محبوبترینها
قیمت دیگ بخار و تولیدکننده اصلی دیگ بخار
معروف‌ترین هدیه و سوغاتی یزد مشخص شد!
آشنایی با انواع دوربین مداربسته ضد آب
پرداخت اینترنتی قبوض ساختمان (پرداخت قبض گاز، برق و آب)
بهترین دوره آموزش سئو محتوا در سال 1403 با نام طوفان ۱۴۰۳ در فروردین ماه شروع می شود
یک صرافی ارز دیجیتال چه امکاناتی باید داشته باشد؟
تعمیرگاه مجاز تعمیر ماشین لباسشویی در شرق تهران
تعمیرگاه مجاز تعمیر ماشین لباسشویی در شرق تهران
جراحی و درمان ریشه دندان عفونی با خانم دکتر صفوراامامی
چه مواردی بر قیمت کابین دوش حمام تاثیر دارند؟
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1798239333
حمایت از بخش خصوصی یا حمایت از دلالان؟
واضح آرشیو وب فارسی:قدس آنلاین: می گویند، دولت تاجر خوبی نیست و نیز می گویند، اگر اداره یک کویر و شنزار را به بخش دولتی بدهید، مدتی بعد با قحطی شن روبه رو خواهید شد. طرفداران بخش خصوصی خیلی خوب این ضرب المثل ها را بلدند. فحوای همه آن ها هم این است که دولت باید کارهایش را (بویژه در بخش های اقتصادی و خوش بازده) به ایشان بدهد. البته این حرف چه ما موافقش باشیم و چه مخالف، در ذات خود درست است. ولی به نظر می رسد مانند بسیاری از تئوری های دیگر اقتصادی، حالا که به اقتصاد ایران رسیده، بدل به یک کاریکاتور شده و ابزاری برای رسیدن برخی ها به منافعشان. در خبرها آمده بود دولت ۸۲ هزار تن برنج خارجی انباشته در انبارهایش که تاریخ مصرفشان گذشته را با تمدید تاریخ آن ها به تاجری فروخته است، بدون مزایده و البته به ۲۰ درصد زیر قیمت. در اینجا پرسش های بسیاری مطرح می شود که چرا بدون مزایده؟ و چرا اصولاً این همه برنج خارجی وارد شده که حالا چنین شود؟ چرا انبارگردانی حساب شده ای نداشته ایم تا این برنج ها به موقع به بازار عرضه شوند؟ و چرا و چگونه دولت می تواند تاریخ مصرف موادغذایی را تمدید کند؟ اگر همین اتفاق در بخش خصوصی رخ می داد، چه بلایی بر سر تاجر مربوطه می آوردند؟ و... هزاران چرای دیگر که بنده سر پرسیدن هیچ کدام را ندارم. پرسش بنده به پس از این قرارداد بازمی گردد و مصاحبه یکی از خبرگزاری ها با تاجری که این ها را خریده و طی گفت وگو نیز مرتب تهدید می کند که دلال ها رسانه ها را منحرف کرده اند و با این وضع او نمی تواند خریداری برای برنج ها پیدا کند، بنابراین معامله را فسخ خواهد کرد و... . در جایی از گفت وگو، خبرنگار از ایشان می پرسد، چه مقدار از برنج ها را و به کجا فروخته و برای بقیه برنج ها آیا مشتری دارد یا نه؟ که با کلی مقدمه و مؤخره معلوم می شود بیش از ۱۰ هزار تن از برنج ها به چند مرکز دولتی و بویژه سازمان زندان ها فروخته شده و برای بقیه آن نیز بسیاری از ادارات دولتی و به طور خاص برخی بانک ها داوطلب خرید هستند. اینجا این پرسش ساده به ذهن متبادر می شود که وقتی تمام یا بیشتر مشتری های این تاجر محترم چنانکه خود ایشان بارها تأکید می کند، مراکز دولتی هستند، برنج ها هم مال دولت است، این کار چه معنایی دارد که ۸۲ هزار تن برنج را با ۲۰ درصد تخفیف بدهند به این بزرگوار، بعد ایشان آن ها را از انبارهای وزارت بازرگانی و... بار بزند و ببرد در انبارهای سازمان زندان ها و تعاونی مصرف بانک ها و دیگر ادارات تخلیه کند و این وسط ۲۰ درصد، یعنی در چنین معامله ای نزدیک به چهل میلیارد تومان نیز (حداقل) سود کند؟! آیا همین است معنای شعار پرطمطراق حمایت از بخش خصوصی؟ یعنی کاری که خودمان خیلی ساده و با یک مدیریت پیش پا افتاده می توانیم پیش ببریم را انجام ندهیم، بلکه جنسمان را با ۲۰ درصد ضرر از جیب بیت المال، بدهیم به دلال (شما بخوانید بخش خصوصی) تا برایمان ببرد به ادارات زیرمجموعه خودمان با کلی سود بفروشد؟ واقعاً در دستگاه های دولتی ما چه خبر است؟ خب پدر آمرزیده ها، تمام مشتری های این بابا که دولتی اند؛ چرا خودتان برنج را به آنها ندادید؟ چرا لقمه را دور سرتان چرخاندید؟ آیا مردم حق ندارند به چشم تردید به چنین قراردادهایی که کم هم نیستند، بنگرند؟
چهارشنبه ، ۲۱بهمن۱۳۹۴
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: قدس آنلاین]
[مشاهده در: www.qudsonline.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 4]
-
گوناگون
پربازدیدترینها