محبوبترینها
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
پروازهای مشهد به دبی چه زمانی ارزان می‌شوند؟
تجربه غذاهای فرانسوی در قلب پاریس بهترین رستوران‌ها و کافه‌ها
دلایل زنگ زدن فلزات و روش های جلوگیری از آن
خرید بلیط چارتر هواپیمایی ماهان _ ماهان گشت
سیگنال در ترید چیست؟ بررسی انواع سیگنال در ترید
بهترین هدیه تولد برای متولدین زمستان: هدیه‌های کاربردی برای روزهای سرد
در خرید پارچه برزنتی به چه نکاتی باید توجه کنیم؟
سه برند برتر کلید و پریز خارجی، لگراند، ویکو و اشنایدر
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1826084800
بازخوانی گفت‌وگوهای آیین و اندیشه در سال ۹۲ ماجرای مداح شدن نزار قطری/ به من می‌گویند «ابوحسین»/ از «بلبل خمینی» الهام گرفتم
واضح آرشیو وب فارسی:فارس: بازخوانی گفت‌وگوهای آیین و اندیشه در سال ۹۲
ماجرای مداح شدن نزار قطری/ به من می‌گویند «ابوحسین»/ از «بلبل خمینی» الهام گرفتم
مداح مشهور اهل‌بیت(ع) می‌گوید: به دلیل به دنیا آمدن در قطر فامیلی‌ام «قطری» است در حالی که اصالتاً ایرانی هستم و حتی دبستان را در مدرسه ایرانی‌ها درس خواندم. چند سال پیش هم وقتی تیم فوتبال ایران از قطر شکست خورد، خیلی ناراحت شدم و فکر می‌کردم من شکست خورده‌ام.
به گزارش خبرنگار آیین و اندیشه خبرگزاری فارس، پاییز امسال و در حاشیه یازدهمین همایش پیرغلامان حسینی در استان گلستان با «نزار القطری» مداح مشهور اهل‌بیت(ع) گفت‌وگو کردیم. این مداح 42 ساله که اصالتی ایرانی دارد و متعلق به منطقه لارستان در استان فارس است، در قطر به دنیا آمده، مدتی را در لندن زندگی کرده و اکنون ساکن کویت است. می‌گوید: سه فرزند دارم که همگی در لندن به دنیا آمدند؛ دخترم «کوثر» سیزده سال دارد و پسرانم «حسین» و «علی» هستند. به دلیل اینکه اسم پسر بزرگم حسین است، گاهی مرا با نام «ابوحسین» خطاب می‌کنند. قصیده مشهور «خیرة الله من الخلق أبی» یا همان نوحه «أنا مظلوم حسین» 33 سال است که توسط این مداح اهل‌بیت اجرا می‌شود و هرگز رنگ و بوی کهنگی به خود نمی‌گیرد. او علاوه بر عربی به زبان‌های انگلیسی و فارسی هم تسلط دارد و حتی به ترکی نیز مدیحه‌سرایی کرده است. متن کامل این مصاحبه از اینجا قابل مطالعه است.
