تبلیغات
تبلیغات متنی
محبوبترینها
ماندگاری بیشتر محصولات باغ شما با این روش ساده!
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
قیمت انواع دستگاه تصفیه آب خانگی در ایران
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
پروازهای مشهد به دبی چه زمانی ارزان می‌شوند؟
تجربه غذاهای فرانسوی در قلب پاریس بهترین رستوران‌ها و کافه‌ها
دلایل زنگ زدن فلزات و روش های جلوگیری از آن
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1837567400
غيرت دينى و امر به معروف(1)
واضح آرشیو وب فارسی:راسخون:
غيرت دينى و امر به معروف(1) نويسنده:مرتضى رستگار تسامح و اعتدال در مكتب فاضلين نراقى رحمهم الله) قدمه «تساهل و تسامح» از جمله مباحثى است كه در سالهاى اخير بسيارى از انديشمندان، نويسندگان و اربابان مطبوعات به طرح آن پرداخته و موضعگيرىهاى متفاوتى در اين زمينه داشتهاند . شمارى از روشنفكران داخلى به پيروى از انديشههاى غربى و بدون تأمل در مفهوم تساهل و تسامح به معناى مصطلح آن در مغرب زمين و انگيزه غربىها از دامن زدن به آن در جامعه اسلامى، تلاش مىكنند تا آن را در همه زمينهها و بدون هيچ حد و مرزى جارى و سارى سازند . معناى لغوى تساهل از ريشه: سهل، السين و الهاء و اللام اصل واحد يدل على لين و خلاف حزونة. تسامح از ريشه: سمح، السين و الميم و الحاء اصل يدل على سلاسة و سهولة. (1) تساهل الرجلان: تسامحا و تلاينا. سامحه فى الأمر و بالأمر: ساهله و لاينه و وافقه على مطلوبه. (2) تساهل: سهل گرفتن بر يكديگر، آسان گرفتن، به نرمى رفتار كردن و سهل انگارى. تسامح: آسان گرفتن و مدارا كردن، كوتاهى كردن، فروگذار كردن، سهل انگارى. (3) همان طور كه ملاحظه مىشود اين دو لفظ مترادف و داراى يك معنا هستند و همراهى اين دو لفظ نوعى تنوع در كلام است. واژه ديگرى كه در عربى به معناى تساهل و تسامح مىباشد واژه «تهاون» و «مداهنه» است : والمدهنة و الإدهان: المصانعة و اللين... و قال الفراء... و فى تنزيل العزيز «ودوا لو تدهن فيدهنون» ودوا لو تلين فى دينكم فيلينون. قال أبوالهيثم: أى ودوا لو تصانعهم فى الدين فيصانعوك» (4) المداهنة: « انترى منكرا و تقدر على دفعه و لم تدفعه حفظا لجانب مرتكبه، او جانب غيره، أو لقلة المبالاة بالدين» (5) براساس تعريفى كه پيشتر خوانديم مداهنه به معناى سازشكارى، نرمى و ملايمت در دين و دمفروبستن انسان در برابر منكرات است. كلمه غربى «تولرانس»«~ Tolerance ~» كه به معناى تحمل، پذيرش و به دوش كشيدن است و امروزه بيشتر در بىقيدى، رهاسازى، بىتفاوتى و سازش كارى به كار مىرود، همين معنا را دارد . (6) عناى اصطلاحى در تساهل و تسامح كنونى، رويارويى و دوسويه بودن نهفته است. در حقيقت نرمى، گذشت، مهرورزى و مدارا به طرف مقابل بستگى دارد. اگر او آسانگير و اهل گذشت باشد، به نرمى با او رفتار مىشود و دوطرف بايد از اين ويژگى برخوردار باشند، ولى «سمحة» و «سهله» اى كه روايات از آن سخن گفتهاند، نگاه از افق بازتر و بالاترى است. اسلام از پيروان خود مىخواهد تا برخورد كريمانه با ديگران داشته باشند و روح سماحت و سهولت را هميشه در همه حال در خود زنده نگهدارند، اگر چه طرف مقابل بر باطل باشد. البته اين نحوه از تسامح به معناى پذيرش باطل نيست، بلكه به معناى ظرفيتها و حدود عقل و ادراك افراد و واقع بينى در مقام عمل و تربيت جامعه و رفتارى همراه با صبر و متانت