تبلیغات
تبلیغات متنی
محبوبترینها
چگونه برای دریافت ویزای ایران اقدام کنیم؟ مدارک لازم و نکات کاربردی
راهنمای خرید یو پی اس برای مراکز درمانی و بیمارستانی مطابق الزامات قانونی
آیا طلاق توافقی نیاز به وکیل دارد؟
چگونه ویزای آفریقای جنوبی را به آسانی دریافت کنیم؟ راهنمای قدم به قدم
همه چیز درباره ویزای آلمان و مراحل دریافت آن
چرا پاسارگاد به عنوان یکی از مهمترین آثار تاریخی ایران شناخته می‌شود؟
خرید انواع خودکار و روان نویس شیک و ارزان
خرید انواع خودکار و روان نویس شیک و ارزان
تعمیرگاه امداد خودرو کرمان موتور
تعمیرگاه امداد خودرو کرمان موتور
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1819181901
پادزهر کتاب هیتلر، راه حل 500 هزار یورویی/ انجیل شخصی هیتلر کدام کتاب بود؟
واضح آرشیو وب فارسی:مهر:
فرهنگ و ادب
پادزهر کتاب هیتلر، راه حل 500 هزار یورویی/ انجیل شخصی هیتلر کدام کتاب بود؟
هیتلر بیشتر به خاطر سوزاندن کتاب ها شناخته می‌شد تا نوشتن و جمع آوری آن ها، با این وجود در زمان مرگش، وی صاحب حدود شانزده هزار جلد کتاب و همچنین نویسنده یکی از شناخته شده ترین کتاب‌های قرن بیستم بود. اما امروز با پایان یافتن کپی رایت کتاب «نبرد من» اثر هیتلر مهمترین مسئله چاپ کردن یا نکردن این اثر تاریخی است.
به گزارش خبرگزاری مهر به نقل از ایندیپندنت، دو سال پیش، ایالت باواریا مبلغ 500 هزار یورو را به انستیتوی تاریخ معاصر واقع در مونیخ تخصیص داد تا اولین نسخه انتقادی از کتاب دو جلدی 800 صفحه‌ای پرفروشی را که از زمان خودکشی هیتلر در سال 1945 تا به حال ممنوع بوده، تهیه کند. از آنجا که هیتلر ساکن مونیخ بود، املاک او، از جمله کپی رایت و درآمدهای فروش کتاب «نبرد من» توسط وزارت سرمایه باواریا به تصرف درآمد و تمامی حقوق چاپ و ترجمه کتاب ممنوع اعلام شد. این شامل ایالات متحده و بریتانیا که کپی رایت کتاب در زمان حیات هیتلر به آنها فروخته شده بود، نمی‌شود. با فرا رسیدن موعد مقرر به اتمام رسیدن کپی رایت این کتاب آن هم هفتاد سال بعد از مرگ نویسنده، ایالت باواریا تصمیم گرفته تا نسخه‌ای معتبر از «نبرد من» را منتشر کند که با حاشیه نویسی‌ها و نظرات و تفسیرهای افراد دانشگاهی کامل شده است. این حرکت مورد استقبال بسیاری قرار گرفت اما در عین حال با انتقاد دسته‌ای نیز مواجه شد. ولفگانگ بنز محقق اهل برلین از کسانی بود که نگرانی‌اش را نشان داد و گفت کتابی که ایده‌ای تا این حد ضعیف دارد و اینقدر هم بد نوشته شده و تا این اندازه غرق در تنفر از یهودی‌ها و وطن پرستی متعصبانه است، چرا باید توجه آکادمیک بالایی به خود جلب کند. او در سال 2012 پرسیده بود: چرا باید اینقدر تلاش انجام شود؟ وقتی که همه چیز اینقدر واضح و مستقیم است، چطور می‌توان تمام این تلاش ها را توجیه کرد؟ از سوی دیگر رهبر جامعه یهودیان آلمان و بسیاری از بازماندگان هولوکاست نسبت به این پروژه احساس اضطراب کردند. بعضی از مالیات پردازان این استفاده از سرمایه های ایالتی را برای بازپخش کتابی از آدلف هیتلر مورد سوال قرار دادند. وزیر ایالتی باواریا، که جزو اولین افرادی بود که این پروژه را تایید کرد، از دیدن آرم رسمی باواریا بر روی کتاب هیتلر ابراز نگرانی کرد. به همین دلیل این پروژه کنسل شد. این یک تغییر جهت کامل بود. هیتلر بیشتر به خاطر سوزاندن کتاب ها شناخته می‌شد تا نوشتن و جمع آوری آن ها، با این وجود در زمان مرگش، وی صاحب حدود شانزده هزار جلد کتاب و همچنین نویسنده یکی از شناخته شده ترین کتاب‌های قرن بیستم بود. هیتلر زمانی گفته بود: وقتی یک انسان چیزی می دهد، باید در مقابل چیزی هم بگیرد. و من چیزی که لازم دارم را از کتاب‌ها