تبلیغات
تبلیغات متنی
رسانه حرف تو - مقایسه و اشتراک تجربه خرید
آموزشگاه آرایشگری مردانه شفیع رسالت
تاثیر رنگ لباس بر تعاملات انسانی
محبوبترینها
بررسی دلایل قانع کننده برای خرید صنایع دستی اصفهان
راه های جلوگیری از جریمه های قبض برق
آشنایی با سایت قو ایران بهترین سایت آگهی و تبلیغات در کشور
بهترین شرکت‌های مهندسی در آلمان
صفر تا صد حق بیمه 1403! فرمول محاسبه حق بیمه
نقش هدایای سازمانی در افزایش انگیزه و تعهد کارکنان
کلینیک پروتز و ساخت اندام مصنوعی دکتر اجرائی
چگونه می‌توانیم با ترانسفر وایز پول جابجا کنیم؟
بهترین مدل‌های [صندلی گیمینگ] براساس نقد و بررسی کاربران
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1804798950
كليشه هاي ژانر وحشت در فيلم نامه «حريم»
واضح آرشیو وب فارسی:راسخون:
كليشه هاي ژانر وحشت در فيلم نامه «حريم» نويسنده: مازيار فكري ارشاد خلاصه داستان قتل هايي مشكوك در جنگلي واقع در شمال كشور رخ مي دهد. سرگرد محبي (حميد فرخ نژاد) كه به تازگي همسرش را در تصادفي از دست داده، مأمور رسيدگي به پرونده مي شود. محبي همراه با سروان اسماعيلي (عنايت الله شفيعي) راهي جنگل مي شوند تا به اسرار مجموعه قتل هايي دست يابند كه ريشه در 45 سال پيش و به يغما رفتن دو لوح سنگي باستاني داشته است. منشأ قتل ها غيرانساني است و همين امر بر رازآلودگي آن مي افزايد. در پايان محبي كه چند تن از همکارانش رادرجنگل وروستای اسرارآمیزهم جوارآن از دست داده، در مي يابد كه خود او نيز در كودكي قرباني ماجراهاي اين جنگل شده است. حريم دومين ساخته رضا خطيبي سرابي از معدود تلاش ها و طبع آزمايي هاي سينماي ايران در ژانر وحشت به شمار مي رود؛ ژانري سهل و ممتنع كه اساساً تجربه گرايي در آن به واسطه ويژگي هاي فرهنگي مردم اين سرزمين (كه ترسيدن را عار دانسته و كسرشأن مي دانند) كاري دشوار و گاه بيهوده به نظر مي رسد. ژانر وحشت به دليل ويژگي هاي ساختاري، ژانري به شدت وابسته به كليشه هاست. اين كليشه ها از همان گام نخست، يعني طرح پيرنگ داستاني رخ نمايي مي كنند و تا عناصر جانبي چون موسيقي و حتي جلوه هاي ويژه صوتي، دامن مي گسترانند. از اين منظر حريم حرف تازه اي براي گفتن ندارد. چون و يژگي هاي ژانر وحشت، چندان مجالي براي فيلم نامه نويس و فيلم ساز فراهم نمي كند. اما در همين حيطه محدود و چهارچوب بسته نيز مي توان حريم را تجربه اي تازه در سينماي كم تنوع (به لحاظ مضموني) سينماي ايران دانست و البته نقاط ضعف و قوت فيلمنامه اش را واكاوي كرد. فيلم نامه حريم نوشته مشترك رضا خطيبي سرابي (كارگردان) و مهدي حسين نژاد به شيوه كلاسيك و قابل پيش بيني، روايت قصه خود را آغاز مي كند. يك افسر كارآزموده اداره آگاهي كه دچار افسردگي ناشي از مرگ ناگهاني همسرش نيز هست، براي بررسي پرونده قتل هاي مشكوك و اسرارآميزي فراخوانده مي شود. از همان آغاز ماجرا سلسله اتفاقات جانبي رمز آلودي ذهن تماشاگر را آماده مي كند تا به نتيجه نهايي، كه ايجاد لحظاتي دلهره آور است، برسد. اما بزرگ ترين ضعف فيلمنامه حريم از همين نقطه هويدا مي شود. فيلم نامه با مقدمه چيني هايي پرشمار و سرشار از جزئيات، دور خيز خود را براي ترساندن تماشاگر آغاز مي كند. اما چون يك ورزشكار رشته پرش طول، چندين بار پس از دورخيز پرش هايي ناموفق انجام مي دهد و يا خطا مي كند، تا عاقبت موفق مي شود در دوخيز آخر به هدف خود دست يابد. اين مقدمه پردازي ها و چينش منظم و متوالي وقايع براي رساندن تماشاگر به نقطه اوج هراس، چندين بار نيمه كاره رها مي شود و از جايي ديگر، دوباره زمينه ها چيده شده با توالي نشانه هاي بصري و روايتي، همه چيز ازنو شروع مي شود. اين شيوه آزمون و خطا (كه البته به خطا و ناكامي منجر شده و تنها يكي دوبار نتيجه لازم را مي گيرند) در وهله اول ريتم روايت را كند كرده و سپس، ذهن تماشاگر را به نوعي شرطي مي كند. تا آنجا كه در همان يكي دوباري كه قصه و روايت آن موفق مي شود تماشاگر را واقعاً بترساند، اين تماشاگر است كه انتظار چنين توفيقي را ندارد و از قصه جا مي ماند. ازدیگرنقاط ضعف فیلمنامه،رویکردآن به مضامینی است که چندان در نشانه شناسی ایرانی نمی گنجد.