واضح آرشیو وب فارسی:ایرنا: آموزش؛ معيار سنجش توسعه و عقب ماندگي تهران- ايرنا- روزنامه آفرينش در شماره شنبه 11 ارديبهشت در سرمقاله اي به قلم حميدرضا عسگري مي نويسد: بر اساس آخرين آمار سازمان يونسكو، در جهان بيش از900 ميليون نفر اعم از بزرگسال، جوان و نوجوان فاقد مهارتهاي اوليه سوادآموزياند.
اين سرمقاله در ادامه آورده است: درايران نيز طبق سرشماري سال 91، 9 ميليون و 700 هزار بيسواد مطلق در جامعه داريم، همچنين 10 ميليون نفر تحصيلات ابتدايي دارند و 10 ميليون نفر تا سطح سيكل تحصيل كردهاند. بدينترتيب 30 ميليون نفر از جمعيت ايران بيسواد و كمسوادند. سطح سواد و آموزش امروزه به عنوان عاملي براي سنجش توسعه درعرصههاي مختلف سياسي، اقتصادي، اجتماعي و فرهنگي تلقي ميگردد. درحقيقت ميزان سطح سواد عمومي درميان كشورها موجب رشد معيارهاي توسعه گرديده است.نمود اين مدعا را مي توان درعرصههاي سياسي دركشورهاي پيشرفته و صاحب دموكراسي مشاهده كرد. هرچه ميزان آموزشهاي عمومي جوامع بالاتراست، شاهد توسعه بيشترآنها درمعيارهاي همچون مشاركت سياسي، دوري ازمخاصمه و جنگ طلبي، آزاديهاي فردي و...هستيم. دراين جوامع به سبب آگاهي بالاي مردم نسبت به حقوق و خواستههايشان، حكومتها مجال خودسري و گرايش به سمت ديكتاتوري را نخواهند يافت. لذا مشاهده مي كنيم در كشورهاي توسعه نيافته و درحال توسعه كه هنوز مشي حاكمان مستبدانه وخودسرانه است، سطح سواد و آگاهي عمومي مردم پايين است. سوادآموزي با بالابردن آگاهي افراد، باعث مشاركت سياسي مردم مي گردد و سبب ايجاد روحيه جمعي، وحدت و انسجام ملي مي شود.سوادآموزي ارتباط تنگاتنگي با رشد و توسعه اقتصادي نيزدارد و به عنوان حلقه وصل اقتصاد و سياست عمل مي كند. بالا بردن ميزان آگاهي و سطح دانش در بين جوامع، زمينه را براي فكر كردن آنها به مسائل توسعه و پيشرفت اقتصادي و به كارگيري فن آوري هاي روز فراهم مي كند. همچنين باعث ايجاد خلاقيت و ابتكار و ارائه طرح هاي نو از طرف جامعه مي شود. بالابردن سطح سواد عمومي و تقويت آموزش تخصصي در حوزههاي فني و حرفه اي باعث زمينه هاي كارآفريني و مانع مهاجرت بي رويه به شهرها مي شود و از مشكلاتي كه در حاشيه نشيني شهري نيز ممكن است بروز كند، جلوگيري مي كند. امروز ما دركشورمان ميليونها شهروند كم سواد داريم كه هيچگونه مهارتي نياموخته اند و به عنوان كارگر ساده وارد بازار كار مي شوند، وجود افراد كم سواد و فاقد مهارت يكي از موانع توسعه است.به لحاظ اجتماعي و فرهنگي نيز در دنياي امروز بي سوادي مترادف با اتلاف منابع و نيروي انساني است. به موازات پيشرفت علوم و فن آوري، تربيت و به كارگيري درست نيروها در كاميابي برنامه هاي توسعه اجتماعي مفيد و لازم است. آموزش و سوادآموزي موجب از ميان بردن جهل ميگردد. جهلي كه موجب كورماندن از ديدن واقعيات، تشخيص صحيح امورات و ازبين رفتن خرافات و خيالات ميگردد.اينگونه تمامي شاكلههاي اجتماعي و فرهنگي به رشد و پويايي ميرسند. از امورات مذهبي گرفته تا خواستههاي به روز فرهنگي درچارچوب آگاهي است كه نتيجه بخش ميشوند. افزايش سطح آموزش و سواد درهرجامعهاي موجب كاهش خشونت ها و بزه كاريها و گرايش به سمت توسعه فرهنگي ميگردد. افزايش سطح سواد و علم آموزي، باعث ايجاد ديدگاه هاي نو، بالا رفتن سطح توقعات و انتظارات و شكل گيري ارزش هاي جديد در زندگي مي شود. آموزش سواد، باعث تغيير نوع زندگي مي شود و با آگاهي از جوامع پيرامون، سنت ها و آداب و رسوم هم در زندگي شكل ديگري به خود ميگيرد و به روز ميشوند.ريشه كني بيسوادي قطعا بر توسعه و پيشرفت يك كشور اثر مي گذارد، اما امروزه مفهوم سواد تغيير كرده است و شهروندان يك كشور براي حضور فعال در جامعه به چيزي بيش از خواندن و نوشتن و حساب كردن نياز دارند. به همين دليل مهارت كار با رايانه و دانستن يك زبان بين المللي از جمله استانداردهاي جديد با سواد بودن است. اميدواريم كشورمان براساس افقهاي كه براي 1404 درنظر گرفته است بتواند تا بيش از 50 درصد از بي سوادي و كم سوادي موجود را از بين ببرد و زمينه داشتن جامعهاي آگاه و آموزش ديده را فراهم كنند. اين امر مستلزم عزمي ملي و حمايتي همه جانبه از سوي مردم و مسولان مي باشد. چون براساس گفته مسولان معضل اصلي سواد آموزي دركشورما عدم تمايل بي سوادان براي حضور در كلاسهاي درس و مراكز آموزشي مي باشد!.*منبع: روزنامه آفرينش، 11 ارديبهشت 1395 **گروه اطلاع رساني**2059**9131
11/02/1395
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: ایرنا]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 25]