تور لحظه آخری
امروز : پنجشنبه ، 24 آبان 1403    احادیث و روایات:  امام علی (ع):هر كس امر به معروف كند به مؤمن نيرو مى بخشد و هر كس نهى از منكر نمايد بينى منافق را ب...
سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون شرکت ها

تبلیغات

تبلیغات متنی

صرافی ارکی چنج

صرافی rkchange

سایبان ماشین

دزدگیر منزل

تشریفات روناک

اجاره سند در شیراز

قیمت فنس

armanekasbokar

armanetejarat

صندوق تضمین

Future Innovate Tech

پی جو مشاغل برتر شیراز

لوله بازکنی تهران

آراد برندینگ

خرید یخچال خارجی

موسسه خیریه

واردات از چین

حمية السكري النوع الثاني

ناب مووی

دانلود فیلم

بانک کتاب

دریافت دیه موتورسیکلت از بیمه

طراحی سایت تهران سایت

irspeedy

درج اگهی ویژه

تعمیرات مک بوک

دانلود فیلم هندی

قیمت فرش

درب فریم لس

زانوبند زاپیامکس

روغن بهران بردبار ۳۲۰

قیمت سرور اچ پی

خرید بلیط هواپیما

بلیط اتوبوس پایانه

قیمت سرور dl380 g10

تعمیرات پکیج کرج

لیست قیمت گوشی شیائومی

خرید فالوور

بهترین وکیل کرج

بهترین وکیل تهران

اوزمپیک چیست

خرید اکانت تریدینگ ویو

خرید از چین

خرید از چین

تجهیزات کافی شاپ

نگهداری از سالمند شبانه روزی در منزل

بی متال زیمنس

ساختمان پزشکان

ویزای چک

محصولات فوراور

خرید سرور اچ پی ماهان شبکه

دوربین سیمکارتی چرخشی

همکاری آی نو و گزینه دو

کاشت ابرو طبیعی و‌ سریع

الک آزمایشگاهی

الک آزمایشگاهی

خرید سرور مجازی

قیمت بالابر هیدرولیکی

قیمت بالابر هیدرولیکی

قیمت بالابر هیدرولیکی

لوله و اتصالات آذین

قرص گلوریا

 






آمار وبسایت

 تعداد کل بازدیدها : 1829158286




هواشناسی

نرخ طلا سکه و  ارز

قیمت خودرو

فال حافظ

تعبیر خواب

فال انبیاء

متن قرآن



اضافه به علاقمنديها ارسال اين مطلب به دوستان آرشيو تمام مطالب
archive  refresh

گنجینه معرفت(9)


