محبوبترینها
چگونه با ثبت آگهی رایگان در سایت های نیازمندیها، کسب و کارتان را به دیگران معرفی کنید؟
بهترین لوله برای لوله کشی آب ساختمان
دانلود آهنگ های برتر ایرانی و خارجی 2024
ماندگاری بیشتر محصولات باغ شما با این روش ساده!
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
قیمت انواع دستگاه تصفیه آب خانگی در ایران
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1847280277
گنجینه معرفت(7)
واضح آرشیو وب فارسی:راسخون:
گنجینه معرفت(7) افراط در دوستی و دشمنی انسان باید بتواند احساسات مثبت یا منفی خود را کنترل کند. تنها در این صورت است که میتواند به نیروی روحی و جسمی خود تکیه کند و گرنه، چه بسا خود را اسیر محبت یا بغض شدید ببیند و توانِ رهایی از آن را هم نداشته باشد و در نهایت عواقب جبرانناپذیری برای او پدید آید. در متون دینی به میانهروی در مسائل اقتصادی، دوستیها و سایر موارد تأکید شده است. حضرت علی(علیه السلام) میفرمایند:اِذا اَحْبَبْتَ فَلا تُکْثِرْدر دوست داشتن زیادهروی مکن.وسیله شرافت از مهمترین مسائلی که میتواند انسان را به درجات بالا برساند و او را در ردیف انسانهای شریف قرار دهد، سخاوتمندی است. انسان سخاوتمند دارای روحی بزرگ و والاست. نشانه بزرگی روح او همان گذشت اوست. بیشک چنین کسی اگر روحیه گذشت نداشت، هرگز نمیتوانست از مال دنیا بگذرد. به یقین سخاوتمندان در دنیا و آخرت از سعادتمندانند. حضرت علی(علیه السلام) میفرمایند:لا یَکْمُلُ الشَّرفُ اِلاّ بِالسَّخاءِ والتَّواضُعِبزرگواری جز با سخاوت و فروتنی تکمیل نمیشود.دوری از خدا برخی از انسانها، آن چنان به دنیا مشغولند که گویی جز عشق به دنیا و مسایل مادی و معاشرت با مردم، هیچ چیز دیگر نمیشناسند. این افراد سرانجام روزی از خواب غفلت بیدار خواهند شد، اما در آن هنگام فرصتی برای جبران گذشته نخواهند داشت. پس قبل از این که آن روز فرا رسد، باید به خود آیند و رابطهشان را با خدا تقویت کنند و گرنه روزهای سختی در پیش خواهند داشت. روزی که در آن جز قلب سلیم، هیچ چیز حتی مال و فرزند، به کار نمیآید. حضرت علی(علیه السلام) میفرمایند:اِذا رَأَیْتَ اللّهَ یُونِسُکَ بِخَلْقِهِ وَ یُوحِشُکَ عَنْ ذِکْرِهِ فَقَدْ اَبْغَضَکَوقتی میبینی که خدا تو را به مردم مشغول کرده و یادش را از خاطرت برده است، [بدان که] به تو غضب کرده است.امانتداری ممکن است کسانی به شما اعتماد کنند و مال یا پولی به امانت به شما بسپارند. شکی نیست که در این صورت وظیفهای سنگین بر دوشتان خواهد بود و اگر به خوبی آن را به انجام نرسانید، در پیشگاه خدا و وجدان آسوده نخواهید بود. اما چنانچه این وظیفه را به درستی به پایان برسانید، در نزد وجدان خود آسوده خواهید بود و نزد خداوند نیز پاداش امانتداری دریافت خواهید داشت و اعتماد دیگران نیز نسبت به شما جلب خواهد شد. حضرت علی(علیه السلام) میفرمایند:مَنِ استهانَ بالامانةِ وقع فی الخیانةِهرکس در نگهداری از امانت سستی کند، در خیانت میافتد.