واضح آرشیو وب فارسی:سایت ریسک: برای توبه کردن چه کاری باید انجام داد با تشکرپاسخ : با عرض سلام و تحیت. دوست گرامی! به طور كلی راه عملی خلاصی از وسوسه گناه ـ که کار نفس اماره است ـ گناه نكردن است. بزرگترین اشتباه انسان در زندگی اولین گناهی است كه می كند. اولین گناه وسوسه گناهان بعدی را بوجود می آورد؛ و در نقطه مقابل، راه مبارزه با آن تصمیم به ترك گناه و پایداری در آن است. هر بار كه گناهی ترك می شود، قوت شیطان در فریب نفس كم و كم تر می گردد؛ همان طور كه با هر گناه او جری تر و خطرناكتر ظاهر می شود. این راه آسان نیست، ولی شدنی است. در این راه یك بشارت هم خداوند به ما داده است؛ و آن این كه اگر شما یك قدم به سوی من بیایید، من ده قدم به سوی شما خواهم آمد. این مضمون علاوه بر روایات، در قرآن هم آمده است؛ آنجا كه می فرماید: «من جاء بالحسنة فله عشر أمثالها ومن جاء بالسیئة فلایجزی إلا مثلها وهم لایظلمون»(انعام/160) برای ورود به این میدان مبارزه، اول باید نقطه ضعف خود را بشناسیم؛ چرا كه درمان هر گناهی متناسب با نوع آن گناه متفاوت است؛ و ما در اینجا به بیان مطالب كلی اكتفا می كنیم تا همه موارد را در بر گیرد. برای ترك هر گناهی می توان به راه كارهایی اشاره نمود: 1. قدم اول، انجام ندادن و ترك آن گناه است؛ كه این مرحله همراه توبه و تصمیم بر عدم بازگشت به آن گناه تحقق می یابد. 2. علاوه بر ترك گناه، انجام دادن اعمال ضد آن گناه نیز بسیار تأثیرگذار است. همان طور كه در بیماری جسم، وقتی حرارت بدن كسی بالا رفت، درمان آن را با داروهای ضد تب و حرارت شروع می كنند، در بیماری های روحی نیز این چنین است؛ یعنی یكی از راه های درمان گناه، انجام اعمال پسندیده ای است كه در نقطه مقابل آن گناه می باشد. مثلا، اگر كسی از بیماری بخل و خساست رنج می برد، راه درمان آن انفاق و بخشندگی است. در ابتدای امر، این کار سخت است، ولی کم کم آسان می شود و به تدریج تبدیل به ملکه نفسانی بخشندگی می شود. 3. زنده نگاه داشتن یاد و ذكر خداوند در دل، چرا كه انسان وقتی مرتكب گناه می شود كه از یاد خدا غافل شود. وقتی انسان فراموش كند كه خداوند ناظر اعمال او است و وقتی فراموش كند معادی هست و باید پاسخگوی عمل خود باشد و...، انجام گناه برای او آسان می شود. ولی وقتی همیشه ذكر و یاد خدا در دل او باشد و او همیشه متذكر باشد، به سوی گناه نمی رود؛ و اگر هم رفت، فوراً متذكر شده و با توبه آن را جبران می نماید. 4. توجه داشتن به آثار و پیامدها و ضررهای روحی و جسمی ای كه انجام گناه به دنبال دارد. 5. جلوگیری از به وجود آمدن شرائطی كه میل ارتكاب او به گناه را بیشتر می كند. اساسا انسان خوب است گاهی در زندگی خود انقلاب كند، و شرائط نامساعد خود را عوض نماید. تغییر دوستانی که در حفظ تقوا بی مبالاتند، به دوستانی که تقوا دارند؛ رفت و آمد به محافل دینی و مروده با مردم مؤمن و سالم و با تقوا و ... 6. در همه حال توكل بر خدا نمایید، و از او كمك و یاری بخواهید. پس از هر غفلت و اشتباهی نیز باید سریعاً توبه کرد، و با عبادت و اطاعت مضاعف خدا آن را جبران گناه نمود. توبه هیچ شكل خاصی ندارد. تنها باید از صمیم قلب پشیمان بود و تصمیم جدی بر ترگ آن گناه داشت. و با وجود آن انسان باید اطمینان داشته باشد که تازه متولد شده است؛ همانطور که اولیای دین فرموده اند که: "التائب من الذنب کمن لا ذنب له"؛ خداوند مىفرماید: «ومن یعمل سوءا او یظلم نفسه ثم یستغفر الله یجد الله غفورا رحیما» یعنی هر كه بدى كند یا به خود ستم كند آنگاه از خدا آمرزش بخواهد خدا را آمرزنده و بخشاینده مىیابد.(نساء/109) برای مطالعه بیشتر به كتاب "معراج السعادة"، مرحوم نراقی(ره)، و "گناهان كبیره"، شهید دستغیب مراجعه نمایید. پیروز باشید. موسسه ذکر ـ قم. باستانی.
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: سایت ریسک]
[مشاهده در: www.ri3k.eu]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 515]