تبلیغات
تبلیغات متنی
رسانه حرف تو - مقایسه و اشتراک تجربه خرید
آموزشگاه آرایشگری مردانه شفیع رسالت
تاثیر رنگ لباس بر تعاملات انسانی
محبوبترینها
بررسی دلایل قانع کننده برای خرید صنایع دستی اصفهان
راه های جلوگیری از جریمه های قبض برق
آشنایی با سایت قو ایران بهترین سایت آگهی و تبلیغات در کشور
بهترین شرکت‌های مهندسی در آلمان
صفر تا صد حق بیمه 1403! فرمول محاسبه حق بیمه
نقش هدایای سازمانی در افزایش انگیزه و تعهد کارکنان
کلینیک پروتز و ساخت اندام مصنوعی دکتر اجرائی
چگونه می‌توانیم با ترانسفر وایز پول جابجا کنیم؟
بهترین مدل‌های [صندلی گیمینگ] براساس نقد و بررسی کاربران
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1804843171
عظمت حسين عليه السلام دست نيافتني است
واضح آرشیو وب فارسی:راسخون:
عظمت حسين عليه السلام دست نيافتني است روح قضيه اين است که امام حسين (ع) در اين ماجرا ، با يک لشکر رو به رو نبود ؛ با جماعتي از انسان ها ، هر چند صد برابر خودش ، طرف نبود ؛ امام حسين (ع) با جهاني انحراف و ظلمات رو به رو بود . اين مهم است . با يک جهان کجروي و ظلمت و ظلم مواجه بود ، که آن جهان هم همه چيز داشت . پول ، زر و زور ، شعر ، کتاب و محدث و آخوند داشت. وحشت انگيز بود ، تن آدم معمولي ـ حتي آدم فوق معمولي ـ در مقابل عظمت پوشالي آن دنياي ظلمت مي لرزيد . قدم و دل امام حسين (ع) در مقابل اين دنيا نلرزيد ؛ احساس ضعف و ترديد نکرد و يک تنه وسط ميدان آمد . امام حسين (ع) در شب عاشورا که فرمود : برويد و اين جا نمانيد ؛ دست بچه هاي مرا هم بگيريد و ببريد ؛ اينها مرا مي خواهند ، شوخي که نکرد . فرض کنيد آنها قبول مي کردند و مي رفتند و امام حسين ، تک و تنها و يا با ده نفر مي ماند ؛ آيا خيال مي کنيد عظمت کار امام حسين کم مي شد ؟ نه ، عيناً باز همين عظمت را داشت . اگر به جاي اين هفتاد و دو نفر ، هفتاد و دو هزار نفر اطراف امام حسين را مي گرفتند . آيا باز عظمت کار کم مي شد ؟ نه ! عظمت اين کار اينجا بود که امام حسين (ع) ، در مقابل فشار و سنگيني يک دنياي متعرض و مدعي ، احساس ترديد نکرد ؛ در حالي که آدمهاي معمولي احساس ترديد مي کنند . آدمهاي فوق معمولي هم احساس ترديد مي کنند . کما اينکه بارها گفته ام عبدالله بن عباس ـ که يک شخصيت بزرگي است ـ و همه آقازاده هاي قريش ، از آن وضع ناراحت بودند . عبدالله زبير ، عبدالله عمر ، عبدالرحمن بن ابي بکر و فرزندان بزرگان صحابه و بعضي صحابه از اين قبيل اند . در مدينه عده ي زيادي صحابه بودند ؛ آدمهاي باغيرتي هم بودند ـ نه اينکه خيال کنيد باغيرت نبودند ـ همان کساني بودند که در مقابل تهاجم مسلم بن عقبه . در قضيه ي « حره » مدينه ـ که سال بعد به مدينه حمله بردند و همه را قتل عام کردند ـ ايستادند ؛ جنگيدند و مبارزه کردند . خيال نکنيد ترسو بودند ؛ نه ، شمشيرزن و شجاع بودند . اما شجاعت ورود در ميدان جنگ ، يک مسئله است و شجاعت مواجه شدن با يک دنيا ، يک مسئله ديگر است . امام حسين (ع) اين دومي را داشت . مقام معظم رهبري : 75/9/24 در ديدار پاسداري انقلاب اسلامي به مناسبت روز پاسدار منبع: ماهنامه راهيان نور، امتداد 25 و 26/خ
#دین و اندیشه#
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: راسخون]
[مشاهده در: www.rasekhoon.net]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 299]
-
دین و اندیشه
پربازدیدترینها