عبادت مشتاقانه وقتی انسان برای عبادت در پیشگاه خداوند قرار میگیرد باید سعی کند عبادتش با ملال و خستگی و دلسردی انجام نشود. بسیاری از مردم تا وقتی که مشغول داد و ستد یا تفریح یا کارهای دنیویاند، هیچ احساس خستگی نمیکنند، اما همین که میخواهند چند رکعت نماز بخوانند مانند کسی که قرار است بار سنگینی بر دوش گیرد، احساس خستگی و بیحالی میکنند. این عمل ناپسند نوعی ناسپاسی در حق خالق است. پس باید پیوند خود را با خدا قویتر کنیم و عبادات بیروح را به نیایش همراه با شوق روحانی و اخلاص بدل کنیم. حضرت علی(علیه السلام) میفرمایند:فضیلةُ السّادَةِ حُسْنُ العِبادَةِفضیلت بزرگان به نیکو نیایش کردن است.اخلاق خوب این خاصیت اخلاق خوب است که انسان را بیاختیار جذب میکند. اخلاق خوب میتواند باعث نشاط و شادابی دیگران شود. به طوری که شیرینی این برخورد تا مدتها در ذائقهشان باقی ماند و همیشه آرزو کنند که با چنین افرادی برخوردهای طولانیتری داشته باشند. امامان معصوم ما که نمونههای عملی اخلاق نیکویند، دیگران را نیز به این مهم فرا خواندهاند. حضرت علی(علیه السلام) میفرمایند:ارضَی النّاسِ مَنْ کانَتْ اَخلاقُهُ رَضِیّةًمطلوبترین مردم کسی است که اخلاقش نیکو باشد.احقاق حق از بدیهیترین حقوق انسانی این است که هرکسی میتواند حق خود را از کسانی که به او تجاوز کردهاند بگیرد. البته شخصی که ادعای حق دارد، باید دلیل قابل قبولی داشته باشد و آن را در دادگاه یا تشکیلات صالحی ارائه کند و به هیچ وجه نباید با اقدامات خودسرانه ادعای خود را عملی کند. در هر صورت مطالبه حق و دادخواهی از حقوق اولیه شهروندی و کاری پسندیده است. حضرت علی(علیه السلام) میفرمایند:لایُعابُ الرَّجُلُ بِاَخْذِ حَقِّهِ اِنَّما بِاَخْذِ ما لَیسَ لَهُمرد برای مطالبه حقش نباید نکوهش شود، بلکه نکوهش میشود به گرفتن چیزی که مال او نیست.اسراف و تبذیر در جهانی که هر شب میلیونها انسان، بر اثر فقر و تنگدستی جان میبازند، گروهی نیز به تبذیر و اسراف افتخار میکنند. شبی نیست که با ترتیب دادن ضیافتهای آن چنانی به رقابت نپردازند و بخشی از ثروتهای بادآوردهشان را فدای هوسهای فخرفروشانه و چشم و همچشمی نسازند. شگفتا که بعضی از این اسرافکاران داعیه تقدس مذهبی نیز دارند، حال آن که اسلام عزیز آنها را برادران شیطان نامیده است. حضرت علی(علیه السلام) میفرماید:مَنِ افْتَخَرَ باالتَّبْذیرِ اِحْتَقَرَ بِالاِفْلاسِهرکس به اسراف و ریخت و پاش افتخار کند، دچار تنگدستی میشود.