تبلیغات
تبلیغات متنی
رسانه حرف تو - مقایسه و اشتراک تجربه خرید
آموزشگاه آرایشگری مردانه شفیع رسالت
تاثیر رنگ لباس بر تعاملات انسانی
محبوبترینها
بررسی دلایل قانع کننده برای خرید صنایع دستی اصفهان
راه های جلوگیری از جریمه های قبض برق
آشنایی با سایت قو ایران بهترین سایت آگهی و تبلیغات در کشور
بهترین شرکت‌های مهندسی در آلمان
صفر تا صد حق بیمه 1403! فرمول محاسبه حق بیمه
نقش هدایای سازمانی در افزایش انگیزه و تعهد کارکنان
کلینیک پروتز و ساخت اندام مصنوعی دکتر اجرائی
چگونه می‌توانیم با ترانسفر وایز پول جابجا کنیم؟
بهترین مدل‌های [صندلی گیمینگ] براساس نقد و بررسی کاربران
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1804635057
زندگی نامه ی آيت الله محمد مهدي خالصي رحمت الله علیه(1)
واضح آرشیو وب فارسی:راسخون:
زندگی نامه ی آيت الله محمد مهدي خالصي رحمت الله علیه(1) گزارهاي از زندگي يكي از شخصيتهاي به تمام معنا كامل و جامع آية الله العظمي محمد مهدي خالصي[1] است. وي داراي افكاري مصلحانه بود و فرد مبارز و سياستمداري[2] به شمار مي‌آمد. اين شخصيت سترگ در نهم ذيحجة سال 1276 ق در كرخ ـ از توابع كاظمين ـ چشم به جهان گشود.[3] پدرش شيخ حسين و پدر بزرگش شيخ عزيز هر دو از علما بودند.[4] آية الله خالصي در شهرهايي نظير نجف اشرف و كاظمين به تلمذ و فراگيري دروس حوزوي پرداخت و از عالمان بزرگ و فضلاي سرآمد روزگار شد.[5] از جلمه مهمترين اساتيد آية الله خالصي ميرزا حبيب الله رشتي و آخوند خراساني و ميرزاي شيرازي را بايد برشمرد.[6] جدايي ناپذيري سياست از ديانت آية الله خالصي مرد ميدان سياست بود و مداخله در آن را جزئي از دين به حساب مي‌آورد. و از اين رو لحظه‌اي از امور جاري كشورش يعني عراق غافل نبود. وي سالهاي زيادي از عمر شريفش را در امر مبارزه با استعمارگران خصوصاً بزرگترين قدرت استعماري آن عصر يعني انگلستان سپري كرد. اما اين باعث نشد كه وي دست از پژوهشهاي علمي خويش بردارد و جهان اسلام را از دانشهاي خود محروم بگذارد. آثار ماندگار تأليفات آية الله عبارت‌اند از: ــ بيان تصحيف المنحة الالهيه عن النفثة الشيطانية.[7] ــ حاشية الالفيه. [8] ــ حاشيه بر «الرسالة في تداخل الاغسال» (اثر محقق اول). [9] ــ الشريعة السمحا في احكام سيد الانبياء. اين كتاب رسالة علميه آية الله خالصي بود. [10] ــ تلخيص الرسائل.[11] ــ حاشية كفاية الاصول.[12] ــ الدراري اللامعات في شرح التطرات و الشذرات.[13] ــ الحسام البتار في جهاد الكفار. اين اثر عنوان سلسله مقالاتي است كه آية الله خالصي در زمينة وجوب پيكار با اشغالگران انگليسي در خلال جنگ جهاني اول به رشتة تحرير در آورد و در روزنامة «صداي اسلام» به چاپ رسيد.[14] ــ الوجيزة في المواريث.[15] ــ عناوين الاصول. ــ مختصر الرسائل العلمية و الاصول الدينيه.[16] ــ القواعد الفقهية. ــ پاسخنامه‌اي به شيخ محمد حسن در زمينة مسائل تقليد.[17] ــ اشعاري بالغ بر هزار بيت در علوم عربي.[18] حيات سياسي آية الله خالصي شيخ محمد مهدي خالصي در حوادث حاد و مهم سياسي چون نهضت مشروطه و برپايي نظام پارلماني و قانون اساسي در ايران و استانبول فعاليت چشمگير داشت.