واضح آرشیو وب فارسی:سایت ریسک: با سلام میخواستم بدانم چرا درروایات واحادیث ازفرزند دختر بعنوان رحمت واز فرزند پسر بعنوان نعمت یاد شده 2 - چرا خداوند در قرآن می فرماید خداوند هركس را بخواهد می بخشد وهركس را نخواهد نمی بخشد ویا درجایی دیگر می فرمایند خداوند هركسی را بخواهد هدایت می فرماید ؟ این خواستن خداوند در انجام این امور چگونه است مگر ملاك ارزشیابی انسانها اعمال آنها نیست لطفا شرح دهید ؟ با تشكر پاسخ : با سلام. این دو تعبیر كه هر دو از آثار لطف الهی است رحمت الهی و نعمت الهی ممكن است ناشی باشد از تفاوتهای حكیمانه ی جسمی و روحی دو جنس كه از شاهكارهای آفرینش انسان است این تفاوتها به هر یك از دو جنس نقشی متفاوت اعطا میكند كه در مجموع همدیگر را كامل می كنند با توجه به همین نقش دختر برای خانواده اش مایه ی رحمت الهی است و پسر نعمتی الهی است . برای مطالعه ی تفصیلی این تفاوتهای حكیمانه به كتاب نظام حقوق زن در اسلام / شهید مطهری /بخش هفتم تفاوتهای زن و مرد مراجعه فرمایید. سوالات خود را لطفا تك تك ارسال فرمایید. سوال دوم. مقدمه: خداوند بر اساس اراده ی حکیمانه اش عالم هستی را بر اساس نظام اسباب و مسببات استوار ساخته است. بر این اساس تحقق هر پدیده ای ناشی از سبب خاص آن خواهد بود و هر سببی پدیده و مسبب خاصی را به دنبال خواهد داشت. ضمن اینکه اسباب و علل هم در اصل وجود و هستی شان و هم در تأثیرگذاریشان لحظه به لحظه وابسته به اراده و قدرت و افاضه ی خداوند هستند. همچنین در این نظام سبب و مسببی خداوند انسان را موجودی دارای اراده و اختیار خلق کرده که با اراده خود راهش را انتخاب و افعالش را انجام می دهد. با توجه به مقدمه ی فوق به طور کلی اولا : هر آنچه در عالم هستی تحقق و وجود پیدا می کند به نوعی به خداوند اسناد داده میشود. چون اسباب به فیض و قدرت او موجود و منشأ اثرند. ثانیا : هر عمل و فعلی (حتی افعال معنوی و حتی نیات) که از انسان صادر می شود ، سبب و منشأ تحقق مسببی به دنبال آن است. یعنی هر عمل ما نتیجه و آثاری را به دنبال دارد. با توجه به دو مطلب فوق اولا: خداوند هدایت و گمراهی را به خود استناد می دهد (یهدی من یشاء و یضل من یشاء) یعنی بر اساس نظام الهی فوق (اسباب و مسببات) ، کسی که از دستورات الهی تبعیت کند لازمه اش این است که هدایت می شود و کسی که سرپیچی کند لازمه اش این است که گمراه می شود. (و همان طور که گذشت چون این نظام بر اساس اراده ی الهی است لذا خداوند هدایت و اضلال را به خود نسبت داده است) «« ما نام این هدایت و اضلال را هدایت و اضلال اولیه می گذاریم»». ثانیا: یکی از اسباب در نظام اسباب و مسببات الهی این است که اعمال ما در این دنیا هم آثاری در پی دارد اثر پیروی از دستورات الهی علاوه بر لازمه اش که همان هدایت اولیه است ، هدایت دیگری است که به عنوان پاداش آن پیروی اولیه است که این هدایت پاداشی را هدایت ثانویه می نامیم . همچنین اثر سرپیچی از دستورات الهی علاوه بر لازمه اش یعنی اضلال اولیه ، گمراهی دیگری است که جزای آن است و آن را اضلال ثانویه می نامیم. بنابر این اینکه خداوند هدایت و اضلال را به خود نسبت می دهد و می فرماید هر که را بخواهد هدایت و هر که را بخواهد گمراه میکند ، این خواستن خداوند بی حساب و به اصطلاح گتره ای (نعوذ بالله) نیست بلکه بر اساس قانون اسباب و مسببات است و بدین معناست که هر کس از دستورات الهی تبعیت کند هدایت اولیه و ثانویه ی خداوند شامل حال او خواهد شد و هر کس سرپیچی کند اضلال و گمراهی اولیه و ثانویه گریبان گیر او خواهد بود. و این هیچ منافاتی با اراده و اختیار انسان ندارد و بر اساس آیات فراوان قرآنی انسان مسئول اعمال خویش است و گرنه بعثت انبیا و ارسال رسل معنا ومفهومی نخواهد داشت.
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: سایت ریسک]
[مشاهده در: www.ri3k.eu]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 1980]