واضح آرشیو وب فارسی:فارس: حجتالاسلام نوذری مطرح کرد
استفاده از ابزار هنر و فرهنگ سازمانی به منظور فضاسازی برای اقامه نماز
مدیر گروه علوم تربیتی پژوهشگاه حوزه و دانشگاه، استفاده از ابزار هنر را برای ارتقای توسعه نماز در محیط کار مؤثر دانست و گفت: بعضی رویکردها بر اصلاح دانش و نظریات فرد تأکید دارد، یعنی تا معلومات فردی اصلاح نشود، عمل او هم درست نمیشود.
حجتالاسلام محمود نوذری مدیرگروه علوم تربیتی پژوهشگاه حوزه و دانشگاه در گفتوگو با خبرنگار آیین و اندیشه خبرگزاری فارس در خصوص راهکارهای توسعه نماز در محیط اداری بیان داشت: در ابتدا باید تعریفی از محیط شناسی فضای اداری داشته باشیم، هر ادارهای رسالتی و هدفی دارد و برای آن سیاستهایی تعیین شده است که برنامهای برای پیشبرد اهداف خود دارد که آن را اجرا و ارزیابی میکند. وی افزود: سازمان یا اداره نیروهایی در اختیار دارد که کارمند هستند، کارمندی که حدود 23 سال به بالا سن دارد، در این محیطی که این ویژگیها را دارد، اگر مدیر بخواهد علاوه بر مدیر، مربی هم باشد چه کار میتواند انجام بدهد؟ بنابراین مدیر با کارمندانی رو به رو است که آنها کارشان را دارند انجام میدهند و فضای تربیتی آن فضا که حاکم بر مهد یا مدرسه نیست. حجتالاسلام نوذری ابراز داشت: پس اگر مدیر بخواهد برنامهای را برای دینداری کارمندانش اجرا کند، باید رویکرد مناسبی داشته باشد که راهکارهای آن به نتیجه برسد، مدیر میتواند رویکرد مناسبی برای درونیکردن ارزشهای مذهبی تأثیرگذار داشته باشد. *استفاده از ابزار هنر و فرهنگ سازمانی برای مذهبی کردن محیط اداری وی انتخاب رویکرد مناسب فضای اداری را گام دوم برای راهکار توسعه نماز در محیط اداری توصیف کرد و ادامه داد: ستاد اقامه نماز باید به عنوان راهنما برای مدیر، رویکرد مناسب برای درونی کردن ارزشها را پیدا و بعد ارائه دهد، مثلاً علمای علم اخلاق در گذشته برای درونی کردن ارزشها رویکرد تمرین و تکرار را ارائه میدادند یا برخی رفتارگراها دو عنصر تقویت مثبت و منفی را بهترین راهکار برای درونی کردن ارزشها میدانند، آنها معتقدند اگر در یک سیستمی برای افراد تشویق و تنبیه داشته باشند اینها خود به خود رفتار مطلوب را یاد میگیرند، اما تأکیدشان بر کنترل اجتماعی است. مدیر گروه علوم تربیتی پژوهشگاه حوزه و دانشگاه استفاده از ابزار هنر برای ارتقای توسعه نماز در محیط کار را در قالب رویکرد فرهنگی هنری تشریح کرد و گفت: بعضی رویکردها تأکید بر اصلاح دانش و نظریات فرد دارد، یعنی تا معلومات فردی اصلاح نشود عملش هم اصلاح نمیشود، مثلاً کسی که به نماز اهمیت نمیدهد با تشویق هم نمازخوان نمیشود؛ چون اساساً شناختی نسبت به مباحث نماز ندارد، پس نمیتواند نماز را در سیستم روحی خود بگنجاند، در این خصوص باید رویکردی تلفیقی و مناسب فضای اداری پیدا کرد. وی یکی از وظایف مدیر در محیط اداری را فضاسازی برای اقامه نماز توصیف کرد و اظهار داشت: مدیر میتواند از طریق تأمین بودجه برای آوردن یک امام جماعت، در نظر گرفتن مکان مناسب و جذاب برای نمازخانه، دعوت از افراد معروف و مؤثر در مناسبتهای مذهبی یا از طریق فرهنگ سازمانی برای مذهبیتر کردن فضای سازمان