محبوبترینها
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
پروازهای مشهد به دبی چه زمانی ارزان می‌شوند؟
تجربه غذاهای فرانسوی در قلب پاریس بهترین رستوران‌ها و کافه‌ها
دلایل زنگ زدن فلزات و روش های جلوگیری از آن
خرید بلیط چارتر هواپیمایی ماهان _ ماهان گشت
سیگنال در ترید چیست؟ بررسی انواع سیگنال در ترید
بهترین هدیه تولد برای متولدین زمستان: هدیه‌های کاربردی برای روزهای سرد
در خرید پارچه برزنتی به چه نکاتی باید توجه کنیم؟
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1826178380
سوگوارة امام مهدي (عجلاللهتعالي فرجهالشريف)(قسمت اول)
واضح آرشیو وب فارسی:راسخون:
سوگوارة امام مهدي (عجلاللهتعالي فرجهالشريف)(قسمت اول) نويسنده: حجت السلام و المسلمین محمدرضا فؤاديان اين زيارت بوى ديگر مىدهدبوى دلبر، پور كوثر مىدهدبوى مهدى، سرو هستى مىدهدبوى ياسين ناى عرشى مىدهدبوى قائم، بوى امر و مقتدااشك قائم، بر شهيد كربلازيارت «ناحية مقدسه»185، سوگنامة تأثّرانگيز و مرثية سوزناك امام مهدى (عليه‌السلام) در رثای امام حسين (عليه‌السلام) است كه عاشقان و شيفتگان اهل بيت (عليهم‌السلام) در روز عاشورا و غير عاشورا آن را زمزمه مى‌كنند. 186امام زمان (عليه‌السلام)، زائر و مرثيه سرا و وارث حسين (عليه‌السلام) است؛ كسى كه زمان در تحت اختيار او و تمام لحظه‌ها در مقابل نگاه او است و همواره با نگاهى نافذ، جاى جاى دشت بلا و لحظه به لحظة حماسة عاشورا و سختى و تلخى واقعة طف را مشاهده، و سوز عطش و سوزش سيلى و تازيانه را بر پيكر عاشورائيان لمس مى‌كند.زيارت شونده هم، كسى است كه نامش ربايندة دل، و صحن و سرايش، آتش افروز جان‌ها و حرمش، آرامگاه قلب و تماشاگه رازهاست.در حقيقت، اين زيارت، آموزه‌هايى از عشق، معرفت، عرفان، سوز، حماسه و توسل است. این زیارت، در عين حالی كه مرثيه است و به بیان عمق فاجعة كربلا می‌پردازد، مسئوليت آفرين و حركت¬ساز نیز مى‌باشد و از این رو، بر سفيران هدايت عاشورايى شايسته و بايسته است كه با عنايت بيشترى به اين زيارت توجّه كنند و جايگاه والاى اين زيارت را در مجالس حسينى متذكر شوند.سيماى زيارتاين زيارت شامل ده بخش كلّى است: 1. سلاماين نام الهى187 و زمزمة بهشتيان188، رمز گشايش و سلامتى است. سلام، کم کردن فاصله‌ها و نشانة نزدیکی قلوب است؛ از این رو، در طلیعة تمامی زیارات، «سلام» وارد شده است. سلام های این زیارت، از غالب زیارات دیگر، بیشتر است و در یک تقسیم‌بندی کلی، می‌توان آنها را در چهار محور قرار داد189: الف. سلام بر انبيا (عليهم‌السلام) در ابتداى اين زيارت، نام 23 تن از انبياى الهى (عليهم‌السلام) ذكر شده است كه سلام بر آنها و اعتراف به مقامات و فضايل آنان، زائر را به جايگاه توحيد و نبوت، رهنمون مى‌سازد. در اين رابطه، دقت به دو نكته، ضرورى است: يكم. معدن تمام حسن و جلالت ها، ذات اقدس الهى است و «نبوّت» رشتة پيوند خلق و خالق است و استحكام آن، به امر «ولايت» مى‌باشد كه در دنباله، به آن اشاره شده است.