شرکت در مجالس لهو و لعب شرکت در مجالس لهو و لعب و نشست و برخاست با از خدا بیخبران و غفلتزدگان و گناهکاران کار نادرستی است. انسان در این جهان فانی فرصت محدودی برای فراهم کردن توشه آخرت دارد و شایسته نیست این فرصت را بیهوده هدر دهد. یک وقت انسان چشم باز میکند و میبیند فرصت چندانی ندارد و بار گناهان بر دوشش سنگینی میکند و نشاط و شور جوانی را هم برای جبران گذشته ندارد. پس برای حفظ ایمان، باید از شرکت در مجالس غفلت خودداری کرد. حضرت علی(علیه السلام) میفرمایند:مَجالِسُ اللَّهْوِ تُفْسِدُالایمانَمجالس لهو و لعب، ایمان را تباه میکند.همکاری با مظلوم از مهمترین وظایف انسانها، جلوگیری از ستم است. بسیاری از مظلومان توانایی دریافت حق مشروعشان را ندارند و تنها با کمک و همیاری دیگران میتوانند به این مهم دست یابند. کسانی که قدرت دارند، نباید در این کار کوتاهی کنند. اگر کسی بتواند در راه احقاق حق مظلوم گامی بردارد ولی از انجام دادن آن کوتاهی کند، در پیشگاه خدا و وجدانش پاسخی نخواهد داشت. حضرت علی(علیه السلام) میفرمایند:لا عَدْلَ اَفْضَلُ مِنْ رَدِّ الْمَظالِمِهیچ عدلی بالاتر از بازگردانیدن حق دیگران نیست.توبیخ شدید گاهی افرادی به بهانه این که میخواهند شخصی را نصیحت و اصلاح کنند، شروع به سرزنش او میکنند و در این کار افراط میکنند. بیشک چنین توبیخهایی، نه تنها جنبه تربیتی و سازنده ندارد، بلکه در طرف مقابل ایجاد عقده و ناراحتی میکند و باعث میشود نسبت به گوینده احساس لجاجت و دشمنی کند. حضرت علی(علیه السلام) میفرمایند:اَلاِفْراطُ فِی الْمَلامَةِ یُشَبُّ نارَالْلِجاجَةِزیاده روی کردن در سرزنش موجب برافروخته شدن آتش لجاجت میشود.عفت کلام چه خوب است انسان گفتاری مؤدبانه داشته باشد و زبانش را به سخنان زشت آلوده نسازد. مردم در ادای کلمات متفاوتاند؛ برخی به قدری مؤدبانه سخن میگویند که دیگران تحت تأثیر قرار میگیرند و دوست دارند با آنها همسخن شوند. در مقابل عدهای هم به طوری بد دهناند که حتی چند دقیقه هم نمیتوان آنها را تحمّل کرد. بیشک چنین رفتاری از تربیت خانوادگی سرچشمه میگیرد و نشان دهنده میزان ادب یا بیادبی افراد است. حضرت علی(علیه السلام) میفرمایند:اِیّاکَ والْمُسْتَهْجَنَ مِنَ الْکَلامِاز گفتار زشت و زننده بپرهیزید.بنیان گذار شرّ از گناهان بزرگ این است که انسان پایهگذار عمل بد باشد. این کار میتواند باعث به وجود آمدن صدها گناه دیگر شود و طبعا باید کفاره این گناه بزرگ را بنیان گذار آن به عهده گیرد. چه بسا اگر او پایهگذار چنین عمل شومی نمیشد، دیگران نیز آلوده نمیشدند. پس بنیانگذار شر خواسته یا ناخواسته گناهکارِ درجه اول محسوب میشود و گناهان دیگران نیز به حساب او نوشته میشود. چنین فردی را نمیتوان گناهکار معمولی شمرد. حضرت علی(علیه السلام) میفرمایند:مَنْ اَسَّس اَساسَ الشَّرِ اَسَّسَهُ عَلی نَفْسِهِهرکس شری را بنیاد گذارد، آن را به زیان خودش بنیاد گذارده است.