استفاده کند. البته ایجاد فضا فقط به اینها نیست! *تدین و بینش دینی در چارچوب روابط در محیط اداری شکل میگیرد/ مدیران عالی کشور در امر نماز در سازمان خود حساس باشند حجتالاسلام نوذری شکلگیری تدین و بینش دینی را در چارچوب روابط بیان کرد و گفت: حالا کارمند با کارمند یا مدیر با کارمندان، در جایی که یک اداره وظایف اصلی خودش را انجام نمیدهد، بعد میخواهد تبلیغ دینی کند، سایرین به تبلیغ دینی او بدبین میشوند. اما اگر مدیری میتواند نماز را در محیط اداری خود اقامه کند که اول رسالت خودش را نسبت به کارش درست انجام دهد و رابطه با کارکنانش را چنان تنظیم کند که فردی که در آنجا کار میکند احساس میکند مدیر نسبت به کارش تعهد دارد. وی افزود: اگر مدیر تربیت نشده باشد، کار از طریق معاونت فرهنگی سازمان نتیجه نمیدهد، بسیاری از کارهایی که در جمهوری اسلامی انجام میشود طبق قانون و مقررات است و تأثیرش در افرادی است که آنها قبلاً هم نمازخوان بودند که اگر فضای مناسبی برای نماز دیدند، در نماز جماعت خود به خود شرکت میکند، ولی آیا توانستند تنها از طریق این قوانین و معاونت فرهنگی، افراد دیگر را به نماز دعوت کنند؟ البته ممکن است برای ملاحظات اداری افرادی در نماز جماعت شرکت کنند. عضو هیأت علمی پژوهشگاه حوزه و دانشگاه ایجاد فضای مناسب برای احساس آرامش کارمندان را یکی از موارد مهم در توسعه نماز در محیط اداری خواند و اظهار داشت: اگر کارمند احساس کند مدیر دلسوزی دارد، زمینه برای تربیت دینی خود به خود شکل میگیرد، اساساً دینداری در بعد گرایشی جاهایی شکل میگیرد که قبلاً زمینههای دیگر فراهم شده باشد. وی رفتار در ناشی از سه بعد گرایش، شناختی و عملی توصیف کرد و ادامه داد: زمانی فرد در نماز عبد است که بینش و گرایشش اصلاح شده باشد، در نماز هر سه بعد است، ما نمیتوانیم برنامهای برای یک جنبه بریزیم، در واقع اینها امور بیمبنایی برای آموزش است، در واقع در سازمانهای اداری دو عنصر فضای فرهنگی مناسب و استفاده از بودجه برای این کار جواب میدهد و تشویق و کنترل در مسأله نماز جواب نمیدهد. نمازی که برای پاداش و تشویق باشد، انسان ساز نیست. حجتالاسلام نوذری در خصوص آسیب شناسی فضای فعلی در محیط اداری گفت: مشکل ما مدیران عالی کشور است، احساس مسئولیتهای فردی وجود دارد، اما هیچ نهاد دولتی برنامه دینی منسجمی ندارد، یعنی الآن آموزش و پرورش ما مستقل هستند، آموزش عالی مستقل، حوزه مستقل، رسانه مستقل تازه اگر اینها همه مستقل عمل کنند آن طرف مثلاً یک نهاد اقتصادی میآید همه برنامهها را خراب میکند. به همین علت است که میگوییم تیم اقتصادی دولت باید با تیم تربیتی دولت هماهنگ باشد! وی افزود: خارج از دولت هم که حوزه است باید چنین باشد. چون برنامه کلان نداریم بودجههایی که هزینه میشود، اثر چندانی ندارد، در مجموع، مدیران عالی ما برای تربیت دینی برنامهای ندارند و تا آن کلان حل نشود به نظر میآید این فعالیتهایی که در قسمتهای پایین انجام میشود، اصلاً جواب نمیدهد. انتهای پیام/ک
93/03/31 - 11:19
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: فارس]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 57]