دوّم. اغلب صفات ذكر شده برای انبيا، يادآور رنج و محنت آن‌ها‌ست؛ مانند صبر ايوب و زكريا، شهادت يحيى و... (عليهم‌السلام) ؛ که هیچ‌کدام، قابل مقايسه با مصايب كربلا نيست.ب. سلام بر اولياى دين (عليهم‌السلام) امام زمان (عليه‌السلام) در سه قسمت از اين زيارت، به زائر، درس و پيام امام‌شناسى می‌دهد: يك. در اوايل زيارت؛ که بعد از سلام بر پيامبران آمده است: «السَّلَامُ عَلَى أَمِيرِ الْمُؤْمِنِينَ عَلِيِّ بْنِ أَبِي طَالِبٍ الْمَخْصُوصِ بِأُخُوَّتِهِ السَّلَامُ عَلَى فَاطِمَةَ الزَّهْرَاءِ ابْنَتِهِ السَّلَامُ عَلَى أَبِي مُحَمَّدٍ الْحَسَنِ وَصِيِّ أَبِيهِ وَ خَلِيفَتِهِ السَّلَامُ عَلَى الْحُسَيْنِ الَّذِي سَمَحَتْ نَفْسُهُ بِمُهْجَتِه».در اين قسمت، نام چهار تن از اصحاب كسا (عليهم‌السلام) با ذكر برخى از خصوصيات آنان، بيان شده است: سلام بر امير مؤمنان، امام على (عليه‌السلام) كه تنها او شايستگى و افتخار برادرى با رسول خدا (صلي الله عليه و آله وسلم) را داشت. سلام بر فاطمه عليها السلام كه دختر و پارة تن رسول خدا بود. سلام بر امام حسن مجتبى (عليه‌السلام) كه جانشين پدر بزرگوار خود بود. سلام بر حسين (عليه‌السلام) كه خونش را به اسلام هديه كرد.دو. در قسمت دعا و مناجات؛ که در این قسمت، امام زمان (عليه‌السلام) امام¬شناسى را راه‌گشای توسل، معرفی می‌کنند. لذا زائر، خداوند تبارك و تعالى را به انوار طيبة معصومين (عليهم‌السلام) قسم مى‌دهد و نام امامان نور را - از امام على (عليه‌السلام) تا امام حسن عسگرى (عليه‌السلام) - ذكر می‌کند و سپس درخواستش را عرضه مى‌دارد.سه. در دعاى قنوتِ نماز این زیارت؛ که دوباره ياد ائمه (عليهم‌السلام) شكوفا مى‌شود. ويژگی‌هایی که در این قسمت، برای پنج‌تن آل‌عبا ذکر می‌شود، بسيار حائز اهميت است.ج. سلام بر روح زيارت، امام حسين (عليه‌السلام) در زيارات ديگر، سلام بر سالار شهيدان، يك¬جا و به صورت كلى آمده است؛ ولى در اين زيارت، سلام، گاهى همراه با ذكر فضايل و عملكرد آن حضرت و گاه بر اعضا و جوارح ایشان بيان می‌شود.ذكر فضايل و مناقب حضرت سيدالشهدا (عليه‌السلام) «السَّلَامُ عَلَى مَنْ أَطَاعَ اللَّهَ فِي سِرِّهِ وَ عَلَانِيَتِهِ»؛ «سلام بر كسى كه در آشكار و نهان اطاعت خدا كرد».«السَّلَامُ عَلَى مَنْ جَعَلَ اللَّهُ الشِّفَاءَ فِي تُرْبَتِهِ»؛ «سلام بر آقايى كه خداوند، شفا را در تربت او قرار داده است».«السَّلَامُ عَلَى مَنِ الْإِجَابَةُ تَحْتَ قُبَّتِهِ»؛ «سلام بر بزرگوارى كه دعا زير گنبد او اجابت مى‌شود».