و مدارا با جاهلان و صاحبان آراى ديگر است، زيرا ممكن است كسانى حق را درست نفهميده باشند و براى درك حقيقت، نيازمند مجال و فرصت باشند. (7) ساهل منفى و تساهل مثبت در قلمرو فلسفه سياسى معاصر، «تساهل منفى» [سلبى] به عدم مداخله در امور مردم و رها كردن مردم به حال خودشان معنا شده است. بر پايه اين نظر، هر فرد در ارتباط با مسايل مختلف زندگى، گزينشها و تصميمگيرىها، كاملا آزاد است و كسى حق دخالت در محدوده آزادى فردى ديگران را ندارد. اين نظريه كه از سوى «جان لاك» فيلسوف انگليسى [در سال 1685 م .] مطرح شد، از سلطه تحديد كننده قانون طبيعى خارج شده و ماهيتى بشرى و مبنايى كاملا عقلانى به خود گرفته است. بر پايه اين نظر بود كه تساهل مثبت [ايجابى ] شكل گرفت.تساهل مثبت پشتيبانى از حقوق و آزادىهاى مردم براى دستيابى به اهداف زندگى و برخوردار شدن آنان (به ويژه اقليتها) از فرصتهاى برابر در جامعه است. در سايه به كارگيرى تساهل مثبت، مردم قادر خواهند بود به مدد خدمات اجتماعى و اقتصادى كه از سوى دولت ارايه مىشود، از امكانات موجود در جامعه بهرهمند شوند. (8) در تبيين اين دو مفهوم به همين مقدار اكتفا مىكنيم و بحث و بررسى بيشتر را به وقت مناسب وا مىگذاريم. اريخچه بحث تساهل و تسامح از جمله مباحثى است كه به طور گسترده طى چند قرن اخير در فلسفه سياسى مغرب زمين مطرح شده است. شروع نهضت اصلاح دينى در اروپا، به تنگ آمدن مردم از قوانين و حاكميت كليسا، نارسايى مفاهيم موجود در انجيل، فقدان فقه حكومتى، اصرار ارباب كليسا بر حجيت برداشتهاى مخدوش خود [كه تعارض علم و دين را به دنبال داشت] و... زمينه به وجود آمدن مكاتب جديدى را فراهم آورد. از جمله: سكولاريسم، ليبراليسم، ناسيوناليسم و ... تساهل و تسامح نيز در چنين محيطى رشد كرد. اين تفكر در غرب با انگيزههاى اقتصادى و سياسى پديد. سرمايهداران و كارخانه داران بزرگ انگليسى، بدون هيچ نگهداشت حد و مرز اخلاقى و دينى و رها از هر قيدى بازار و تلاشهاى اقتصادى را به دست گرفتند و دولتهاى اروپايى نيز هيچ گونه نظارتى بر تلاشهاى آنان نمىكردند و به اصطلاح، آن را ناسازگارى با «تولرانس» (يا تسامح) مىدانستند... از اين روى بسيارى بر اين باورند كه هيچ عاملى به اندازه نظام سرمايه دارى از انديشه تسامح و تساهل سود نبرده است. (9) جان لاك فيلسوف پرآوازه انگليسى در سال (1685 م 1064 ه) در رسالهاى با عنوان «مكتوبى در باب تساهل و مدارا» به طرح گسترده اين مفهوم پرداخت و بابيان اين معنا كه دولت وكليسا و افراد نبايد در كار يكديگر مداخله كنند، مفهومى منفى (سلبى) از تساهل و مدارا ارايه كرد. به اعتقاد لاك، مردم بايد از دخالت در افكار، عقايد، شيوه زندگى علايق فرهنگى و آيين عبادى خوددارى كنند و اين امر دولت و كليسا را به طور متقابل در بر مىگيرد. (10) از آن جا كه هدف ما در اين نوشتار بررسى بيشتر نظريات جان لاك نيست، به اجمال به موضوع مورد بحث مىپردازيم: «در نظريه تساهل دينى تلاش مىشود نقش و اهميت اجتماعى دين و تأثير مذهب به عنوان يكى از مهمترين عوامل تعيين كننده خط سير زندگى انسان، به حداقل ممكن برسد و دين به عنوان امرى فردى و درونى القا شود و به دنبال آن در نظريه تساهل سياسى از هر گونه دخالت دين در سياست جلوگيرى نموده و اين امر جنبه قانونى به خود بگيرد» . (11) تاريخ تساهل و تسامح و سمحه و سهلهاى كه اسلام از آن سخن مىگويد، به