تبلیغات
تبلیغات متنی
رسانه حرف تو - مقایسه و اشتراک تجربه خرید
آموزشگاه آرایشگری مردانه شفیع رسالت
تاثیر رنگ لباس بر تعاملات انسانی
محبوبترینها
بررسی دلایل قانع کننده برای خرید صنایع دستی اصفهان
راه های جلوگیری از جریمه های قبض برق
آشنایی با سایت قو ایران بهترین سایت آگهی و تبلیغات در کشور
بهترین شرکت‌های مهندسی در آلمان
صفر تا صد حق بیمه 1403! فرمول محاسبه حق بیمه
نقش هدایای سازمانی در افزایش انگیزه و تعهد کارکنان
کلینیک پروتز و ساخت اندام مصنوعی دکتر اجرائی
چگونه می‌توانیم با ترانسفر وایز پول جابجا کنیم؟
بهترین مدل‌های [صندلی گیمینگ] براساس نقد و بررسی کاربران
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1805575535
نسخه مشابه براي اكران عمومي
واضح آرشیو وب فارسی:سایت ریسک: جام جم آنلاين: با وجود اين كه تقريبا همه فيلمسازان و سينماگران از فراهم نبودن شرايط مناسب توليد مينالند، اما عدم تناسب ميان دو مقوله توليد و اكران و جلو افتادن «توليد» ، باعث شده خيلي از فيلم‌ها حتي نتوانند رنگ پرده را ببينند و در نهايت هم از سعادت اكران محروم بمانند. براي همين بسياري از تهيه كنندگان و فيلمسازان ترجيح مي‌دهند قبل از اين كه قاچاق فيلمشان دربيايد، به هر ترتيبي كه شده محصولي را كه توليد كرده اند به دست مخاطب برسانند و لااقل بخشي از هزينه‌هاي توليد را هم جبران كنند. يكي از اين راه‌ها فروش و عرضه فيلم در شبكه نمايش خانگي است. از بين فيلمهايي كه اخيرا به اين ترتيب بدون اكران سينمايي وارد شبكه ويدئويي شده‌اند مي‌توان به «عصر جمعه» (مونا زندي حقيقي)، «موش» (شاهد احمدلو)، «شهرآشوب» (يدا... صمدي)، «مواجهه» (سعيد ابراهيمي فر)، «چند روز بعد» (نيكي كريمي) و «پوست موز» (علي عطشاني) اشاره كرد. اما آيا واقعا اين روش جديد و نو، تا چه اندازه از نظر كارشناسي هم قابل قبول است و صاحبان اين آثار با چه منطقي به اين كار اقدام مي‌كنند؟ ديگر با ويدئو فيلم نمي‌سازم علي عطشاني كارگردان فيلم پوست موز با اشاره به اين كه براي تهيه اين فيلم موفق شده بود يك سرمايه‌گذار را راضي كند كه با سرمايه‌گذاري 250 ميليون تومان براي اين فيلم، مبلغ خوبي را به اقتصاد سينماي كشور تزريق كند، مي‌گويد: «اگر اين سرمايه برمي گشت، اين سرمايه‌گذار دفعه بعد 500 ميليون سرمايه‌گذاري مي‌كرد. ولي حالا با اين شرايط كه هيچ كس هيچ ضمانتي براي كارش نمي‌بيند، هيچ انتظاري هم نبايد وجود داشته باشد.» اما اين ماجرا براي خود عطشاني يك نتيجه خيلي واضح و روشن دارد:« اين ماجرا زندگي و روح و روانم را متلاشي كرد. ولي اتفاقي است كه افتاده. واقعا معتقدم كه اگر ايده و پردازش خوبي وجود داشته باشد، مي‌شود با يك هندي كم ساده هم يك فيلم خيلي خوب ساخت. ولي من ديگر با سيستم ويدئو فيلم نمي‌سازم. چون جعفري جلوه هم خيلي قاطعانه اعلام كرد كه از اين به بعد فيلم‌هاي ويدئويي اجازه اكران ندارند. خيلي از فيلم‌ها به خاطر ويدئويي بودن