واضح آرشیو وب فارسی:فارس:
نمایش آئینی که دهان منتقدان را بست/ادامه اجرای نمایش «غبار» و تاثیر آن بر اجتماع
در روزهای پایانی اسفندماه استقبال بی نظیر مخاطبان از نمایش آئینی «غبار» می تواند نظر منتقدان را تغییر دهد. این نمایش با بهرهگیری از فضای سورئال شهادت حضرت فاطمه (س) و مسایل روز را با یکدیگر پیوند میزند
به گزارش خبرنگار تئاتر خبرگزاری فارس، یکی از انتقاداتی که به نمایشهای آئینی وارد میشود و منتقدان این آثار از روی بیتوجهی به علاقه مخاطب به آثار دینی و مذهبی این امر را متذکر میشوند که به نظر میرسد از روی منیتهای شخصی عنوان میشود اصطلاح تماشاگران «اتوبوسی» برای این نمایشها است اما اینبار و در ایام فاطمیه که مقارن با پایان سال (اسفندماه) شده است بهانهای برای انتقاد از استقبال مردم از نمایش وجود ندارد. اگر این روزها گذرتان به تالار وحدت بیافتد شاهد خواهید بود که مردم چگونه جلوی درب تالار مشتاقانه ایستادهاند و برای دیدن نمایش «غبار» با موضوع شهادت بانوی بزرگ اسلام حضرت فاطمه (س) حاضر هستند سه ساعت پشت درب بمانند و بایستند. روزهای پایان سال و این جمعیت در مقابل تالار وحدت مثال زدنی است. ایام فاطمیه و موضوع خوب نمایش «غبار»، مردمی که هیچ گاه روابط و علایق خود را در سالن تئاتر (و بعضاً در سینما) نمیتوانند بیابند این بار خودجوش برای دیدن یک اثر آئینی - مذهبی پشت درب سالن می ایستند و جالب است که آن را تبلیغ میکنند. این بار یک اثر آئینی مخاطبان زیادی را به تالار وحدت تهران در روزهای پایانی اسفندماه که همه مشغول آماده شدن برای استقبال از بهار هستند، کشانده است. در نمایش«غبار» که با فضایی سورئال طراحی شده است روایت هایی از شهادت حضرت فاطمه(س) با دیگر مسائل دیروز و امروز بشر گره خورده و با فلاش بکهای متعدد برشهای تاریخی مختلفی از تاریخ روایت میشود. دل در گرو ولایت داشتن یکی از مباحثی است که در این نمایش به خوبی به مخاطب منتقل میشود. یکی از موفقیتهای نمایش «غبار» این است که روایت بهگونهای پیش می رود که مخاطب می تواند با شخصیتها همذات پنداری کند و از مشکلاتی که همیشه و در تمام دوران، بشر با آن دست و پنجه نرم کرده است و هنوز هم با آنها دست به گریبان است به درستی نمایان میشود. همه کاراکترها مخاطب را به یک سمت خاص سوق می دهند و نشان می دهند که «حسد» از ابتدا باعث اختلاف میان بشر شده و هنوز هم درگیری های منطقهای، حاشیههایی که باعث بروز و ظهور مشکلات در جامعه میشود و... همه ریشه در همین رذیلت دارد و نکته مهم و عجیب آن است که تاریخ در حال تکرار است. در بخش سوررئال تمام درگیری های درونی انسان با خود و پیرامونش به نمایش گذاشته میشود. نمایش «غبار» درباره انسان امروز است و به مخاطب نشان میدهد انتخاب عقبی در برابر دنیا کار سادهای نیست، اگر کار سادهای بود جهان به منجی نیاز نداشت. در این نمایش جهانگیر الماسی که بازیگر سختگیری در انتخابهایش است به ایفای نقش میپردازد و میرطاهر مظلومی در دو نقش ظاهر شده است. آتش تقی پور، محمد ساربان، سیروس کهوری نژاد، منوچهر علیپور، انوش معظمی، حسین کشفی اصل، علی کریمی و یحیی ایراندوست روی صحنه می روند و صابر خراسانی شاعر ارزنده کشورمان روی صحنه مرثیهای برای حضرت زهرا(س) میخواند و صدای حامد زمانی پایان بخش نمایش است. نکته مهم در این نمایش رضایت مردم در زمان خروج از تالار وحدت است که به خوبی میتوان آنرا در چهرهها و میان صحبتهایشان جست و جو کرد. اگر نمایش «غبار» بتواند ادامه یابد توان این را خواهد داشت که تاثیرات اجتماعی بر مخاطب خود داشته باشد.
93/12/18 - 14:48
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: فارس]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 36]