صدر اسلام برمىگردد . سيره عملى نبى مكرم اسلام صلى الله عليه و آله و ائمه معصومين عليهم السلام و اخبار و احاديث رسيده از آنان، شاهد اين سخن است. حضرت مىفرمايند: ان الله تعالى يحب الرفق و يعطى عليه ما لا يعطى على العنف (12) خداوند متعال مهربانى و نرمى را دوست دارد و به پاس آن، چيزهايى عطا مىكند كه به درشتى و نامهربانى نمىدهد. امام على عليه السلام مىفرمايند: سلامة الدين و الدنيا فى مداراة الناس (13) سلامتى دين و دنيا در مردم دارى است. برخورد به دور از تكلف و كريمانه اسلام با پيروان ديگر اديان و نيز با كافران و مشركان معاند، امر پوشيدهاى نيست. در جريان فتح مكه پيامبر صلى الله عليه و آله تمام بدىهاى قريش را در بيست سال دوران بعثت و دشمنىهاى فراوان آنان را با اسلام و مسلمانان ناديده گرفت و همه را در كمال بزرگوارى و كرامت بخشيد و فرمود: «اذهبوا انتم الطلقاء» (14) موارد بسيار ديگرى در سراسر زندگى پيامبر صلى الله عليه و آله و ائمه عليهم السلام وجود دارد كه تاريخ، آن را ثبت كرده است. پس از روشن شدن معناى لغوى و اصطلاحى اين دو واژه و نگاهى گذرا به سير تاريخى آن در غرب و شرق، اينك به طرح اين بحث از منظر فاضلين نراقى (رحمة الله عليهما)مىپردازيم. اين دو عالم بزرگ شيعى، علامه ملا مهدى نراقى رحمه الله و محقق فاضل ملا احمد نراقى رحمه الله از مرزبانان فكرى شيعه در عصر خود بوده و چون ستارگانى در عالم دانش و فضيلت نورافشانى مىكنند. همت بلند و تلاش خستگىناپذير اين پدر و پسر در عرصههاى مختلف علوم اسلامى از آنان استادانى ماهر و زبردست در علوم مختلف ساخته بود، به طورى كه آثارى ژرف و پرمحتوا از خود به ميراث گذاشتند، اما متأسفانه به تعبير بسيارى از بزرگان در ميان ما ناشناختهاند. پژوهش در آثار و افكار و انديشههاى اين دو عالم بزرگ از بايستههاى عصر ماست. ما نيز به سهم و وظيفه خود و با توان بسيار اندك علمى در مقابل آن دو درياى خروشان دانش، به طرح بحث «تسامح و غيرت دينى از منظر فاضلين نراقىرحمهم الله» مىپردازيم . امح و غيرت دينى در دو حوزه فقه و اخلاق مطرح مىباشد. ما حوزه اخلاق را در سه بخش : اخلاق فردى، اجتماعى و بين المللى مطرح مىكنيم: لف) اخلاق فردى در مكتب اسلام، كسب فضايل اخلاقى و رسيدن به كمال، هدف از آفرينش انسان معرفى شده است . بنابراين انسانها براى رسيدن به كمال، بايد در جهت كسب صفاتى نظير: غيرت، غضب ستوده شده، عفو و مدارا، حسن خلق، صبر و... تلاش نمايند. از طرف ديگر رذايل و صفات زشتى را كه در جهت مخالف كمال است، نظير: بى غيرتى، غضب مذموم، عجب، سوء خلق و.. از خود دفع نمايند. اجمالا اين كه هدف ما در اين جهان بايد كسب سعادت واقعى؛ يعنى آسايش در سراى ديگر باشد و نسبت به دنيا و امور دنيايى كه به سهلگيرى در مورد آن سفارش شده، راه تساهل در پيش بگيريم. سير اجمالى در دو كتاب گران سنگ «جامع السعادات» و «معراج السعادة» هر جوينده سعادت را به اين نتيجه رهنمون مىسازد. در اين جا به ذكر چند مورد از علامه ملا مهدى نراقى اكتفا مىكنيم: 1ـ غيرت مقتضى الغيرة و الحمية فى الدين أن يجتهد فى حفظه عن بدع المبتدعين... و يسعى فى ترويجه و نشر احكامه، و يبالغ فى تبيين حلاله و حرامه، و لا يتسامح فى الأمر بالمعروف و النهى عن المنكر (15) اما غيرت و حميت در دين، آن است كه دين را از بدعت بدعتگذاران حفظ كند و... در ترويج احكام دين جديت و جهد لازم