واضح آرشیو وب فارسی:راسخون:
گنجینه معرفت(9)
گنجینه معرفت(9) اغراق‏گویی اغراق و زیاده‏گویی سزاوار انسان راستگو نیست و اعتبار او را در میان جامعه کم می‏کند. وقتی مردم از کسی سخنان اغراق‏آمیز شنیدند، به سخنان دیگر او هم اعتنا نمی‏کنند و به او کم‏توجهی می‏کنند. افراد اغراق‏کار و زیاده‏گو دارای نوعی عقده حقارت‏اند و گمان می‏کنند با این کار می‏توانند نظر دیگران را به خود جلب کنند. حضرت علی(علیه السلام) در توصیه به راستگویی می‏فرمایند:الصدقُ فَضیلَةٌراستگویی فضیلت است.آرزوی مرگ دیگران بعضی‏ها وقتی با کسی اختلاف پیدا می‏کنند، برای آن که عقده دل خود را خالی کنند، برای دیگری آرزوی مرگ و هلاک می‏کنند و او را مورد لعن و نفرین قرار می‏دهند. این عادت بسیار زشتی است. این افراد دارای روحیه انتقام‏جویی‏اند، تا حدی که حاضرند برای شادی خود، جان و مال دیگران دچار نابودی شود؛ در حالی که انسان با عاطفه هرگز حاضر نیست که شاهد مرگ و نابودی دیگران باشد. اینان باید روحیه بی‏رحمی خود را درمان کنند و از عشق و عاطفه تهی نباشند. حضرت علی(علیه السلام) می‏فرمایند:شَرُّ النّاسِ مَنْ یَبْتَغیِ الْغَوائلَ لِلنّاسِبدترین مردم کسی است که برای مردم آرزوی مرگ و گرفتاری کند.شرکت در مجالس علمی از مواردی که می‏تواند دانش انسان را افزون کند، شرکت در جلسات علمی است. در این مجالس از موضوعاتی صحبت می‏شود که بیشتر مردم از آن بی‏خبرند و به طور قطع حاضران از برکات علمی و معنوی این مجالس بی‏بهره نمی‏مانند. به راستی آیا حیف نیست که انسان در این محافل آموزنده شرکت نکند و به فیض دانش نایل نشود؟ بکوشیم تا می‏توانیم از این مجالس بهره‏مند شویم. حضرت علی(علیه السلام) می‏فرمایند:مَجالِسُ الْعِلْم غَنیمَةٌشرکت در مجالس علمی را باید غنیمت شمرد.وسیله و هدف برخی از مردم، برای این که حق خود را از دیگران بگیرند، به اعمال زشت و شرورانه‏ای دست می‏زنند و در این راه از فتنه‏انگیزی و ایجاد رعب و وحشت و تهمت و... دریغ نمی‏ورزند. بی‏تردید جوانمردی و انسانیت هرگز اجازه نمی‏دهد که انسان برای رسیدن به هدف به هر کار ممکنی دست زند؛ زیرا چه بسا این کار، خود مستلزم گناه سنگین‏تری باشد. حضرت علی(علیه السلام) می‏فرماید:طالِبُ الْخَیْرِ بِعَمَلِ الشَرِّ فاسِدُ الْعَقْلَ وَ الْحِسِّآن‏کس که با انجام دادن شر می‏خواهد به خیر برسد، حس و عقلش فاسد است.عاقبت به‏خیری بعضی از مردم، زمانی طولانی در راه خدا گام برداشته‏اند و به انجام دادن بسیاری عبادت‏ها و اعمال نیک موفق شده‏اند. برخی از اینان می‏پنداشتند که تا آخر به همین حال خواهند ماند، ولی در تاریخ افرادی را می‏بینیم که بر اثر برخی ندانم کاری‏ها و در پی مراحل سخت امتحان، آن‏چنان تغییر مسیر داده‏اند که گویی اصلاً جزو مؤمنان نبوده‏اند، پس هیچ کس نباید خود را انحراف‏ناپذیر بداند و به عباداتش مغرور شود؛ بلکه باید همواره مواظب و هشیار باشیم تا به این سرنوشت شوم دچار نشویم. حضرت علی(علیه السلام) می‏فرمایند:رُبَّ مَعْرِفَةٍ اَدَّتْ اِلی تَضْلیلٍچه بسیار معرفتی که به گمراهی کشیده شده است.باطن پاک بعضی از مردم دارای باطنی پاک‏اند و شکی نیست که این صفای باطنی یک روزه به دست نیامده است، بلکه محصول سال‏ها مجاهدت و کوشش است. این صفت نفسانی ملکه وجود آنان شده و ریشه در زوایای جانشان دوانیده است و به آسانی از بین رفتنی نیست. البته این توفیق بزرگی است که به آسانی به دست نمی‏آید و محصول کوشش‏های بسیار است. پاک‏دلان تنها از خدا می‏ترسند و بس. حضرت علی(علیه السلام) می‏فرمایند:مَنْ حَسُنَتْ سَریرتُهُ لَمْ یَخَفْ اَحَدآن کس که باطنش پاک باشد از هیچ‏کس نمی‏ترسد.