[19] مهمترين فعاليت آية الله خالصي در ماجراي جنگ جهاني اول،[20] در عراق و روي كار آمدن فيصل پس از اشغال آن سرزمين به دست انگليسيها بود. در پي تهاجم انگليس به عراق ـ كه در آن هنگام تحت سلطة امپراتوري عثماني بود ـ به سال 1914 م / 1293 ش. آية الله خالصي همگام با ديگر رهبران مذهبي شهرهاي بزرگ و مهم عراق، مردم را به مبارزه عليه آنان تشويق كرد و به وجوب بذل مال در راه جهاد حكم نمود و در انجام اين مهم سلسله مقالاتي در روزنامة «صداي اسلام» منتشر نمود.[21] نيز در صدد برآمد با برپايي جلسه‌اي متشكل از علماي كاظمين به نظرية مشتركي دربارة فتواي جهاد عليه دشمنان دست يابد. ليكن چون در اين زمينه ناكام ماند به همراه موافقانش به استراتژي پيشين خود كه مبارزة مسلحانه عليه انگليس بود ادامه داد و حتي رهبري يكي از جبهه‌هاي جنگ را بر عهده گرفت.[22] مبارزات علما و روحانيان به همراه ديگر مردم عراق نه تنها از كاظمين، كه از همة شهرهاي نجف و بصره و بغداد و جز آن عليه متجاوزان به طور جدي آغاز شد. آنان با رشادتهاي بي‌نظيري كه از خود نشان دادند ضربات سهمگيني بر پيكر خصم اهريمني وارد كردند. در مجموع نيروهاي مردمي به رهبري علما به مدت هيجده ماه در ناحية كوت العماره (يكي از نواحي عراق) سرسختانه در برابر ارتش اشغالگر انگليس مقاومت كردند و اگر پيروزي نهايي متفقين و شكست آلمانها نبود انگليسيها موفق به درهم شكستن مقاومتهاي مردمي و نهضت روحانيان و اشغال عراق نمي‌شدند.[23] عراق پس از اشغال به هر حال با پايان يافتن جنگ جهاني اول به سال 1918 م. عراق زير چكمه‌هاي انگليس قرار گرفت و «پرسي كاكس» كه از شخصيتهاي برجسته و با تجربة آن كشور بود، به عنوان حاكم سياسي عراق منصوب گشت و كلية اختيارات قانون‌گذاري و اجرايي از سوي دولت متبوعش بدو واگذار گرديد.[24] در سال 1297 ش. «كاكس» به عنوان وزير مختار انگلستان به تهران فرا خوانده شد و در صدد تحميل قرارداد 1919 وثوق الدوله بر ملت ايران برآمد و به جاي او «آرنولد ويلسون» به عنوان وكيل، كارهاي او را در عراق بر عهده گرفت. ويلسون با كوششهاي طاقت فرساي خويش توانست تشكيلات نسبتاً منسجمي بر طبق ميل انگلستان در عراق ايجاد كند؛ ليكن پختگي لازم را چون كاكس نداشت. به همين دليل انگلستان در تابستان 1919 م. (1298 ش) در صدد بازگرداندن كاكس به عراق شد. ولي چون او هنوز دست اندر كارِ قراردادِ وثوق الدوله بود، بازگشتش به تعويق افتاد.[25] تشكيل حكومتي فرمايشي در عراق در 30 تشرين (اكتبر) آخر سال 1918 م. برابر با سال 1297 ش. دولت انگلستان طي تلگرافي از ويلسون خواست از مردم عراق نسبت به سه موضوع ذيل پرسش كند و نظر آنان را جويا شود: 1. تمايل مردم نسبت به تشكيل دولتي عربي تحت راهنمايي انگليس. 