محبوبترینها
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
پروازهای مشهد به دبی چه زمانی ارزان می‌شوند؟
تجربه غذاهای فرانسوی در قلب پاریس بهترین رستوران‌ها و کافه‌ها
دلایل زنگ زدن فلزات و روش های جلوگیری از آن
خرید بلیط چارتر هواپیمایی ماهان _ ماهان گشت
سیگنال در ترید چیست؟ بررسی انواع سیگنال در ترید
بهترین هدیه تولد برای متولدین زمستان: هدیه‌های کاربردی برای روزهای سرد
در خرید پارچه برزنتی به چه نکاتی باید توجه کنیم؟
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1830212961
استاد برجسته اقتصاد انرژی مطرح کرد ناتوانی در اجرای ۳ مولفه اساسی قراردادهای نفتی/ دو نوآوری تاسف‌بار در قانون نفت 90
واضح آرشیو وب فارسی:فارس: استاد برجسته اقتصاد انرژی مطرح کرد
ناتوانی در اجرای ۳ مولفه اساسی قراردادهای نفتی/ دو نوآوری تاسف‌بار در قانون نفت 90
عضو هیئت علمی دانشگاه علامه طباطبایی با برشمردن ۴ مولفه اصلی مورد انتظار از قراردادهای نفتی گفت: از ۸۱ سال پیش ۳ مولفه برداشت صیانتی، آموزش نیروی انسانی و انتقال دانش فنی را در قراردادهای نفتی آورده‌ایم اما هرگز اجرا نشده‌اند.
به گزارش خبرنگار اقتصادی خبرگزاری فارس، مسعود درخشان در هم‌اندیشی بررسی قراردادهای جدید نفتی ایران در دانشگاه امام صادق اظهار داشت: قراردادهای نفتی نهاد هستند و قاعده بازی را تعیین می‌کنند اما این سؤال جدی به ویژه در نفت مطرح است که چرا خیلی از این نهادها که تأسیس شده‌اند در عمل پیاده نمی‌شوند. وی با اشاره به دو کوشش در حوزه قراردادها برای تدوین و پیاده‌سازی آنها گفت: مثلا دین یک نهاد است اما هنوز می‌گوییم اسلام پیاده نشده است. عضو هیأت علمی دانشگاه علامه طباطبایی اضافه کرد: روزی روزگاری قراردادهایی با حرف‌های زیبایی نوشته شد اما اجرا نشد و چه بسا قراردادهای زیباتری بنویسیم اما باز هم اجرایی نشود. وی با بیان اینکه بحث ما فرا قراردادی است نه درون چارچوب قرارداد، گفت: منطقا باید یک همسویی مشخص بین قراردادهای نفتی و سیاست‌های کلان انرژی کشور وجود داشته باشد مثل اینکه چشم زیبایی را نقاشی کنیم اما معلوم نباشد در کدام صورت یا در کدام بدن یا چه انتظاراتی از این نقاشی داریم. درخشان با بیان اینکه ممکن است سهم‌بری بیشتر از عایدات نفتی معیار ما برای طراحی قرارداد باشد، گفت: آیا سیاست کلان ما محدود به همین سهم‌بری است یا موارد دیگری مانند روش صحیح برداشت از مخازن که ازدیاد برداشت را نتیجه بدهد و منافع نسل‌های آینده از این ذخایر تأمین شود نیز وجود دارد؟ وی تصریح کرد: در کنار ازدیاد برداشت باید دانش فنی منتقل شود، نیروی انسانی متخصص تربیت و توان مدیریتی شرکت ملی نفت افزایش یابد. *4 مولفه‌ای که از قراردادهای نفتی می‌خواهیم/توسعه در نفت فراموش شده است وی ادامه داد: تاکنون بنا بر این بوده که منابع ارزی بودجه از طریق نفت تأمین شود و مسئولان جایگاه نفت در توسعه را ندیده‌اند و به همین دلیل توسعه در نفت را فراموش کردهاند،در واقع دیدگاه ما این نیست که نفت محور توسعه است و فقط دنبال تأمین منابع ارزی بوده‌ایم. وی با اشاره به 4 مؤلفه اصلی مورد درخواست از قراردادهای نفتی یعنی سهم‌بری، ازدیاد