می گیرم. او در بیشتر دوران زندگی اش کتابخوانی وسواسی و پرولع بود. یکی از دوستان دوران نوجوانی او می‌گوید: کتاب، همیشه کتاب های بیشتر! من هرگز نمی توانم آدلف را بدون کتاب به یاد بیاورم. ترادل یونگ منشی شخصی هیتلر که خاطراتش چارچوب اصلی فیلم نامزد اسکار «سقوط» را تشکیل دادند، گفته بود که همیشه به یاد می آورد که هیتلر چگونه صبح زود و هنگام صبحانه، جزییات کتابخوانی های شب گذشته اش را با جزییات کامل برای او تعریف می کرد. کتابخوانی از اولین علاقه‌های هیتلر بود و جاه طلبی‌هایش را شدیدتر کرد و در عین حال الهام بخش بعضی از نابودکننده‌ترین ایده‌های او بود. بسیاری از مواد و مفاد اصلی «نبرد من» نیز از کتاب های زیادی که هیتلر خوانده بود نشات می‌گیرد. هیتلر با آزادی کامل از ایده های دیگران سرقت می‌کرد و بسیار کم پیش می آمد که نام آن ها را نیز ذکر کند؛ با این وجود او از کتاب «بیداری سیاسی من» نوشته آنتون درسلر به عنوان کتابی که الهام بخش مسیر حرفه‌ای سیاسی خودش شد نام برده است. به همین دلیل، نسخه منتقدانه و تفسیری «نبرد من» می‌تواند بسیاری از منابع ذکر نشده و منبع و منشا بسیاری از ایده های هیتلر را به دقیق ترین و سازگازترین نحو ممکن را آشکار سازد. انستیتوی تاریخ معاصر نسخه ای تفسیری مشابه از سخنرانی ها، دستورها و نوشته های هیتلر را نیز از سال های 1925 تا 1933 به چاپ رسانده که تبدیل به معدن طلایی برای محققان شده است. این کتاب اشاره‌های هیتلر از سرقت او از جمله معروف «- بودن یا نبودن» شکسپیر گرفته تا لفاظی های نابودکننده او درباره برتری آریایی و توطئه‌های یهودیان را مورد تجزیه و تحلیل قرار می دهد. نسخه جدید «نبرد من» نیز قول منابع و موضوع های مشابه را می دهد. ما از آثار باقی مانده از کتابخانه هیتلر می دانیم که او در هنگام نوشتن «نبرد من» چه کتاب‌هایی در دست داشته است. از جمله این کتاب ها می‌توان به آثار ناسیونالیست های رادیکال مانند هاینریش کلس و هانس اف.کیوگونتر و یا الهام بخشی دوردست تر هنری فورد و کتاب ضد سامی «یهودی بین‌المللی: نخستین مشکل دنیا» و مدیسون گرنت، نویسنده «درگذشت نژاد برتر» یاد کرد که هیتلر آن را انجیل شخصی‌اش می‌نامید. انستیتوی تاریخ معاصر عهد بسته تا پروژه «نبرد من» را با وجود نقض آن توسط ایالت باواریا تا پایان پیش ببرد، با این حال اگر نشر این کتاب در آلمان بر اساس همان قوانینی که اجازه نمی‌دهند سلام نظامی رسمی هیتلر و آرم صلیب شکسته به نمایش درآیند ممنوع اعلام شود، آن ها با مشکلی بسیار بزرگتر روبه‌رو خواهند بود. در حالی که ممنوعیت ادامه دار چاپ کتاب «نبرد من» در آلمان به دلایل تاریخی و سیاسی قابل درک است، جلوگیری از چاپ یک نسخه کاملا تفسیری و منتقدانه از آن یک زیان دوگانه خواهد بود. این عمل، ابتدا باعث می شود تا محققان و تاریخدانان نتوانند یک منبع دسته اول برای درک کامل آثاری که هیتلر از روی آن ها الهام می گرفت و ایده های اصلی اش برای «نبرد من» را از آنها استخراج می کرد داشته باشند؛ اما موضوعی که عواقب بیشتری دارد، این است که این نسخه می‌تواند به مانند پادزهری برای تمامی آن نسخه های غیرمنتقدانه و معمولی عمل کند که بعد از به اتمام رسیدن حقوق کپی رایت در تاریخ 31 دسامبر 2015 مطمئنا وارد بازار خواهند شد. جلد اول «نبرد من » در سال 1925 منتشر شد و جلد دومش در سال 1926 به بازار آمده بود و سال آینده کپی رایت آن در تاریخ 18 ژوییه به پایان می‌رسد.
۱۳۹۳/۲/۲۴ - ۱۰:۴۸
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: مهر]
[مشاهده در: www.mehrnews.com]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 47]
-
فرهنگ و هنر
پربازدیدترینها