حریم می کوشداز تمام عناصر ژانر وحشت درابعاد بین المللی آن بهره جوید.به همین دلیل روندوقایع داستان در جغرافیای وقوع قصه جانمی افتد.مؤلفه های سنتی ژانروحشت درسینمای غرب،بیش از هرچیز وام دارسنت های رمزوارگی ورازآلودگی عقاید مسیحی(بیشترکاتولیک وارتودوکس)هستند.مایه الواح باستانی و طلسم خاص آنها،گشتن محبی لابه لای کتابهای قدیمی تصویرسازی شده و به منظوردستیابی به کلید حل معما ویا برخورد با انسانهای نیمه مرده-نیمه زنده (که زامبی های سینمای وحشت غرب را به یادمی آورند)یکسره ازخرافه های نحله های ریشه دار در مسیحیت قرون وسطایی نشئت گرفته اند. ا از سوي ديگر مايه تكرار شونده حضور اشباحي با موهاي صاف و بلند ريخته روي صورت، لامپ هاي فلورسنت نيم سوزي كه دائم چشمك مي زنند وموجوداتي پيدا و پنهان كه تنها در عكس هاي چاپ شده به چشم مي خورند، عناصري بر گرفته از سينماي وحشت شرق دور (ژاپن - كره جنوبي و...) هستند كه در يك دهه اخير، بر ژانر وحشت سينماي جهان سایه انداخته اند. به اين ترتيب در فيلمنامه حريم كمتر نشاني از عناصر ايراني به چشم مي خورد. يكي از دلايل اين كاستي را مي توان در محدوديت هاي رويكرد به عناصر سنتي (اغلب مذهبي) معما گونه و ناشناخته، به لحاظ عرفي و شرعي دانست. اما اين نكته به تنهايي دليل قابل قبولي بر غيبت عناصري از اين دست در فيلم نامه و فيلم حريم نيست. شايد به كار گرفتن اندكي ظرافت در روايت و آشنايي با متون رمزآلود باستاني ايراني و بعضاً اسلامي، مي توانست حريم را به فيلم ترسناكي كاملاً ايراني و قابل باور تبديل كند. يكي از مشكلات اساسي فيلم نامه حريم اين است كه در فضاي ميان پليسي - معمايي و دلهره آور تاب مي خورد. به درستي معلوم نيست حريم مي خواهد در وهله نخست، فيلمي جنايي با مايه اي پليسي و معماگونه باشد، يا اثري كه مي كوشد ژانر وحشت را در سينماي ايران باز توليد و تعريف كند. نتيجه اين دو گانگي در نهايت اين است كه حريم در هيچ يك از تعاريف ياد شده نمي گنجد. حتي تركيب اين دو رويكرد روايتي نيز به نتيجه اي قانع كننده منتهي نشده است. اما از نكات مثبت فيلمنامه مي توان به استفاده درست و هوشمندانه از جنگل و فضاي وهم آلود آن در پيشبرد داستان اشاره كرد بيش از 80 درصد زمان فيلم در جنگل مي گذرد. عدم وجود حيوانات و حاشيه هاي صوتي معمول در اين فضا، به رازگونگي قصه افزوده است. همچنين مي توان به قضيه از بين رفتن آنتن تلفن هاي همراه و قطع ارتباط بي سيم ها ي مأموران پليس در نقاط مشخصي از جنگل اشاره كرد، علاوه بر اين استفاده از نماهاي از بالا در پلان هاي مربوط به اين فضا، كه حس وجود قدرتي قاهر و ناشناخته در جنگل را به ذهن تماشاگر مستولي مي كند. به جز اينها مي توان از ساختار متقارن فيلم نامه نيز ياد كرد به ويژه در قصه فرعي ريختن روغن كف جاده توسط سروان اسماعيلي، كه ناخواسته منجر به مرگ همسر محبي مي شود. يا كودكي كه در عكس ها مي بينيم و در پايان پي مي بريم همان سرگرد محبي بوده كه پس از 40 سال به جنگل باز گشته است. اين رفت و برگشت هاي روايتي لحني تقديرگرا به فيلمنامه حريم بخشيده است. منبع:فیلم نگار،شماره81 /ن
#فرهنگ و هنر#
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: راسخون]
[مشاهده در: www.rasekhoon.net]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 564]
-
فرهنگ و هنر
پربازدیدترینها