه به طور مثبت، با گشودگي و برون گرايي، و به طور منفي، با روان رنجوري هم بستگي دارند. اين صفات شخصيتي، عزت نفس و رضايتمندي از دوستان را که رضايتمندي از زندگي را تحت تاثير قرار مي دهند، پيش بيني مي کنند. در مقابل، اشخاص داراي ويژگي هاي جمع گرايانه اگر از خانواده راضي باشند، رضايت از زندگي بالايي دارند. پی نوشت ها 1. Schimmack2. Radhakrishnan3.Oishi4.Dzokoto5.Ahadi6.Suh7.Eid8.Diener9.Sue10.Ino11.Tang12.Kinkbride13.Chan14.Individualism15.Calellectivism16.Bandura17.Matsimoto18.Smith19.Hui20.Triandis21.Kagitcibasi22.Waterman23.Oyserman24.Coon25.kemmelmier26.Hsu27.Lane28.Cross29.Markus30.Hwu31.klinman32.Wessman33.Catherine L.Harris.34.Ayse Aycicegi35.Lasch36.Paris37.Benet38.Martinez39.karakitapoglu40.Aygunبرگرفته از: مجله ي مشاور مدرسه ش6/خ
#فرهنگ و هنر#
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: راسخون]
[مشاهده در: www.rasekhoon.net]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 276]
-
فرهنگ و هنر
پربازدیدترینها