2. عقيدة آنان نسبت به اينكه رئيس دولت كذايي يكي از اعضاي خاندان شريف باشد. 3. در صورت مساعد بودن پاسخ پرسش دوم، آن فرد مورد نظر را تعيين كنند. پيشنهادات فوق دستوري لازم الاجرا از سوي ويلسون تلقي گرديد. و از همين رو او درصدد برآمد به هر صورت كه شده، آراء مردمي را در راستاي خواستة انگلستان سوق دهد. ويلسون براي نيل به هدف فوق از استانداران خود خواست با برپايي جلساتي سرّي با شخصيتهاي محلي هر ناحيه از آنان بخواهند كه با اتخاذ تدابيري مناسب آراء مردم را موافق طبع لندن نمايند. زمينة انقلاب 1920 گرچه استانداران انگليسي و شخصيتهاي محلي درصدد تحميل خواستة انگلستان بر مردم عراق برآمدند، در شهرهاي مهم آن سامان چون نجف و كربلا و كاظمين و بغداد با مخالفتهايي جدي از سوي شمار زيادي از مردم مواجه گشتند. با اين حال نتيجة همه پرسي به نفع انگلستان تمام شد؛ ليكن با خشونتهاي نابخردانة ويلسون و عمال وي، بذر انقلاب 1920 در ميان مردم افشانده شد. هستة مركزي انقلاب به هنگام اشغال عراق از سوي قواي انگليس آية الله يزدي مرجع شيعيان بود. پس از وفات وي به سال 1298 ش./1919م. آية الله ميرزا محمد تقي شيرازي مرجعيت ديني و سياسي را بر عهده گرفت. محل سكونت آية الله ميرزا محمد تقي شيرازي در شهر سامرّا بود كه بعدها به كربلا تغيير يافت.[26] آية الله شيرازي در سال 1337 ق. شيخ مهدي خالصي را به منظور مشاوره در امور ديني و سياسي به كربلا فرا خواند و او تا اواخر ماه حزيران 1338 در همانجا ماندگار شد و آنگاه به كاظمين مراجعت كرد.[27] آية الله شيرازي براي مشاوره در امور حساس كشور از آية الله سيد ابوالقاسم كاشاني و سيد محمد علي شهرستاني و ميرزا احمد خراساني و فرزندش به نام شيخ محمد رضا هم بهره مي‌گرفت. در حقيقت پنج تن نامبرده دست راست و زبان گويا و يار و ياورش در مشكلات و بحرانها بودند.[28] اسباب و پيامدهاي انقلاب ويلسون مي‌پنداشت با اعمال سياستهاي تند و خشونت‌آميز در ماجراي همه پرسي، خوش خدمتي بزرگي به اربابانش خواهد نمود، غافل از اينكه پيامدهاي رفتاري او در آن رويدادها چيزي جز نهضت مسلحانه و انقلاب 1920 در عراق به وجود نياورد. انقلابي كه پايه‌هاي آن از كاظمين و به دست تواناي سيد ابوالقاسم كاشاني پي‌ريزي شد و دامنه‌اش سراسر عراق را فراگرفت[29] شعله‌هاي انقلاب 1920 در موقعيتي زبانه كشيد كه استعمار انگليس چنگالهاي خويش را در خاور ميانه فرو برده بود آنان درصدد به يغما بردن ذخاير ملتهاي مظلومي چون عراق بودند. در اين انقلاب ملت عراق با جنگ افزارهايي بسيار ابتدايي بدون اتكا به قدرتهاي خارجي در مقابل بزرگترين امپراتوري عصر خويش قيام كرد. گرچه مجاهدان عراقي در اين انقلاب به پيروزي كامل دست نيافتند ليكن با مبارزات و مقاومتهاي دليرانة خود به رهبري علما توانستند انگلستان را از سياست جابرانة تحميل حاكميت خود كه بشدت از سوي ويلسون تعقيب مي‌شد، منصرف كنند. اين تغيير سياست تحميل شده بر بريتانيا را مي‌توان به سادگي از سخن كاكس پس از بازگشت مجدد وي به عراق استنباط كرد. او در اين زمينه گفت: «من آمده‌ام كه دولتِ عربي مستقل در عراق تأسيس كنم و فقط انتظار من اين است كه جنگ تا حدي فروكش كند». و نيز انگلستان را مجبور نمود به ظاهر با درخواست استقلال موافقت نمايد و عراق را به مثابة كشوري مستقل به رسميت بشناسد و با تشكيل حكومتي ملي و مردمي ـ گرچه به ظاهر ـ موافقت نمايد.