تبلیغات
تبلیغات متنی
محبوبترینها
ساقدوش کیست ؟ | وظیفه ساقدوش در مراسم عقد و عروسی چیست ؟
قایق‌سواری تالاب انزلی؛ تجربه‌ای متفاوت با چاشنی تخفیف
چگونه ویزای توریستی فرانسه را بگیریم؟
معرفی و فروش بوته گرافیتی ریخته گری
بهترین بروکر برای معاملات فارکس در سال 2024
تجربه رانندگی با لندکروز در جزیره قشم؛ لوکس‌ترین انتخاب
اکسپرتاپ: 10 شغل پردرآمد برای مهاجران کاری در کانادا
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1816555248
جاوادانگی دو دین مسیحیت و یهودیت
واضح آرشیو وب فارسی:سایت ریسک: خلاصه نظر آیت الله مصباح چنین است که به یک معنا از جهانی بودن رسالت، دعوت بسیاری از پیامبران جهانی نبوده است و به معنای دیگر، رسالت همه انبیاء جهانی بوده است. اگر معنای جهانی بودن آن باشد که پیامبر موظف است رسالت خویش را، نه تنها به قوم خویش که به همه اقوام ملل عمده جهان برساند، رسالت بسیاری از پیامبران، حتی موسی(ع) و عیسی(ع) جهانی نبوده است. اما اگر جهانی بودن را به معنای "لزوم ابلاغ رسالت در صورت مواجهه با دیگر اقوام و لزوم پیروی بر همه مکلفان مطلع" بگیریم، رسالت همه پیامبران رسالتی عام، فراگیر و جهانی بوده است. مشروح نظر ایشان را می توانید در کتاب زیر مطالعه کنید.("راهنماشناسی"، ص40ـ 52) آیت الله سبحانی نوعی جهانی بودن را برای پیامبران صاحب شریعت(= پیامبران اولوا العزم) قائل هستند. ایشان می نویسند: از آیات قرآن به دست می آید که پیامبران صاحب شریعت، تنها پنج نفر بوده اند که عبارتند از نوح، ابراهیم، موسی، عیسی و حضرت محمد(ص)؛ چنان که می فرماید: «شَرَعَ لَكُم مِّنَ الدِّینِ مَا وَصَّى بِهِ نُوحًا وَالذِى أَوْحَیْنَا إِلیْكَ وَمَا وَصَّیْنَا بِهِ إِبْرَاهِیمَ وَمُوسَى وَعِیسَى أَنْ أَقِیمُوا الدِّینَ وَلاتتفرَّقوا فِیهِ كَبُرَ عَلى المُشْرِكِینَ مَا تدْعُوهُمْ إلیْهِ اللهُ یَجتبى إلیْهِ مَن یَشَاءُ وَیَهْدِى إلیْهِ مَن یُنِیبُ» یعنی برای شما از دین همان را تشریع کرد که به نوح توصیه نمود؛ و آن که به تو(پیامبر اسلام) وحی کردیم و(همان که) به ابراهیم و موسی و عیسی سفارش نمودیم، این است که دین را برپا دارید و گروه گروه نشوید.(شوری/13) مخاطب در آغاز آیه پیامبر و مسلمانان می باشند، و مقصود از دین تنها محورهای ثابت در زمینه مبدا و معاد و معارف نیست؛ زیرا اگر مقصود آنها بود ذکر چند پیامبر موردی نداشت، زیرا آن محورها در پیام همه انبیاء وجود داشته، و در طول تاریخ رسالت انبیاء ثابت بوده است. در این صورت مناسب این بود که گفته شود: "شرع لکم من الدین ما وصی به النببیین من قبلک". بنابراین مقصود از دین همان شریعت است و از این که تنها نام چند پیامبر را برده و از پیامبران قبل از نوح هم ذکری به میان نیاورده است، دو مطلب استفاده می شود: 1. پیامبران صاحب شریعت پنج نفر بوده اند: نوح، ابراهیم، موسی، عیسی و محمد. 2. نخستن پیامبر صاحب شریعت نوح بوده است.("منشور جاوید"، ج10، ص136) با آرزوی توفیق. موسسه ذکر ـ قم. باستانی.
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: سایت ریسک]
[مشاهده در: www.ri3k.eu]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 220]
-
دین و اندیشه
پربازدیدترینها