را به عمل آورد و در نشر مسايل حلال و حرام، نهايت تلاش را بكند و در امر به معروف و نهى از منكر مسامحه نكند. (16) ملا مهدى نراقى رحمه الله در عكس موضوع؛ يعنى (بى غيرتى) مىفرمايد: عدم الغيرة و الحمية فى محافظة ما يلزم محافظته من الدين و العرض و الأولاد و الأموال، و هو من نتايج صغر النفس و ضعفها، و من المهلكات العظيمة. (17) بى غيرتى و بى حميتى، كوتاهى واهمال در محافظت آنچه حفظ آن لازم است، از دين و عرض و اولاد و اموال و اين مرض از مهلكات عظيمه و صفات خبيثه است. (18) 2ـ غضب علامه ملا مهدى نراقى مردم را به حسب قوه غضبيه به سه دسته تقسيم مىكند: افراط در خشم اين است كه اين صفت چنان بر آدمى چيره شود كه از اطاعت عقل و شرع بيرون رود و فكر و بصيرتى برايش باقى نماند و تفريط اين است كه اين قوه [خشم] را فاقد باشد يا به قدرى در او ضعيف شود كه در مواردى كه شرعا و عقلا غضب لازم است، هيچ غضب نكند . واعتدال اين است كه غضب او به موقع و به جا باشد و در غضب و عدم آن تابع شرع و عقل باشد. (19) ملا مهدى نراقى رحمه الله در پايان نتيجهگيرى كرده مىگويد: اين گونه غضب نيكوست؛ زيرا اذا الغضب لله لا لنفسك اذا امرك بأن تغضب عن مشاهدة المنكر . (20) خشم تو براى خداست نه براى نفس خود، زيرا خداوند فرمان داده كه با ديدن زشتىها خشمگين شويد. (21) نتيجه آن كه روايات بازدارنده از غضب ناظر به هر گونه غضبى نبوده است و هر خشمى در شرع مقدس اسلام مذموم نيست، بلكه خشم و غضبى كه براى خدا و در راه احياى دين و پاسدارى از ارزشها باشد «خشم مقدس» است. 3ـ امر به معروف و نهى از منكر ملا مهدى نراقى بحث مفصلى را در رابطه با اين دو فريضه الهى مطرح مىكند و آن را وظيفه تمام افراد جامعه و مسلمانان مىداند. ايشان هر گونه مسامحه و تساهل در اين دو فريضه را ناشى از ضعف نفس و طمع مالى و... دانسته مىگويد : التهاون و المداهنة فى الأمر بالمعروف و النهى عن المنكر و هو ناش إما من ضعف النفس و صغرها، أو من الطمع المالى ممن يسامحه (22) . تسامح در امر به معروف و نهى از منكر از چند چيز ناشى مىشود، از ضعف و حقارت نفس يا به دليل طمع به مالى كه از سوى فرد مورد مسامحه قرار گرفته است. ملا مهدى نراقى در ادامه به پيامدهايى كه از ترك اين دو واجب الهى (امر به معروف و نهى از منكر) پديد مىآيد پرداخته مىگويد: و هو من المهلكات التى يعم فسادها و ضرها، و يسرى الى معظم الناس أثرها و شرها، كيف و لو طوى بساط الأمر بالمعروف و النهى عن المنكر اضمحلت الديانة.... قال رسول الله صلى الله عليه و آله: ان الله تعالى ليبغض المؤمن الضعيف الذى لا دين له، فقيل له: و ما المؤمن الضعيف الذى لا دين له؟ قال: الذى لاينهى عن المنكر. و قيل له صلى الله عليه و آله : أتهلك القرية و فيها الصالحون؟ قال: نعم قيل: لم يا رسول الله صلى الله عليه و آله؟ قال: بتهاونهم و سكوتهم عن معاصى الله (23) سستى و مسامحه در اين دو فريضه از مهلكاتى است كه فساد و زيانش فراگير و شرش به همه مردم سرايت مىكند، زيرا اگر بساط امر به معروف و نهى از منكر برچيده شود، دين و آيين الهى برچيده مىشود. رسول گرامى اسلام فرمودند: خداوند متعال بر مؤمن ضعيفى كه دين ندارد غضب مىكند. پرسيدند: مؤمن ضعيف كيست؟ فرمود: كسى كه نهى از منكر نمىكند. به پيامبر صلى الله عليه و آله گفته شد: آيا سرزمينى كه در آن مردمى صالح باشند، ممكن است به هلاكت و نابودى افتند؟ فرمود: آرى! گفتند: براى چه يا رسول الله؟ فرمود: به سبب سستى و سكوتشان در برابر معاصى خدا. مرحوم ملا مهدى نراقى با برشمردن برخى از منكرات عظيم، نظير: بدعت در دين، ظلم، جهل به اصول و فروع اعتقادى و... بر هر فرد مسلمانى واجب مىدانند كه جهت اصلاح خود و ديگران، امر به معروف و نهى از منكر كند. بخشى از كلام ايشان قابل تأمل و دقت است: فلو أمكن لمؤمن دين أن يغير هذه المنكرات كلا، أو بعضا بالأحتساب فليس له أن يقعد فى بيته، بل يجب عليه الخروج للنهى و التعليم و... (24) پس اگر براى مؤمن دين دارى ممكن باشد كه همه يا بعضى از اين منكرات را دفع و منع نمايد، نبايد در خانه بنشيند، بلكه بر او واجب است كه براى بازداشتن و تعليم و آشنا كردن مردم از خانه بيرون آيد. اين بخش از سخنان ايشان ذهن و وجدان خواننده را به يك ديد تطبيقى نسبت به منكراتى كه در جامعه وجود دارد متوجه مىسازد و انسانهاى غيور را به نوعى شورش، عليه منكرات دعوت مىنمايد. مطالعه مباحث ظلم و عدالت در جامع السعادات نيز آشكارا انسانها را به عدالت و ستيز عليه ظلم و استبداد و بى عدالتىهاى شايع در آن زمان، دعوت مىكند و در واقع اين مباحث نراقى رحمه الله نوعى صدور انديشه را در پى دارد. پي نوشت ها : 1) ابن فارس، معجم مقاييس اللغة، ج 3، صص 11099، ماده: «سهل» و «سمح» . 2) المنجد، ماده: «سهل» و «سمح» . 3) محمد معين، فرهنگ فارسى، ج 1، ص 1078، ماده «تسامح» . 4) لسان العرب، ج 4، ص 434، ماده «دهن» . 5) سعيد الخورى الشرتونى، اقرب الموارد، ماده: «دهن» . 6) مجله حوزه، ش 97، به نقل از مجله «نامه فرهنگ» شماره 28، ص 28، و همان صص 147 و 150 مقاله: قلمرو تساهل در نظر شهيد مطهرى. 7) همان . 8) سيد على محمودى، تساهل منفى و تساهل مثبت، كيهان فرهنگى، سال دوم، ش .2 9) قلمرو تساهل وتسامح در نظر شهيد مطهرى، مجله حوزه، ش 97، نقل از: مجتبى مينوى، «تسامح آرى يا نه» ، ص 130، (مؤسسه فرهنگى انديشه معاصر) . 10) جواد پور روستايى، نقدى بر نظريه تساهل دينى و سياسى، جمهورى اسلامى، مرداد 1377، به نقل از «تحليل عوامل مكتوب جان لاك در باب تساهل و مدارا» ، كيهان فرهنگى سال هشتم، شماره 9 و تساهل مثبت و منفى، سال دهم، شماره .2 11) همان. 12) مجله حوزه، شماره 97، ص 150، نقل از «نهج الفصاحه، گردآورى ابوالقاسم پاينده، ح 142، ص 2735 و ر. ك: معراج السعادة، ج 1، بحث رفق و مدارا. 13) همان، ص 151، به نقل از آقا جمال خوانسارى، «شرح غرر و درر آمدى» ، (تصحيح جلال الدين محدث ارموى)، ج 4، ص 140 دانشگاه تهران. 14) همان، ص 155، به نقل از: تاريخ يعقوبى، ج 2، ص 60، دار صادر، بيروت. 15) جامع السعادات، ج 1، ص .302 16) لازم به تذكر است در مواردى كه نظر محقق فاضل، ملا احمد نراقى نيز با پدر يكى مىباشد، ترجمه را از معراج السعادة نقل كردهايم، ر. ك: معراج السعادة، (مؤسسه انتشارات هجرت، 1376)، ص .221 17) جامع السعادات، ج 1، ص .300 18) معراج السعادة، ص .220 19) جامع السعادات، ج 1، صص 322ـ 323 و ر.ك: معراج السعادة، ص .237 20) جامع السعادات، ج 1، ص .389 21) همان، ج 2، صص 240ـ .241 22) همان. 23) همان. 24) همان. منبع:www.naraqi.com
#دین و اندیشه#
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: راسخون]
[مشاهده در: www.rasekhoon.net]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 213]
-
دین و اندیشه
پربازدیدترینها