«السَّلَامُ عَلَى مَنِ الْأَئِمَّةُ مِنْ ذُرِّيَّتِهِ190»؛ «سلام بر كسى كه امامان از فرزندان او هستند».«السَّلَامُ عَلَى ابْنِ خَاتَمِ الْأَنْبِيَاء»؛ «سلام بر فرزند خاتم پيامبران».«السَّلَامُ عَلَى مَنْ بَكَتْهُ مَلَائِكَةُ السَّمَاء»؛ «سلام بر كسى كه ملائكة آسمان، بر او گريه كردند».سلام بر اعضا و جوارح امام حسین (عليه‌السلام): «السَّلَامُ عَلَى الشَّيْبِ الْخَضِيبِ»؛ «سلام بر محاسن به خون خضاب شده».«السَّلَامُ عَلَى الْخَدِّ التَّرِيب»؛ «سلام بر گونة خاك آلود».«السَّلَامُ عَلَى الثَّغْرِ الْمَقْرُوعِ بِالْقَضِيبِ»؛ «سلام بر لبى كه با نى زده شد».«السَّلَامُ عَلَى الرَّأْسِ الْمَرْفُوعِ »؛ «سلام بر سرى كه بالاى نيزه رفت».«السَّلَامُ عَلَى الْأَجْسَامِ الْعَارِيَةِ فِي الْفَلَوَات»؛ «سلام بر اجسادى كه برهنه در بيابان رها شدند».نكته قابل دقّت در اين فرازها، تبیین عمق فاجعه و شدت ظلم يزيديان و مظلوميت اهل‌بيت (عليهم‌السلام) است و به راستی، شمشير منتقم امام زمان (عليه‌السلام) در روز ظهور، پاسخ مناسبی برای اين ظلم‌هاست.د. سلام بر حسينيانياران امام حسين (عليه‌السلام)، اصحابی فداکار بودند كه در رأس اصحاب و ياران تمام انبيا و اوليا (عليهم‌السلام) بوده و هستند؛ همان¬طور كه امام حسين (عليه‌السلام) فرمود: «فَإِنِّي لَا أَعْلَمُ أَصْحَاباً أَوْفَى وَ لَا خَيْراً مِنْ أَصْحَابِي»191؛ «من اصحابى با وفاتر و بهتر از اصحاب خود سراغ ندارم».امام زمان (عليه‌السلام) بر صحابة پاك‌باز و سربازان مخلص امام حسین (عليه‌السلام)، سلام‌هايى دارد كه به زائران می‌آموزد براى ياورى ولى زمان (عليه‌السلام)، چگونه بايد بود: «السَّلَامُ عَلَى النُّفُوسِ الْمُصْطَلَمَاتِ »؛ «سلام بر بدن های به زنجير كشيده و اسير شده».«السَّلَامُ عَلَى الْأَرْوَاحِ الْمُخْتَلَسَاتِ »؛ «سلام بر روح های به پنهانى برده شده».«السَّلَامُ عَلَى الْأَجْسَادِ الْعَارِيَاتِ »؛ «سلام بر پيكرهاى عريان».«السَّلَامُ عَلَى الْجُسُومِ الشَّاحِبَاتِ»؛ «سلام بر جسم‌هاى نحيف و رنگ¬باخته».«السَّلَامُ عَلَى الْأَبْدَانِ السَّلِيبَة »؛ «سلام بر بدن‌هاى مسلوب و عريان».«السَّلَامُ عَلَى الْمُجَدَّلِينَ فِي الْفَلَوَاتِ »؛ «سلام بر جنگاوران بيابان».«السَّلَامُ عَلَى النَّازِحِينَ عَنِ الْأَوْطَان» «سلام بر دور افتادگان از وطن خويش».2. دل¬دادگى حضرت مهدى (عجلاللهتعالي فرجهالشريف) به امام حسين (عليه‌السلام) توفیق درک محضر امام حسين (عليه‌السلام) و يارى کردن او، از بزرگ¬ترين توفيقات الهى بود كه نصيب برخى از خواص عصر امام حسين (عليه‌السلام) شد.