واضح آرشیو وب فارسی:تبیان: آسيبشناسي وبلاگنويسي در ايرانبيترديد ايران در وبلاگنويسي جايگاه مناسبي در دنيا داشته و دارد، در حالي که در ساير مقولهها و شاخصهاي ديجيتال جايگاه قابل قبولي ندارد؛ اما شايد در يک جمله بتوان گفت که وبلاگ، ملموسترين رسانه مجازي در ايران است؛ وبلاگي که از همان ابتداي ظهورش در ايران مخاطب داشت و تاکنون فراز و نشيبهاي متفاوتي را پشت سر گذاشته اما همچنان مخاطب خود را دارد.اکثر قريب به اتفاق بلاگرهاي (وبلاگنويسها) ايراني تنها با انگيزه شخصي و نه نفع مادي و تجاري، وبلاگ خود را به روز ميکنند و دنبال حامي دولتي و خصوصي نيستند.
وبلاگ و بلاگرها با تمام خصوصيت مثبتي که براي جامعه و اشخاص دارند، اما با گذشت بيش از يک دهه از عموميشدن وبلاگ در ايران ميتوان نقدهايي به آنها وارد کرد تا همچنان رشد صعودي داشته باشند.گاهي احساس ميشود که بلاگر و مخاطب آن (دولت، شرکت و فرد) در تعريف مفهومي وبلاگ (بلاگ) دچار ابهام شده و برداشتي از وبلاگ دارند که اصلا در ساختار وبلاگ جايگاهي ندارد. وبلاگ نه يک رسانه و نه يک فناوري وب 2 است. وبلاگ شايد کارکرد يک رسانه، يک دفتر خاطره، آلبوم عکس و هزار کارکرد ديگر داشته باشد و بتواند در موضوعات فرهنگي، اجتماعي، اقتصادي، فناوري و غيره محتوا توليد کند اما نميتوان تمام وبلاگها را در يک بخش تقسيمبندي کرد و تنها از يکي بهعنوان کارکرد اصلي وبلاگ نام برد. بنابراين در يک تعريف ساده ميتوان گفت که وبلاگ تنها يک ابزار جهت توليد محتوا توسط کاربر است؛ اين توليد محتوا در قالب متن، عکس، ويدئو، نمودار و غيره جلوهگر ميشود.در اين تعريف، وبلاگ يک ابزار است و ابزار به خودي خود جهتدهي ندارد؛ اين بلاگر است که با توليد محتوا به بلاگ جهت ميدهد، بنابراين نميتوان با محدودکردن اين ابزار توقع تغيير رفتار در بلاگر را داشت بلکه تنها فرهنگسازي و اطلاعرساني مناسب ميتواند ناهنجاريها را در وبلاگها از بين ببرد. برداشتها از اين تعريف وبلاگ متفاوت است اما مهمترين رويکرد آن توليد محتواست! اما گاهي در ايران توليد محتوا با توزيع و به اشتراکگذاري محتوا اشتباه گرفته ميشود؛ به عبارتي، بخش عظيمي از بلاگرها به جاي توليد محتوا، محتواي ساير بلاگرها را در وبلاگ شخصي با رعايت منبع يا بدون رعايت آن منتشر ميکنند.منتشرکردن مطالب ديگران در وبلاگ شخصي از بعد مفهومي آسيب نيست، اما از لحاظ حرفهاي، بلاگر خود بايد توليدکننده محتوا باشد نه توزيعکننده آن! منتشرکردن مطالب ديگران در وبلاگ شخصي از بعد مفهومي آسيب نيست، اما از لحاظ حرفهاي، بلاگر خود بايد توليدکننده محتوا باشد نه توزيعکننده آن! اين يکي از اشکالات اساسي در حوزه وبلاگنويسي ايران است اگرچه نميتوان دامنه آن را وسيع توصيف کرد. اين جريان ناخودآگاه باعث نارضايتي 2طيف ميشود؛ طيف اول که مطلب با برند وي بدون ذکر منبع منتشر شده و طيف دوم خود توزيعکنندگان هستند که هيچ مسئوليتي در قبال نوشته ندارند و به مرور انگيزه مديريت وبلاگ را از دست ميدهند و وبلاگ آنها زياد دوام نميآورد. البته اين دسته از بلاگرها اسم و رسمي هم در بين وبلاگنويسها ندارند و تنها يک وبلاگر توزيعکننده يا آيينه محسوب ميشوند.
