واضح آرشیو وب فارسی:ایرنا: زاون چشم هایش را بست و غزل خداحافظی را سرود سمیرم، اصفهان- ایرنا- زاون قوکاسیان همین عصر آدینه دیروز، برای همیشه ایران و نصف جهان را ترک کرد و از میان ما رفت.
خاطرات، این تلخ و شیرین های روزگار در ذهن تداعی و برخی ماندگار می شوند و چه نیکوست خاطرات از جنس هنر، و هنرمند از جنس مردم باشد که حتی رفتن تلخ و نابهنگامش ذره ی از ارزش، بزرگی، نام و نشان و مهربانیهایش کم نمی کند.
اولین روزهایی که سر کلاس درس و دانشگاه دیدمش برایم چهره ای جدید و متفاوت بود. چشم هایش را می بست و عینکش را بالا می انداخت و آرام و شمرده مشغول تدریس می شد و هر از گاه عرق از پیشنانی بر می گرفت.
کیف هایش همیشه پر بود از کتاب و فیلم و سی دی و مجلات مختلف سینمایی و به قول خودش آموخته هایش همراهش بودند تا به وقتش برای دانشجویان به نمایش بگذارد و به نقد و بررسی آنها بپردازند.
وسطه هفته یک پایش تهران و موزه سینما بود و یک پایش هم اصفهان و تدریس و جشنواره و ...
داوری و نقد جشنواره های متخلف جهانی و کشوری و استانی هم همیشه در برنامه هایش بود و فشار کار و تماس های تلفنی گاهی بسیار خسته اش می کرد اما او همچنان به عشق هنر، سینما و اصفهان لحظه ای از تلاش و تدریس دست نمی کشید.
خیلی ها نمره دادنش را دوست نداشتند اما او دلسوزانه می خواست دانشجو بفهمد، یاد بگیرد و آموخته هایش را در عمل به نمایش بگذارد.
زاون چهره شاخص نقد، ادبیات و تاریخ شفاهی سینما بود که کاراکترهای هنرمند شناخته شده را از زوایای مختلف و با مصاحبه های طولانی در قالب کتاب و مقاله به مردم و جامعه معرفی کرد.
گاه تماس می گرفت و جویای اخبار سیاسی کشور و استان اصفهان می شد و گاه از تنها شدنش بعد از فوت مادرش می گفت.
مهر ماه پارسال که در مشهد بودم تماس گرفت و با بغض از رفتن مادرش و تنها شدنی گفت که دل را می سوزاند و تاب تحمل را می ربود.
تنها شده بود و همه دوستان و هنرمندان دور و نزدیک برایش یک «میم» مادر نمی شدند.
زاون بود و یک مادر. مادری که خوب یادم هست زاون عزیزش را بیش از همه دوست داشت و زاون هم پروانه ای بود که به گرد شمع وجودش می چرخید و با زبان ارمنی مادر را می ستود.
او چهره دوست داشتنی ماندگار هنر و سینمای ایران زمین بود و با اینکه وقت کم می آورد اما در این سه چهار سال اخیر دو سه بار به سمیرم خوش آب و هوا آمد و دست کم یک نیم روز را در دل طبیعت و کوه و دشت و آبشارهای زیبایش گذراند و تا قله کلنجه کوه پادنای سمیرم بالا رفت.
امروز رفته است به همان بالایی که آسمانش چشم انتظار آمدنش بود.
قطعا یکم اسفند امسال تلخ ترین روز تاریخ سینمای اصفهان بود که از این پس هر سال به احترام زاون قوکاسیان عزیز به یادگار خواهد ماند و باز هم علاقه مندان به احترامش خواهند ایستاد و قیام خواهند کرد.
مراسم خاکسپاری و خداحافظی با پدر سینمای اصفهان روز دوشنبه در کلیسای ارامنه این شهر برگزار خواهد شد.
روحش شاد
نوشته: محمود افشاری
7147گ/ 6508
02/12/1393
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: ایرنا]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 19]