زکات علم بعضی از دانشمندان، علم و دانش را نزد خود بایگانی می‏کنند و آن را به دیگران منتقل نمی‏کنند. در حالی که عالمان وظیفه دارند آن چه می‏دانند به دیگران برسانند. هم‏چنان که خود نیز زمانی هیچ نمی‏دانستند و از دیگران دانش آموخته‏اند. روایات اسلامی زکات علم را نشر و انتقال آن به دیگران دانسته است. بنابراین وظیفه هر دانایی است که آموخته‏های خود را به دیگران بیاموزد. حضرت علی(علیه السلام) می‏فرمایند:زَکاةُ الْعِلْم نَشْرُهُزکات علم، منتشر کردن آن است.شنونده خوب همه نمی‏توانند دانشمند باشند، ولی می‏توان شنونده خوبی بود و مطلب را به حافظه سپرد و آن را به دیگران منتقل کرد. این امکان برای اکثر مردم هست که گفتار دانشمندان را بشنوند و میزان آگاهی خود را بالا ببرند و به تدریج در زمره دانایان درآیند. همگان باید در آموختن دانش بکوشند و هرروز بر دانش خود بیفزایند. حضرت علی(علیه السلام) می‏فرمایند:اِذا لَمْ تَکُنْ عالِما ناطِقا فَکُنْ مُسْتَمِعا واعِیوقتی دانشمند گوینده نیستی، حداقل شنونده نگاه‏دار باش.عُجب هرچه بیشتر درباره ناتوانی‏های خود فکر کنیم، بیشتر به عجز و ناتوانی خویش آگاه می‏شویم و متوجه می‏شویم که ضعف‏هایی در ما هست که در دیگران وجود ندارد. امّا بعضی از انسان‏ها بسیار به خود خوشبین‏اند و خود را بزرگ‏تر از دیگران می‏شمارند. حتی انسان‏هایی هم هستند که با تمام حقارت خویش، در برابر خداوند بزرگ عصیان می‏کنند و آغاز و فرجام خویش را از یاد می‏برند. حضرت علی(علیه السلام) می‏فرمایند:اَلْعُجْبُ آفَةُ الشَّرَفِخودبزرگ‏بینی، آفت شرافت است.فرار از مرگ این سنت غیر قابل تغییر خداست که هیچ انسانی نمی‏تواند از چنگال مرگ فرار کند. خداوند متعال می‏میراند و زنده می‏کند و تنها او ازلی و ابدی، و همه هستی در اختیار و اراده اوست. با این حال سایه مهر و عطوفت‏اش را بر سر موجودات عالم گسترده، و بهترین نعمت‏ها را به مخلوقات ارزانی داشته است. به راستی اگر مرگ قابل خرید و فروش بود، آیا ثروتمندان از مشتریان آن نبودند؟ آیا حاضر نمی‏شدند تمام دارایی خود را بدهند تا از مرگ رهایی یابند؟ حضرت علی(علیه السلام) می‏فرمایند:لَوْ اَنّ الْمَوتَ یُشْتَرَی لَشَراهُ الْاَغْنیاءاگر مرگ خرید و فروش می‏شد، ثروتمندان آن را می‏خریدند.عالم بی‏عمل برخی از مردم دانششان تنها لقلقه زبانشان است. فقط مشتی گفتارهای ظاهری و بی‏محتوا به دیگران عرضه می‏کنند که چون خود به علمشان عمل نمی‏کنند، هیچ اثری هم در شنونده نمی‏گذارد. در مقابل کسانی هستند که گفته‏هایشان از قلب‏شان سرچشمه می‏گیرد و از این‏رو، کلامشان هم در شنونده اثری عمیق به جا می‏گذارد. حضرت علی(علیه السلام) در نکوهش عالمان بی‏عمل می‏فرمایند:اَوْضَعُ الْعِلْمِ ما وَقَعَ عَلَی الْلِسانِپست‏ترین دانش آن است که فقط روی زبان باشد.آگاه کردن طبیب بعضی از مردم با وجود اینکه از بیماری خود آگاه‏اند، از گفتن برخی از مسائل به طبیب خودداری می‏کنند، در حالی که این کار درست نیست. ممکن است این پنهان کاری‏ها به زیان بیمار تمام شود و چه بسا عامل اصلی شناخت بیماری در همان حرف‏های ناگفته باشد. بنابراین وقتی به طبیب مراجعه می‏شود، باید او را از وضع بیمار کاملاً آگاه کرد تا پزشک تلاش و تخصص‏اش را برای درمان بیمار مبذول دارد. حضرت علی(علیه السلام) می‏فرمایند:لا شِفاءَ لِمَنْ کَتَمَ طَبیبَهُ دائَهُبیماری که، بیماری‏اش را از طبیب می‏پوشاند، شفا نخواهد یافت.