[30] تشكيل حكومت مأمور تشكيل حكومت به ظاهر ملي و مردمي در عراق كسي جز كاكس نبود. نخستين تصميم كاكس براي اين كار تشكيل كابينه‌اي موقت بود. وي رئيس اين كابينه را نقيب اشراف بغداد موسوم به عبدالرحمان گيلاني قرار داد.[31] و آنگاه وزراي دولت را از ميان عراقيان برگزيد و براي هر وزير مستشاري انگليسي قرار داد. در واقع آن مستشار بود كه رياست هر وزارتخانه را بر عهده داشت، و وزير عنواني بيش نبود.[32] پی نوشت:[1] . «خالص» نام شهري است بزرگ در شرق بغداد در كنار رودخانه به همين عنوان (مراصد الاطلاع، و منتهي الارب، مادة خالص). [2] . مقصود از سياست به معناي صحيح آن است، بدين معنا: قيام بر امري به گونه‌اي كه آن را اصلاح كند. طريحي در اين زمينه گويد: «السياسة و هو القيام علي الشيء بما يصلحه». (مجمع البحرين، با تغييرات محمود عادل، نشر فرهنگ اسلامي، ج 2، ص 468). [3] . معارف الرجال، محمد حرز الدين، ج 2، ص 147. موسوي اصفهاني در «احسن الوديعه»، جزء دوم، ص 123، ولادت او را پانزدهم ذيحجة 1277 و در شهر كاظمين ذكر كرده است. [4] . اعيان الشيعه، محسن امين، ج 10، ص 157. [5] . معارف الرجال، ص 147 و 148 و 149؛ احسن الوديعه، ص 123 و 124. [6] . همان. [7] . الذريعه آقا بزرگ تهراني، ج 3، ص 177. [8] . احسن الوديعه، ص 125. [9] . الذريعه، ج 24، ص 17؛ فهرست كتابهاي چاپي عربي خان بابامشار، ص 451. [10] . فهرست كتابهاي چاپي عربي خان بابامشار، ص 571؛ الذريعه، ج 14، ص 186. [11] . اعيان الشيعه، ص 157؛ احسن الوديعه، ص 125. [12] . فهرست كتابهاي چاپي عربي، ص 293. [13] . الذريعه، ج 8، ص 52؛ احسن الوديعه، ص 124. [14] . لمحات الاجتماعيه، علي وردي، جزء 4، ص 130. [15] . الذريعه، ج 25، ص 52؛ احسن الوديعه، ص 125. [16] . اعيان الشيعه، ص 157؛ الذريعه، ج 20، ص 197. [17] . معارف الرجال، ص 150. [18] . اعيان الشيعه، ص 157. [19] . موسوعة العتبات المقدسة، جعفر خليلي، ج 9، ص 139. [20] . جنگ جهاني اول از سال 1914 تا 1918 م. به طول انجاميد. [21] . لمحات الاجتماعيه، جزء 4، ص 130. [22] . مجلة «آفاق عربيه» ص 33 به روايت صادقي تهراني در «نگاهي به تاريخ انقلاب 1920 عراق»، ص 6. [23] . همان، ص 13 و 16. [24] . همان، ص 22. [25] . همان، ص 24. [26] . لمحات الاجتماعيه، جزء 5، القسم الاول، ص 62. [27] . همان، ص 63. [28] . الحايق الناصعه، فريق مزمر آل فرعون، ج 1، ص 95. الحايق الناصعه از مهمترين مآخذ و معتبرترين آنها در نگارش انقلاب 1920 عراق است. نويسندة اين كتاب خود در انقلاب 1920 شركت داشت. وي به مدت بيست سال در زمينة اسناد و مدارك و تدوين تاريخ اين انقلاب پژوهش نمود. [29] . نگاهي به تاريخ انقلاب اسلامي 1920 عراق، ص 38. [30] . همان، ص 101، 110. [31] . لمحات الاجتماعيه، جزء 6، القسم الاول، ص 20 ـ 21. [32] . همان، ص 26. منبع:www.andisheqom.com
#دین و اندیشه#
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: راسخون]
[مشاهده در: www.rasekhoon.net]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 335]
-
دین و اندیشه
پربازدیدترینها