انفاق صدقه باعث به تأخیر افتادن مرگ انسان میشود و از مرگ ناگهانی پیشگیری میکند. صدقه لطفی است از جانب خداوند تا بلاها از انسان دور شود. این حقیقت را بسیاری از اوقات درک کردهایم و دیدهایم که بر اثر ادای صدقه، حوادث بد و ناگهانی از ما دور شده است. انفاق کردن در راه خدا همان قرض نیکوست. در قرآن مجید درباره آن آمده است: اگر به خدا قرض نیکویی دادید، خدا به شما بیشتر میدهد و گناهانتان را میبخشد. حضرت علی(علیه السلام) میفرماید:اَلصَّدَقَةُ تَقی مَصارِعَ السُّوءِصدقه انسان را از مرگ نگاه میدارد.اطعام کامل اطعام کردن به دیگران از سنتهای خوب انسانی ـ اسلامی است. این عمل باعث ایجاد محبت میان اطعام کننده و میهمانان میشود. در این عمل خیر باید میان فقیر و پولدار تفاوتی قائل نشد، همچنین محل غذا و سفره را به گونهای ترتیب داد که مجلس بالا و پایین نداشته باشد و همگان به طور مساوی احترام شوند و از هر نوع اسراف و به هدر دادن غذا و چیزهای دیگر خودداری شود و در آخر اینکه مقدار غذا هم کم نباشد تا همه بتوانند از آن استفاده کنند. حضرت علی(علیه السلام) میفرمایند:اِذا اَطْعَمْتَ فَاَشْبِعاگر اطعام میکنی، (میهمانان) را سیر کن.دوستان باوفا بعضی از مردم، در مواقع معمولی و عادی به یکدیگر علاقهمندند. اگر بخواهیم بفهمیم که این علاقه از روی صفا و پاکی است یا چیز دیگر، باید آزمایش کرد. حقیقت این است که هنگامی میتوان روی دوستی انسانها تکیه کرد که در مقام عمل از خود پایداری نشان دهند. بسیارند دوستان ایام خوشی که صادقانه نسبت به هم اظهار محبت میکنند؛ سخن اینجاست که آیا به هنگام مشکلات هم آنها را در کنار خود میتوان یافت؟ حضرت علی(علیه السلام) میفرمایند:مَوَدَّةُ اَبْناءِ الدُّنیا تَزولُ لاَِدْنی عارِضٍ یَعْرُضُدوستی دنیاطلبان به کمترین چیزی از بین میرود.سخنان بیاساس بعضی از مردم بسیار و با آب و تاب زیاد سخن میگویند، ولی متأسفانه حقیقت و صداقت به ندرت در سخنانشان دیده میشود. آنها اگر سخن قابل عرضه و خوبی هم داشته باشند معمولاً پذیرفته نمیشود. در مقابل، برخی از مردم پیش از آنکه مطلبی را بگویند، فکر میکنند یا با دیگران مشورت میکنند و طعبا در سخنانشان کمتر مطالب غیرمنطقی و غیرواقعی دیده میشود، به گونهای که انسان میتواند سخنان آنها را با اطمینان خاطر بپذیرد و برای دیگران نقل کند. حضرت علی(علیه السلام) میفرماید:مَنْ کَثُرَ باطِلُهُ لَمْ یُتَّبَعْ حَقُّهُهرکس سخن باطلش بسیار باشد، حرف حقش نیز پذیرفته نخواهد شد.دشمنان فریبکار بسیاری از اوقات، انسان گرفتار دشمن فریبکار میشود. در این حال دشمن از راه دوستی پیش میآید و چنین وانمود میکند که از دوستان خیرخواه اوست. انسان خوش باور ممکن است تحت تأثیر این برخوردِ به ظاهر دوستانه قرار گیرد و به او اعتماد کند و بسیاری از مسایل محرمانه خود را با او در میان بگذارد. معلوم است که در این صورت با چه مشکلاتی مواجه خواهد شد و چه زیانهای جبرانناپذیری متوجه او خواهد شد. حضرت علی(علیه السلام) در هشداری حکیمانه میفرمایند:لا تَأمَنْ عَدُوّا وَ اِن شَکَرَبه دشمن خود هرگز اعتماد نکن، اگرچه تشکر کند.