امام زمان (عليه‌السلام) نيز که عاشق جد بزرگوار خود و مشتاق خدمت به او است، چنین مى‌فرمايد: «فَلَئِنْ أَخَّرَتْنِي الدُّهُورُ وَ عَاقَنِي عَنْ نُصْرَتِكَ الْمَقْدُورُ وَ لَمْ أَكُنْ لِمَنْ حَارَبَكَ مُحَارِباً وَ لِمَنْ نَصَبَ لَكَ الْعَدَاوَةَ مُنَاصِباً فَلَأَنْدُبَنَّكَ صَبَاحاً وَ مَسَاءً وَ لَأَبْكِيَنَّ عَلَيْكَ بَدَلَ الدُّمُوعِ دَما»؛ «اگر روزگار مرا به تأخير انداخت و مقدّرات، مرا از يارى و نصرت تو در روز عاشورا باز داشت، اکنون، هر صبح و شام بر تو ندبه مى‌كنم و به جاى قطرات اشك، بر تو خون مى‌گريم».3. اوصاف، ويژگی‌ها و سيرت امام حسين (عليه‌السلام) امام زمان (عليه‌السلام) در اين زیارت، امام حسين (عليه‌السلام) را داراى اخلاق نيكو (رَضِيَّ الشِّيَم)، سوابق درخشان (عَظِيمَ السَّوَابِق)، حسب و نسب شريف و ارزشمند (شَرِيفَ النَّسَب، مُنِيفَ الْحَسَب) و منقبت‌‌هاى فراوان (كَثِيرَ الْمَنَاقِب) معرفی می‌کند. در ادامه به بخشی از اين فضايل اشاره مى‌شود: الف. فعاليت‌هاى اجتماعى«اَشْهَدُ أَنَّكَ قَدْ أَقَمْتَ الصَّلَاةَ وَ آتَيْتَ الزَّكَاةَ وَ أَمَرْتَ بِالْمَعْرُوفِ وَ نَهَيْتَ عَنِ الْمُنْكَرِ وَ الْعُدْوَان... وَ سَنَنْتَ السُّنَنَ وَ أَطْفَأْتَ الْفِتَنَ وَ دَعَوْتَ إِلَى الرَّشَادِ وَ أَوْضَحْتَ سُبُلَ السَّدَاد... وَ لِعِمَادِ الدِّينِ رَافِعاً وَ لِلطُّغْيَانِ قَامِعاً وَ لِلطُّغَاةِ مُقَارِعاً وَ لِلْأُمَّةِ نَاصِحا... تَحُوطُ الْهُدَى وَ تَنْصُرُهُ وَ تَبْسُطُ الْعَدْلَ وَ تَنْشُرُهُ وَ تَنْصُرُ الدِّينَ وَ تُظْهِرُهُ وَ تَكُفُّ الْعَابِثَ وَ تَزْجُرُهُ تَأْخُذُ لِلدَّنِيِّ مِنَ الشَّرِيفِ وَ تُسَاوِي فِي الْحُكْمِ بَيْنَ الْقَوِيِّ وَ الضَّعِيف»؛ «اى حسين! گواهى مى‌دهم كه تو نماز را بر پا داشته و زکات را پرداخته‌ای؛ به نیکی‌ها امر کرده‌ای و از منکرات و دشمنی‌ها، نهی کرده‌ای. سنت‌ها را انجام داده‌ای و آشوب‌ها را فرو نشانده‌اى. مردم را به سوی رشد و تعالی فراخوانده‌ای و راه‌های صلاح را روشن و مبين ساخته‌ای. بر پا دارندة پايه و اساس دين، در هم كوبندة طغيان و سركشى، تو بر طغيان‌گران، سخت‌گیر و بر امت، نصیحت‌گر، نگاهبان هدايت و ياور دين، گسترانندة عدالت و ياري‌گر و نمايان‌گر دين بودى. کسی که دين را¬ به بازی گرفته بود از كارش باز داشته و او را منع نمودى. حق زير-دستان را از مواليشان گرفتی و در قضاوت، بين قوى و ضعيف به مساوات رفتار كردى».ب. مطيع بودنامام زمان (عجلاللهتعالي فرجهالشريف)، در این قسمت به زائر مى‌آموزد که: بايد مطيع مولاى خود باشد: «وَ كُنْتَ لِلَّهِ طَائِعاً وَ لِجَدِّكَ مُحَمَّدٍ ص تَابِعاً وَ لِقَوْلِ أَبِيكَ سَامِعاً وَ إِلَى وَصِيَّةِ أَخِيكَ مُسَارِعا»؛ «شما همواره نسبت به خدا، فرمانبردار، نسبت به جدت محمد (صلي الله عليه و آله وسلم)، پيرو و نسبت به فرمودة پدرت، مطيع و شنوا بودى و وصيت و سفارش برادر را به انجام رساندى».