پروانه نمايش ندارند.» تصميم گيري پشت درهاي بسته حرف‌هاي يدالله صمدي درباره «شهرآشوب» هم كم و بيش در همين مايه هاست: ««شهرآشوب» در سال 83 و 84 در 400 دقيقه و با مبلغ يك ميليارد و 200 ميليون تومان به عنوان يك مجموعه تلويزيوني جلوي دوربين رفت و البته از همان اول هم براي تدوين يك نسخه سينمايي از روي آن پيش بيني‌هاي لازم انجام شده بود. اين كار به عنوان يك مجموعه الف ويژه ساخته شد و كار فاخر و قابل دفاعي هم از كار در آمد و در جشنواره فجر هم در بخش موسيقي و جلوه‌هاي ويژه جايزه گرفت و منتقدان هم نسبت به آن نظر مساعدي داشتند. بنابراين مطمئنم اگر اكران مي‌شد، فروش خيلي خوبي داشت.» اكران بشود براي ما هم بهتر است به نظر مي‌رسد پخش مستقيم و بي واسطه فيلم‌هاي سينمايي بدون پشت سر گذاشتن اكران سينمايي براي دست‌اندركاران شبكه نمايش خانگي خيلي هم بد نباشد. چون آنها با توليد هر از گاهي فيلم‌هاي ويدئويي نشان داده‌اند كه نمي‌خواهند فقط مصرف كننده باشند و دوست دارند غير از توليدات سينمايي آثار ناديده‌اي را هم براي مخاطبانشان داشته باشند. بنابراين شنيدن حرف‌هاي يكي از دست‌اندركاران شبكه نمايش خانگي هم تكلمه پاياني خوبي است. براي اين گزارش: «به نظرم نمي‌شود گفت كه كلا مثبت است يا منفي. اين ماجرا ناشي از عدم تناسب توليد و ظرفيت‌هاي اكران در سينماي ماست. سالن‌هاي سينما محدودند و سالن‌هاي قابل استفاده محدودتر. براي همين فيلمسازان مي‌توانند با توجه به اين واقعيت و با توجه به گسترش تيرا ژ و رونق شبكه نمايش خانگي و افزايش رايت اثر، لااقل از اين ظرفيت كه در كنار سينما برايشان ايجاد شده استفاده كنند تا بخشي از سرمايه‌شان برگردد؛ ولي قبول دارم كه درستش اين است كه هر فيلمي روال طبيعي‌اش را طي كند؛ يعني اول در سينما نمايش داده بشود و بعد در تلويزيون و شبكه ويدئويي.» اينها حرف‌هاي ابراهيم داروغه زاده، مدير عامل موسسه رسانه‌هاي تصويري است كه مي‌توان آن را رسمي‌ترين موسسه پخش و تكثير فيلم در شبكه ويدئويي دانست. او تاكيد مي‌كند كه همين روال طبيعي از هر نظر براي دست‌اندركاران شبكه نمايش خانگي هم مناسب‌تر است. اگر فيلمي قبلا در سينما اكران بشود و بعد به شبكه ويدئويي بيايد، طبيعتا تبليغات بيش‌تر و بهتري خواهد داشت و همين باعث مي‌شود اين جا هم تيرا ژ بيش‌تري داشته باشد.» داروغه‌زاده نگرفتن پروانه نمايش را دليل اين اتفاق نمي‌داند: «خيلي وقت‌ها نگرفتن پروانه نمايش باعث عدم اكران و ورود به شبكه نيست و دليل اصلي‌اش اين است كه تهيه‌كننده با دفاتر پخش و سينمادارها به توافق نمي‌رسد. چون اولويت آنها منافع اقتصادي است. مثلا تا آن جا كه مي‌دانم «چند روز بعد» و «عصر جمعه» هردو موفق شده بودند پروانه نمايش بگيرند.»
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: سایت ریسک]
[مشاهده در: www.ri3k.eu]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 175]
-
سینما و تلویزیون
پربازدیدترینها