حیا از ندانستن بعضی‏ها گمان می‏کنند که هرکس از آنها سئوالی بپرسد باید حتما جواب بدهند و وقتی می‏بینند پاسخی ندارند، بی‏جهت سخنان راست و دروغ را به هم پیوند می‏زنند تا به هر وسیله ممکن جواب دهند. در حالی که بهترین راه این است که با صراحت بگویند «نمی‏دانیم». بی‏تردید این جواب، صداقت پاسخ دهنده را نشان می‏دهد، از آن گذشته با سخنان بی‏پایه سئوال کننده را هم سرگردان نمی‏سازند. حضرت علی(علیه السلام) می‏فرمایند:اَلا لا یَسْتَقْبِحَنَّ مَنْ سُئِلَ عَمّا لا یَعْلَمُ اَنْ یَقُولَ لا اَعْلَمُهرکس که چیزی از او می‏پرسند و نمی‏داند نباید از گفتن نمی‏دانم ناراحت و شرمگین شود.دوستی‏های دروغین بسیای از اشخاص وقتی به انسان می‏رسند آنچنان اظهار دوستی می‏کنند که انسان تصور می‏کند این ادعا از اعماق وجودشان سرچشمه می‏گیرد. در صورتی که بسیاری از این دوستی‏ها و اظهار ارادت‏ها عمری بسیار کوتاه دارد. حضرت علی(علیه السلام) می‏فرمایند:مَوَدَّةُ الْعَوامِ تَقْطَعُ کَانْقِطاع السَّحابِدوستی عوامانه زودگذر است، همچنان‏که ابرها به سرعت می‏گذرند.بخشش در تنگ‏دستی بخشش در زندگی ارزش والایی دارد. این صفت نیک زمانی ارزشمندتر است که انسان با وجود تنگ‏دستی هم سخاوتمند باشد. در این حال، سخاوتمند به مرحله‏ای از ایثار و جوانمردی رسیده که با وجود تنگناهای زندگی حاضر نیست از این خصلت بزرگ دست بردارد. چنین انسان‏هایی دارای روحی بزرگ و همتی والایند و این کارشان به راستی ستودنی است. حضرت علی(علیه السلام) می‏فرمایند:ما اَحْسَنَ الْجُودُ مَعَ الْاِعْسارِچه نیکوست بخشش در حال تنگ‏دستی.نصیحت آشکار بی‏تردید امر به معروف و نهی از منکر دو مسئله مهم و سازنده اجتماعی است که اگر به صورت درست اجرا شود، نقش مهمی در اصلاح جامعه و جلوگیری از فساد خواهد داشت. ولی این دو مسئله هنگامی بیشترین اثر و سود را دارد که با متانت و اخلاق اسلامی انجام شود. باید کوشید تا احساسات و غرور دیگران جریحه‏دار نشود و نصیحت تا حدامکان مؤدبانه و انسانی و به صورت پنهانی صورت گیرد تا موجب شرمندگی دیگران نشود. حضرت علی(علیه السلام) می‏فرمایند:نُضْحُکَ بَیْنَ الْمَلَأِ تَقْریعٌنصیحت کردن علنی سرزنش است.سرعت در گفتار برخی از مردم عادت کرده‏اند که هرچه می‏دانند یا از کسانی شنیده‏اند برای دیگران بازگو کنند، در حالی که این عادت خوبی نیست. چه خوب است انسان هرچه می‏داند، به سرعت به زبان نیاورد و درباره آن تأمل کند تا دچار ندامت نشود. حضرت علی(علیه السلام) می‏فرمایند:لا تَتَکَلَّمْ بِکُلِّ ما تَعْلَمُهر آنچه می‏دانی بازگو مکن.قسم بسیار بعضی‏ها عادت کرده‏اند که برای هرچیز، هر چند ناچیز و بی‏اهمیّت، قسم بخورند. آن‏ها با این کار می‏خواهند اطمینان طرف مقابل را جلب کنند، در حالی که قسم خوردن نه تنها هیچ اعتمادی ایجاد نمی‏کند، بلکه برعکس باعث بدگمان شدن طرف مقابل هم خواهد شد. شنونده با خود گوید اگر واقعا راست می‏گوید، چه نیازی به قسم خوردن داشت. به همین جهت هر چه بیشتر قسم بخورد، نسبت به وی بی‏اعتمادتر می‏شوند. زیاد قسم خوردن انسان را در معرض گناه قرار می‏دهد. حضرت علی(علیه السلام) می‏فرمایند:لا تُعَوِّدْ نَفْسَکَ الیَمینَ فَاِنّ الحَلاّفَ لا یَسْلَمُ مِنَ الْاِثْمِبه قسم خوردن عادت نکن که هرکس زیاد قسم خورد، از افتادن به گناه ایمن نیست.