برداشت، انتقال دانش فنی و ارتقاء سطح مدیریتی شرکت ملی نفت به یک شرکت ملی بین‌المللی نفت گفت: می‌خواهیم ببینیم در چارچوب این قراردادهای نفتی می‌توانیم به این اهداف مهم برسیم یا نه. این استاد برجسته اقتصاد انرژی اظهار داشت: ارزش اقتصادی یک مخزن حاصل ضرب روند قیمت نفت خام در روند تولید نفت خام از مخزن در طول عمر مخزن است که هر دوی این مؤلفه‌های دینامیک هستند. وی افزود: مفهوم MER حد بهینه تولید از هر چاه را اندازه‌گیری می‌کند یعنی حداکثر نرخ تولید از مخزن به نحوی که حداکثر بازیافت نهایی از مخزن که عملا امکان‌پذیر است کاهش نیابد. *مفاهیم حیاتی ازدیاد برداشت در همه قراردادهای ایران لحاظ اما اجرا نشد درخشان با بیان اینکه قراردادهای نفتی باید در این راستا باشد، گفت: سؤال این است که آیا اینگونه بوده یا اینگونه هست؟ شاید تصور کنید این طور نبوده و خارجی‌ها بر اساس قراردادهای ضعیف نفت ما را برده‌اند و تعدادی مخزن از نفس افتاده برای ما باقی گذاشته‌اند اما واقعیت آن است که ما اولین کسانی نیستیم که متوجه این مفاهیم شده‌ایم چرا که همه این مفاهیم در قراردادهای قدیمی نفت ایران نیز لحاظ شده‌اند اما اجرا نشده‌اند. وی اظهار داشت: برای نخستین بار در امتیازنامه نفت ایران و انگلیس در ادامه امتیاز دارسی در 1912 تصریح شده است که کمپانی تعهد می‌کند حقوق و امتیازات و منافع دولت را در نظر داشته و یا اقدام به هیچ کاری یا خودداری از هیچ عملی که موجب زیان دولت باشد ننماید که این یعنی برداشت صیانتی از مخزن. وی ادامه داد: در ماده 12 آمده کمپانی جمیع وسایل معمول و مناسب را برای حفظ مخازن تحت‌الارضی نفت به طوری که مطابق آخرین ترقیات علمی وقت باشد به کار خواهد برد. عضو هیأت علمی دانشگاه علامه طباطبایی تصریح کرد: در 81 سال پیش قانون‌گذار چه قانون محکم‌تری می‌توانست وضع کند. وی اضافه کرد: در قرارداد کنسرسیوم در 1954 هم همین تأکیدات به جد وجود دارند و شرکت‌های نفتی متعهد به توجه دائم به حقوق و منافع ایران در جریان عملیات خود شده‌اند و این جمله تقریبا در همه قراردادهای بعدی عینا ذکر شده است، یعنی قانون‌گذار لحظه‌ای غفلت نکرده است. درخشان با بیان اینکه قوی‌تر از این نمی‌شود منافع بهره‌برداری صحیح از مخازن را تدوین کرد، گفت: ما قراردادهای بیع متقابل را ندیده‌ایم چون محرمانه هستند اما قطعا آنجا هم این تأکیدات باید وجود داشته باشد و در قراردادهای آینده هم قطعا وجود خواهد داشت. وی تأکید کرد: در قرارداد 1348 با 5 شرکت خارجی حتی واژه MER را به کار بردند و تصور نکنید ما تازه بحث MER را فهمیده‌ایم. وی اضافه کرد: در قانون نفت 1353 آمده است طرف قرارداد ملزم است که همه رفتارهای خود را با موافقت شرکت ملی نفت انجام دهد و باز هم بر رعایت اصول صحیح فنی تأکید شده است. *قوانین 4 گانه نفت قبل و بعد از انقلاب/ دو نوآوری تاسف‌بار در قانون نفت 90 عضو هیأت علمی دانشگاه علامه طباطبایی با بیان اینکه برای نفت دو قانون قبل از انقلاب و دو قانون بعد از انقلاب نگاشته شده است، گفت: در ماده 7 قانون 1366 کلمه صیانت آمده است و قانون نفت 90 هم مطلب جدیدی در امر صیانت ندارد. وی افزود: قانون 90 دو نوآوری