واضح آرشیو وب فارسی:سایت ریسک: یک کارشناس قرآنی ایمان به پروردگار و استقامت در مسیر الهی را دو شرط اصلی برای نزول برکات خداوند بر انسان دانست. حجت الاسلام علی توکل، کارشناس قرآنی و استاد دانشگاه با اشاره به جایگاه ملائکه در قرآن گفت: در قرآن به ملائکه در آیات مختلف اشاره شده است و در بین مخلوقات خداوند، خلقت ملائکه و تعداد آنها بیش از سایر موجود است و خداوند ملائکه را ناظر بر اعمال انسان قرار داده که کاتب و حافظ رفتار و اعمال او هستند. وی افزود: ارتباط ملائکه با انسان در آیات ۳۰ و ۳۱ سوره مبارکه فصلت شرح داده شده است که خداوند ملائکه را معین و یاور گروهی از انسان ها قرار می دهد که دو شرط داشته باشند. این دو شرط در آیه سی ام چنین بیان شده است: "ان الذین قالو ربنا الله ثم استقاموا تتنزیل علیهم الملائکه الا تخافوا و لاتحزنوا و ابشوا بالجنه التی کنتم توعدون". این کارشناس قرآنی ایمان به پروردگار و استقامت در مسیر الهی را دو شرط اصلی برای نزول برکات خداوند بر انسان دانست و گفت: اگر در فردی این دو شرط محقق شود، خداوند ۱۰برکت را در زندگی به وی عطا می کند. ابتدا این فرد محل نزول ملائکه قرار می گیرد، به او گفته می شود که نترسد و این ترس از هر امر دنیوی از وجود او دور می شود؛ نگران و ناراحت نخواهد بود و به او بشارت بهشت داده می شود پس ۴ مورد از برکات الهی در پی ایمان و استقامت در آیه ۳۰ آمده است. حجت الاسلام توکل تاکید کرد: تعبیر "قالو ربنا الله" در آیه از طرف هر فرد باید به دور از نفاق و دو رنگی بیان شود زیرا نفاق و دورنگی در دل و زبان از بدترین رذایل اخلاقی و گناهان است در این آیه منظور از "قالوا" گفتنی است که همراه با ایمان قلبی و از دل برآید تا بتواند زمینه نزول برکات الهی را فراهم آورد. وی تصریح كرد: سایر موارد در سوره زمر آیه ۳۳ آمده است که برکات خداوند از طریق فرشتگان برای انسان چنین بیان می کند "نحن اولیاوکم فی الحیاه الدنیا و فی الاخره و لکم فیها ما تشتهی انفسکم و لکم فیها ما تدعون" ملائکه برای اهل ایمان بیان می کند که ما در دنیا یاور شما بودیم در حالی که ما را نمی دیدید و در آخرت و عالم دیگر نیز همراه شما هستیم و این همراهی و معیت ملائکه از برکات ویژه کسانی است که مصداق "قالوا ربنا الله ثم استقامو" هستند. این استاد دانشگاه با اشاره به معانی "رب" در آیه سی ام سوره فصلت اظهار داشت: در مجموع برای انسان ها در قرآن دو نوع معبود باطل ذکر شده است که مربوط به سوره یس آیات ۶۰ و ۶۱ و سوره جاشیه آیه ۲۳ می شود. در آیه ۶۰ سوره یس خداوند با تاکید از انسان ها می پرسد که چرا به پرستش و اطاعت شیطان می پردازند "الم اعهد الیکم یا بنی آدم ان لا تعبدوا الشیطان انه لکم عدو مبین". وی افزود: این آیه نشان می دهد که معبود عده ای از انسان ها شیطان است که معبود باطلی است و خداوند نسبت به آن هشدار داده است. انسان ممکن است ناآگاهانه و بدون عمد چنین معبودی را برگزیند و به همین دلیل خداوند به یاد او عهد درباره نپرسیدن شیطان را می آورد. این کارشناس قرآنی به انواع دیگر معبود باطل از دیدگاه قرآن اشاره کرد و اظهار داشت: در آیه ۲۴ سوره مبارکه جاشیه معبود عده ای از انسان ها، هوای نفس و خواسته دل آنها عنوان شده است. "افرایت من اتخذ الهه هواه" و برای عمل چنین فردی که به جای خواست خداوند از خواست خودش پیروی می کند چندین اثر ذکر شده است. وی افزود: یکی از این آثار "اضله الله علی علم" است یعنی فردی که به دنبال هوای خود باشد و از آن پیروی کند از سوی خدا با علم و آگاهی به مسیر گمراهی می رود. می داند که آن مسیر اشتباه است ولی با دانستن خطا بدون در پی هوای نفس خود به آن مسیر می رود مانند عمر و عاص که با آگاهی کامل به جنگ با امام علی (ع) پرداخت. حجت الاسلام توکل زیادی گناه را اثر دیگر پرستش هوای نفس به جای پرستش خدا از دیدگاه قرآن عنوان کرد و گفت: چنین فردی قدم به قدم به سمت گناه می رود و قرآن در سوره مبارکه روم دو عاقبت زیادی گناه را تکذیب آیات قرآن و مسخره کردن آیات برشمرده است پس آیات الهی تاکید داشت که فرد مسلمان به خدا ایمان آورد و بر ایمان خود استقامت ورزد یعنی تا آخر عمر این راه را رها نکند و در مسیر الهی گام بردارند. خبرگزاری شبستان
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: سایت ریسک]
[مشاهده در: www.ri3k.eu]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 234]