عدم مصونیت از بلا انسان سعی می‏کند از بلاها و حوادث گوناگون محفوظ بماند، اما باید بداند که در برابر حوادث ایمن نیست و گاه از راهی که هرگز تصور نمی‏کرد، دچار حادثه‏ای می‏شود. به همین دلیل هیچ‏کس نمی‏تواند زندگی خود را تضمین شده بداند و این هشداری است به انسان‏ها که همیشه یادشان باشد که در عین توانایی محدودی که دارند، در محاصره نظام طبیعت‏اند و چه بسیار بر خلاف محاسبات‏شان ناگهان با مشکلاتی مواجه شوند. پس در هر ان باید به لطف الهی امیدوار بود. که بهترین مأمن و پناهگاه است. حضرت علی(علیه السلام) می‏فرمایند:لا تَأمَنْ مِنَ الْبَلاءِ فی اَمْنِکَ وَ رَخائِکَدر امنیت و فراخی هم از بلا ایمن مباش.بالاترین عیب بی‏شک انسان‏ها کم و بیش عیوبی دارند. برخی صادقانه به وجود این معایب اعتراف می‏کنند و امیدوارند که به تدریج آنها را برطرف کنند و برخی دیگر نه تنها به عیوب‏شان اعتراف ندارند، بلکه با تقدیس خود، عیوب خود را به دیگران نسبت می‏دهند. این بسیار ناجوان‏مردانه است که انسان بی‏گناهی را به عیبی که در ماست، مورد اتهام قرار دهیم.امام علی(علیه السلام) می‏فرمایند:اَکْبَرُ الْعَیْبِ اَنْ تَعیبَ غَیْرَکَ بِما هُوَ فیکَبزرگ‏ترین عیب این است که عیبی را که در تو هست، به دیگران نسبت دهی.انتخاب دوست بسیاری از مردم، برای انتخاب دوست زحمت زیادی به خود نمی‏دهند و چه بسا دوستان خود را به صورت تصادفی، در کوچه و بازار و مدرسه و مانند اینها پیدا می‏کنند و بعد از چندبار گفتگو و رفت و آمد، آنچنان با هم گرم و صمیمی می‏شوند که تو گویی سال‏هاست که با یکدیگر دوست‏اند. ولی آیا به این دوستی‏ها می‏توان اعتماد کرد؟ ضربه‏هایی که دوستان امتحان نشده وارد می‏آورند، گاهی باعث بدترین زیان‏های مادی و معنوی می‏شود. آیا بهتر نیست دوستان خود را بعد از آزمایش برگزینیم؟ حضرت علی(علیه السلام) می‏فرمایند:مَنْ اطْمَئَنَّ قَبْلَ الْإِخْتبارِ نَدِمَهرکس پیش از آزمایش اطمینان کند، پشیمان می‏شود.گفتار همراه با عمل مایه تأسف که کسانی موجب هدایت دیگران می‏شوند ولی خودشان در مقام عمل کم می‏آورند؛ دیگران را نجات می‏دهند و خود گرفتار عذاب الهی می‏شوند. انسان وظیفه دارد دیگران را پند و اندرز دهد، اما خودش نیز به آنچه می‏گوید، باید عمل کند. حضرت علی(علیه السلام) می‏فرمایند:اَلْعِلْمُ بلا عَمَلٍ وَبالٌعلم بدون عمل مایه گرفتاری است.راه اعتدال چه خوب است انسان همواره راه اعتدال در پیش گیرد و در هیچ چیز زیاده‏روی نکند. متأسفانه بسیاری از مردم دچار بیماری زیاده‏روی‏اند و به ویژه در مدح و ذم افراد، افراط و تفریط می‏کنند.به کسی که علاقه‏مندند، چنان از او تعریف می‏کنند که گویی بهترین انسان روی زمین است و درباره مخالفان به قدری بدگویی می‏کنند که انسان تصور می‏کند که همه بدی‏ها در آنها جمع شده است. حضرت علی(علیه السلام) چنین حالتی را مذموم دانسته، می‏فرمایند:اَکبَرُ الْحُمْقِ الاِغْراقُ فیِ الْمَدْحِ و الذَّمِّبزرگترین حماقت، زیاده‏روی در مدح و ذم است.