گزیده‌ای از این گفت‌وگو را با هم مرور می‌کنیم: * مادرم اسم مرا «نظرعلی» گذاشت. کمی بعد وقتی که می‌خواستیم برای کار به فیلیپین مهاجرت کنیم، در پاسپورت نامم را Nazar نوشتند اما به دلیل اینکه حروف «ز»، «ظ» و «ذ» در رسم‌الخط انگلیسی همگی به صورت Z نوشته می‌شوند، بعداً هنگام برگردان‌کردن نامم به عربی، Nazar را به صورت «نزار» نوشتند. * فامیلی‌ام به دلیل به دنیا آمدن در قطر «قطری» است در حالی که اصالتاً ایرانی هستم و حتی دبستان را در مدرسه ایرانی‌ها درس خواندم. چند سال پیش هم وقتی تیم فوتبال ایران از قطر شکست خورد، خیلی ناراحت شدم و فکر می‌کردم انگار من شکست خورده‌ام. * هشت سال داشتم و مشغول حفظ قرآن کریم بودم. الحمدلله نصف قرآن را حفظ کردم و هفت بار هم در مسابقات ترتیل و تجوید به رتبه اول دست یافتم، موازی با حفظ و تلاوت قرآن، شروع به مداحی هم کردم. به یاد دارم در دوران کودکی وقتی اینکار را می‌کردم، گاهی خودم را تشویق می‌کردم و «بارک‌الله» می‌گفتم. برادرانم به من می‌خندیدند و می‌گفتند با کی هستی؟ * درباره اولین مداحی، شعری که از مادرم یاد گرفته بودم، او در خانه این شعر را زمزمه می‌کرد و من حفظ شده بودم. داستان از این قرار است که یک شب در حسینیه مراسم سوگواری داشتیم و از خوش‌شانسی من مداح نیامده بود. مردم ناراحت بودند، همه به دنبال مداح می‌گشتند، من چند بار دستم را بلند کردم و گفتم می‌خواهم بخوانم اما چون بچه بودم اعتماد نمی‌کردند! خلاصه پافشاری‌ام باعث شد موافقت کردند و میکروفون را به من دادند. واقعاً چیزی برای خواندن بلد نبودم، غیر از همان دوبیت شعر مادرم: اکبرم زلف پریشان تو را شانه زنم / نوجوان اکبر من ای به فدایت سر و تن شیشه عمر من از شوری جانت مشکن / نوجوان اکبر من ای به فدایت سر و تن همین دو بیت را شصت ـ هفتاد بار تکرار کردم، عجیب این بود که کسی سینه نمی‌زد و همه گریه می‌کردند. * نوحه «أنا مظلوم حسین» را تقریبا 33 سال است که می‌خوانم و آن ویدئویی که توسط سیدعزیز (از دوستانم در مؤسسه ثقلین کویت) ضبط شد و در ایران منتشر شد، مخصوص ایام فاطمیه است. معتقدم کاری که برای خدا باشد، خود به خود گسترش پیدا می‌کند. * عادتم این است که صبر می‌کنم تا آخرین لحظات و نوحه را برای خواندن انتخاب می‌کنم، اما خب موضوع خیلی مهم است و باید دقت کرد. بیشتر مضمون شعر برایم مهم است نه شهرت شاعر آن. * شغل من مداحی نیست، من کارمند تلویزیون کویت هستم و برای بچه‌ها و کودکان کار می‌سازم. مداحی وظیفه شرعی من است، نه شغل من! به من گفتند صدایت خوب است، پس چه کاری بهتر از اینکه با این صدا برای امام حسین(ع) بخوانم؟ من تا ابد خادم امام حسین(ع) هستم. * متأسفانه زیاد اهل گوش‌دادن موسیقی و مداحی نیستم اما شیوه‌ام همان شیوه مداحی جنوب ایران است و از بلبل امام خمینی(ره) «حاج صادق آهنگران» خیلی الهام گرفته‌ام. به خاطر دارم گاهی سبک‌های ایشان را می‌گرفتم و روی اشعار عربی می‌گذاشتم. * سه چیز خیلی در مداحی مهم است که با حرف الف شروع می‌شوند اول اخلاص، دوم اخلاق و سوم اجتهاد. این سه فاکتور را کنار هم بگذاریم تبدیل به یک مداح بزرگ می‌شوید. ممکن است برخی مداحان بدون یکی از اینها هم بزرگ شوند ولی تا کی می‌تواند اینطور ادامه دهد؟ خلاصه یک روز اخلاقش بین مردم جامعه رو می‌شود. * از خدا می‌خواهم آن روز که من یک ذره تکبر پیدا کردم، صبح دیگر از خواب بیدار نشوم و بمیرم. انتهای پیام/ک
93/01/15 - 13:35
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: فارس]
[مشاهده در: www.farsnews.com]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 73]
-
فرهنگ و هنر
پربازدیدترینها