واضح آرشیو وب فارسی:فارس: نگاهی به نمایش «عزیز شنگال»
«عزیز شنگال»، از تئاتر تا اُپرا/ مرثیهای برای جنایت و ترور
«عزیز شنگال» عنوان نمایشی است که به مسئله مقاومت زنان کرد در برابر داعش پرداخته اما در این اثر این مسئله به اندازهای پررنگ است که تماشاچی احساس میکند که زنان تنها نیروهای آزادیبخش کوبانی و شنگال بودهاند.
به گزارش خبرنگار فرهنگی خبرگزاری فارس، نمایش «عزیز شنگال» که این روزها در سالن اصلی تئاتر شهر روی صحنه رفته برگرفته از یک داستان واقعی است. عزیز، کودکی پنج ساله که بر اثر یورش داعش به منطقه شنگال عراق آواره میشود، پس از دور افتادن از خانوادهاش و پنج شبانه روز آوارگی در بیابانها، از فرط تشنگی و شدت آفتاب کور میشود و در نهایت جان خود را از دست میدهد. این نمایش میخواهد نشان دهد قربانیان اصلی جنگ بر خلاف ادعای اربابان جنگافروزی در جهان، غیرنظامیان هستند. داعش و تروریستهای تکفیری به منظور دستیابی به منابع نفتی کشورهای منطقه که بیشتر عروسکهای خیمه شببازی ایادی کشتار در جهان هستند در «عزیز شنگال» در برابر دیدگان مخاطب به نمایش در آمدهاند. «عزیز شنگال» یک اثری مبتنی بر حرکتهای فرم و بازیهای بدنی است که فاقد دیالوگ بوده و تنها تریفه کریمیان در نقش «مادر زمین» آوازهایی به کردی را در تمام طول نمایش میخواند و میتوان عنوان یک «اُپرا» را بر آن نهاد. بازیها در این نمایش به صورت گروهی بوده و غیر از «عزیز» با بازی شهنام فرهادیان باقی بازیگران به صورت گروهی روی صحنه هنرنمایی میکنند. عزیز که یک کودک است، در این نمایش نماد آینده کردستان است که به واسطه داعش مورد تهدید قرار گرفته ولی در ادامه باز همین آینده عاملی برای بیداری ملت مورد ستم میشود. «عزیز شنگال» همانطور که به آن اشاره شد بیشتر به یک «اُپرا» شبیه است که کریمیان خواننده آن است و باقی بازیگران در نقش افراد مکمل هستند که در یک اپرا به اجرای حرکات نمایشی میپردازند همچنین یکی از نوازندگان نیز در بخشهایی به عنوان همخوان با کریمیان همراهی میکند تا تصویر یک اپرا را در ذهن تماشاچی مجسم کند. زیرا در این اثر، موسیقی و آواز وجه غالب بوده و تماشاچی کمترین ارتباط کلامی با اثر برقرار نمیکند و آوازهای کُردی و موسیقی تاثیرگذار کار است که تماشاچی را حفظ میکند. در مورد بازیهای اثر بهتر است چیزی گفته نشود چون بازی فردی نقشی در مجموع نمایش نداشته و بیشتر حرکات فرم است که در کار نقش دارد. اما باید به هماهنگی میان اعضای گروه اشاره کرد. همچنین در این کار حضور نمادها چشمگیر است و نمادهای گوناگونی در کار نهفته شده که هرکدام در جایگاه خود تاثیری بر بیننده برجا میگذارد. موسیقی کار که با سازهای کوبهای نواخته میشود از وجوه تاثیرگذار اثر است و بیننده را در همراه شدن با بخشهای مختلف یاری میکند. از نظر مضمون و محتوا نیز میتوان این اثر را ستود هرچند در بخشهایی اینطور به نظر میرسد که با اثری فمینیستی روبرو هستیم. زیرا نقش زنان در آزادسازی مناطق کردنشین کوبانی و شنگال پررنگ نشان داده شده است هرچند نمیتوان نقش آنها را در مقاومت مقابل داعش انکار کرد ولی آنطور که در این نمایش نشان داده شده نیز نیست که سهم زنان بسیار بیشتر از مردان است و در «عزیز شنگال» نقش مردان و نیروهای نظامی کمرنگ نشان داده شده است. برای مثال در صحنه آزادسازی 6 زن و در کنار آنها 2 مرد به عنوان نیروهای آزادیبخش حاضر میشوند. اگر بخواهیم در مجموع از «عزیز شنگال» یاد کنیم باید گفت اثری است که چهرهای وحشتناک از داعش و وابستگانش را روی صحنه برده و مخاطب را برای ساعاتی با جنایتهای این گروه تروریستی که مورد حمایت غرب است روبرو و آشنا میکند. اپرایی که با آن حقیقتی به نام داعش و کشتار آنها به مخاطب نشان داده شده است. «عزیز شنگال» به نویسندگی و کارگردانی قطبالدین صادقی از 14 بهمن در سالن اصلی مجموعه تئاتر شهر به روی صحنه رفته و اجرای آن تا تا 28 اسفند ادامه دارد. انتهای پیام/
93/12/09 - 11:50
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: فارس]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 15]