داشته که یکی از آنها تأسیس هیأت نظارت بر منابع راهبردی است که برای نظارت بر برداشت صیانتی تشکیل شده است؛ اعضای این هیأت 9 نفرند که 6 نفر از آنها خارج از نفت هستند و هیچ کدام ارتباطی با مباحث نفتی و مدیریت مخازن و صیانت از مخازن که یک امر کاملا عمیق و فنی است ندارند. وی تصریح کرد: رئیس بانک مرکزی، دادستان کل کشور، وزیر اقتصاد، رؤسای کمیسیون‌های انرژی و برنامه و بودجه و امثال آنها چگونه خواهند توانست بر یک مسئله صد در صد فنی نظارت کنند. وی با اشاره به نوآوری دوم قانون نفت 90 گفت: متأسفانه قانون سال 90 قانون سال 53 را حذف کرده و در ماده 15 رسما تأیید کرده است که قراردادهای نفتی محرمانه هستند یعنی شازده‌های قاجار و کارشناسان دوره پهلوی تمام قراردادها را به سمع و نظر مجلس شورا می‌رساندند اما الان همه را محرمانه کردهاند. *سابقه 141 ساله ایران در انعقاد قراردادهای نفتی/نوشتن مولفه های قرارداد مهم نیست، شناختن مصادیق آن مهم است درخشان با بیان اینکه سابقه ما در بستن قراردادهای نفتی 141 سال و بیش از سابقه ما در تولید است، گفت: 81 سال است که شرکت‌های خارجی را به رعایت الزامات فنی صیانتی ملزم کرده‌ایم اما هیچ تأثیری نداشته است. وی ادامه داد: در مورد آموزش متخصصان نیز در قرارداد 81 سال پیش ایران و انگلیس ماده‌های محکمی برای آموزش وجود دارد و در قانون 1330 در زمان مصدق آئین‌نامه فرستادن تعدادی محصل به کشورهای خارجی مطرح شده و درباره به دست آوردن اسرار و اطلاعات محرمانه از طریق خریداری و یا هر طریق قانونی دیگری نیز صحبت شده است. وی افزود: در قرارداد کنسرسیوم هم به کارآموزی و تعلیم صنعتی ایران تأکید شده است، در قانون سال 53 هم بر این مسئله تأکید شده، در قانون 66 تکرار شده و قانون 90 هم چیزی در مورد آن ندارد و آن را تأیید کرده است. این استاد برجسته اقتصاد انرژی با طرح این پرسش که دستاورد 81 سال کوشش چه بوده است، گفت: آقای زنگنه در سال 80 می‌گوید در تمام صنعت نفت کشور 150 نفر مهندس بیشتر نداریم و کل استادان ما در حوزه بالادست نفت ایران 7 نفر هستند و جای دیگری هم گفته است این تعداد حتی برای یکی از میادین نفت ایران هم کم است. وی با تأکید بر اینکه ظاهرا قراردادهای نفتی نتوانسته‌اند کاری انجام دهند، گفت: مهم این نیست که این مسائل را در قرارداد بنویسیم مهم آن است که مصادیق آن را بشناسیم. درخشان تصریح کرد: در عمل انتقال دانش فنی نیز اتفاق نیفتاده است چرا که دانش فنی انتقال یافتنی نیست و کسب کردنی است و برای این کار هم فضای مناسب مورد نیاز است. وی ادامه داد: در مورد بیع متقابل نمی‌دانیم چون نه قرارداد آن را دیده‌ایم و نه حاصل آن را مشاهده کرده‌ایم. *اتفاقات مثبت صنعت نفت نتیجه تلاش‌های درون‌زا بوده است/قرارداد نفتی اجتماع دو رویه متناقض است وی با تأکید بر اینکه اگر در صنعت نفت اتفاقی افتاده حاصل تلاش‌های درون‌زا بوده است، اضافه کرد: در سال 81 اولین دوره نفت تأسیس شد و امروز به بار نشسته است و باید بپرسیم آیا این مسئله یعنی تربیت نیروی انسانی حاصل قراردادهای نفتی بوده است. وی افزود: اگر به علل شکست‌هایمان توجه نکنیم ممکن است در آینده باز هم شکست بخوریم. درخشان