تبلیغات
تبلیغات متنی
دکتر علی پرند فوق تخصص جراحی پلاستیک
طراحی سایت فروشگاهی فروشگاه آنلاین راه‌اندازی کسب‌وکار آنلاین طراحی فروشگاه اینترنتی وبسایت
بهترین دکتر پروتز سینه در تهران
محبوبترینها
جاهای دیدنی قشم در شب که نباید از دست بدهید
سیگنال سهام چیست؟ مزایا و معایب استفاده از سیگنال خرید و فروش سهم
کاغذ دیواری از کجا بخرم؟ راهنمای جامع خرید کاغذ دیواری با کیفیت و قیمت مناسب
بهترین ماساژورهای برقی برای دیسک کمر در بازار ایران
بهترین ماساژورهای برقی برای دیسک کمر در بازار ایران
آفریقای جنوبی چگونه کشوری است؟
بهترین فروشگاه اینترنتی خرید کتاب زبان آلمانی: پیک زبان
با این روش ساده، فروش خود را چند برابر کنید (تست‌شده و 100٪ عملی)
سفر به بالی؛ جزیره‌ای که هرگز فراموش نخواهید کرد!
از بلیط تا تماشا؛ همه چیز درباره جشنواره فجر 1403
خصوصیات نگین و سنگ های قیمتی از نگاه اسلام
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1863010730
احتکار در اسلام
واضح آرشیو وب فارسی:راسخون:
احتکار در اسلام احتکار احتکار ، به لحاظ اينکه قدرت خريد مردم را کاهش مي دهد ، حرام شمرده شده است . هر مقدار پولي که عادلانه و مشروع در اختيار فردي باشد ، در سيستم اقتصادي صحيح ، و دور از سودجويي و استثمار ، به معني آن است که به نسبت آن وجه ، حق استفاده از کالاهاي جامعه را در رابطه با نياز خود دارد . ولي احتکار اين حق را از او سلب مي نمايد . در واقع احتکار نه تنها پايمال کننده ي حقي از حقوق افراد است ، بلکه بر اثر وجود پول ، يعني وسيله ي مبادله کالا در دست مردم ، با نبودن کالا در بازار يا کمبود آن ، موجب تورم مي شود که از مفاسد بسيار خطرناک اجتماع است و در صورت ادامه ي آن ، آثار ناهنجار معنوي نيز به دنبال خواهد داشت و در نهايت در زنجيره ي نظام جامعه اختلال ايجاد خواهد کرد و نتيجتاً جامعه اي فاسد خواهد ساخت . حرمت احتکار در روايات امام صادق ( عليه السلام ) به نقل رسول خدا ( صلي الله عليه و آله ) فرمود : « لا يحتکر الطعام الا خاطي » . خوراک مردم را کسي احتکار نمي کند مگر گناهکار .(1) امام باقر ( عليه السلام ) از پيامبر اکرم ( ص ) نقل فرموده اند : هر شخصي ، خوراکي خريداري و آن را تا چهل روز حبس نموده و به مسلمانان به قيمت گران عرضه کند ، بداند که پس از فروش اگر قيمت آن را صدقه دهد ، کفاره آنچه انچجام داده ، واقع نخواهد شد . (2)همچنين رسول خدا ( صلي الله عليه و اله ) فرمود جبرئيل به من خبر داد که به دوزخ نظري کردم و ديدم دره اي در آن ميان مي جوشد . پرسيدم اي مالک دوزخ اين دره جايگاه چه کساني است ؟ گفت از آن سه گروه است : محتکرين ، دائم الخمر و آنانکه واسطه ي براي زن و مرد اجنبي جهت کار نامشروع هستند . (3)در حديثي از رسول خدا ( صلي الله عليه و آله ) نقل شده است : « الجالب مرزوق و المحتکر محروم و من احتکر علي المسليمن طعاماً ضربه الله بالافلاس و الجذام » . (4)يعني رونق دهنده ي بازار مسلمين با جلب اجناس ، روزي بسياري دارد ولي محتکر ، محروم خواهد بود . هر که از مسلمانان مواد غذايي را احتکار نمايد ، خداوند وي را به فقر و جذام مبتلا مي سازد . همچنين نقل است که آن حضرت بر مردي در بازار گذشت که غذايي را ارزانتر از قيمت بازار به فروش مي رساند . فرمود : آيا آن را به ارزانتر از قيمت معمول بازار مي فروشي ؟ گفت : آري . پيامبراکرم ( صلي الله عليه و اله ) فرمود : براي چه اين کار را مي کني ؟ آيا براي رضاي خداست ؟ گفت : آري . فرمود : بشارت مي دهم تو را زيرا کسي که بازار مسلمين را رونق دهد ، مانند مجاهد در راه خداست و محتکر در بازار مسلمين ، مانند کافر و ملحد به کتاب خداست . (5)امام صادق ( عليه السلام ) فرمودند : « الحکره في الخصب اربعون يوماً و في الشده و البلاء ثلاثه ايام فمازاد علي الاربعين يوماً في الخصب فصاحبه ملعون و مازاد في العسره ثلاثه ايام مصاحبه ملعون » . (6)يعني احتکار در موقع فراواني اجناس چهل روز ، و در سختي و کمبود سه روز است ، در ايام فراواني هر چه از چهل روز بگذرد ، محتکر ملعون است و در اين سختي هر چه از سه روز بگذرد ، محتکر مورد لعن پروردگار است . مرحوم شهيد ثاني در شرح لمعه فرموده اند بيان