ج. در خدمت مردم و اسلام«كُنْتَ رَبِيعَ الْأَيْتَامِ وَ عِصْمَةَ الْأَنَامِ وَ عِزَّ الْإِسْلَامِ وَ مَعْدِنَ الْأَحْكَامِ وَ حَلِيفَ الْإِنْعَامِ سَالِكاً فِي طَرِيقَةِ جَدِّكَ وَ أَبِيكَ... وَ لِلْإِسْلَامِ عَاصِماً وَ لِلْمُسْلِمِينَ رَاحِماً وَ لِلْحَقِّ نَاصِراً وَ عِنْدَ الْبَلَاءِ صَابِراً وَ لِلدِّينِ كَالِئاً وَ عَنْ حَوْزَتِهِ مُرَامِيا»؛ «تو بهار يتيمان، ملجأ و پناهگاه مردم، عزّت اسلام، كانون احكام، هم‌پيمان بخشش و نيكو¬كارى و رهرو راه جدّ و پدرت بودى. حافظ اسلام، نسبت به مسلمين، مهربان و برای حق، یاور بودی. در هنگام بلا، صبور و بردبار، محافظ دين و نگهبان آن بودی».د. عبوديت«كُنْتَ لِلرَّسُولِ وَلَداً وَ لِلْقُرْآنِ سَنَداً وَ لِلْأُمَّةِ عَضُداً وَ فِي الطَّاعَةِ مُجْتَهِداً حَافِظاً لِلْعَهْدِ وَ الْمِيثَاقِ نَاكِباً عَنْ سَبِيلِ الْفُسَّاقِ تَتَأَوَّهُ تَأَوُّهَ الْمَجْهُودِ طَوِيلَ الرُّكُوعِ وَ السُّجُودِ زَاهِداً فِي الدُّنْيَا زُهْدَ الرَّاحِلِ عَنْهَا نَاظِراً إِلَيْهَا بِعَيْنِ الْمُسْتَوْحِشِ مِنْهَا...»؛ «اى حسين! تو براى رسول خدا، فرزند، براى قرآن، سند و براى امت، بازوي پرتوان بودی. در اطاعت خدا، تلاش‌گر و نسبت به عهد و پيمان، حافظ و مراقب بودى. از راه فاسقان سر بر مى‌تافتى و هر چه توان داشتى، در راه احياى احكام خداوند، بذل می‌نمودى. آه مى‌‌كشيدى؛ آه آدمى كه به رنج و زحمت افتاده است. ركوع و سجود طولانى داشتى. نسبت به دنيا، زاهد و پارسا بودى و با ديده¬ى وحشت¬زده به آن نگاه مى‌كردى».امام زمان (عليه‌السلام) در اين عبارت جامع، جد بزرگوار خود، امام حسين (عليه‌السلام) را با ده عنوان وصف كرده است كه به نحو مستقيم يا غيرمستقيم، عبوديت حضرتش را بازگو مى‌كند: امام حسين (عليه‌السلام) فرزند رسول خدا (صلي الله عليه و آله وسلم) است. او سند و پشتوانة قرآن (یعنی روح قرآن) است. امامت، قوام اسلام است و امام حسين (عليه‌السلام)، بازوى پر¬توان امت و دين اسلام، در همة اعصار می‌باشد. در راه اطاعت پروردگار، سخت¬كوش و تلاش‌گر بود. با خدا و خلق او در عهد و پيمان، استوار و با وفا بود. از راه و روش فاسقان روى¬گردان بود و از راه مسامحه و مداهنه وارد نمى‌شد. آه امام حسين (عليه‌السلام) دردمندانه بود؛ مانند كسى كه بار سنگينى از غصه در دل دارد و درد سينه¬اش جراحتى التيام‌ناپذير است. آن حضرت ركوع و سجده‌هاى طولانى داشت. نسبت به دنيا زاهد و بى¬علاقه بود. در حالی‌که نظر ديگران به دنيا، نظر عاشقانه و دل-پسندانه است، نظر آن حضرت به دنيا، مانند انسان وحشت¬زده بود.
#دین و اندیشه#
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: راسخون]
[مشاهده در: www.rasekhoon.net]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 208]
-
دین و اندیشه
پربازدیدترینها