زیاده‏روی در غرایز شکی نیست که انسان‏ها به گونه‏ای آفریده شده‏اند که به ارضای غرایز خویش نیاز دارند. ارضای غریزه ضروری است، امّا باید از راه مشروع باشد و مسائل قانونی و مذهبی در آن رعایت شود. اسلام برای اینکه نسل انسان‏ها دستخوش نابودی نشود، بی‏بندوباری را در ارضای غرایز به شدت رد می‏کند و از همگان می‏خواهد که در به‏کارگیری این نیرو، قوه تعقّل را به کار گیرند. حضرت علی(علیه السلام) می‏فرمایند:مَنْ لَمْ یَمْلِکْ شَهْوَتَهُ لَمْ یَمْلِکْ عَقْلَهُهرکس مالک شهوتش نباشد مالک عقلش نیست.امید به مردم انسان‏های عاقل و با ایمان، هرگز در زندگی به مردم تکیه و اعتماد نمی‏کنند، بلکه امیدشان در مرتبه اوّل به خداست و در قدم بعدی نیروی خود را به کار می‏گیرند. آنان به جای اینکه همواره در انتظار کمک به دیگران باشند راهی را که در پیش گرفته‏اند با جدیّت تمام دنبال می‏کنند تا به مطلوب دست یابند. آیا بهتر نیست به جای امید واهی داشتن به دیگران، با توکل به خداوند، به همت و تلاش خود تکیه کنیم؟ حضرت علی(علیه السلام) می‏فرمایند:مَنْ عَرَفَ النّاسَ لَمْ یَعْتَمِدْ عَلَیْهِمْهرکس مردم را بشناسد، به آنها تکیه نمی‏کند.تکیه به بدکاران کسانی که روحیه‏ای ضعیف و ایمان و اعتقادی متزلزل دارند سعی می‏کنند به قدرت‏های مادی تکیه کنند. حال آنکه نمی‏دانند که این تکیه‏گاه‏ها نه تنها نمی‏توانند برای آنها پشتوانه‏ای قوی به حساب آید، بلکه موجب سقوط هرچه بیشتر آنها خواهد شد؛ چون این پناهگاه‏ها پایه‏های لرزان و اعتمادناپذیری دارند. راستی کجایند بدکاران و پول‏پرستان که زمانی تکیه‏گاه عده بی‏شماری از مردم سست‏ایمان بودند؟ حضرت علی(علیه السلام) می‏فرمایند:مَنْ لَجَأَ اِلَی الباطلِ لا یَعِزُّپناه برنده به باطل عزت نخواهد یافت.دل‏های خالی از کینه ممکن است بعضی‏ها با هم کدورت‏ها و اختلاف‏هایی داشته باشند و کارشان به مشاجره و بالاتر از آن هم کشیده باشد و کینه هم را به دل گرفته باشند. امّا باید جوان‏مردانه تصمیم گرفت عفو و پوزش را جای‏گزین کینه‏ها و کدورت‏ها کرد. به یقین این گام مثبت آثار بسیار شیرین و لذت‏بخشی خواهد گذاشت. حضرت علی(علیه السلام) می‏فرمایند:طوبی لِمَنْ خَلّی مِنَ الغِلِّ صَدْرَهُخوشا به حال کسی که سینه‏اش را از کینه خالی کند.عدل، وسیله مبارزه از راه‏های مبارزه با ظلم، این است که انسان با عملکرد عادلانه خود افراد ستمکار را پیش مردم منزوی سازد. شکی نیست که وقتی شما در برابر ستمکاری‏های ستمگران با مردم رفتار عادلانه داشته باشید، خود به خود با آنان به ستیز ایستاده‏اید. این کار توجه و غیرت مردم و خشم‏شان را نسبت به ستمگران برمی‏انگیزاند و پایه‏های ستم را سست می‏کند. حضرت علی(علیه السلام) می‏فرمایند:ضادُّوا الجَوْرَ بِالْعَدْلِبه یاری عدالت، با ستم مبارزه کنید.منبع: پایگاه حوزه/س
#دین و اندیشه#





این صفحه را در گوگل محبوب کنید

[ارسال شده از: راسخون]
[مشاهده در: www.rasekhoon.net]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 389]

bt

اضافه شدن مطلب/حذف مطلب







-


دین و اندیشه
پربازدیدترینها
طراحی وب>


صفحه اول | تمام مطالب | RSS | ارتباط با ما
1390© تمامی حقوق این سایت متعلق به سایت واضح می باشد.
این سایت در ستاد ساماندهی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی ثبت شده است و پیرو قوانین جمهوری اسلامی ایران می باشد. لطفا در صورت برخورد با مطالب و صفحات خلاف قوانین در سایت آن را به ما اطلاع دهید
پایگاه خبری واضح کاری از شرکت طراحی سایت اینتن