شايد اين نقد تا قبل از به وجود آمدن رسانههاي اجتماعي مانند ديگ (ديگ يک سايت اخبار اجتماعي است که لينک اخبار و اطلاعات در آن قرار ميگيرد و براساس رأي کاربران، خبر مهم ابتداي صفحه قرار ميگيرد) و گوگلريدر يا گودر (سايت خبرخوان گوگل که در بين ايرانيها با نام گودر محبوب شده است) وجود نداشت اما اين سايتهاي اجتماعي امروز کارکرد اطلاعرساني را با ساختار کاملا اجتماعي پوشش ميدهند و مخاطب بسيار زيادي دارند لذا ديگر نميتوان توزيع محتوا را بهعنوان کارکرد اصلي يک وبلاگ در نظر گرفت.در عين حال وبلاگهايي هم هستند که تنها اطلاعرساني ميکنند؛ يعني اخبار مرتبط با حوزه خود را منتشر ميکنند و خود وبلاگنويس بسيار کم، محتوا توليد ميکند اما با رعايت اصول حرفهاي در نام يا لوگوي وبلاگ؛ لذا به اين وبلاگها نميتوان نقدي در اين باره وارد کرد بلکه آنها تلاش ميکنند که اخبار حوزه تخصصي خود را پوشش دهند که اين امر در نهايت مفيد است. وبلاگهايي وجود دارند که خود را وب سايت معرفي ميکنند اما در ساختار و محتوا کاملا رويکرد وبلاگي دارند. عموما وبسايتهاي شخصي را نميتوان جزو دستهبندي وبلاگها دانست زيرا وبسايتهاي شخصي، سايتهايي هستند که يک فرد يا يک گروه کوچک (مانند يک خانواده) هدايتشان ميکنند و حاوي اطلاعاتي هستند که فرد بنا بر سليقهاش روي اينترنت قرار ميدهد.در عين حال وبسايت مجموعهاي از صفحات وب است که داراي يک دامنه اينترنتي يا زيردامنه اينترنتي مشترک هستند و به صورت مجموعهاي از صفحات مرتبط دادههايي نظير متن، صدا، تصوير و فيلم، روي آنها ارائه ميشود. وبسايتهاي شخصي را نميتوان جزو دستهبندي وبلاگها دانست زيرا وبسايتهاي شخصي، سايتهايي هستند که يک فرد يا يک گروه کوچک (مانند يک خانواده) هدايتشان ميکنند و حاوي اطلاعاتي هستند که فرد بنا بر سليقهاش روي اينترنت قرار ميدهداما تعريف عمومي وبلاگ در ويکيپديا آمده است؛ «وبلاگ نوعي صفحات اينترنتي است با محتواي شخصي که مطالب آن بر مبناي زماني که ثبت شده گروهبندي و به ترتيب از تازهترين به قديميترين رخداد منتشر ميشود». وبلاگها اينجا خود را در محتوا تقسيمبندي ميکنند زيرا فوتو بلاگ، ويدئو بلاگ و غيره جايگاه خود را پيدا کردهاند. شايد فردي در کنار وبلاگ معمولي، فوتوبلاگ هم داشته باشد اما اين دو کاملا از يکديگر مجزا هستند. آنچه مسلم است، وبلاگ جزء کوچکي از وبسايت است؛ يعني ممکن است وبسايتي، وبلاگ هم داشته باشد و اين دو در کنار يکديگر بدون دخالت و همپوشاني در حوزه يکديگر فعاليت کنند.با تمام اين تفاسير، محتوا در وبلاگ حرف اول و آخر را ميزند و اين محتوا زاييده ذهن بلاگر است. لذا محدوديت براي وبلاگ بهعنوان يک ابزار که به خودي خود جهتدهي خاصي ندارد، منطقي بهنظر نميرسد. به قول ويليام جيمز، مهمترين کشف دوران ما اين است که با تغيير ذهن ميتوان به تغيير زندگي پرداخت.بخش ارتباطات تبيانمنبع: همشهري آنلاين
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: تبیان]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 550]