واضح آرشیو وب فارسی:خبر آنلاین:
حال و هوای کربلا 5 روز مانده به اربعین حسینی فرهنگ > دین و اندیشه - جاده های منتهی به کربلا بیش از اندازه شلوغ است.برای رفتن به کربلا مسابقه ای بین راننده های عراقی در گرفته و اصلا هم ملاحظه هم را نمی کنند.
محمود عزیزی:در مسیر نجف تا کربلا استراحتگاه های موقت فراوانی قرار دارد.عراقی ها به آن موکب می گویند. موکب استراحتگاه های موقتی است که عراقی ها برای زائران اربعین تدارک دیده اند تا خستگی در کنند و دوباره با پای پیاده یا سواره ادامه راه را طی کنند.از چای تا آش های عراقی، جای خواب و سرویس بهداشتی را فراهم کرده اند.
از یک جاده فرعی که هم مرز با اردن است و در آن نه خبری از موکب است ونه از مردمی که پیاده می روند، راهی کربلا می شویم تا شاید کمی زودتر برسیم؛ بین راه اما ایست و بازرسی های زیادی را باید پشت سر بگذاریم.همین سرعت را کند می کند.
20 لایه امنیتی را رد می کنیم و به هر پست ایست و بازرسی که می رسیم راننده عراقی پاسپورت ها از مدیر تیم می گیرد و به سربازها تحویل می دهد. وقتی می گوید کل گروه ایرانی هستند، انگار اسم رمز شب برای عبورمی دهد.
تصادف بین راه جمیل، راننده عراقی ما را که از زمان حرکت، چند ساعتی خوش بود و با «حاجی حاجی» گفتن سر شوخی را باز کرده بود، حسابی عصبانی کرد. ماشین پشت سری، گلگیر عقب ماشین را تو برده بود و جمیل عصبانی بود. کارد می زدی خونش در نمی آمد!
در عراق در این موقع هیچ پلیس راهنمایی و رانندگی نیست که ماجرا را فیصله دهد. جمیل هر راننده ای که در راه دیده بود را به محل تصادف می آورد تا شاهدش باشند و ببینید که چه خسارتی دیده است. برآورد مدیر که 10-12 سالی است با عراقی ها حشر و نشر دارد و با ستاد بازسازی عتبات همکاری دارداین است که 50هزار دیناری خسارت به ماشین خورده است.بعد از نیم ساعت بالاخره چانه زدن ها تمام می شود و جمیل با گرفتن کمی پول رضایت می دهد ماشینش را حرکت دهد و ما را از شر ترافیک کلافه کننده بین راه خلاص کند.
آخرین لایه امنیتی را که رد می کنیم، می رسیم به ورودی کربلا و از آن به بعد را باید پیاده برویم. تا به محل اقامت برسیم یک و ساعت و ربع راه می رویم.
مثل شب های قدر که مردم در تهران در خیابان پیاده گز می کنند تا به یک مراسم مذهبی برسند، خبابانهای کربلا با موکب ها و چراغ های روشن شبیه روز است. کربلا از نظر زیر ساختی وضع بهتری نسبت به نجف دارد. راه آسفالته است و مغازه ها و دست فروش ها هم سر بساط و مغازه خود به خلق الله جنس می فروشند. حتی فروشگاه پوشاک هم ساعت یک نصف شب باز است.
در یکی از موکب ها ، دست جمعی یک حلیم مخصوص عراقی ها را می خوریم. یکی از بچه ها آن را با عدسی خودمان مقایسه می کند. از عدسی کمی پر و پیمان تر است.
نجف و کربلا پر از تمثال های امام حسین و حضرت علی (ع) است. موضوعی که تا چند سال قبل در ایران هم در حال رواج بود، اما بعد از فتوای مراجع تقلید کمتر و کمتر شد.در عراق اما در هر موکبی می توانی یک عکس دو نفره از همان تمثال هایی که در ایران داشتیم،به وفور ببینی. یک تصویر هم از حضرت علی اکبر در برخی از تصاویر در کنار عکس حضرت حسین(ع) وجود دارد که معلوم نیست چه تناسبی با تصاویر امام حسین دارد. حضرت علی اکبر را جوانی به تصویر کشیدند با سبیل که هنوز ریش روی صورت ندارد!
به خیابان منتهی به حرم که می رسیم،پر از موکب است؛ بیت آیت الله صادق شیرازی بزرگترین موکب ها را در بین راه دارد. آن طرف هم در یک بنر کوچک در حمایت از شیخ نمر جملاتی به عربی نوشته شده است. یکی از زائران ایرانی که کنار ما ایستاده می گوید:« نه به این شیخ و نه با آن شیخ.» اشاره اش به شیخ صادق شیرازی است که معتقد است «به اسلام خیانت می کند.» می گوید باید شیعه انگلیسی این همه امکانات داشته باشد. هر چه جلوتر می روی موکب های شیخ شیرازی بیشتر می شود.بالای یکی از موکب ها آدرس تلویزیون ماهواره ای اش را درج کرده است و چند نفری در داخل موکبش در حال صحبت کردن هستند.
یک ساعت بعد از پیاده روی با وسایل و کوله های سنگین، مدیر خبر می دهد تا نیم ساعت دیگر تا محل اقامت باید پیاده برویم. همگی خسته اند، اما راه را می رویم.
موکب های دیگری بین راه هستند که خلق اللهی که از شهرهای دیگر آمده اند برای خواب اسکان داده اند، یا اینکه مردم در صف هستند تا غذایی بگیرند. ساعت ازیک و نیم نیمه شب گذشته است.
تصاویر رهبر انقلاب، امام خمینی، شهدای خاندان حکیم و صدر هم در برخی از موکب ها نصب است.
روی یکی از خیابانهای منتهی به محل استقرار، شعارهایی به زبان عربی درباره داعش و حکومت آل سعود نوشته شده است. خلاصه اش نفرین آل سعود و آرزوی مرگ برای داعش است.
در خیابان منتهی به حرم حضرت عباس، گنبد حرم را می بینیم. همه می ایستیم و سلامی می دهیم.مثل وقتی که زائران و مجاوران حضرت رضا(ع) درفلکه آب مشهد به نزدیکی های حرم که می رسند، دست ها به سینه می شود.شروع می کنیم به سلام دادن. السلام علیک یا ابالفضل العباس. دلت تکانی می خورد. /17212 منبع: سایت ستاد عتبات عالیات
کلید واژه ها: کربلا -
سه شنبه 18 آذر 1393 - 19:16:00
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: خبر آنلاین]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 96]