عفو بیبازگشت گاهی به کسانی برمیخوریم که کسی را بخشودهاند، امّا پشیمان شدهاند. این عمل از جوانمردی به دور است و نشان میدهد که چنین افرادی در حقیقت بیگذشتاند. حضرت علی(علیه السلام) میفرمایند:لا تَنْدَمَنَّ عَلی عَفْوٍ وَلا تَبْهَجَنَّ بِعُقوُبَةٍهرگز از عفوی که کردهای، پشیمان مشو و از تنبیه و عقوبتی هم که کردهای شادمان مشو.تداوم فکر از بزرگترین عوامل ناکامی، تلاشهای مقطعی است که در زمانهای بریده از هم و با فاصلههای طولانی انجام میگیرد. وجود این فاصلهها خواه نا خواه جلوی رشد فکر را که احتیاج شدیدی به تمرکز دارد، میگیرد و استعدادها را تباه میکند. بنابراین برای رسیدن به مقصود، باید تلاش فکری مداوم داشت. حضرت علی(علیه السلام) میفرمایند:مَنْ طالَ فِکْرُهُ حَسُنَ نَظَرُهُهرکس اندیشهاش تداوم داشته باشد، نظرش درست خواهد شد.نصیحت دشمنان دشمن هیچ گاه مصلحت انسان را نمیخواهد. از این رو هرگز نباید فریب نصایح به ظاهر خیرخواهانه دشمنان را خورد و در هیچ حالی نباید احتیاط را از دست داد. افراد بسیاری بودند که از سر بیاحتیاطی و بر اثر حسن نیت افراطی خود، آن چنان به دام دشمن افتادند که هرگز نتوانستند نجات یابند. حضرت علی(علیه السلام) میفرمایند:قَدْ جَهَلَ مَنِ اسْتَنْصَحَ اَعْدائَهُهرکس از دشمن خود انتظار نصیحت داشته باشد، گمراه است.کارهای خوب روزهای عمر ما در واقع کارنامه زندگی ماست و هرچه انجام دهیم در این کارنامه ثبت میشود. پس تا آنجا که ممکن است در انجام دادن عمل صالح بکوشیم و آن را برای روزی که هیچ چیز، غیر از عمل صالح و قلب سلیم به کار نمیآید، ذخیره کنیم. اگر خدای ناکرده، فرصتها را از دست بدهیم و با پروندهای تهی از کارهای نیک از این جهان رخت بربندیم، زیانکار خواهیم بود. حضرت علی(علیه السلام) میفرمایند:اَلاَیّامُ صَحائفُ آجالِکُمْ فَخَلِّدُوها بِاَحْسَنِ اَعْمالِکُمْایام، نامههای عمر شمایند، پس آنها را با بهترین کارهایتان جاودانه کنید.روی گردانی از دنیا اگر کسی به دنیا دل بسته شود و خود را اسیر آن کند، نه تنها از آن بهرهمند نمیشود، بلکه همواره از آن بیبهره خواهد ماند. اسیران دنیا هر لحظه حرص و طمع بیشتری مییابند و آن چنان غرق دنیاطلبی میشوند که سلامت و آسایش خود را از دست میدهند و چه بسا قبل از رسیدن به آرزوهای دراز خود چشم از جهان فرو میبندند. حال آنکه اگر دنیا را رها کنند، تجربه نشان داده است که دنیا به سویشان رو خواهد کرد. حضرت علی(علیه السلام) میفرمایند:مَنْ اَعْرَضَ عَنِ الدُّنیا اَتَتْهُهرکس از دنیا روی برگرداند، دنیا به سراغش میآید.منبع: پایگاه حوزه/س
#دین و اندیشه#
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: راسخون]
[مشاهده در: www.rasekhoon.net]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 396]
-
دین و اندیشه
پربازدیدترینها