چهل روز و سه روز علي القاعده است ، نه اينکه تحديد موضوعيت داشته باشد . ( زيرا چه بسا اجناسي را يک روز هم تحمل کمبود آن نيست ؛ مثل بعضي از داروها براي بعضي از افراد ) . از آنجا که روايات به صورت هاي مختلفي بيان شده ، لذا بين علماي شيعه نيز برداشتهاي متفاوتي است . بعضي از فقهاء گفته اند که احتکار ، به مفهوم اعم آن ، تنها شامل مواد غذايي نيست ، بلکه هر نوع محصول کلي که کمبود آن مردم را تحت فشار قرار دهد ، در بر مي گيرد . حکومت اسلامي و احتکار احتکار از مسايلي است که مستقيماً با مصالح جامعه ي مسلمين مربوط است و جلوگيري از آن از وظايف حکومت اسلامي است و کسي که در اين منصب قرار گرفته ، موظف است از احتکار جلوگيري کند و افراد محتکر را تحت تعقيب قانوني قرار دهد و به مجازات رساند . چنانکه در نامه ي حضرت علي ( عليه السلام ) به مالک اشتر آمده است . بازرگانان در عين آنکه نقش اساسي در تأمين ارزاق و نيازمنديهاي جامعه دارند و بايد احترام آنان محفوظ باشد ، ولي نبايد غافل بود که گاهي حرص و آز ، آنان را به احتکار و ايجاد بازار سياه واردار مي کند . لذا همواره آنان را از احتکار منع کن . و اگر پس از ممنوع کردن اقدام به احتکار نمودند، آنها را مجازات نما . بنابراين از آنجا که جلوگيري از احتکار وظيفه ي دولت است ، تعيين اجناسي که شامل احتکار مي شود ، يعني کالاهايي که مورد نياز جامعه است و بازار سياه آن موجب آشفتگي زندگي مردم مي گردد ، منوط به تشخيص دولت است . و کالاهايي که در بعضي از روايات از سوي پيامبر ( صلي الله عليه و اله ) و يا علي ( عليه السلام ) به عنوان مصداق احتکار شمرده شده ، بر اساس تشخيص مصالح مسلمانان در زمان صدور حکم بوده است . لذا مي بينيم بين آنچه رسول خدا ( صلي الله عليه و آله ) فرموده با آنچه علي (عليه السلام ) در زمان حکومتش بيان کرده ، متفاوت است . در حديث رسول خدا ( صلي الله عليه و آله ) ، کلمه ي « زيت » ( روغن ) آمده ولي در حديث امام علي ( عليه السلام ) وجود ندارد و تنها پنج چيز شمرده شده است . و اين نکته حاکي از آن است که مصالح مسلمين در زمانهاي مختلف متفاوت است . بنابراين مالکيتي که اسلام آن را قبول نموده و از آن حمايت مي کند به گونه اي نيست که بي قيد و شرط باشد ؛ بلکه داراي قيودي است که متضمن مصالح فرد و جامعه مي باشد . امام صادق ( عليه السلام ) و قحطي در مدينه در عصر امام صادق ( عليه السلام ) ، نرخ گندم و نان در مدينه هر روز بالا مي رفت و نگراني و وحشت بر مردم مستولي شده بود . آن کس که آذوقه ي سال را تهيه نکرده بود ، در تلاش تهيه ي آن بود ؛ و آن کس که تهيه کرده بود ؛ مواظب بود تا آن را حفظ کند . در اين ميان مردمي هم بودند که به واسطه ي تنگدستي ناچار بودند روز به روز آذوقه ي خود را از بازار خريداري کنند . امام صادق ( عليه السلام ) از وکيل خويش که « معتب » نام داشت ، مخارج خانه ي خود را پرسيد که آيا ما امسال در خانه گندم داريم ؟ او جواب داد : بلي ، آن هم به قدري که براي چندين ماه کفايت مي کند . حضرت فرمود : آنها را به بازار ببر و براي فروش در اختيار مردم بگذار . معتب گفت : گندم در مدينه ناياب است . اگر اينها را بفروشيم ديگر خريدن آن براي ما ميسر نخواهد بود . حضرت فرمود : همين که گفتم ! همه را در اختيار مردم بگذار و بفروش . سرانجام همين کار شد و نتيجه ي آن به امام گزارش شد . امام دستور داد بعد از اين نان خانه را روز به روز از بازار خريداري کن تا با ديگران در تهيه ي نان تفاوتي نباشد . سپس دستور داد از اين به بعد بايد نان ما نيمي از گندم و نيمي از جو باشد تا در پيشگاه الهي مسئله اندازه گيري در زندگي را رعايت کرده باشيم . (7)پي نوشت ها: 1. استبصار ، ج 3 ، ص 114 . 2. وسائل . ج 12 ، ص 314 . 3. وسائل . ج 12 ، ص 314 . 4. جامع الاصول ، ج 1 ، ص 594 . 5. جامع الاصول ، ج 1 ؛ ص 596 . 6.استبصار ، ج 3 ، ص 114 . 7.وسائل ، ج 12 ، ص 321 .منبع: احتکار گناه کبيره است ، اخلاق در بازار/خ
#دین و اندیشه#
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: راسخون]
[مشاهده در: www.rasekhoon.net]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 680]
-
دین و اندیشه
پربازدیدترینها