در ادامه با بیان اینکه قرارداد نفتی اجماع دو رویه متعارض است، گفت: شرکت خارجی دنبال حداکثر کردن سود است و شرکت ملی نفت به دنبال حداکثر کردن ارزش اقتصادی مخازن است و هنر در جمع کردن این دو رویه متعارض است. وی تصریح کرد: باید تأکید کنم که در عالم واقع سود متناسبی وجود ندارد که هم منافع ما و هم منافع شرکت‌های نفتی به صورت همزمان تأمین شود، چرا که شرکت‌های نفتی همیشه برای اجرای برنامه‌های ازدیاد برداشت طفره می‌رود مگر اینکه آنها را مجبور کنیم چون حداکثر سود آنها در زمان تخلیه طبیعی میدان به دست می‌آید. وی ادامه داد: ما امروز از لحاظ دانش فنی به آن مرحله که بتوانیم چانه‌زنی و نظارت کنیم رسیده‌ایم یا در آستانه آن قرار داریم. عضو هیأت علمی دانشگاه علامه طباطبایی با اشاره به رویه شرکت‌های معظم نفتی خارجی گفت: چرچیل جمله معروفی دارد که می‌گوید ما اینجا هستیم و اینجا هستیم تا بمانیم؛ شرکت‌های نفتی هر چه در قرارداد بنویسیم چانه‌زنی را آغاز می‌کنند و وقتی آمدند نمی‌توان آنها را از جا کند. وی افزود: راهکار ما جلو رفتن با حداکثر دانش برای مدیریت و کنترل شرکت‌های نفتی و آموختن از آنها و کار کردن با آنهاست. درخشان در پاسخ به اصول بنگاه‌داری می‌گویند: آنها باید به فکر منافع خودشان باشند نه منافع صاحب مخزن و ما خودمان باید به فکر مخازن خودمان باشیم. *وقتی منافع ما و شرکت‌های نفتی خارجی همسو می‌شود که نظام اقتصادی ایران مثل آمریکا شرکتی شود وی در پاسخ به پرسشی در زمینه تأثیر قراردادهای مشارکت دو جانبه یا جوینت ونچر در کنترل رفتار شرکت‌های نفتی اظهار داشت: پیش از این نیز قراردادهای زیادی در ایران وجود داشته که مشارکت دو طرفه بوده و سرمایه از طرف شرکت ملی نفت تأمین شده است که در این موارد شرکت خارجی به شرکت ملی نفت قرض می‌داد و از او بهره می‌گرفت. وی تصریح کرد: همه این موارد قبلا تست شده‌اند و هیچ قراردادی هم بدون مدت نبوده است. این استاد برجسته اقتصاد انرژی تأکید کرد: زمانی منافع شرکت ملی نفت و شرکت‌های خارجی همسو می‌شود که نظام اقتصادی ایران هم مثل انگلستان و آمریکا شرکتی باشد و نظام سیاسی در اختیار شرکت‌ها قرار داشته باشد. وی اضافه کرد: اگر نظام سیاسی در اختیار شرکت‌ها باشد منافع ملی چیزی غیر از منافع شرکت‌ها نخواهد بود اما اشکال کار اینجاست که ما در ایران منافع ملی و منافع مردم را چیزی بیش از منافع شرکت‌ها می‌‌دانیم. درخشان اظهار داشت: درباره الگوهای برد- برد صحبت می‌شود؛ یکی از مصادیق برد - برد آن است که یک نفر هزار تومان و یک نفر یک میلیارد تومان می‌برد اما منظور ما قطعا از برد- برد نباید این باشد. وی اضافه کرد: توان مدیریتی ما ضعیف است، اگرچه توان کشور بهبود یافته است اما کار بسیار پیچیده است و کشور نیز معطل درآمدهای ارزی است. وی تأکید کرد: مدیریت قراردادها و مدیریت صنعت نفت باید در طول زمان بهبود یافته و کامل شود و این یک اتفاق ناگهانی نیست. انتهای پیام/م
93/03/03 - 10:50
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: فارس]
[مشاهده در: www.farsnews.com]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 67]
-
اقتصادی
پربازدیدترینها