پرچم تشریفات با کیفیت بالا و قیمت ارزان
پرواز از نگاه دکتر ماکان آریا پارسا
دکتر علی پرند فوق تخصص جراحی پلاستیک
تجهیزات و دستگاه های کلینیک زیبایی
سررسید تبلیغاتی 1404 چگونه می‌تواند برندینگ کسب‌وکارتان را تقویت کند؟
چگونه با ثبت آگهی رایگان در سایت های نیازمندیها، کسب و کارتان را به دیگران معرفی کنید؟
بهترین لوله برای لوله کشی آب ساختمان
دانلود آهنگ های برتر ایرانی و خارجی 2024
ماندگاری بیشتر محصولات باغ شما با این روش ساده!
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
قیمت انواع دستگاه تصفیه آب خانگی در ایران
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
تعداد کل بازدیدها :
1851537941
صفای عشق را نازم که مستی می‌دهد دل را شعر منتشرنشده‌ای از غلامحسین ابراهیمی دینانی
واضح آرشیو وب فارسی:فارس: صفای عشق را نازم که مستی می‌دهد دل را
شعر منتشرنشده‌ای از غلامحسین ابراهیمی دینانی
غلامحسین ابراهیمی دینانی که چهره برجسته‌ای در فلسفه و حکمت محسوب می‌شود، دستی نیز در شعر دارد و هر از گاهی غزل‌سرایی می‌کند که البته در جایی منتشر نمی‌شود.
به گزارش خبرنگار آیین و اندیشه خبرگزاری فارس، «غلامحسین ابراهیمی دینانی» جزو شاگردان مبرز امام خمینی(ره) و علامه طباطبایی(ره) محسوب می‌شود و اندیشه‌های خود را مدیون علامه می‌داند. او می‌گوید: «علامه فهمیدند که من شعر هم می‌گویم، یک روز از من سؤال کردند و من نیز تصدیق کردم ولی ایشان صراحتاً گفتند که فعلا شعر نگو! من دلیلش را پرسیدم و علامه گفتند که چون فلسفه می‌آموزی، ذهنت تخیلی می‌شود.» دینانی پس از یک دهه تلمذ نزد علامه طباطبایی و سال‌ها مطالعه و تدبر اکنون به چهره ماندگار فلسفه ایران بدل شده و یکی از برجسته‌ترین اساتید فلسفه اسلامی است. وی گاه‌گاهی شعر هم می‌گوید که یکی از این اشعار منتشر نشده در پی می‌آید: کجایی ای حبیب امشب به کویَت من سفر کردم نمی‌دانی چه‌ها با این دل شوریده‌سر کردم چه شب‌ها بود آن شب‌ها چه شب امشب نمی‌دانم نمی‌پرسی بما چون شد شبی را تا سحر کردم به رسوایی کشید امشب جنون دل که من او را به کویت بردم و دیوانه را دیوانه‌تر کردم به بستان خیال دوست خوش در سیر و پروازم چه غم باشد اگر کنج قفس سر زیر پر کردم صفای عشق را نازم که مستی می‌دهد دل را خماری‌ها ز سر بیرون من از این رهگذر کردم به خونخواری خلایق نسبتم دادند چون هر دم ز سوز اندرون دامن به خونِ دیده‌تر کردم شعر مذکور در ارج‌نامه غلامحسین ابراهیمی دینانی تحت عنوان «سالک فکرت» درج شده است و در بیست‌وهفتمین نمایشگاه بینالمللی کتاب تهران ارائه می‌شود. انتهای پیام/ک
93/01/30 - 00:20
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
-